Ο Άνταμ, Χριστιανός πατέρας δύο παιδιών, εξηγεί πώς ένιωσε όταν έχασε την εργασία του: «Αναστατωνόμουν εύκολα και με εκνεύριζε το καθετί. Ακόμη και τη νύχτα όλα τα όνειρά μου περιστρέφονταν γύρω από την εργασία και από τη φροντίδα των παιδιών και της συζύγου μου, η οποία είχε επίσης απολυθεί απροσδόκητα». Όταν ο Ρίσαρντ και η Μαριόλα, κάποιο αντρόγυνο με παιδί, έχασαν τις πηγές εισοδήματός τους, είχαν πάρει ένα μεγάλο τραπεζικό δάνειο που εκκρεμούσε. Η σύζυγος αναφέρει: «Ήμουν διαρκώς ταραγμένη και η συνείδησή μου μού έλεγε ότι ήταν λάθος που πήραμε εκείνο το δάνειο. Πίστευα ότι εγώ έφταιγα για όλα».

Ο Άνταμ, ο οποίος αναφέρθηκε προηγουμένως, αντιμετώπισε το ζήτημα με αυτόν τον τρόπο. Ο ίδιος λέει: «Όταν η σύζυγός μου και εγώ χάσαμε και οι δύο την εργασία μας, δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μας η σκέψη να απουσιάσουμε από τις Χριστιανικές συναθροίσεις ή να περιορίσουμε τη συμμετοχή μας στο ευαγγελιστικό έργο. Αυτή η άποψη μας προστάτεψε ώστε να μην ανησυχούμε υπερβολικά για το αύριο». Ο Ρίσαρντ εκφράζει παρόμοια συναισθήματα: «Αν δεν ήταν οι συναθροίσεις και η διακονία, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να τα καταφέρουμε. Θα μας είχε καταφάει σίγουρα η ανησυχία. Οι πνευματικές συζητήσεις με άλλους είναι αναζωογονητικές διότι στρέφουν την προσοχή μας στις δικές τους ανάγκες και όχι στις δικές μας».—Φιλιππησίους 2:4.

Τι είδους πρωτοβουλία; «Μην περιμένετε με σταυρωμένα χέρια να ενεργήσει ο Θεός, ελπίζοντας σε κάποιο θαύμα», εξηγεί ο Άνταμ. «Όταν ψάχνετε για εργασία, μη διστάζετε να συστήνεστε ως Μάρτυρες του Ιεχωβά. Συνήθως οι εργοδότες το εκτιμούν αυτό». Ο Ρίσαρντ δίνει την εξής συμβουλή: «Να ρωτάτε οποιονδήποτε γνωρίζετε σχετικά με ευκαιρίες για εργασία, να απευθύνεστε τακτικά στο γραφείο ευρέσεως εργασίας, να διαβάζετε αγγελίες όπως: “Ζητείται γυναίκα να φροντίζει ανάπηρο άτομο” ή “Ζητούνται άτομα για προσωρινές γεωργικές εργασίες”. Να ψάχνετε συνεχώς! Μην είστε υπερβολικά εκλεκτικοί, ακόμη και αν χρειαστεί να κάνετε κάτι ταπεινό ή κάτι που δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σας».

Ο Άνταμ και η Ιρένα κατάφεραν να συντηρούνται καθαρίζοντας τζάμια και σκάλες ενώ παράλληλα έκαναν οικονομία στις αγορές τους. Επίσης επισκέπτονταν τακτικά το γραφείο ευρέσεως εργασίας. «Η βοήθεια πάντα ερχόταν ακριβώς όταν τη χρειαζόμασταν», παρατηρεί η Ιρένα. Ο σύζυγός της προσθέτει: «Ο χρόνος έχει δείξει ότι τα ζητήματα που αναφέραμε στις προσευχές μας δεν ήταν απαραιτήτως σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Αυτό μας δίδαξε να στηριζόμαστε στη σοφία του και να μην ενεργούμε με βάση τη δική μας κατανόηση. Είναι καλύτερα να περιμένουμε ήρεμα τη λύση που θα δώσει ο Θεός».—Ιακώβου 1:4.

Ο Ρίσαρντ και η Μαριόλα έκαναν διάφορες προσωρινές εργασίες αλλά ταυτόχρονα άρχισαν να δίνουν μαρτυρία σε τομείς όπου η ανάγκη ήταν μεγαλύτερη. «Βρίσκαμε τις δουλειές που χρειαζόμασταν ακριβώς τότε που δεν μας είχε μείνει τίποτα να φάμε», λέει ο Ρίσαρντ. «Αρνούμασταν καλοαμειβόμενες εργασίες οι οποίες θα παρεμβάλλονταν στις θεοκρατικές μας ευθύνες. Προτιμούσαμε να περιμένουμε τον Ιεχωβά». Πιστεύουν ότι ο Ιεχωβά χειρίστηκε τα ζητήματα με τέτοιον τρόπο ώστε κατάφεραν να νοικιάσουν ένα διαμέρισμα πολύ φτηνά και ο Ρίσαρντ βρήκε τελικά εργασία.