Οι Ιουδαίοι κατηγόρησαν τον Παύλο ότι είχε παραβιάσει τον ρωμαϊκό νόμο με τρεις τουλάχιστον τρόπους. Είπαν ότι υποκινούσε στασιασμό μεταξύ των Ιουδαίων σε ολόκληρη την αυτοκρατορία, ότι ηγούνταν μιας επικίνδυνης αίρεσης και ότι προσπαθούσε να βεβηλώσει τον ναό, ο οποίος τότε βρισκόταν υπό ρωμαϊκή προστασία. (Πράξ. 24:5, 6) Αυτές οι κατηγορίες θα μπορούσαν να επιφέρουν τη θανατική του καταδίκη.

Παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους Χριστιανούς σήμερα να εξετάσουν πώς χειρίστηκε ο Παύλος τις κατηγορίες. Εκείνος παρέμεινε ήρεμος και έδειξε σεβασμό. Αναφέρθηκε στον Νόμο και στους Προφήτες, και διεκδίκησε το δικαίωμα να λατρεύει “τον Θεό των προπατόρων του”. Επρόκειτο για ένα δικαίωμα που άλλοι Ιουδαίοι είχαν υπό τον ρωμαϊκό νόμο. (Πράξ. 24:14)

Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, το όνομα του Ιεχωβά μπορεί να δοξαστεί όταν οι Χριστιανοί υπερασπίζονται την πίστη τους. Όπως ο Παύλος, έτσι και εμείς πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε ήρεμοι, ειλικρινείς και πειστικοί. Ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του ότι δεν θα χρειαζόταν να “προμελετούν πώς θα υπερασπιστούν τον εαυτό τους, γιατί εκείνος θα τους έδινε στόμα και σοφία, στην οποία όλοι μαζί οι εναντιούμενοί τους δεν θα μπορούσαν να αντισταθούν ούτε να την αντικρούσουν”.—Λουκ. 21:14, 15· 2 Τιμ. 3:12· 1 Πέτρ. 3:15.