Για την πρώτη τους ομιλία στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας, ο επίσκοπος σχολής (ή κάποιος άλλος στον οποίο έχει ανατεθεί να δίνει τη συμβουλή, αν οι εγγεγραμμένοι σπουδαστές είναι πολλοί) θα δώσει μόνο έπαινο για τα σημεία στα οποία ο σπουδαστής απέδωσε καλά. Από εκεί κι ύστερα, αυτός που δίνει τη συμβουλή θα ασχολείται προοδευτικά με το σημείο συμβουλής στο οποίο χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, προκειμένου να βελτιωθεί η παρουσίαση του σπουδαστή, και θα αναθέτει στο σπουδαστή να εργαστεί σ’ εκείνο συγκεκριμένα το σημείο στην επόμενη ομιλία του. Αυτός που δίνει τη συμβουλή θα πληροφορεί κάθε σπουδαστή πότε είναι έτοιμος να προχωρήσει σε κάποια άλλα σημεία της κάρτας συμβουλής.

⁵ Μερικοί σπουδαστές μπορεί να προχωράνε σχετικά γρήγορα, ενώ για άλλους μπορεί να είναι αναγκαίο να εργάζονται σ’ ένα μόνο σημείο κάθε φορά αντί να προσπαθούν να καταπιαστούν με τα σημεία που καλύπτονται σε μια πλήρη Μελέτη. Για μερικούς σπουδαστές μπορεί μάλιστα να ενδείκνυται να κάνουν περισσότερες από μία ομιλίες καθώς εργάζονται σε κάποιο δύσκολο σημείο, ώστε να φτάσουν να γίνουν πράγματι επιδέξιοι στο σχετικό χαρακτηριστικό της ομιλίας πριν προχωρήσουν σε κάποιο άλλο.

6, 7. Σε ποια σημεία θα δίνεται συμβουλή από τον επίσκοπο σχολής;

⁶ Η συμβουλή που θα δίνεται ύστερα από κάθε ομιλία σπουδαστή θα πρέπει να είναι καλοσυνάτη και να έχει σκοπό να βοηθήσει το σπουδαστή να συνεχίσει να βελτιώνει την ικανότητά του ως ομιλητή. Εντούτοις, αν χρειάζεται να δοθεί συμβουλή στον ομιλητή που παρουσίασε την ομιλία διδασκαλίας ή τα κύρια σημεία από την ανάγνωση της Αγίας Γραφής, αυτή η συμβουλή πρέπει να του δοθεί ιδιαιτέρως μετά τη σχολή. Ειδικά, πρέπει να δοθεί συμβουλή στον ομιλητή αυτόν αν υπερβαίνει τα καθορισμένα χρονικά όρια. Ο ομιλητής που κάνει την ομιλία διδασκαλίας πρέπει να προσπαθεί να είναι η ομιλία υποδειγματική από κάθε άποψη, και επομένως μπορεί να μη χρειάζεται να του δοθεί συμβουλή ιδιαιτέρως.

⁷ Τα σημεία στα οποία θα δίνεται συμβουλή θα είναι συνήθως εκείνα στα οποία έχει υποδειχθεί εκ των προτέρων στο σπουδαστή ότι θα εργαστεί. Φυσικά, αν η ομιλία είναι ιδιαίτερα καλή και σε κάποιο άλλο χαρακτηριστικό, αυτός που δίνει τη συμβουλή ασφαλώς μπορεί να το περιλάβει στον έπαινό του, αλλά δεν θα βάλει κάποιο σύμβολο σ’ αυτό το σημείο στην κάρτα συμβουλής. Τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται είναι τα εξής: «Ε» (Εργαστείτε σ’ αυτό), στην περίπτωση όπου είναι επωφελές να εργαστεί κι άλλο ο σπουδαστής σ’ αυτό το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της ομιλίας· «Β» (Βελτιωμένος), στην περίπτωση όπου ο σπουδαστής έχει ήδη εργαστεί τουλάχιστον μια φορά σ’ αυτό το σημείο και δείχνει ότι έχει βελτιωθεί, αλλά θα ήταν καλό να εργαστεί σ’ αυτό άλλη μια φορά· «Κ» (Καλός), στην περίπτωση όπου ο σπουδαστής έχει δείξει ότι τα καταφέρνει στο υπό εξέταση χαρακτηριστικό αρκετά καλά ώστε να μπορεί δικαιολογημένα να προχωρήσει στη μελέτη άλλων χαρακτηριστικών της ομιλίας όταν θα προετοιμάζεται για τον επόμενο διορισμό στη σχολή. Όταν ο σπουδαστής έχει διορισμό για ανάγνωση, αυτός που δίνει τη συμβουλή θα αναθέσει σημεία συμβουλής που να ταιριάζουν καλύτερα σ’ αυτό το είδος διορισμού.

8-10. Τι πρέπει να έχει υπόψη του ο επίσκοπος σχολής όταν βάζει κάποιο σύμβολο στην κάρτα συμβουλής, ώστε να ενθαρρύνει την πρόοδο;

⁸ Ο επίσκοπος σχολής πρέπει να δείχνει μεγάλη διάκριση για να πετυχαίνει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα με τη συμβουλή που δίνει. Αν ο ομιλητής είναι πολύ καινούριος, αυτό που χρειάζεται πάνω απ’ όλα είναι η ενθάρρυνση. Κάποιοι άλλοι σπουδαστές, που είναι περισσότερο καιρό στη σχολή, μπορεί να είναι επιμελείς στην προετοιμασία των ομιλιών τους, να προσέχουν στα χαρακτηριστικά της ομιλίας στα οποία τους ανατίθεται να εργαστούν, αλλά να έχουν περιορισμένες ικανότητες. Σε τέτοιες περιπτώσεις, αν ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της ομιλίας γίνει έκδηλο, έστω και σε περιορισμένο βαθμό, ο επίσκοπος σχολής μπορεί να βάλει «Κ» στην κάρτα συμβουλής και να επιτρέψει στο σπουδαστή να προχωρήσει σε κάποιο άλλο σημείο που χρειάζεται να προσέξει.

⁹ Αντίθετα, ένας άλλος ομιλητής μπορεί να έχει μεγαλύτερη πείρα ή να έχει από τη φύση του περισσότερες ικανότητες, αλλά, πιθανόν λόγω φόρτου από κάποια άλλη εργασία, να μη διέθεσε χρόνο για να μελετήσει τα χαρακτηριστικά της ομιλίας στα οποία του ανατέθηκε να εργαστεί και, ως αποτέλεσμα, να μην απέδωσε όσο καλά θα μπορούσε. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα παρακωλυθεί στην πραγματικότητα η πρόοδος του σπουδαστή αν ο επίσκοπος σχολής βάλει «Κ» στην κάρτα συμβουλής και του πει να προχωρήσει σε κάποιο άλλο σημείο. Αν η ομιλία ήταν τύπου τέτοιου που θα μπορούσε να είχε γίνει έκδηλο το χαρακτηριστικό στο οποίο του είχε ανατεθεί να εργαστεί, αυτός που δίνει τη συμβουλή θα βάλει «Ε» (Εργαστείτε σ’ αυτό) και θα προσφέρει ευγενικά προσωπική βοήθεια στο σπουδαστή για να τον βοηθήσει να προοδεύσει. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι σπουδαστές θα ενθαρρύνονται να κάνουν κάθε ομιλία τους να είναι, όχι απλώς ένας διορισμός που τον έφεραν σε πέρας, αλλά ένας σταθμός στην πρόοδό τους ως ομιλητών.

11-16. Ποιες κατευθυντήριες γραμμές προσπαθεί να ακολουθεί αυτός που δίνει τη συμβουλή ώστε να είναι εποικοδομητική η συμβουλή του;

¹¹ Αυτός που δίνει τη συμβουλή. Ο επίσκοπος σχολής πρέπει να μελετάει προσεκτικά την ύλη που εξετάζεται κάθε εβδομάδα, ώστε να μπορεί να διαπιστώσει αν ο ομιλητής καλύπτει καλά την ύλη που του έχει ανατεθεί και να είναι σε θέση να διορθώσει τυχόν ανακρίβειες. Δεν πρέπει, όμως, ποτέ να φτάσει στο σημείο να μην μπορεί να χαρεί τις ομιλίες επειδή έχει γίνει υπερβολικά επικριτικός όσον αφορά τον τρόπο εκφώνησης της ύλης. Και αυτός επίσης πρέπει να ωφελείται από τις ωραίες αλήθειες που εκφράζονται.

¹² Όταν δίνει τη συμβουλή, συνήθως αρχίζει επαινώντας το σπουδαστή για την προσπάθεια που κατέβαλε. Στη συνέχεια, σχολιάζει τα σημεία εκείνα της κάρτας συμβουλής στα οποία εργάζεται ο ομιλητής. Αν χρειάζεται να δοθεί περαιτέρω προσοχή σε κάποιο σημείο, πρέπει να τονιστεί όχι τόσο η αδυναμία του ομιλητή όσο ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να γίνει βελτίωση. Έτσι η συμβουλή θα εποικοδομήσει τον ομιλητή και τους υπόλοιπους ακροατές.

¹³ Δεν αρκεί να πει απλώς στον ομιλητή ότι τα πήγε καλά ή ότι χρειάζεται να εργαστεί και πάλι σ’ ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της ομιλίας. Θα είναι υποβοηθητικό για όλους τους παρόντες αν εξηγήσει αυτός που δίνει τη συμβουλή γιατί ήταν καλό το σημείο ή γιατί χρειάζεται βελτίωση και πώς να βελτιωθεί. Επιπλέον, θα είναι επωφελές να τονίσει για ποιο λόγο το υπό εξέταση χαρακτηριστικό της ομιλίας είναι πολύ ουσιώδες για τη διακονία αγρού ή για τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις. Αυτό θα κάνει ολόκληρη την εκκλησία να εκτιμήσει το σημείο και θα υποκινήσει το σπουδαστή να συνεχίσει να δίνει προσοχή στο σημείο αυτό.

¹⁴ Δεν αποτελεί καθήκον αυτού που δίνει τη συμβουλή να ανακεφαλαιώσει την ομιλία του σπουδαστή. Θα πρέπει να είναι σύντομος και επί του σημείου όταν δίνει τη συμβουλή και να περιορίζει τη συμβουλή στα δυο λεπτά για κάθε ομιλία σπουδαστή. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η συμβουλή και οι υποδείξεις δεν θα χάνονται μέσα στην πολυλογία. Επίσης, είναι κατάλληλο να λέει στο σπουδαστή σε ποιες σελίδες αυτού του βιβλίου μπορεί να βρει πρόσθετες πληροφορίες για τον τομέα στον οποίο εξεταζόταν.

¹⁵ Εκείνο που πρέπει να προσέχει κυρίως αυτός που δίνει τη συμβουλή δεν είναι τα ασήμαντα λάθη στην προφορά ή στη γραμματική. Πρέπει να τον ενδιαφέρει το πώς ήταν γενικά η παρουσίαση της ύλης από τον ομιλητή. Είναι η ύλη αξιόλογη και πληροφοριακή; Είναι καλά ταξινομημένη, και μπορεί κανείς να την παρακολουθήσει εύκολα; Είναι η εκφώνηση ειλικρινής, θερμή και πειστική; Δείχνουν οι εκφράσεις του προσώπου του ομιλητή και οι χειρονομίες του ότι πιστεύει αυτά που λέει και ότι τον ενδιαφέρει περισσότερο να καταλάβουν τις έξοχες αλήθειες οι ακροατές παρά να κάνει εντύπωση; Αν ο ομιλητής έχει δώσει την απαιτούμενη προσοχή σ’ αυτά τα ζωτικά σημεία, το ακροατήριο ούτε που θα παρατηρήσει τα ένα-δυο λάθη στην προφορά ή στη γραμματική.

¹⁶ Η συμβουλή που δίνεται στη σχολή διακονίας πρέπει να δίνεται πάντα με ευγενικό και υποβοηθητικό τρόπο. Πρέπει να υπάρχει ζωηρή επιθυμία να βοηθηθεί ο σπουδαστής. Να λαβαίνετε υπόψη σας την προσωπικότητα του ατόμου που πρόκειται να συμβουλέψετε. Μήπως είναι ευαίσθητος; Μήπως είναι περιορισμένη η μόρφωσή του; Μήπως υπάρχουν λόγοι για να είστε πιο επιεικείς με τις αδυναμίες του; Η συμβουλή πρέπει να κάνει τον συμβουλευόμενο να αισθάνεται ότι τον βοηθάτε, όχι ότι τον επικρίνετε. Βεβαιωθείτε ότι κατανοεί τη συμβουλή και τη λογικότητά της.