Έλειπαν Βαγόνια από το Τρένο

Η ραγδαία πνευματική αύξηση στην πολιτεία Κατσίν υποκίνησε το γραφείο τμήματος να διεξαγάγει τη Διεθνή Συνέλευση του 1969 «Επί Γης Ειρήνη» στη Μιιτκιινά, και όχι στη Γιανγκόν, τη συνήθη τοποθεσία. Για να μεταφερθούν οι εκπρόσωποι της συνέλευσης από τη Γιανγκόν στη Μιιτκιινά, η οποία βρισκόταν πάνω από 1.100 χιλιόμετρα προς τα βόρεια, το γραφείο τμήματος ζήτησε άδεια από τον Οργανισμό Σιδηροδρόμων της Βιρμανίας για να μισθώσει έξι βαγόνια. Επρόκειτο για εξαιρετικά ασυνήθιστο αίτημα. Η πολιτεία Κατσίν ήταν εστία εξεγέρσεων, και οι μετακινήσεις προς και από την περιοχή ελέγχονταν αυστηρά. Ωστόσο, προς έκπληξη των αδελφών, οι αρχές των σιδηροδρόμων ικανοποίησαν αμέσως το αίτημά τους.

Την ημέρα που είχε προγραμματιστεί η άφιξη του τρένου για τη συνέλευση στη Μιιτκιινά, ο Μόρις Ρατζ και μια ομάδα αδελφών πήγαν στο σιδηροδρομικό σταθμό για να υποδεχτούν τους εκπροσώπους. Ο Μόρις αφηγείται: «Ενώ περιμέναμε, ο σταθμάρχης ήρθε εσπευσμένα και μας είπε ότι μόλις είχε φτάσει ένα τηλεγράφημα το οποίο ανέφερε ότι οι αρχές είχαν αποσυνδέσει τα έξι βαγόνια που μετέφεραν τους εκπροσώπους μας, αφήνοντάς τα ακινητοποιημένα κάπου μεταξύ της Μανταλέι και της Μιιτκιινά. Προφανώς, το τρένο δεν μπορούσε να τραβήξει στην ανηφόρα τα επιπλέον βαγόνια.

»Τι θα κάναμε; Η πρώτη μας σκέψη ήταν να αναβάλουμε τη συνέλευση. Αλλά αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να κάνουμε και πάλι αιτήσεις για μια σειρά από άδειες, πράγμα που θα απαιτούσε εβδομάδες! Εκείνη τη στιγμή, ενώ προσευχόμασταν ένθερμα στον Ιεχωβά, το τρένο μπήκε στο σταθμό. Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε στα μάτια μας​—και τα έξι βαγόνια ήταν γεμάτα με αδελφούς μας που χαμογελούσαν και μας χαιρετούσαν! Όταν ρωτήσαμε τι συνέβη, ένας από αυτούς εξήγησε: “Πράγματι, αποσύνδεσαν έξι βαγόνια, αλλά όχι τα δικά μας!”»