Διάδοση της Γραφικής Αλήθειας στην Πορτογαλία

ΑΠΟ την Καμίνια στα βόρεια ως τη Βίλα Ρεάλ ντε Σάντο Αντόνιο στα νότια, χιλιάδες ζωηρόχρωμα ψαροκάικα βρίσκονται διάσπαρτα στα 800 χιλιόμετρα της πορτογαλικής ακτής του Ατλαντικού. Ψαράδες ‘κατεβαίνουν στη θάλασσα με τα πλοία τους’ επί αιώνες τώρα, με αποτέλεσμα να είναι το ψάρι το κύριο πιάτο σε πολλά πορτογαλικά σπίτια.—Ψαλμός 107:23.

Τα περασμένα 70 χρόνια, ένα άλλο είδος ψαρέματος λαβαίνει χώρα στην Πορτογαλία. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι δραστήριοι φέρνοντας τα καλά νέα σε δεκάδες χιλιάδες συμβολικά ψάρια. (Ματθαίος 4:19) Το Μάιο του 1995 υπήρχε ένας ανώτατος αριθμός 44.650 ευαγγελιζομένων της Βασιλείας—μια αναλογία 1 σε περίπου 210 κατοίκους. Σε μερικές πόλεις, η αναλογία είναι η μισή από αυτήν.

Εφόσον υπάρχουν τόσοι εργάτες, οι τομείς για μαρτυρία σε πολλές περιοχές καλύπτονται περίπου κάθε εβδομάδα. Έτσι, οι Πορτογάλοι Μάρτυρες είναι πολύ άγρυπνοι ώστε να χρησιμοποιούν διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης προκειμένου να μεταδίδουν τη Γραφική τους ελπίδα στους άλλους. Ναι, εκτιμούν το πόσο σημαντικό είναι να γνωστοποιούν τη Γραφική αλήθεια με κάθε δυνατό τρόπο.—1 Κορινθίους 9:20-23.

Βοήθεια σε Θρησκευόμενα Άτομα

Σύμφωνα με μια απογραφή του 1991, το 70 τοις εκατό των ατόμων ηλικίας 18 χρονών και άνω στην Πορτογαλία ομολογούν ότι είναι Ρωμαιοκαθολικοί. Ωστόσο, μεταξύ των κατοίκων, η γνώση γύρω από την Αγία Γραφή βρίσκεται σε χαμηλό επίπεδο. Η εφημερίδα Ζορνάλ ντε Νοτίσιας (Jornal de Notícias) παρατήρησε: «Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στον Καθολικό κόσμο: Άγνοια γύρω από την Αγία Γραφή!» Γιατί συμβαίνει αυτό; Η πορτογαλική εφημερίδα Εσπρέσο (Expresso) δίνει την απάντηση. Αναφερόμενη σε μια συνάντηση 500 ιερέων στη Φατίμα, η εφημερίδα λέει: «Σύμφωνα με τον επίσκοπο, είναι αναγκαίο να απαλλαγεί ο ιερέας από τις πολλές και διάφορες ασχολίες που έχει ώστε να μπορέσει να επανεδραιώσει τη θέση του αποκλειστικά ως ‘κήρυκα’ . . . Αν ο ιερέας αφοσιωθεί ολόψυχα στο κήρυγμα του Ευαγγελίου, δεν θα έχει καθόλου χρόνο για άλλες ασχολίες».

Σε αντίθεση, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Πορτογαλία είναι πολυάσχολοι γνωστοποιώντας τη Γραφική αλήθεια με κάθε δυνατό τρόπο. Ως αποτέλεσμα, πολλοί ειλικρινείς Καθολικοί αποκτούν γνώση της Αγίας Γραφής.

Η Καρλότα ήταν αφοσιωμένη Καθολική καθώς και μέλος της νεολαίας κάποιου θρησκευτικού τάγματος. Ήταν επίσης δασκάλα στο νηπιαγωγείο όπου εργαζόταν ο Αντόνιο, ένας Μάρτυρας. Ως τακτικός σκαπανέας, δηλαδή ολοχρόνιος διάκονος, ο Αντόνιο προσπαθούσε πάντα να μιλάει σχετικά με την Αγία Γραφή στους συνεργάτες του την ώρα του διαλείμματος. Κάποια μέρα η Καρλότα τον ρώτησε σχετικά με την πίστη στον πύρινο άδη και τη λατρεία της Μαρίας. Ο Αντόνιο της έδειξε τι διδάσκει η Αγία Γραφή για αυτά τα θέματα, και αυτό αποτέλεσε την αρχή μιας σειράς Γραφικών συζητήσεων. Όταν η Καρλότα παρακολούθησε την πρώτη της συνάθροιση στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας, εντυπωσιάστηκε πολύ. Αλλά οι ώρες των συναθροίσεων συγκρούονταν με εκείνες του θρησκευτικού τάγματος στο οποίο ανήκε. Κατάλαβε ότι έπρεπε να πάρει μια απόφαση. Τι θα έκανε;

Η Καρλότα συγκέντρωσε ολόκληρη την ομάδα των νέων και εξήγησε μέσα από την Αγία Γραφή το λόγο για τον οποίο αποχωρούσε. Όλοι επέκριναν την απόφασή της, εκτός από μια κοπέλα, τη Στέλλα, η οποία άκουγε πολύ προσεκτικά. Όταν η Καρλότα συζήτησε μαζί της αργότερα, η Στέλλα έκανε πολλές ερωτήσεις σχετικά με την προέλευση και το σκοπό της ζωής. Η Καρλότα της έδωσε το βιβλίο Ζωή—Πώς Βρέθηκε Εδώ; Από Εξέλιξη ή από Δημιουργία;a και άρχισε Γραφική μελέτη μαζί της.

Στο μεταξύ, η Καρλότα έκανε θαυμάσια πνευματική πρόοδο, βαφτίστηκε τον Ιούνιο του 1991, και έξι μήνες αργότερα άρχισε να υπηρετεί ως τακτική σκαπάνισσα. Το Μάιο του 1992, παντρεύτηκε τον Αντόνιο, και συνέχισαν μαζί την υπηρεσία σκαπανέα σε μια γειτονική εκκλησία όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη. Τι έγινε με τη Στέλλα; Βαφτίστηκε το Μάιο του 1993 και τώρα υπηρετεί ως τακτική σκαπάνισσα.

Ο νεαρός Φρανσίσκο ήταν πολύ θρησκευόμενος. Κάθε Κυριακή παρακολουθούσε τη Θεία Λειτουργία το πρωί και την απαγγελία από το Ροζάριο το απόγευμα. Υπηρετούσε ως νεωκόρος και βοηθούσε τον ιερέα στη Θεία Λειτουργία. Προσευχόταν μάλιστα στον Θεό να γίνει «άγιος» κάποια μέρα!

Ο Φρανσίσκο ήθελε πολύ να αποκτήσει μια Αγία Γραφή, και κάποια μέρα ένας φίλος του τού δάνεισε μία. Αυτός ξαφνιάστηκε όταν είδε ότι ο Θεός έχει όνομα, Ιεχωβά. (Έξοδος 6:3) Όταν διάβασε στα εδάφια Έξοδος 20:4, 5 ότι ο Θεός απαγορεύει τη χρήση ομοιωμάτων στη λατρεία, ξαφνιάστηκε ακόμη περισσότερο! Βλέποντας ότι η εκκλησία ήταν γεμάτη ομοιώματα, προσευχήθηκε ένθερμα στον Θεό να τον βοηθήσει να βγάλει άκρη μέσα σε όλη αυτή τη σύγχυση. Λίγες μέρες αργότερα, συνάντησε έναν πρώην συμμαθητή του και τον ρώτησε γιατί σταμάτησε το νυχτερινό σχολείο.

«Τώρα πηγαίνω σε ένα καλύτερο νυχτερινό σχολείο», απάντησε ο φίλος του.

«Τι σχολείο είναι αυτό, και τι μαθαίνεις;» ρώτησε ο Φρανσίσκο. Η απάντηση του φίλου του τον κατέλαβε εξ απροόπτου.

«Μελετώ την Αγία Γραφή στην Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά», του είπε ο φίλος του. «Θέλεις να έρθεις μαζί μου;»

Ο Φρανσίσκο δεν μπορούσε να πιστέψει αυτά που είδε στην πρώτη του συνάθροιση—ευτυχισμένα, γελαστά πρόσωπα· άνθρωποι που συνομιλούσαν μεταξύ τους ένθερμα και φιλικά· παιδιά που κάθονταν με τους γονείς τους και πρόσεχαν όσα λέγονταν.

«Ήμουν εντελώς ξένος και όμως ένιωθα πως ανήκα στην οικογένεια!» αναφώνησε ο Φρανσίσκο. Από τότε και στο εξής, παρακολουθούσε τακτικά τις συναθροίσεις. Τώρα ο Φρανσίσκο υπηρετεί ως πρεσβύτερος στην εκκλησία και, μαζί με τη σύζυγο και τα δυο παιδιά του, χαίρεται με τις μεγαλειώδεις υποσχέσεις που δίνει ο Λόγος του Θεού για τη Βασιλεία.

Μετάδοση της Αλήθειας σε Συγγενείς

Η Μανουέλα, μια τακτική σκαπάνισσα από την περιοχή της Λισαβώνας, έπιασε μια μεγάλη ψαριά, με πνευματική έννοια, ως αποτέλεσμα της επιμονής που έδειξε καθώς έδινε με καλοσύνη μαρτυρία σε όλους, περιλαμβανομένων και των συγγενών της. Ανάμεσά τους ήταν και ο σαρκικός της αδελφός, ο Ζουζέ Εντουάρντο, ο οποίος είχε εκπαιδευτεί στις πολεμικές τέχνες και στη χρήση όπλων. Είχε παραβιάσει το νόμο τόσες φορές ώστε τελικά οδηγήθηκε στο δικαστήριο με 22 κατηγορίες και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση. Ήταν τόσο βίαιος ώστε τον φοβούνταν ακόμη και οι συγκρατούμενοί του, και βρισκόταν κλεισμένος σε κελί υψηλής ασφάλειας.

Επί εφτά χρόνια, η Μανουέλα επισκεπτόταν υπομονετικά τον Ζουζέ Εντουάρντο, αλλά αυτός πάντοτε απέρριπτε το Γραφικό άγγελμα που του μετέδιδε. Τελικά, όταν εκδόθηκε το βιβλίο Ζωή—Πώς Βρέθηκε Εδώ; Από Εξέλιξη ή από Δημιουργία;, το δέχτηκε και άρχισε Γραφική μελέτη. Αμέσως έκανε τρομερές αλλαγές στη διαγωγή του. Έπειτα από μια εβδομάδα, έδωσε μαρτυρία σε 200 κρατούμενους προσωπικά, και την επόμενη εβδομάδα σε άλλους 600. Μάλιστα πήρε άδεια προκειμένου να επισκεφτεί κρατούμενους σε άλλες πτέρυγες της φυλακής. Λόγω της μεγάλης αλλαγής στη συμπεριφορά του, η ποινή μειώθηκε σε 15 χρόνια. Αφού έμεινε 10 χρόνια στη φυλακή, αφέθηκε ελεύθερος με αναστολή. Από τότε πέρασαν πέντε χρόνια, και ο Ζουζέ Εντουάρντο είναι τώρα βαφτισμένος Μάρτυρας του Ιεχωβά και υπηρετεί ως διακονικός υπηρέτης στην τοπική εκκλησία. Πραγματικά, αυτή είναι μια περίπτωση ‘λύκου που συγκατοικεί με το αρνί’!—Ησαΐας 11:6.

Επειδή προσπαθούσε συνεχώς να δίνει μαρτυρία στην οικογένειά της, η Μανουέλα είχε τη χαρά να βοηθήσει το σύζυγό της και τέσσερα άλλα μέλη της οικογένειάς της να γίνουν δραστήριοι στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Ο σύζυγός της είναι τώρα διακονικός υπηρέτης.

«Θα τους Διώξω με τις Κλωτσιές»

Η Μαρία ντο Κάρμο ζούσε σε ένα προάστιο της Λισαβώνας όταν την επισκέφτηκαν οι Μάρτυρες. Της άρεσαν αυτά που άκουσε και ρώτησε το σύζυγό της, τον Αντόνιο, αν μπορούσε να κάνει Γραφική μελέτη στο σπίτι. «Ούτε να το σκεφτείς!» απάντησε. «Αν δω ποτέ Μάρτυρες του Ιεχωβά στο σπίτι μας, θα τους διώξω με τις κλωτσιές». Ο Αντόνιο, παρεμπιπτόντως, ήταν δάσκαλος του καράτε και κάτοχος μαύρης ζώνης. Έτσι, η Μαρία ντο Κάρμο αποφάσισε να κάνει τη Γραφική της μελέτη αλλού.

Αργότερα, ο Αντόνιο έπρεπε να πάει στην Αγγλία για μια οχταήμερη σειρά μαθημάτων στο καράτε, και η Μαρία ντο Κάρμο έβαλε διακριτικά στη βαλίτσα του Το Βιβλίο Μου με τις Βιβλικές Ιστορίες.b Ο Αντόνιο, έχοντας πολύ ελεύθερο χρόνο στο ταξίδι, διάβασε το βιβλίο. Στην πτήση της επιστροφής, το αεροπλάνο ταρακουνήθηκε έντονα από μια δυνατή θύελλα και υπήρξε δυσκολία στην προσγείωση. Για πρώτη φορά στη ζωή του, ο Αντόνιο προσευχήθηκε στον Ιεχωβά.

Όταν ο Αντόνιο επέστρεψε, η Μάρτυρας που μελετούσε με τη σύζυγό του τον προσκάλεσε σε μια συνάθροιση. Αυτός δέχτηκε και είδε ότι όλοι ήταν πολύ φιλικοί. Διευθετήθηκε να κάνει Γραφική μελέτη, και σε λίγο καιρό, ο Αντόνιο ήξερε ότι έπρεπε να πάρει μερικές αποφάσεις. Το αποτέλεσμα ήταν ότι έπαψε να διδάσκει καράτε και άρχισε να διδάσκει τους μαθητές του πώς να ζουν ειρηνική ζωή τώρα και στο μέλλον. Ένας από αυτούς, επίσης κάτοχος μαύρης ζώνης, είναι τώρα βαφτισμένος Χριστιανός.

Όσο για τον Αντόνιο, βαφτίστηκε τον Απρίλιο του 1991. Την επομένη του βαφτίσματός του, άρχισε να υπηρετεί ως βοηθητικός σκαπανέας. Έξι μήνες αργότερα άρχισε να υπηρετεί ως τακτικός σκαπανέας, και σύντομα διεξήγε 12 οικιακές Γραφικές μελέτες. Τον Ιούλιο του 1993, διορίστηκε διακονικός υπηρέτης στην εκκλησία.

Σε Τομέα που Καλλιεργείται Συχνά

Σε πολλές περιοχές της χώρας, οι τομείς καλλιεργούνται περίπου κάθε εβδομάδα. Πώς επιτελούν οι Μάρτυρες με παραγωγικό τρόπο το έργο «ψαρέματος» που κάνουν;

Ο Ζουάου προσπαθεί να συναντάει κάθε άτομο σε κάθε σπίτι. Όταν επισκέφτηκε κάποια κυρία, ρώτησε αν έμεναν και άλλοι στο σπίτι. Η κυρία απάντησε ότι ζούσαν εκεί ο σύζυγος και οι δυο της γιοι, αλλά δεν θα ήταν εύκολο να τους συναντήσει επειδή εργάζονταν και ήταν στο σπίτι μόνο τα βράδια. Έτσι, ο Ζουάου έφυγε και επισκέφτηκε άλλους σε εκείνη την περιοχή. Περίπου μιάμιση ώρα αργότερα, τον πλησίασε κάποιος άντρας.

«Είπες ότι ήθελες να μου μιλήσεις», είπε ο άντρας στον Ζουάου. «Πες μου παρακαλώ τι θέλεις».

«Συγνώμη, αλλά δεν σας γνωρίζω», απάντησε ο Ζουάου έκπληκτος. «Ποιος είστε;»

«Είμαι ο Αντόνιο, και μένω σε αυτόν το δρόμο. Είπες στη μητέρα μου ότι ήθελες να μιλήσεις στην υπόλοιπη οικογένεια, και έτσι ήρθα να δω τι θέλεις».

Ο Ζουάου έδωσε στον Αντόνιο πλήρη μαρτυρία και άρχισε μαζί του Γραφική μελέτη. Μετά τη δεύτερη μελέτη, ο Αντόνιο ρώτησε αν η μελέτη μπορούσε να γίνεται δύο φορές την εβδομάδα. Μέσα σε τέσσερις μόλις μήνες, άρχισε να συνοδεύει τον Ζουάου κηρύττοντας τα καλά νέα στο δρόμο όπου έμενε. Τρεις μήνες αργότερα βαφτίστηκε. Πρόσφατα άρχισε να μελετάει και η μητέρα του την Αγία Γραφή. Πόσο σημαντικό είναι να προσπαθούμε να μιλάμε σε όλα τα μέλη του σπιτικού όταν είμαστε στη διακονία!

Αυτές οι εντυπωσιακές εμπειρίες δείχνουν ότι υπάρχει ακόμη πολύ πνευματικό ψάρεμα να γίνει στα νερά της Πορτογαλίας. Ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει τους σκληρά εργαζόμενους Μάρτυρες που υπάρχουν εκεί με χιλιάδες προοδευτικές Γραφικές μελέτες. Καθώς συνεχίζουν να αναζητούν ολοένα και περισσότερους τρόπους προκειμένου να γνωστοποιήσουν τη Γραφική αλήθεια σε όλους, τα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τους Χριστιανούς των Φιλίππων εκπληρώνονται πράγματι σήμερα στην Πορτογαλία: «Με κάθε τρόπο . . . ο Χριστός γίνεται δημόσια γνωστός».—Φιλιππησίους 1:18.

[Υποσημειώσεις]

[Χάρτης στη σελίδα 23]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΙΣΠΑΝΙΑ

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

[Εικόνες στη σελίδα 24, 25]

Οι Μάρτυρες στην Πορτογαλία χρησιμοποιούν κάθε ευκαιρία για να γνωστοποιούν τη Γραφική αλήθεια