«Σαν Πρόβατα Χωρίς Ποιμένα»

Ο Τέρενς, ένας επίσκοπος περιοχής στην Παπούα-Νέα Γουινέα, ταξίδεψε με τη σύζυγό του, τη Στέλλα, στο Ινάκορ, έναν μη ανατεθειμένο τομέα. Ο Τέρενς αφηγείται: «Νωρίς το πρωί της πρώτης μέρας, και ενώ κοιμόμασταν ακόμα, ακούσαμε ένα χτύπημα στην πόρτα. Απέξω μας περίμεναν πολλοί άνθρωποι, γι’ αυτό τους κηρύτταμε από τις έξι το πρωί μέχρι το μεσημέρι. Σταματήσαμε για να κάνουμε ένα μπάνιο, και μετά διαπιστώσαμε ότι μας περίμεναν ακόμα περισσότεροι. Έτσι λοιπόν, κηρύξαμε ξανά από τις δύο το μεσημέρι μέχρι τα μεσάνυχτα». Το επόμενο πρωί, το ζευγάρι αποφάσισε να φύγει πολύ νωρίς για να επισκεφτεί κάποια άλλη περιοχή. Και πάλι, πολλοί άνθρωποι ήρθαν να τους βρουν στο κατάλυμά τους, αλλά εκείνοι έλειπαν. «Όταν ανακάλυψαν πού είχαμε πάει, μας ακολούθησαν και μας βρήκαν», λέει ο Τέρενς. «Για μια ακόμα φορά, κηρύξαμε μέχρι το μεσημέρι. Όταν επιστρέψαμε στο κατάλυμά μας, μας περίμενε μια άλλη ομάδα. Κάθε μέρα συνέβαινε κάτι παρόμοιο. Οι άνθρωποι εκεί ήταν “σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα”».​—Ματθ. 9:36.