Παρόντες για το Πάσχα δεν είναι μόνο φυσικοί Ιουδαίοι αλλά και προσήλυτοι, άνθρωποι που έχουν μεταστραφεί στη θρησκεία των Ιουδαίων. Ανάμεσά τους υπάρχουν και Έλληνες που έχουν έρθει για να προσφέρουν λατρεία στη διάρκεια της γιορτής. Αυτοί πλησιάζουν τον Φίλιππο, πιθανώς λόγω του ελληνικού του ονόματος, και ζητούν να δουν τον Ιησού. Ο Φίλιππος, ίσως επειδή δεν είναι βέβαιος για το αν μια τέτοια συνάντηση θα ήταν κατάλληλη, συμβουλεύεται τον Ανδρέα. Οι δυο τους αναφέρουν το ζήτημα στον Ιησού, ο οποίος προφανώς βρίσκεται ακόμη στον ναό.

Ο Ιησούς ξέρει ότι σε λίγες ημέρες πρόκειται να πεθάνει. Άρα δεν είναι τώρα καιρός να ικανοποιεί την περιέργεια του κόσμου ή να προσπαθεί να είναι δημοφιλής. Απαντάει στους δύο αποστόλους με μια παραβολή: «Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο Γιος του ανθρώπου. Αληθινά, αληθινά σας λέω: Αν ο κόκκος του σιταριού δεν πέσει στο έδαφος και δεν πεθάνει, παραμένει ένας μόνο κόκκος· αλλά αν πεθάνει, τότε κάνει πολύ καρπό».​—Ιωάννης 12:23, 24.

Ένας κόκκος σιταριού μπορεί να φαίνεται κάτι που δεν έχει και μεγάλη αξία. Εντούτοις, αν μπει στο χώμα και «πεθάνει» ως σπόρος, μπορεί να βλαστήσει και αργότερα να γίνει ένα παραγωγικό στάχυ με πολλούς κόκκους. Αντίστοιχα, ο Ιησούς είναι ένας μόνο τέλειος άνθρωπος. Παραμένοντας, όμως, πιστός στον Θεό μέχρι τον θάνατό του, θα αποτελέσει το μέσο με το οποίο θα λάβουν αιώνια ζωή πολλοί που έχουν παρόμοιο πνεύμα αυτοθυσίας. Γι’ αυτό, ο Ιησούς λέει: «Όποιος νιώθει μεγάλη αγάπη για τη ζωή του την καταστρέφει, αλλά όποιος μισεί τη ζωή του σε αυτόν τον κόσμο θα τη διαφυλάξει για αιώνια ζωή».​—Ιωάννης 12:25.

Ο Ιησούς δεν έχει κατά νου μόνο τον εαυτό του, διότι λέει: «Αν κανείς θέλει να με διακονεί, ας με ακολουθεί, και όπου είμαι εγώ, εκεί θα είναι και ο διάκονός μου. Αν κανείς θέλει να με διακονεί, ο Πατέρας θα τον τιμήσει». (Ιωάννης 12:26) Τι ανταμοιβή είναι αυτή! Εκείνοι τους οποίους τιμάει ο Πατέρας θα γίνουν συγκυβερνήτες με τον Χριστό στη Βασιλεία.

Έχοντας υπόψη τα φοβερά παθήματα και τον βασανιστικό θάνατο που τον περιμένει, ο Ιησούς λέει: «Τώρα είμαι ταραγμένος, και τι να πω; Πατέρα, σώσε με από αυτή την ώρα». Αλλά ο Ιησούς δεν θέλει να αποφύγει την εκτέλεση του θελήματος του Θεού. Προσθέτει λοιπόν: «Αλλά γι’ αυτό έχω έρθει σε αυτή την ώρα». (Ιωάννης 12:27) Ο Ιησούς συμφωνεί με όλα όσα συνεπάγεται ο σκοπός του Θεού, μεταξύ αυτών και με τον θυσιαστικό θάνατό του.

Ενόσω ο Ιησούς βρίσκεται στον ναό τη Δευτέρα 10 Νισάν, μιλάει για τον επικείμενο θάνατό του. Επειδή ανησυχεί μήπως δοθεί μομφή στον Θεό, λέει: «Πατέρα, δόξασε το όνομά σου». Μια βροντερή φωνή από τους ουρανούς απαντάει: «Το δόξασα και θα το δοξάσω πάλι».​—Ιωάννης 12:27, 28.

Όσοι στέκονται εκεί γύρω σαστίζουν. Μερικοί νομίζουν ότι άκουσαν βροντή, ενώ άλλοι λένε: «Άγγελος του μίλησε». (Ιωάννης 12:29) Αλλά αυτός που μόλις άκουσαν να μιλάει είναι ο Ιεχωβά! Και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που άνθρωποι ακούν τη φωνή του Θεού σε σχέση με τον Ιησού.

Τριάμισι χρόνια νωρίτερα, όταν ο Ιησούς βαφτίστηκε, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής άκουσε τον Θεό να λέει για τον Ιησού: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει». Αργότερα, μετά το Πάσχα του 32 Κ.Χ., ο Ιησούς μεταμορφώθηκε μπροστά στον Ιάκωβο, στον Ιωάννη και στον Πέτρο. Αυτοί οι τρεις άκουσαν τον Θεό να δηλώνει: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει. Να τον ακούτε». (Ματθαίος 3:17· 17:5) Τώρα όμως, την τρίτη φορά, ο Ιεχωβά μιλάει με τέτοιον τρόπο ώστε να τον ακούσουν πολλοί!

Ο Ιησούς λέει: «Αυτή η φωνή δεν ακούστηκε για εμένα, αλλά για εσάς». (Ιωάννης 12:30) Αποτελεί απόδειξη ότι εκείνος είναι όντως ο Γιος του Θεού, ο προειπωμένος Μεσσίας.

Η πιστή πορεία ζωής του Ιησού αποτελεί το υπόδειγμα για το πώς πρέπει να ζουν οι άνθρωποι, αλλά επίσης επιβεβαιώνει ότι ο Σατανάς ο Διάβολος, ο άρχοντας του κόσμου, αξίζει να αφανιστεί. Ο Ιησούς λέει: «Τώρα γίνεται κρίση αυτού του κόσμου· τώρα ο άρχοντας αυτού του κόσμου θα ριχτεί έξω». Ο επικείμενος θάνατος του Ιησού δεν αποτελεί ήττα αλλά νίκη. Με ποια έννοια; Ο ίδιος εξηγεί: «Εγώ όμως, όταν υψωθώ από τη γη, θα ελκύσω κάθε είδους ανθρώπους σε εμένα». (Ιωάννης 12:31, 32) Μέσω του θανάτου του στο ξύλο, ο Ιησούς θα ελκύσει άλλους στον εαυτό του, ανοίγοντας τον δρόμο για την αιώνια ζωή.

Όταν το πλήθος ακούει τον Ιησού να αναφέρει ότι θα “υψωθεί”, λέει: «Εμείς ακούσαμε από τον Νόμο ότι ο Χριστός παραμένει για πάντα. Πώς γίνεται να λες εσύ ότι ο Γιος του ανθρώπου πρέπει να υψωθεί; Ποιος είναι αυτός ο Γιος του ανθρώπου;» (Ιωάννης 12:34) Παρ’ όλες τις αποδείξεις, όπως το ότι άκουσαν τη φωνή του ίδιου του Θεού, οι περισσότεροι δεν δέχονται τον Ιησού ως τον αληθινό Γιο του ανθρώπου, τον υποσχεμένο Μεσσία.

Ο Ιησούς λέει, όπως έχει πει και άλλοτε, ότι ο ίδιος είναι «το φως». (Ιωάννης 8:12· 9:5) Προτρέπει το πλήθος: «Το φως θα είναι ανάμεσά σας λίγο ακόμη. Να περπατάτε ενόσω έχετε ακόμη το φως, ώστε να μη σας κυριεύσει το σκοτάδι . . . Ενόσω έχετε το φως, να εκδηλώνετε πίστη στο φως, για να γίνετε γιοι φωτός». (Ιωάννης 12:35, 36) Κατόπιν ο Ιησούς αποσύρεται, επειδή δεν πρόκειται να πεθάνει στις 10 Νισάν. Η ημέρα που θα “υψωθεί”​—που θα καρφωθεί στο ξύλο—​είναι η ημέρα του Πάσχα, στις 14 Νισάν.​—Γαλάτες 3:13.

Ο Ιησούς εξηγεί τι σημαίνει να πιστεύει κανείς σε αυτόν: «Όποιος πιστεύει σε εμένα πιστεύει, όχι μόνο σε εμένα, αλλά και σε Εκείνον που με έστειλε· και όποιος βλέπει εμένα βλέπει και Εκείνον που με έστειλε». Οι αλήθειες τις οποίες ο Θεός ανέθεσε στον Ιησού να διδάξει και τις οποίες ο Ιησούς συνεχίζει να διακηρύττει είναι τόσο ζωτικές ώστε εκείνος λέει: «Όποιος αδιαφορεί για εμένα και δεν δέχεται τα λόγια μου έχει κάποιον να τον κρίνει. Ο λόγος τον οποίο έχω πει είναι εκείνος που θα τον κρίνει την τελευταία ημέρα».​—Ιωάννης 12:44, 45, 48.

Κατόπιν ο Ιησούς καταλήγει: «Δεν έχω μιλήσει από μόνος μου, αλλά ο Πατέρας που με έστειλε, αυτός μου έχει δώσει εντολή τι να πω και τι να διδάξω. Και γνωρίζω ότι η εντολή του σημαίνει αιώνια ζωή». (Ιωάννης 12:49, 50) Ο Ιησούς ξέρει ότι σε λίγο πρόκειται να χύσει το αίμα του ως θυσία για τους ανθρώπους που εκδηλώνουν πίστη σε αυτόν.​—Ρωμαίους 5:8, 9.

Σε λίγο, ο Ιησούς και οι μαθητές του μπαίνουν στην Ιερουσαλήμ. Κατά τη συνήθειά του, εκείνος πηγαίνει στον ναό και αρχίζει να διδάσκει. Οι πρωθιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού, έχοντας ίσως κατά νου τι έκανε την προηγούμενη ημέρα στους αργυραμοιβούς, τον προκαλούν ρωτώντας: «Με ποια εξουσία κάνεις αυτά τα πράγματα; Ή ποιος σου έδωσε την εξουσία να κάνεις αυτά τα πράγματα;»​—Μάρκος 11:28.

Ο Ιησούς απαντάει: «Θα σας κάνω μια ερώτηση. Απαντήστε μου, και θα σας πω με ποια εξουσία κάνω αυτά τα πράγματα. Το βάφτισμα του Ιωάννη ήταν από τον ουρανό ή από ανθρώπους; Απαντήστε μου». Τώρα εκείνος προκαλεί τους εναντιουμένους. Οι ιερείς και οι πρεσβύτεροι συζητούν μεταξύ τους για το πώς να απαντήσουν: «Αν πούμε: “Από τον ουρανό”, θα πει: “Τότε γιατί δεν τον πιστέψατε;” Αλλά τολμάμε να πούμε: “Από ανθρώπους”;» Σκέφτονται έτσι επειδή φοβούνται τον κόσμο, γιατί όλοι πιστεύουν «ότι ο Ιωάννης ήταν πράγματι προφήτης».​—Μάρκος 11:29-32.

Οι ενάντιοι δεν μπορούν να βρουν κάποια κατάλληλη απάντηση. Λένε λοιπόν: «Δεν ξέρουμε». Τότε και ο Ιησούς αποκρίνεται: «Ούτε εγώ σας λέω με ποια εξουσία κάνω αυτά τα πράγματα».​—Μάρκος 11:33.

Τώρα έχει φτάσει το πρωί της 11ης Νισάν. Ο Ιησούς και οι μαθητές του βρίσκονται ξανά στον δρόμο και κατευθύνονται προς την Ιερουσαλήμ, όπου εκείνος θα βρεθεί στον ναό για τελευταία φορά.