8. (α) Ποιοι ήταν οι αρχηγοί του αρχαίου Ισραήλ; (β) Από ποιες απόψεις ήταν δραστήριος στην αγνή λατρεία ο αρχηγός του οράματος του Ιεζεκιήλ;

⁸ Το όραμα αναφέρεται επίσης σε κάποιον που αποκαλείται ο αρχηγός. Από τις ημέρες του Μωυσή, το έθνος είχε αρχηγούς. Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «αρχηγός», η λέξη νασί’, θα μπορούσε να αναφέρεται στην κεφαλή κάποιου πατρικού οίκου, μιας φυλής ή ακόμη και ενός έθνους. Στο όραμα του Ιεζεκιήλ, οι άρχοντες του Ισραήλ επιπλήττονται ως τάξη επειδή καταδυνάστευαν το λαό και προτρέπονται να είναι αμερόληπτοι και δίκαιοι. Αν και δεν ανήκει στην ιερατική τάξη, ο αρχηγός είναι δραστήριος με εξέχοντα τρόπο στην αγνή λατρεία. Μπαίνει και βγαίνει από την εξωτερική αυλή μαζί με τις μη ιερατικές φυλές, κάθεται στα προπύλαια της Ανατολικής Πύλης και προμηθεύει μερικές από τις θυσίες που προσφέρει ο λαός. (Ιεζεκιήλ 44:2, 3· 45:8-12, 17) Έτσι, αυτό το όραμα διαβεβαίωνε το λαό του Ιεζεκιήλ ότι το αποκαταστημένο έθνος θα ευλογούνταν με υποδειγματικούς ηγέτες, άντρες που θα υποστήριζαν το ιερατείο για την οργάνωση του λαού του Θεού και οι οποίοι θα ήταν θαυμάσια παραδείγματα σε πνευματικά ζητήματα.

Και ο αρχηγός επίσης θα είχε κάποια κληρονομιά. Οι ιερείς, όμως, δεν θα είχαν, διότι ο Ιεχωβά είπε: «Εγώ είμαι η κληρονομιά τους». (Ιεζεκιήλ 44:10, 28· Αριθμοί 18:20) Το όραμα έδειχνε ότι το μερίδιο γης του αρχηγού θα βρισκόταν από τη μια και από την άλλη πλευρά κάποιας ειδικής περιοχής που θα αποκαλούνταν άγια συνεισφορά.

Και προσέξτε ότι στο όραμα του Ιεζεκιήλ ο αρχηγός, όπως και οι ιερείς, θα ζούσε σε γη την οποία θα συνεισέφερε ο λαός. (Ιεζεκιήλ 45:16) Επομένως, στην αποκαταστημένη γη, ο λαός επρόκειτο να συνεισφέρει στο έργο εκείνων τους οποίους ο Ιεχωβά διόρισε για να αναλάβουν την ηγεσία, και θα τους υποστήριζε συνεργαζόμενος με την κατεύθυνσή τους. Σε γενικές γραμμές, αυτή η γη ήταν η απεικόνιση της οργάνωσης, της συνεργασίας και της ασφάλειας.

Αρχηγοί όπως ο Νεεμίας και ο Ζοροβάβελ κυβέρνησαν τη γη αμερόληπτα και δίκαια.