Πολλοί επιστήμονες έχουν αφοσιωθεί στη μελέτη του σύμπαντος, αλλά εξακολουθούν να νιώθουν ένα κενό και να μη βρίσκουν διαρκές νόημα. Για παράδειγμα, ο φυσικός Στίβεν Γουάινμπεργκ έγραψε: «Όσο περισσότερο κατανοητό φαίνεται το σύμπαν, τόσο φαίνεται άσκοπο». Σχετικά με την άποψη του αστρονόμου Άλαν Ντρέσλερ, το περιοδικό Επιστήμη (Science) είπε: «Όταν οι ερευνητές λένε ότι η κοσμολογία αποκαλύπτει το “νου” ή τη “γραφή” του Θεού, αποδίδουν στο θεϊκό ον κάτι που τελικά μπορεί να είναι το πιο ασήμαντο χαρακτηριστικό του σύμπαντος—τη φυσική του δομή». Ο Ντρέσλερ υπαινίχθηκε ότι αυτό που έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα είναι το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης. Παρατήρησε: «Οι άνθρωποι έπαψαν να πιστεύουν όπως παλιά ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται στο φυσικό κέντρο του [φυσικού] σύμπαντος, αλλά πρέπει να ξαναπιστέψουν ότι είμαστε στο επίκεντρο του νοήματος».

[Πλαίσιο στη σελίδα 185]

Θεός—Με Ποια Έννοια;

«Οι επιστήμονες και ορισμένοι άλλοι μερικές φορές χρησιμοποιούν τη λέξη “Θεός” εννοώντας κάτι τόσο αφηρημένο και απροσδιόριστο, που είναι δύσκολο να διακριθεί από τους νόμους της φύσης», σχολίασε ο Στίβεν Γουάινμπεργκ, ο οποίος βραβεύτηκε με Νόμπελ για την εργασία του σε ό,τι αφορά τις θεμελιώδεις δυνάμεις. Ο ίδιος πρόσθεσε:

«Με αυτή την έννοια, νομίζω ότι η λέξη “Θεός”, όταν χρησιμοποιείται, πρέπει να σημαίνει έναν Θεό που μεριμνά για τον κόσμο, έναν δημιουργό και νομοθέτη, που δεν έχει ορίσει μόνο τους νόμους της φύσης και του σύμπαντος, αλλά επίσης τα πρότυπα του αγαθού και του κακού, κάποιο πρόσωπο που ασχολείται με τις πράξεις μας, με λίγα λόγια κάποιον που αξίζει να λατρεύουμε. Αυτός είναι ο Θεός που ενδιέφερε τον άνθρωπο σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας».—Όνειρα για μια Τελική Θεωρία.