Ματιές στον Κόσμο

ΑΝΑΚΡΙΒΗΣ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ

Επί δεκαετίες, ιστορικοί και παλαιοντολόγοι βασίζονται συχνά στη χρονολόγηση με τη βοήθεια ραδιενεργού άνθρακα προκειμένου να υπολογίσουν την ηλικία των απολιθωμάτων. Όμως, σύμφωνα με το περιοδικό Τάιμ (Time), «αυτοί οι υπολογισμοί, αν και πολύτιμοι, είναι γνωστό πως δεν είναι και τόσο σίγουροι». Το ίδιο περιοδικό πρόσθεσε ότι «τα επίπεδα του άνθρακα 14 στον αέρα—και συνεπώς οι ποσότητες που αφομοιώνονται από τους οργανισμούς—είναι γνωστό ότι ποικίλλουν ανάλογα με το χρόνο, και αυτό μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα της χρονολόγησης με βάση τον άνθρακα». Μια ομάδα γεωλόγων στο Γεωλογικό Εργαστήριο Λάμοντ-Ντόχερτι στο Παλισέιντς της Νέας Υόρκης, αφού σύγκριναν τα αποτελέσματα μιας εξέτασης που είχε γίνει βάσει του άνθρακα 14 με μια εξέταση με βάση το ουράνιο-θόριο, ανακάλυψαν ότι οι «χρονολογίες του ραδιενεργού άνθρακα μπορεί να πέφτουν έξω μέχρι και 3.500 χρόνια—πιθανώς αρκετή διαφορά για να αλλάξει η τωρινή άποψη για ζητήματα τόσο σημαντικά όσο είναι η ακριβής χρονολογία που οι άνθρωποι έφτασαν για πρώτη φορά στην Αμερική».

ΔΙΑΙΤΑ ΜΕ ΣΥΡΜΑΤΑΚΙΑ

Η εφημερίδα Δε Τζερούσαλεμ Ποστ (The Jerusalem Post) έγραφε για μια πρόσφατη τάση που επικρατεί στο Ισραήλ σε μερικά άτομα που θέλουν να χάσουν βάρος. Προκειμένου να ελαττώσουν την τροφή που καταναλώνουν, μερικοί ζητούν από παθολόγους ή οδοντίατρους να τους κλείσουν τα σαγόνια τους με συρματάκια. Οι αρχές αντιλήφθηκαν την ύπαρξη αυτής της τάσης όταν «άρχισαν να εμφανίζονται στις εφημερίδες διαφημίσεις που ανήγγειλαν τη μέθοδο της διασυρμάτωσης». Η μέθοδος αυτή είναι παράνομη· το Υπουργείο Υγείας του Ισραήλ έχει καταφέρει να κάνει περίπου δώδεκα οδοντίατρους να σταματήσουν να εφαρμόζουν τέτοιου είδους οδοντική διασυρμάτωση σε ασθενείς. Σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, ο Δρ Μοσέ Κέλμαν, επικεφαλής του Οδοντιατρικού Τμήματος του Υπουργείου Υγείας, δήλωσε ότι το γραφείο του διεξάγει έρευνες σχετικά με την αυτοκτονία ενός 18χρονου κοριτσιού, του οποίου τα σαγόνια ήταν κλεισμένα με συρματάκια για να χάσει βάρος.

ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Η ΜΟΛΥΝΣΗ

«Κάθε γενιά γίνεται ολοένα και πιο αδύναμη, καθώς η μόλυνση αυξάνεται και καταβάλλει το αμυντικό σύστημα», υποστηρίζει ο ειδικός σε θέματα αλλεργίας Δρ Ζαν Μονρό του Βρετανικού Νοσοκομείου Μπρέικσπιρ για τις Αλλεργίες και την Ιατρική του Περιβάλλοντος. Η μόλυνση του περιβάλλοντος, το γεγονός ότι δεν γίνεται θηλασμός στα μωρά, η προσθήκη χημικών ουσιών στην τροφή και στο νερό, και η ασύνετη χρήση φαρμάκων αναφέρονται ως παράγοντες που συντελούν σ’ αυτό. Ως αποτέλεσμα, παρουσιάζονται ασθένειες που ποικίλλουν από άσθμα μέχρι καρκίνο, ακόμα και προβλήματα στη συμπεριφορά των παιδιών. Όπως αναφέρθηκε στην εφημερίδα Δε Τάιμς (The Times) του Λονδίνου, γύρω στα 17 εκατομμύρια άτομα, δηλαδή περίπου 30 τοις εκατό του πληθυσμού της Βρετανίας, μπορεί να υποφέρουν από παθήσεις που προκαλούνται από το περιβάλλον, πολλοί από τους οποίους δεν το συνειδητοποιούν καν.

ΒΙΑΙΑ ΧΕΛΩΝΑΚΙΑ

Οι σχολικές αρχές στην Αυστραλία αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα, που γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο—τη βία μεταξύ των παιδιών. Σύμφωνα με την εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times), μερικοί επιρρίπτουν την ευθύνη στη μανία που έχει προκαλέσει η ταινία Νιντζοχελωνάκια. Ένας ειδήμων δήλωσε πως τα παιδιά «μαθαίνουν ότι η βία, όπως τη χρησιμοποιούν οι ‘καλοί’, αποτελεί την απάντηση σ’ όλα τα προβλήματα, και αυτό έχει κατόπιν αντίκτυπο στη συμπεριφορά τους». Πολλά σχολεία στην Αυστραλία έχουν απαγορεύσει τα ψεύτικα όπλα, και προειδοποιούν τους μαθητές να «αφήνουν στο σπίτι τους τα κοντάρια, τα νουντσάκου και τα σπαθιά τους τύπου Νίντζα». Η ίδια εφημερίδα προσθέτει ότι «παρά την πλατιά ανησυχία σχετικά με την επίδραση που ασκούν τα Χελωνάκια στα παιδιά, η ακροαματικότητα τόσο της κινηματογραφικής ταινίας Νιντζοχελωνάκια όσο και της τηλεοπτικής σειράς βρίσκεται στα ύψη».

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑΣ

Οι Ιάπωνες πέτυχαν ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ μακροζωίας με μέσο όρο ζωής που φτάνει τα 81,77 χρόνια για τις γυναίκες και τα 75,91 χρόνια για τους άντρες. Οι ειδήμονες το αποδίδουν αυτό στη «μείωση των θανάτων ανάμεσα στα βρέφη και στους μεσήλικες», αναφέρει η εφημερίδα Μαϊνίτσι Ντέιλι Νιουζ (Mainichi Daily News). Σε ηλικία 112 ετών, η Γουάκα Σιραχάμα, το πιο ηλικιωμένο άτομο στην Ιαπωνία και μια από τα 3.298 αιωνόβια άτομα του κράτους, είπε ότι το μυστικό της μακροζωίας της είναι «ζωή με φιλοπονία, μετριοπάθεια και εντιμότητα», σύμφωνα με την εφημερίδα Δε Ντέιλι Γιομιούρι (The Daily Yomiuri). Σε μια άλλη συνέντευξη η ίδια πρόσθεσε: «Να τρώτε όλων των ειδών τις τροφές χωρίς να έχετε αρέσκειες και απαρέσκειες, να κοιμάστε πολύ και να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε πάντα».

ΚΑΘΑΡΙΣΤΕ ΤΑ ΚΛΟΝΓΚ

Τα κλονγκ, τα γραφικά, γεμάτα κόσμο και φασαρία κανάλια του Μπανγκόκ με τα στηριγμένα πάνω σε πασσάλους σπίτια, έχουν βοηθήσει να γίνει διάσημη η πρωτεύουσα της Ταϋλάνδης. Αλλά το περιοδικό Έζιαγουικ (Asiaweek) παρατηρεί ότι «μερικοί από τους πλωτούς δρόμους έχουν μετατραπεί σε βόθρους γεμάτους σκουπίδια και λύματα, οι οποίοι μοιάζουν με σούπα σε κατάσταση αποσύνθεσης». Τα περισσότερα από τα σπίτια που βρίσκονται κατά μήκος των κλονγκ δεν συνδέονται με το αποχετευτικό σύστημα του Μπανγκόκ, και τα απορριμματοφόρα φορτηγά δεν μπορούν να φτάσουν ως αυτά. Το αποτέλεσμα: Κάθε μέρα 140 τόνοι λύματα και σκουπίδια καταλήγουν στο μεγάλο ποταμό της Ταϋλάνδης, Τσάο Πράγια, ο οποίος υδροδοτεί τα κλονγκ. Μερικά κλονγκ, πνιγμένα καθώς είναι από τα σκουπίδια και στερημένα από το οξυγόνο που δίνει ζωή, αναδίδουν μια δυσοσμία ανυπόφορη για εκείνους που κατοικούν στις όχθες τους. Έχει ξεκινήσει, λοιπόν, μια εκστρατεία με σκοπό να καθαριστούν τα κλονγκ. Το ίδιο περιοδικό σημειώνει ότι «στρατιές εθελοντών έχουν ανταποκριθεί στην πρόσκληση».

ΑΙΜΑΤΗΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ

«Αν έχετε την εντύπωση ότι οι ταινίες σήμερα περιέχουν περισσότερο αίμα και κτηνωδία από οποτεδήποτε άλλοτε, και ότι οι αριθμοί των πτωμάτων τους έχουν ανέβει στα ύψη», σημείωνε η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times), «έχετε απόλυτο δίκιο». Η σύγχρονη τεχνολογία και οι νέες πλαστικές ουσίες δίνουν στους παραγωγούς ταινιών τη δυνατότητα να προσθέτουν συγκλονιστικό ρεαλισμό στις βίαιες σκηνές. Μερικές από τις πιο δημοφιλείς ταινίες περιλαμβάνουν εκατοντάδες βίαιους θανάτους. Ως παράδειγμα, η εφημερίδα αυτή ανέφερε την ταινία Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει Νο 2, στην οποία πάνω από 260 άνθρωποι θανατώνονται με βίαιο τρόπο, περιλαμβανομένου κι ενός άντρα που δέχτηκε μια μαχαιριά στο μυαλό μέσα από την κόχη του ματιού του και ενός άλλου που τον απορρόφησε ένας κινητήρας αεριωθούμενου. Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, μεγάλο μέρος αυτών των ταινιών αποτελούν «το είδος των ταινιών περιπέτειας και δράσης που έχουν κατακτήσει τη σημερινή αγορά».

ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΦΩΚΙΑΣ;

Η πρόταση να θανατωθούν 30.500 φώκιες στα δυτικά παράλια της Νότιας Αφρικής έχει επισύρει τόσο μεγάλη συναισθηματική αντίδραση από μέρους του κοινού ώστε το σχέδιο έχει αναβληθεί επ’ αόριστον. Ωστόσο, μερικοί υποστηρικτές της διατήρησης του περιβάλλοντος πιστεύουν ότι ο περιορισμός της φώκιας είναι απαραίτητος για το θαλάσσιο περιβάλλον. Σύμφωνα με την εφημερίδα Δε Σταρ (The Star) του Γιοχάνεσμπουργκ, ο υπερπληθυσμός που προκαλούν οι 1,3 εκατομμύρια φώκιες γύρω από τα παράλια του Ακρωτηρίου και της Ναμίμπια αποτελεί ήδη απειλή για τη θαλάσσια φυσική κατοικία. Ο Βικ Καμπάλιν, υποστηρικτής της διατήρησης του περιβάλλοντος, λέει τα εξής: «Πριν από χρόνια το νησί Σιλ Άιλαντ . . . ήταν φημισμένο για τις αρκτοκέφαλες ωταρίες του Ακρωτηρίου και για τις συνοικίες των πιγκουίνων του είδους σφηνίσκος ο καταδυόμενος. Τώρα βλέπεις μόνο φώκιες». Ποιος είναι ο λόγος για την οικολογική ανισορροπία; Η εφημερίδα Δε Σταρ δηλώνει: «Ο μεγαλύτερος εχθρός της φώκιας του Ακρωτηρίου, οι μεγάλοι καρχαρίες, έχουν μειωθεί σημαντικά σε αριθμό, εξαιτίας των ειδικών διχτιών για καρχαρίες και του ψαρέματος του καρχαρία. Έτσι, για τις περίπου 1,3 εκατομμύρια φώκιες . . . δεν υπάρχουν και πολλοί τρόποι, εκτός από την ανθρώπινη παρέμβαση, για να τεθεί υπό έλεγχο ο αριθμός τους».

ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ

Αν επισκεφτείτε την Γκομέρα, ένα από τα εφτά Κανάρια Νησιά, πιθανώς θα ακούσετε ήχους που είναι σαν να κελαηδούν καναρίνια με μεγάφωνα. Όπως αναφέρεται στην εφημερίδα Δε Χοκς Μπέι Χέραλντ-Τρίμπιουν (The Hawke’s Bay Herald-Tribune) της Νέας Ζηλανδίας, πρόκειται για τη σίλμπο, δηλαδή τη γλώσσα των σφυριγμάτων, που επί αιώνες χρησιμοποιείται ως δεύτερη γλώσσα από τους κατοίκους του νησιού. Παρ’ όλο που χρειάζονται πέντε χρόνια για την εκμάθησή της και απαιτεί μεγάλη επιδεξιότητα, τη χρησιμοποιούσαν ευρέως οι χωρικοί που εργάζονταν στη βραχώδη ενδοχώρα του νησιού, γιατί μπορεί να ακουστεί πολύ πιο μακριά από κάποια άλλη γλώσσα που μιλιέται. «Μπορείς να πεις τα πάντα σφυρίζοντας, και αν είναι καλός ο καιρός μπορείς να τα ακούσεις 3 χλμ. μακριά», λέει ένα άτομο που τη χρησιμοποιεί. Επειδή κάθε γράμμα της αλφαβήτου έχει έναν αντίστοιχο σφυριχτό ήχο, ακόμα και σύγχρονες λέξεις μπορούν να σφυριχτούν.

ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ

Μια μεγάλη εταιρία κατασκευής αεροπλάνων, η Μπόινγκ, μελετά πρόσφατα τη συχνότητα και τις αιτίες των αεροπορικών δυστυχημάτων. Σύμφωνα με την εφημερίδα Δε Γουολ Στριτ Τζέρναλ (The Wall Street Journal), η εταιρία αυτή εξετάζει γύρω στα 850 μεγάλα δυστυχήματα που έχουν συμβεί από τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Η Μπόινγκ ισχυρίζεται ότι τα «λάθη των ιπτάμενων πληρωμάτων έχουν προκαλέσει πάνω από το 72% των δυστυχημάτων που έγιναν τα περασμένα 10 χρόνια». Το δημοσίευμα ανέφερε ότι αν ο αριθμός των αεροπορικών πτήσεων εξακολουθήσει να αυξάνει με τον παρόντα ρυθμό και ο αριθμός των δυστυχημάτων δεν μειωθεί με κάποιο ταχύτερο ρυθμό, μέχρι τα μέσα της επόμενης δεκαετίας το αποτέλεσμα «θα είναι ένας μέσος όρος 20 μεγάλων δυστυχημάτων το χρόνο για τα επιβατικά αεροσκάφη οποιουδήποτε τύπου . . . , από 15 που είναι τώρα».

ΘΑΝΑΤΟΙ ΣΤΑ ΟΡΥΧΕΙΑ

«Για κάθε τόνο χρυσού που εξορύσσεται, χάνει τη ζωή του ένας μεταλλωρύχος», αναφέρει η εφημερίδα Δε Σταρ (The Star) του Γιοχάνεσμπουργκ, στη Νότια Αφρική. Σύμφωνα με στατιστικές του Τμήματος Διαχείρισης του Ορυκτού Πλούτου, σημειώνονται κατά μέσο όρο περισσότερα από 560 δυστυχήματα κάθε χρόνο στα χρυσωρυχεία της Νότιας Αφρικής τα τελευταία εφτά χρόνια. Αν και τα δυστυχήματα έχουν κάπως μειωθεί, ο κ. Ρέινουντ Μπόερς, εκπρόσωπος του Τμήματος Διαχείρισης του Ορυκτού Πλούτου, λέει: «Το γεγονός είναι ότι η δουλειά στα ορυχεία αποτελεί επικίνδυνη απασχόληση. Μολονότι θα προτιμούσαμε να μην έχουμε καθόλου θανάτους, αυτή είναι η πραγματικότητα της δουλειάς στα ορυχεία παγκόσμια». Οι μισοί από τους θανάτους προκαλούνται από ρήξεις πετρωμάτων λόγω πίεσης και από πτώσεις βράχων. «Τα ορυχεία της Νότιας Αφρικής», εξηγεί ο κ. Μπόερς, «είναι τα πιο βαθιά ορυχεία στον κόσμο (μέχρι και 4 χλμ.) κι έτσι αντιμετωπίζουμε τόσο τη ζέστη όσο και την υπερβολική πίεση των πετρωμάτων. Επίσης, σκάβουμε τα πιο σκληρά πετρώματα από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο».