Ποια είναι η σημασία του “αιώνιου βασανισμού” που αναφέρεται στην Αποκάλυψη;

Αποκ. 14:9-11· 20:10, ΚΔΤΚ:

«Και ο διάβολος που τους πλανά ερρίχθηκε εις την λίμνην που είχε την φωτιά και το θειάφι, όπου ήσαν το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και θα βασανισθούν ημέραν και νύχτα εις τους αιώνας των αιώνων».

Τι εννοεί το εδάφιο Αποκάλυψη 20:10 όταν λέει ότι ο Διάβολος θα “βασανιστεί στους αιώνες των αιώνων” στη “λίμνη που είχε τη φωτιά και το θειάφι”; Το εδάφιο Αποκάλυψις 21:8 (ΚΔΤΚ) λέει καθαρά ότι η “λίμνη που καίεται με φωτιά και θειάφι” είναι «ο δεύτερος θάνατος». Συνεπώς, ο “βασανισμός” του Διαβόλου εκεί για πάντα σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει απαλλαγή για αυτόν· θα είναι υπό περιορισμό για πάντα στον αιώνιο θάνατο. Αυτή η χρήση της λέξης “βασανισμός” μάς φέρνει στο νου τη χρήση της στο εδάφιο Ματθαίος 18:34, όπου η ίδια βασική λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου εφαρμόζεται στους «δεσμοφύλακες».​—ΣΩΤ, ΜΝΚ.