Άλλοι έχουν την άποψη ότι το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού αντιπροσώπευε την ίδια τη γνώση. Η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica) υποστηρίζει ότι η «γνώση του καλού και του κακού» ήταν «μια κλασική έκφραση που υποδήλωνε τη γνώση στο σύνολό της». Αυτό θα σήμαινε ότι ο Θεός ήθελε τον Αδάμ και την Εύα αμαθείς και ότι εκείνοι στασίασαν εναντίον του, επιζητώντας να διευρύνουν τη γνώση τους.

Σίγουρα και οι δυο ερμηνείες δίνουν την εικόνα ενός άδικου και ιδιότροπου Δημιουργού. Γιατί να δημιουργήσει τον άνθρωπο με σεξουαλικές και με διανοητικές ανάγκες, κι έπειτα να μην του επιτρέπει να ικανοποιήσει αυτές τις επιθυμίες παρά μόνο με τίμημα την ποινή του θανάτου; Ποιος θα ένιωθε την παρόρμηση να αγαπάει και να υπηρετεί έναν τέτοιο Θεό;

Μήπως Ήταν η Γνώση;

Τι μπορούμε να πούμε για τον ισχυρισμό ότι ο απαγορευμένος καρπός συμβόλιζε τη γνώση στο σύνολό της; Στην πραγματικότητα, και ο Αδάμ και η Εύα είχαν ήδη λάβει πολλή γνώση πριν παρακούσουν το νόμο που αναφέρεται στα εδάφια Γένεσις 2:16, 17. Ο Δημιουργός τους, ο ίδιος ο Ιεχωβά, είχε άμεση σχέση με την εκπαίδευσή τους. Για παράδειγμα, εκείνος έφερε όλα τα ζώα και τα πουλιά στον άνθρωπο για να τους δώσει όνομα. (Γένεσις 2:19, 20) Αναμφίβολα, ο Αδάμ θα χρειάστηκε να μελετήσει το καθένα προσεκτικά προκειμένου να του δώσει το κατάλληλο όνομα. Τι εκπαίδευση στη ζωολογία! Και η Εύα, παρά το ότι δημιουργήθηκε αργότερα, δεν ήταν αμαθής. Όταν το φίδι τής έθεσε κάποιο ερώτημα, εκείνη έδειξε ότι ήταν εκπαιδευμένη αναφορικά με το νόμο του Θεού. Γνώριζε τη διαφορά μεταξύ σωστού και λάθους· γνώριζε μάλιστα και τις συνέπειες των εσφαλμένων ενεργειών.—Γένεσις 3:2, 3.