ΕΠΙ αιώνες η Ιουδαϊκή θρησκεία διδάσκει ότι το θεϊκό όνομα Ιεχωβά είναι τόσο άγιο ώστε δεν πρέπει να το προφέρουμε.a (Ψαλμός 83:18) Πολλοί θεολόγοι έχουν την άποψη ότι φανερώνει έλλειψη σεβασμού το να απευθυνόμαστε στον ένδοξο Δημιουργό με τόσο οικείο τρόπο ή ακόμη και ότι αποτελεί παραβίαση της τρίτης από τις Δέκα Εντολές, η οποία λέει «μη λάβης το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω». (Έξοδος 20:7, Νεοελληνική Μετάφραση) Τον τρίτο αιώνα Κ.Χ., το Μισνά όρισε ότι «όποιος προφέρει το θεϊκό Όνομα όπως είναι γραμμένο δεν έχει μέρος στο μελλοντικό κόσμο».—Σάνχεδριν 10:1.

Η Τρίτη Εντολή

Τι θα πούμε, όμως, για την απαγόρευση που αναφέρεται στην τρίτη από τις Δέκα Εντολές; Το εδάφιο Έξοδος 20:7 δηλώνει κατηγορηματικά: «Δεν πρέπει να χρησιμοποιήσεις το όνομα του Ιεχωβά του Θεού σου με μάταιο τρόπο, γιατί ο Ιεχωβά δεν θα αφήσει ατιμώρητο εκείνον που χρησιμοποιεί το όνομά του με μάταιο τρόπο».

Τι ακριβώς σημαίνει να χρησιμοποιούμε το όνομα του Θεού «με μάταιο τρόπο»; Το Σχολιολόγιο της Τορά JPS (The JPS Torah Commentary), που είναι έκδοση της Ιουδαϊκής Εκδοτικής Εταιρίας, εξηγεί ότι ο εβραϊκός όρος που αποδίδεται παραπάνω με τη φράση «με μάταιο τρόπο» (λα-σάβ) μπορεί να σημαίνει «ψευδώς» ή «χωρίς λόγο, μάταια». Το ίδιο σύγγραμμα αναφέρει στη συνέχεια: «Με βάση τις ασάφειες [αυτού του εβραϊκού όρου], θα μπορούσε να υπονοείται η απαγόρευση της ψευδομαρτυρίας από μέρους των διαδίκων σε μια δίκη καθώς και η απαγόρευση του ψευδούς όρκου και της άσκοπης ή επιπόλαιης χρήσης του θεϊκού Ονόματος».

Αυτό το ιουδαϊκό σχολιολόγιο τονίζει ορθά ότι “η χρήση του ονόματος του Θεού με μάταιο τρόπο” περιλαμβάνει τη χρησιμοποίηση αυτού του ονόματος με ακατάλληλο τρόπο. Αλλά θα ήταν σωστό να χαρακτηριστεί “άσκοπο ή επιπόλαιο” το να προφέρουμε το όνομα του Θεού όταν διδάσκουμε άλλους για αυτόν ή όταν στρεφόμαστε στον ουράνιο Πατέρα μας με προσευχή; Ο Ιεχωβά εκφράζει την άποψή του με τα λόγια του εδαφίου Ψαλμός 91:14: «Επειδή σε εμένα έθεσε τη στοργή του, γι’ αυτό θα του προμηθεύσω διαφυγή. Θα τον προστατέψω επειδή γνώρισε το όνομά μου».