Όταν φέρνουν ένα παιδί στον κόσμο, οι γονείς πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να αναλάβουν μια μεγάλη ευθύνη και να κάνουν τις ανάλογες προσαρμογές. Ξεκινούν ένα εικοσαετές πρόγραμμα διατροφής, ένδυσης, ιατρικής περίθαλψης και εκπαίδευσης, με απρόβλεπτο το τελικό αποτέλεσμα.

Πατρότητα με Συναίσθηση Ευθύνης

6. Ποιο ερώτημα πρέπει να κάνουν στον εαυτό τους οι Χριστιανοί σύζυγοι;

⁶ Όλοι οι Χριστιανοί σύζυγοι, είτε έχουν εκκλησιαστικές ευθύνες είτε όχι, θα πρέπει να εξετάζουν την επίδραση που θα μπορούσε να έχει η φροντίδα των μικρών παιδιών στην πνευματικότητα της συζύγου τους. Αν η σύζυγος δεν είναι πνευματικά ισχυρή, πώς θα επηρεαστεί η προσωπική της μελέτη και οι ευκαιρίες που θα έχει για να συμμετάσχει στο έργο κηρύγματος από το μωρό ή τα μωρά;

7. Τι έχει συμβεί σε μερικές Χριστιανές συζύγους και ποια είναι συχνά η αιτία γι’ αυτή την κατάσταση;

⁷ Καταλαβαίνουν πάντοτε οι σύζυγοι ότι η φροντίδα του μωρού ή του μικρού παιδιού συχνά εμποδίζει τις συζύγους τους από το να ωφελούνται πλήρως από τη Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας, τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας και τις συνελεύσεις περιοχής και περιφερείας; Μια τέτοια κατάσταση μπορεί να διαρκέσει μήνες, ακόμη και χρόνια, όταν το ένα μωρό έρχεται μετά το άλλο. Σ’ αυτό το ζήτημα, είναι στη φύση των πραγμάτων να πέφτει το φορτίο κυρίως στη μητέρα, αντί στον πατέρα. Μερικές φορές έχει παρατηρηθεί ότι ενώ ορισμένοι Χριστιανοί άντρες προοδεύουν πνευματικά, ακόμη και μέχρι του σημείου να τους δοθούν προνόμια μέσα στην εκκλησία, οι γυναίκες τους γίνονται πνευματικά αδύναμες. Γιατί; Συχνά ο λόγος είναι ότι τα μικρά τους τις εμποδίζουν να συγκεντρώνονται στις συναθροίσεις, να κάνουν βαθιά μελέτη της Αγίας Γραφής ή να έχουν μεγάλη συμμετοχή στο έργο μαρτυρίας. Είναι δυνατόν να ονομαστεί αυτό πατρότητα με συναίσθηση της ευθύνης, αν αφήνει να δημιουργηθούν τέτοιες καταστάσεις;

8. Πώς πολλοί πατέρες μοιράζονται το φορτίο της φροντίδας των παιδιών και με ποια οφέλη για τις συζύγους τους;

⁸ Ευτυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πολλοί Χριστιανοί πατέρες κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να μοιραστούν το φορτίο της φροντίδας των παιδιών. Κάνουν στο πλήρες το μέρος τους στο να προσέχουν να παραμένουν ήσυχα τα παιδιά τους στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις. Αν το μωρό τους βάλει τα κλάματα ή το παιδί τους αρχίσει να κάνει φασαρία, το παίρνουν κι αυτοί με τη σειρά τους έξω για να του δώσουν κατάλληλη διαπαιδαγώγηση. Γιατί θα πρέπει να είναι πάντα η μητέρα αυτή που χάνει μέρη από τη συνάθροιση; Στο σπίτι, οι στοχαστικοί σύζυγοι βοηθούν τις συζύγους τους στο νοικοκυριό και στο να βάζουν τα παιδιά για ύπνο ώστε να μπορέσουν και οι δυο σύζυγοι να καθήσουν και με ησυχία να συγκεντρωθούν στα πνευματικά ζητήματα.