6. Τι υποδήλωνε το μέτρημα του ναού;

⁶ Ποιο ήταν το σημείο στο οποίο έστρεφε την προσοχή εκείνο το τμήμα του οράματος; Διαβεβαίωνε τους εξορίστους για την πλήρη αποκατάσταση της αγνής λατρείας στο ναό του Θεού. Επιπλέον, το μέτρημα του ναού παρείχε μια θεϊκή εγγύηση που πιστοποιούσε με απόλυτη βεβαιότητα ότι το όραμα θα εκπληρωνόταν. (Παράβαλε Ιερεμίας 31:39, 40· Ζαχαρίας 2:2-8.) Κάθε είδους ειδωλολατρία επρόκειτο να ξεκαθαριστεί και να απομακρυνθεί. Ο Ιεχωβά θα ευλογούσε και πάλι τον οίκο του.

Το Ιερατείο και ο Αρχηγός

7. Ποιες πληροφορίες δίνονται αναφορικά με τους Λευίτες και τους ιερείς;

⁷ Και το ιερατείο επίσης επρόκειτο να υποστεί μια διαδικασία καθαρισμού, ή αλλιώς εξαγνισμού. Οι Λευίτες έπρεπε να επιπληχθούν επειδή είχαν ενδώσει στην ειδωλολατρία, ενώ οι ιερείς που ήταν γιοι του Σαδώκ έπρεπε να επαινεθούν και να ανταμειφθούν επειδή είχαν παραμείνει καθαροί.a Παρ’ όλα αυτά, και οι δύο ομάδες θα είχαν θέσεις υπηρεσίας στον αποκαταστημένο οίκο του Θεού—με βάση, χωρίς αμφιβολία, την πιστότητά τους ως ατόμων. Επιπλέον, ο Ιεχωβά πρόσταξε: «Και το λαό μου θα πρέπει να τον διδάσκουν τη διαφορά μεταξύ αγίου πράγματος και βέβηλου πράγματος· και θα πρέπει να τον κάνουν να γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ αυτού που είναι ακάθαρτο και αυτού που είναι καθαρό». (Ιεζεκιήλ 44:10-16, 23) Επομένως, το ιερατείο επρόκειτο να αποκατασταθεί και η πιστή υπομονή των ιερέων θα ανταμειβόταν.

8. (α) Ποιοι ήταν οι αρχηγοί του αρχαίου Ισραήλ; (β) Από ποιες απόψεις ήταν δραστήριος στην αγνή λατρεία ο αρχηγός του οράματος του Ιεζεκιήλ;

⁸ Το όραμα αναφέρεται επίσης σε κάποιον που αποκαλείται ο αρχηγός. Από τις ημέρες του Μωυσή, το έθνος είχε αρχηγούς. Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «αρχηγός», η λέξη νασί’, θα μπορούσε να αναφέρεται στην κεφαλή κάποιου πατρικού οίκου, μιας φυλής ή ακόμη και ενός έθνους. Στο όραμα του Ιεζεκιήλ, οι άρχοντες του Ισραήλ επιπλήττονται ως τάξη επειδή καταδυνάστευαν το λαό και προτρέπονται να είναι αμερόληπτοι και δίκαιοι. Αν και δεν ανήκει στην ιερατική τάξη, ο αρχηγός είναι δραστήριος με εξέχοντα τρόπο στην αγνή λατρεία. Μπαίνει και βγαίνει από την εξωτερική αυλή μαζί με τις μη ιερατικές φυλές, κάθεται στα προπύλαια της Ανατολικής Πύλης και προμηθεύει μερικές από τις θυσίες που προσφέρει ο λαός. (Ιεζεκιήλ 44:2, 3· 45:8-12, 17) Έτσι, αυτό το όραμα διαβεβαίωνε το λαό του Ιεζεκιήλ ότι το αποκαταστημένο έθνος θα ευλογούνταν με υποδειγματικούς ηγέτες, άντρες που θα υποστήριζαν το ιερατείο για την οργάνωση του λαού του Θεού και οι οποίοι θα ήταν θαυμάσια παραδείγματα σε πνευματικά ζητήματα.

Η Γη

9. (α) Πώς επρόκειτο να καταμεριστεί η γη, αλλά ποιοι δεν θα λάβαιναν κληρονομιά; (β) Τι ήταν η άγια συνεισφορά, και τι περιείχε;

⁹ Τελικά, το όραμα του Ιεζεκιήλ περιλάμβανε μια γενική εικόνα της γης του Ισραήλ. Η γη επρόκειτο να καταμεριστεί και θα δινόταν ένα μερίδιο σε κάθε φυλή. Και ο αρχηγός επίσης θα είχε κάποια κληρονομιά. Οι ιερείς, όμως, δεν θα είχαν, διότι ο Ιεχωβά είπε: «Εγώ είμαι η κληρονομιά τους». (Ιεζεκιήλ 44:10, 28· Αριθμοί 18:20) Το όραμα έδειχνε ότι το μερίδιο γης του αρχηγού θα βρισκόταν από τη μια και από την άλλη πλευρά κάποιας ειδικής περιοχής που θα αποκαλούνταν άγια συνεισφορά. Αυτή ήταν ένα τετραγωνισμένο κομμάτι γης χωρισμένο σε τρεις λωρίδες—η πάνω για τους μετανοημένους Λευίτες, η μεσαία για τους ιερείς και η κάτω για την πόλη και τα παραγωγικά της εδάφη. Ο ναός του Ιεχωβά θα βρισκόταν στη λωρίδα γης των ιερέων, στο κέντρο της τετραγωνισμένης συνεισφοράς.—Ιεζεκιήλ 45:1-7.

10. Τι σήμαινε για τους πιστούς Ιουδαίους στην εξορία η προφητεία σχετικά με τον καταμερισμό της γης;

¹⁰ Πόσο θα πρέπει να αναπτέρωσαν όλα αυτά το ηθικό εκείνων των εξορίστων! Κάθε οικογένεια έλαβε τη διαβεβαίωση ότι θα είχε κάποια κληρονομιά στη γη. (Παράβαλε Μιχαίας 4:4.) Η αγνή λατρεία θα αποκτούσε εκεί εξυψωμένη, κεντρική θέση. Και προσέξτε ότι στο όραμα του Ιεζεκιήλ ο αρχηγός, όπως και οι ιερείς, θα ζούσε σε γη την οποία θα συνεισέφερε ο λαός. (Ιεζεκιήλ 45:16) Επομένως, στην αποκαταστημένη γη, ο λαός επρόκειτο να συνεισφέρει στο έργο εκείνων τους οποίους ο Ιεχωβά διόρισε για να αναλάβουν την ηγεσία, και θα τους υποστήριζε συνεργαζόμενος με την κατεύθυνσή τους. Σε γενικές γραμμές, αυτή η γη ήταν η απεικόνιση της οργάνωσης, της συνεργασίας και της ασφάλειας.

11, 12. (α) Πώς διαβεβαιώνει προφητικά ο Ιεχωβά το λαό του ότι θα ευλογούσε την αποκαταστημένη πατρίδα τους; (β) Τι εξεικονίστηκε από τα δέντρα που υπήρχαν δίπλα στις όχθες του ποταμού;

¹¹ Θα ευλογούσε ο Ιεχωβά τη γη τους; Η προφητεία απαντάει σε αυτό το ερώτημα με μια συγκινητική εικόνα. Ένα ρεύμα νερού ρέει από το ναό και μεγαλώνει σταδιακά μέχρι που γίνεται χείμαρρος πριν φτάσει στη Νεκρά Θάλασσα. Εκεί αναζωογονεί τα νερά στα οποία δεν υπήρχε ζωή, και τώρα ένα τμήμα της όχθης σφύζει από αλιευτικές δραστηριότητες. Δίπλα στις όχθες του ποταμού υπάρχουν πολλά δέντρα που παράγουν καρπούς όλο το χρόνο, τα οποία παρέχουν τροφή και γιατρειά.—Ιεζεκιήλ 47:1-12.

¹² Για τους εξορίστους, αυτή η υπόσχεση επαναλάμβανε και επιβεβαίωνε προηγούμενες προφητείες αποκατάστασης τις οποίες θεωρούσαν εξαιρετικά πολύτιμες. Οι προφήτες τους οποίους ενέπνευσε ο Ιεχωβά είχαν περιγράψει αρκετές φορές με παραδεισιακούς όρους έναν αποκαταστημένο, εκ νέου κατοικημένο Ισραήλ. Η αναζωογόνηση των νεκρών περιοχών αποτελούσε ένα επαναλαμβανόμενο προφητικό θέμα. (Ησαΐας 35:1, 6, 7· 51:3· Ιεζεκιήλ 36:35· 37:1-14) Έτσι ο λαός μπορούσε να αναμένει ότι οι ζωογόνες ευλογίες του Ιεχωβά θα έρρεαν σαν ποταμός από τον αποκαταστημένο ναό. Ως αποτέλεσμα, ένα πνευματικά νεκρό έθνος θα αναζωογονούνταν. Ο αποκαταστημένος λαός θα ευλογούνταν με εξέχοντες πνευματικούς άντρες—άντρες δίκαιους και σταθερούς όπως εκείνα τα δέντρα που υπήρχαν δίπλα στις όχθες του ποταμού στο όραμα, άντρες οι οποίοι θα αναλάμβαναν την ηγεσία στην ανοικοδόμηση της ερειπωμένης γης. Και ο Ησαΐας είχε γράψει για «μεγάλα δέντρα δικαιοσύνης» που θα “ανοικοδομούσαν τα μέρη τα ερειπωμένα εδώ και πολύ καιρό”.—Ησαΐας 61:3, 4.

¹² Για τους εξορίστους, αυτή η υπόσχεση επαναλάμβανε και επιβεβαίωνε προηγούμενες προφητείες αποκατάστασης τις οποίες θεωρούσαν εξαιρετικά πολύτιμες. Οι προφήτες τους οποίους ενέπνευσε ο Ιεχωβά είχαν περιγράψει αρκετές φορές με παραδεισιακούς όρους έναν αποκαταστημένο, εκ νέου κατοικημένο Ισραήλ. Η αναζωογόνηση των νεκρών περιοχών αποτελούσε ένα επαναλαμβανόμενο προφητικό θέμα. (Ησαΐας 35:1, 6, 7· 51:3· Ιεζεκιήλ 36:35· 37:1-14) Έτσι ο λαός μπορούσε να αναμένει ότι οι ζωογόνες ευλογίες του Ιεχωβά θα έρρεαν σαν ποταμός από τον αποκαταστημένο ναό. Ως αποτέλεσμα, ένα πνευματικά νεκρό έθνος θα αναζωογονούνταν. Ο αποκαταστημένος λαός θα ευλογούνταν με εξέχοντες πνευματικούς άντρες—άντρες δίκαιους και σταθερούς όπως εκείνα τα δέντρα που υπήρχαν δίπλα στις όχθες του ποταμού στο όραμα, άντρες οι οποίοι θα αναλάμβαναν την ηγεσία στην ανοικοδόμηση της ερειπωμένης γης. Και ο Ησαΐας είχε γράψει για «μεγάλα δέντρα δικαιοσύνης» που θα “ανοικοδομούσαν τα μέρη τα ερειπωμένα εδώ και πολύ καιρό”.—Ησαΐας 61:3, 4.