Ο πλούσιος προφανώς συμβόλιζε τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες, «που ήταν φιλάργυροι». (Λουκάς 16:14) Άκουγαν αυτά που έλεγε ο Ιησούς, αλλά εναντιώνονταν στο άγγελμά του. Αυτοί οι θρησκευτικοί ηγέτες περιφρονούσαν τον κοινό λαό.—Ιωάννης 7:49.

Ο νεκρός πλούσιος βασανιζόταν από μια τρομερή φωτιά και ζήτησε από τον Αβραάμ να στείλει τον Λάζαρο να του δροσίσει τη γλώσσα με μια σταγόνα νερό από το δάχτυλό του. Ο Αβραάμ απέρριψε το αίτημα του πλούσιου και είπε ότι η κατάσταση και των δύο ανθρώπων είχε τώρα αντιστραφεί εντελώς, και ότι ανάμεσά τους είχε δημιουργηθεί ένα μεγάλο, αδιάβατο χάσμα.

• Αν ο πλούσιος βρισκόταν σε έναν κατά γράμμα τόπο πύρινων βασάνων, δεν θα εξατμιζόταν το νερό στην άκρη του δαχτύλου του Λαζάρου από τη φωτιά;

• Ακόμα και αν δεν εξατμιζόταν, θα αρκούσε μία και μόνο σταγόνα νερού για να φέρει διαρκή ανακούφιση στον πλούσιο από τον βασανισμό του σε μια κυριολεκτική φωτιά;

Υποστηρίζει αυτή η ιστορία τη δοξασία της πύρινης κόλασης;

Όχι. Αν και αυτή δεν είναι πραγματική ιστορία, ορισμένοι αντιτείνουν ότι συμβολίζει την αντίληψη πως οι καλοί άνθρωποι πηγαίνουν στον ουρανό και οι κακοί βασανίζονται στην πύρινη κόλαση.a

Είναι λογικό αυτό το συμπέρασμα; Όχι.

Η διδασκαλία της πύρινης κόλασης δεν συνάδει με όσα λέει η Αγία Γραφή για την κατάσταση των νεκρών. Λόγου χάρη, η Γραφή δεν λέει ότι όλοι οι καλοί άνθρωποι που πεθαίνουν απολαμβάνουν ουράνια ευδαιμονία ούτε ότι οι κακοί βασανίζονται στην πύρινη κόλαση. Απεναντίας, δηλώνει ξεκάθαρα: «Οι ζωντανοί γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν, αλλά οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως».—Εκκλησιαστής 9:5.

• Οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες θεωρούσαν ότι είχαν την εύνοια του Θεού. Αλλά πέθαναν, σαν να λέγαμε, όταν ο Θεός απέρριψε τους ίδιους και τη μορφή λατρείας που απέδιδαν, επειδή δεν δέχτηκαν το άγγελμα του Ιησού. Μάλιστα, βασανίζονταν από το άγγελμα που κήρυττε ο Ιησούς και οι ακόλουθοί του.—Ματθαίος 23:29, 30· Πράξεις 5:29-33.