28. Πώς και πότε ξεπέρασε ο Ιησούς Χριστός το φραγμό που εξεικόνιζε η εσωτερική κουρτίνα του ναού, και για ποιο σκοπό;

²⁸ Στις 14 Νισάν του έτους 33 Κ.Χ., ο Ιησούς Χριστός ως πνευματικός αρχιερέας ολοκλήρωσε τη θυσία του πάνω στη γη, κάτι που επισφραγίστηκε με την ταφή του νεκρού, σάρκινου σώματός του. Την τρίτη ημέρα από τότε, στις 16 Νισάν του 33 Κ.Χ., αναστήθηκε από τους νεκρούς ως πνευματικό πρόσωπο, ξεπερνώντας έτσι το φραγμό που εξεικόνιζε η κουρτίνα του ναού ανάμεσα στα Άγια και στα Άγια των Αγίων, ο οποίος φραγμός ήταν η σάρκα του. Έτσι ήταν σε θέση να εισέλθει στα πραγματικά Άγια των Αγίων, στην παρουσία του Ιεχωβά Θεού στον ίδιο τον ουρανό, όπου ως αρχιερέας μπορούσε να παρουσιάσει την αξία της ανθρώπινης θυσίας του και να κάνει εξιλέωση για την ανθρωπότητα.​—⁠Εβραίους 9:​23⁠-⁠28· 6:​19, 20· 10:​19, 20.

ΔΟΞΑΖΕΤΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΝΑΟΣ

28. Πώς και πότε ξεπέρασε ο Ιησούς Χριστός το φραγμό που εξεικόνιζε η εσωτερική κουρτίνα του ναού, και για ποιο σκοπό;

²⁸ Στις 14 Νισάν του έτους 33 Κ.Χ., ο Ιησούς Χριστός ως πνευματικός αρχιερέας ολοκλήρωσε τη θυσία του πάνω στη γη, κάτι που επισφραγίστηκε με την ταφή του νεκρού, σάρκινου σώματός του. Την τρίτη ημέρα από τότε, στις 16 Νισάν του 33 Κ.Χ., αναστήθηκε από τους νεκρούς ως πνευματικό πρόσωπο, ξεπερνώντας έτσι το φραγμό που εξεικόνιζε η κουρτίνα του ναού ανάμεσα στα Άγια και στα Άγια των Αγίων, ο οποίος φραγμός ήταν η σάρκα του. Έτσι ήταν σε θέση να εισέλθει στα πραγματικά Άγια των Αγίων, στην παρουσία του Ιεχωβά Θεού στον ίδιο τον ουρανό, όπου ως αρχιερέας μπορούσε να παρουσιάσει την αξία της ανθρώπινης θυσίας του και να κάνει εξιλέωση για την ανθρωπότητα.​—⁠Εβραίους 9:​23⁠-⁠28· 6:​19, 20· 10:​19, 20.

29. Πώς προσδόθηκε δόξα στον αληθινό ναό του Ιεχωβά με την εμφάνιση του Ιησού Χριστού στην παρουσία του Θεού;

²⁹ Όταν ο Ιησούς Χριστός εισήλθε στα πραγματικά Άγια των Αγίων του Θεού, αυτή η ενέργεια προσέδωσε στον πραγματικό πνευματικό ναό του Ιεχωβά τέτοια δόξα την οποία δεν είχε ποτέ προηγουμένως. Και αυτό διότι τώρα μπροστά στην αγιότατη παρουσία Του στεκόταν ο αιώνιος Αρχιερέας Του, έχοντας εγερθεί «με δόξα», αθάνατος, εφοδιασμένος με τη «δύναμη μιας ακατάστρεπτης ζωής»!​—⁠1 Κορινθίους 15:​42⁠-⁠57· Εβραίους 7:​15⁠-⁠24.

30. Πότε εισάχθηκαν και άλλοι στην κατάσταση την οποία εξεικόνιζαν τα Άγια του ναού, και πόσοι θα ξεπεράσουν τελικά το φραγμό που εξεικόνιζε η εσωτερική κουρτίνα;

³⁰ Την ημέρα της γιορτής της Πεντηκοστής, στις 6 Σιβάν του 33 Κ.Χ., ο Ιεχωβά Θεός χρησιμοποίησε τον ενδοξασμένο Ιησού Χριστό για να εκχύσει το άγιο πνεύμα στους πιστούς μαθητές του. (Πράξεις 2:​1⁠-⁠38) Με αυτόν τον τρόπο εκείνοι έγιναν παιδιά του Θεού γεννημένα από το πνεύμα και χρίστηκαν για να υπηρετήσουν ως πνευματικοί υφιερείς του Αρχιερέα Ιησού Χριστού. (Ιωάννης 3:​3, 5· 2 Κορινθίους 1:​21· 1 Ιωάννη 2:​20⁠-⁠27· 3:​1, 2· 1 Πέτρου 2:​9) Σε αρμονία με αυτό, φέρθηκαν στην ιερατική πνευματική κατάσταση την οποία εξεικόνιζαν τα Άγια του ναού της Ιερουσαλήμ, για να απολαμβάνουν το φως του αντιτυπικού χρυσού λυχνοστάτη και το τραπέζι με τα ψωμιά της παρουσίασης και να προσφέρουν το θυμίαμα της προσευχής πάνω στο χρυσό θυσιαστήριο του θυμιάματος. (Εβραίους 9:​1, 2· Λουκάς 1:​8⁠-⁠12, 21, 22) Η εκκλησία των πνευματικών Ισραηλιτών θα αριθμεί τελικά 144.000 πνευματικούς υφιερείς, ο καθένας από τους οποίους θα εγείρεται κατά την ανάστασή του από τους νεκρούς με πνευματικό σώμα, «με δόξα», ντυμένος αθανασία, μετά την εγκαθίδρυση της βασιλείας του Χριστού.​—⁠Ρωμαίους 6:​5· 2 Κορινθίους 5:​1⁠-⁠5.

31. Πώς θα προσθέσει αυτό επιπλέον δόξα στον πνευματικό ναό του Ιεχωβά;

³¹ Εφόσον, λοιπόν, αυτοί συμμετέχουν στην «πρώτη ανάσταση», θα εισαχθούν στα ουράνια Άγια των Αγίων· και «θα είναι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θα βασιλέψουν μαζί του τα χίλια χρόνια». (Αποκάλυψη 7:​4⁠-⁠8· 14:​1, 3· 20:​4⁠-⁠6) Ο Ιεχωβά, επιτρέποντας σε αυτούς τους πιστούς, πνευματικούς Ισραηλίτες μια τέτοια ένδοξη είσοδο στα Άγια των Αγίων της προσωπικής του παρουσίας, θα προσθέσει επιπλέον δόξα στον πνευματικό ναό του, τέτοια που δεν είχε προηγουμένως ενόσω λειτουργούσε ως τύπος εδώ στη γη ο υλικός ναός του Ζοροβάβελ, ο ανακαινισμένος από τον Ηρώδη.

32. Ποια κατάσταση επικρατούσε στις εξωτερικές αυλές εκείνων των τυπικών ανθρωποποίητων ναών στην Ιερουσαλήμ, και έως πότε;

³² Στις ημέρες εκείνων των τυπικών ναών της Ιερουσαλήμ, λάτρεις από κάθε τόπο συνωστίζονταν στις αυλές που βρίσκονταν έξω από την αυλή των ιερέων. (Ψαλμός 84:​1, 2, 10· Λουκάς 1:​21) Από το 70 Κ.Χ. και μετά, τα πλήθη των λάτρεων δεν συρρέουν πια στις αυλές του οίκου της λατρείας του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ, γιατί ο τυπικός, υλικός ναός που χρησίμευε για τη θεϊκή λατρεία καταστράφηκε για πάντα. (Ιωάννης 4:​20⁠-⁠24· Πράξεις 21:​26⁠-⁠28· Ματθαίος 24:​1, 2· Λουκάς 21:​5⁠-⁠7, 20⁠-⁠24) Η δόξα των τυπικών ναών που κατασκευάστηκαν από χέρια ανθρώπων χάθηκε παντοτινά, εφόσον τώρα δεν ζούμε πια στον καιρό των σκιών των καλών μελλοντικών πραγμάτων. Ζούμε στις ημέρες των ένδοξων πραγματικοτήτων που είναι διαρκείς. (Κολοσσαείς 2:​16, 17· Εβραίους 10:​1⁠-⁠4, 10) Τι θα πούμε, όμως, για τις αυλές του αληθινού ναού;

33. Όσον αφορά τον πνευματικό ναό του Ιεχωβά, τι οδηγούμαστε να ρωτήσουμε εμείς, σε αυτόν τον καιρό του κλονισμού, σχετικά με τα «επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών»;

³³ Μιλώντας για τον πραγματικό πνευματικό ναό του, ο Ιεχωβά των στρατευμάτων χρησιμοποίησε τον Αγγαίο τον προφήτη του για να προείπει τον ερχομό των “επιθυμητών πραγμάτων όλων των εθνών” στον οίκο της λατρείας του. Αυτό θα συνέβαινε σε έναν καιρό κατά τον οποίο θα σείονταν οι ουρανοί και η γη και η θάλασσα και η ξηρά. Τώρα πλησιάζουμε στο θεαματικό αποκορύφωμα αυτού του καιρού του παγκόσμιου κλονισμού. Τώρα είναι επίκαιρη η εξής ερώτηση: Έχουν έρθει πράγματι τα επιθυμητά πράγματα από όλα τα έθνη προτού αυτά τα έθνη σειστούν και συντριφτούν και “απομακρυνθούν”; Ναι!

34. Πώς, λοιπόν, έχουν γεμίσει οι αυλές του πνευματικού ναού του Ιεχωβά με δόξα την οποία δεν είχαν ποτέ προηγουμένως;

³⁴ Έχουν “έρθει” εκατοντάδες χιλιάδες από αυτά, με τη μορφή αφιερωμένων, βαφτισμένων μαθητών του Ιησού Χριστού. Αυτούς τους έχει φέρει ως τα «άλλα πρόβατά» του και τους έχει κάνει “μία ποίμνη” με το υπόλοιπο των πνευματικών υφιερέων του που εξακολουθούν να ζουν στις αυλές του ναού του Ιεχωβά. (Ιωάννης 10:​16· Αποκάλυψη 7:​9, 10) Καθώς αυτό το αναρίθμητο «μεγάλο πλήθος» προσφέρει εύτακτα ιερή υπηρεσία στις αυλές του Ιεχωβά και αποδίδει τη σωτηρία του στον ενθρονισμένο Θεό του και στο Αρνί Του, αποτελεί θέαμα που δοξάζει τον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά. Δεν γεμίζουν τις εκκλησίες και τους καθεδρικούς ναούς του Χριστιανικού κόσμου ούτε τις συναγωγές του Ιουδαϊσμού, αλλά τις αυλές του αληθινού πνευματικού ναού του Ιεχωβά με δόξα την οποία δεν είχε προηγουμένως. ΄Εχει αποδειχτεί ήδη απόλυτα αληθινό ότι «η μεταγενέστερη λαμπρότητα αυτού του οίκου θα είναι μεγαλύτερη από την προηγούμενη». (Αγγαίος 2:​9, RS ) «Η νέα δόξα αυτού του Ναού πρόκειται να ξεπεράσει την παλιά, λέει ο Γιαχβέ Σαβαώθ». (Je ) «Η μελλοντική δόξα αυτού του οίκου θα είναι μεγαλύτερη από την πρώτη».​—⁠By.