Το Νησί Θέρσνταιη Ακούει τα Καλά Νέα
ΚΑΘΩΣ το αεροπλάνο διαγράφει κύκλους, το μόνο που μπορούμε να διακρίνουμε είναι ένα σύμπλεγμα νησιών με διάφορα σχήματα και μεγέθη στη μέση της καταγάλανης θάλασσας. Την ώρα που κοντεύουμε να προσγειωθούμε βλέπουμε επιτέλους το διάδρομο προσγείωσης και αυτό μας κάνει να νιώθουμε μεγάλη ανακούφιση παρά το γεγονός ότι είναι πολύ μικρός.
Είμαστε στο νησί Χορν. Παίρνουμε το λεωφορείο, πάμε στην αποβάθρα και από εκεί με ένα μικρό φέριμποτ φτάνουμε στο νησί Θέρσνταιη, που είναι το κέντρο των Νησιών του Πορθμού Τόρρες. Αυτά τα νησάκια είναι αραδιασμένα το ένα πίσω από το άλλο από το βορειότερο σημείο του Κουήνσλαντ της Αυστραλίας μέχρι την Παπούα-Νέα Γουινέα.
Στη διάρκεια της ζεστής και βροχερής εποχής (από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάιο) υπάρχει πλούσια και καταπράσινη βλάστηση. Κατά καιρούς ξεσπούν σφοδροί κυκλώνες, κάτι που κάνει επικίνδυνα τα ταξίδια από το ένα νησάκι στο άλλο. Τον υπόλοιπο χρόνο, κατά γενικό κανόνα υπάρχει ξηρασία και ανομβρία.
Τα Καλά Νέα Φτάνουν σ’ Αυτά τα Νησιά
Το 1938 ένα ιστιοφόρο 16 μέτρων, που ανήκε στην Εταιρία Σκοπιά και είχε το όνομα Λαϊτμπέαρερ (Φορέας Φωτός), έκανε μια σύντομη στάση σ’ αυτά τα νησιά, καθώς περνούσε με προορισμό τις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες (σημερινή Ινδονησία). Στο πλοίο υπήρχαν εφτά Μάρτυρες του Ιεχωβά που με ζήλο μετέδιδαν το ελπιδοφόρο άγγελμα της Αγίας Γραφής.
Ωστόσο όμως, την ίδια περίπου εποχή είχε φτάσει εκεί και ένας, άγνωστος σ’ αυτούς τους αδελφούς, ιεραπόστολος του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου. Αυτός έλεγε στους νησιώτες να μην ακούν τους Μάρτυρες ούτε να δέχονται τα έντυπά τους. Όταν όμως οι αδελφοί πήγαν στο σπίτι του και συζήτησαν μαζί του, αυτός δέχτηκε να πάρει τέσσερα βιβλία. Μερικοί νησιώτες το πήραν είδηση αυτό και έτσι έκαναν το συλλογισμό: ‘Αφού τα πήρε αυτός, γιατί να μην τα πάρουμε κι εμείς;’ Εκείνο το βράδυ ενώ οι άλλοι Μάρτυρες έδειχναν διαφάνειες (slides) ένας αδελφός πήρε κιβώτια με βιβλία και κάθισε απέξω. Κάθε τόσο, ένα χέρι που κρατούσε χρήματα ξεπρόβαλλε μέσα στο σκοτάδι και μια φωνή έλεγε ότι ήθελε ένα βιβλίο. Μέσα σε μια ώρα, δόθηκαν 200 βιβλία! Αργότερα, ο ιεραπόστολος προσπάθησε, χωρίς όμως επιτυχία, να χρησιμοποιήσει τα βιβλία που είχε αγοράσει ως απόδειξη για να κατηγορήσει τους Μάρτυρες.
Σχηματίζεται Εκκλησία
Εκείνοι οι πρώτοι σπόροι της αλήθειας έμειναν για πάρα πολύ καιρό απότιστοι. Μόνο κατά τα τέλη του 1950 έφτασε επιπρόσθετη βοήθεια σ’ αυτά τα απομονωμένα νησιά. Η Εταιρία Σκοπιά έστειλε δύο ολοχρόνιους εργάτες. Μετά απ’ αυτούς έφτασαν και οι Ραντ, μια οικογένεια με τρία μέλη, οι οποίοι ήρθαν να υπηρετήσουν εκεί που η ανάγκη ήταν μεγαλύτερη. Πολύ γρήγορα, στο νησί Θέρσνταιη σχηματίστηκε μια μικρή εκκλησία.
Οι καιροί τότε ήταν δύσκολοι. Μετά βίας μπορούσε κανείς να βρει διαθέσιμο κατάλυμα, ενώ παράλληλα υπήρχε αρκετή εναντίωση από την κυβέρνηση και από τις επίσημες θρησκείες. Στην αρχή, η εκκλησία συναθροιζόταν σ’ ένα μικρό δωμάτιο ακριβώς πάνω από τους φούρνους του τοπικού αρτοποιείου. Φανταστείτε πόση ζέστη έκανε εκεί μέσα αφού μάλιστα ήταν σ’ εκείνη την τροπική περιοχή!
Επειδή οι Μάρτυρες αντιλαμβάνονταν ότι έπρεπε να διατηρηθούν πνευματικά ισχυροί, αποφάσισαν να παρακολουθήσουν μια συνέλευση στα παράλια της ηπειρωτικής Αυστραλίας, περίπου 1.300 χιλιόμετρα μακριά. Επειδή δεν είχαν χρήματα για τα αεροπορικά εισιτήρια, με προσευχή έψαξαν να βρουν κάποιον άλλον τρόπο για να πάνε στη συνέλευση.
Αρχικά οι αδελφοί αγόρασαν ένα παλιό πλοιάριο που χρησιμοποιούνταν για ψάρεμα μαργαριταριών, αλλά από το οποίο έλειπε η μηχανή, η προπέλα, τα πανιά και η άγκυρα. Ψάχνοντας στα εγκαταλειμμένα σκάφη τελικά βρήκαν ένα που είχε μια μεγάλη πεντακύλινδρη ντηζελομηχανή και κιβώτιο ταχυτήτων. Οι αδελφοί το αγόρασαν και χάρηκαν που μπόρεσαν να βρουν πανιά, άγκυρες και πολλά άλλα εξαρτήματα. Αλλά ακόμη δεν είχαν ούτε άξονα ούτε προπέλα.
Ο αδελφός Ραντ ρώτησε τον ιδιοκτήτη ενός ναυπηγείου αν θα μπορούσε να ψάξει εκεί γύρω. Ο ιδιοκτήτης του είπε στα αστεία ότι αν θα κατόρθωνε να βρει κάποιον άξονα στις εγκαταστάσεις του ναυπηγείου, οι Μάρτυρες θα μπορούσαν να τον κρατήσουν. Προς έκπληξη του ιδιοκτήτη, βρέθηκε ένας άξονας. Λίγες μέρες αργότερα, καθώς ο αδελφός Ραντ πήγαινε από σπίτι σε σπίτι σκόνταψε σε κάτι που ήταν σκεπασμένο από τα χόρτα. Ήταν μια προπέλα που ταίριαζε ακριβώς στο πλοιάριό τους!
Αφού επισκεύασαν το σκάφος οι 25 αδελφοί της εκκλησίας ήταν τώρα έτοιμοι για το εφταήμερο ταξίδι τους. Όταν έφευγαν ο μάγος-γιατρός της περιοχής τούς «καταράστηκε». Κάποια νύχτα το πλοιάριο σκάλωσε σε μια ξέρα. Οι αδελφοί επωφελήθηκαν απ’ αυτό το χρόνο και ψάρεψαν αρκετά ψάρια. Το επόμενο πρωί ήρθε η παλίρροια και το πλοίο σηκώθηκε αλλά στο υπόλοιπο ταξίδι έπρεπε να βγάζουν το νερό που έμπαινε στο πλοίο.
Όταν έφτασαν στο Τάουνσβιλ της Αυστραλίας, τους συνάντησε κάποιος πλούσιος ιδιοκτήτης ναυπηγείου. Προφανώς είχε διαβάσει κάποιο άρθρο στην εφημερίδα που περιέγραφε τις προσπάθειες που κατέβαλαν για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τη συνέλευση και υποκινήθηκε να τους βοηθήσει. Επέμεινε να τους επισκευάσει τη ζημιά που είχε το πλοιάριό τους, παρά το γεγονός ότι αυτοί, όχι μόνο δεν είχαν να πληρώσουν, αλλά ούτε και μπορούσαν να βοηθήσουν στην επισκευή, επειδή θα βρίσκονταν στη συνέλευση. Αργότερα, τους ζήτησε να πληρώσουν μόνο 80 δολάρια (περ. 11.000 δρχ.), αντί για 1.000 δολάρια (περ. 140.000 δρχ.) που θα μπορούσε να θεωρηθεί λογική τιμή.
Φτάνοντας και στα Άλλα Νησιά
Με την κατεύθυνση του Ιεχωβά, το άγγελμα της Βασιλείας έχει φτάσει και στα γύρω νησάκια. Για παράδειγμα, οι αδελφοί Ροντ Άντερσον και Άλαν Γουέμπστερ, οι οποίοι μετακόμισαν πριν από μερικά χρόνια στο νησί Θέρσνταιη, χρησιμοποιούν το δικό τους πλοιάριο για να δίνουν μαρτυρία και σε άλλα νησιά. Μέχρι τώρα, από τα 17 κατοικημένα νησιά που υπάρχουν εκεί, έχει δοθεί μαρτυρία στα 12.
Ένας Υπέροχος Χώρος Συναθροίσεων
Όμως, οι αδελφοί για πολύ καιρό αναρωτιόνταν αν θα κατόρθωναν ποτέ να αποκτήσουν μια δική τους Αίθουσα Βασιλείας στο νησί Θέρσνταιη. Τότε έγινε φανερή η ενέργεια του πνεύματος του Ιεχωβά. Το Σεπτέμβριο του 1983, ο αδελφός Γκράχαμ Κιν, ένας έμπειρος οικοδόμος, μετακόμισε για να βοηθήσει στην οικοδόμηση της αίθουσας. Αρκετές εκκλησίες από την Αυστραλία με γενναιοδωρία πρόσφεραν τα υλικά που χρειάζονταν για την οικοδομή. Τα συσκεύασαν σε κιβώτια και τα έστειλαν με πλοίο από το Κερνς του Κουήνσλαντ. Οι νησιώτες έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν όλα αυτά τα οικοδομικά υλικά σ’ αυτό το οικόπεδο, που μέχρι τότε ήταν άδειο. Μόνο 140 εργάσιμες μέρες χρειάστηκαν για να τελειώσει η αίθουσα καθώς επίσης και ένα σπιτάκι που χτίστηκε στο πίσω μέρος. Οι παρευρισκόμενοι τη μέρα που έγινε η αφιέρωση της καινούριας αίθουσας ήταν 120, όλοι τους γεμάτοι χαρά.
Πόσο ευτυχισμένοι αισθάνονταν όλοι οι Μάρτυρες που μπόρεσαν να αποκτήσουν αυτή την καινούρια Αίθουσα Βασιλείας για να τη χρησιμοποιούν ως κέντρο για τη διάδοση των καλών νέων στα Νησιά του Πορθμού Τόρρες. Χαίρονται που, με τη βοήθεια του πνεύματος του Ιεχωβά, αινούν τον Ιεχωβά Θεό.—Ησαΐας 42:12.