Πρόσφατα, έχει δοθεί δημοσιότητα στη μεγάλη ανησυχία που επικρατεί σχετικά με ένα συστατικό του DPT, συγκεκριμένα το συστατικό κατά του κοκίτη. Η επιτυχία αυτού του εμβολίου έχει καταλήξει σε αξιοσημείωτη μείωση μιας αρρώστιας που προκαλούσε προηγουμένως το φόβο—από 200.000 περιστατικά το χρόνο σε μια μόνο χώρα πριν από το εμβόλιο σε 2.000 το χρόνο μετά την ευρεία χρήση του εμβολίου. Παρ’ όλα αυτά, έχουν σημειωθεί σοβαρές παρενέργειες—σπασμοί, ακόμη και εγκεφαλική βλάβη—σε ποσοστό περίπου 1 ανά 100.000 δόσεις του εμβολίου.

Αν και αυτές οι ανεπιθύμητες αντιδράσεις είναι πολύ σπάνιες, προκαλούν κάποια ανησυχία σε πολλούς γονείς που διαπιστώνουν ότι δεν έχουν άλλη εκλογή από το να αφήσουν το παιδί τους να εμβολιαστεί προκειμένου να γίνει δεκτό στο σχολείο. Επειδή η αρρώστια του κοκίτη, αν και δεν είναι συνηθισμένη, είναι πολύ καταστρεπτική όταν πλήττει μια κοινότητα, οι ειδικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι για το μέσο παιδί «το εμβόλιο είναι πολύ πιο ασφαλές από το να προσβληθεί από την αρρώστια». Οι ειδήμονες αυτοί συμβουλεύουν να γίνεται ο εμβολιασμός εκτός «αν μια προηγούμενη δόση είχε καταλήξει σε σπασμούς, εγκεφαλίτιδα, εστιακά νευρολογικά συμπτώματα ή κατάρρευση. Ούτε πρέπει να παίρνουν επιπρόσθετες δόσεις του εμβολίου βρέφη που παρουσιάζουν ‘παρατεταμένη υπνηλία, επεισόδια παρατεταμένων κραυγών (επίμονο κλάμα ή επίμονες κραυγές διάρκειας 3 ή περισσότερων ωρών) ή θερμοκρασία μεγαλύτερη από 40,5° C’».b

Σε πολλές χώρες η πραγματική λύση στο πρόβλημα είναι το ακυτταρικό εμβόλιο, σαν και αυτό που χορηγείται τώρα στην Ιαπωνία με πολύ ελπιδοφόρες προοπτικές. Αυτό το καινούριο και προφανώς ασφαλέστερο εμβόλιο αρχίζει να γίνεται διαθέσιμο και σε άλλες χώρες επίσης.

Το Ιστορικό των Εμβολίων

Στη δεκαετία του 1950, μπήκε στην κυκλοφορία ένα αποτελεσματικό εμβόλιο που ουσιαστικά έβαλε τέλος στο φόβο της πολιομυελίτιδας στις περισσότερες χώρες. Το 1980 ανακοινώθηκε ότι η μάστιγα της ευλογιάς εξαλείφτηκε από ολόκληρο τον κόσμο χάρη στα αποτελεσματικά προγράμματα εμβολιασμού. Αυτό φάνηκε να επιβεβαιώνει τα λόγια του Βενιαμίν Φραγκλίνου: «Καλύτερα ένα δράμι πρόληψη παρά μια οκά θεραπεία».

Αν το ανοσολογικό παρασκεύασμα περιέχει εκχύλισμα του δηλητηρίου (τοξίνης) του παθογόνου παράγοντα, ονομάζεται ανατοξίνη. Αν παρασκευάζεται από ζωντανούς εξασθενημένους παθογόνους μικροοργανισμούς ή από απονεκρωμένους μικροοργανισμούς, ονομάζεται ζωντανό ή νεκρό εμβόλιο, αντίστοιχα.

Επίσης, χορηγούνται τέσσερις δόσεις του εμβολίου της πολιομυελίτιδας από το στόμα (OPV) σε χρονοδιάγραμμα παρόμοιο με αυτό του DPT.a

Σε πολλά μέρη αυτή η κλασική σειρά εμβολίων είναι υποχρεωτική, αν και ο αριθμός των αναμνηστικών δόσεων μπορεί να διαφέρει. Πρόσφατα, λόγω αρκετών ξαφνικών περιστατικών ιλαράς, έχουν συστηθεί σε μερικές περιπτώσεις επιπρόσθετες δόσεις του εμβολίου της ιλαράς. Ίσως να είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε κάποιο γιατρό στην περιοχή σας για λεπτομέρειες σχετικά με αυτό.

Εκτός από αυτά, υπάρχει και το εμβόλιο κατά της πνευμονίας (Pneumovax). Αυτό φαίνεται να παρέχει ανοσία εφ’ όρου ζωής σε παιδιά και ενηλίκους οι οποίοι για κάποιο λόγο είναι ευάλωτοι σε ορισμένα είδη πνευμονίας.

Ένα άλλο παιδικό εμβόλιο ονομάζεται εμβόλιο κατά του Αιμοφίλου της γρίπης τύπου Β (Hib). Αυτό γίνεται για προστασία από τον κοινό αυτό παθογόνο παράγοντα που προσβάλλει στις παιδικές ηλικίες. Το μικρόβιο αυτό προκαλεί αρκετές αρρώστιες στα μωρά, ιδιαίτερα μια σοβαρή μορφή μηνιγγίτιδας. Γενικά, το εμβόλιο έχει αποδειχτεί ασφαλές, και συστήνεται όλο και περισσότερο ως μέρος της σειράς των παιδικών εμβολίων.

Παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει ακόμη κλασικός εμβολιασμός για την ανεμοβλογιά. Και ο εμβολιασμός για την ευλογιά δεν είναι πλέον διαθέσιμος επειδή, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ένα παγκόσμιο πρόγραμμα εμβολιασμού έχει εξαλείψει αυτή τη θανατηφόρα αρρώστια.

Βασικά, συγκεντρώνουν το αίμα επιλεγμένων φορέων του ιού της ηπατίτιδας Β, το επεξεργάζονται έτσι ώστε να σκοτωθούν όλοι οι ιοί και συλλέγουν από αυτό το αντιγόνο της ηπατίτιδας Β. Το βελτιωμένο και αδρανοποιημένο αυτό αντιγόνο μπορεί να χορηγηθεί με ένεση ως εμβόλιο. Εντούτοις, πολλοί αρνούνται να δεχτούν αυτό το εμβόλιο επειδή φοβούνται μήπως εισαγάγουν στον οργανισμό τους προϊόντα αίματος από μολυσμένα άτομα, όπως από αυτούς που επιδίδονται σε αχαλίνωτες σεξουαλικές δραστηριότητες. Επιπλέον, μερικοί Χριστιανοί έχουν συνειδητά αρνηθεί το εμβόλιο επειδή προέρχεται από το αίμα κάποιου άλλου ατόμου.c

Αυτές οι αντιρρήσεις για το εμβόλιο της ηπατίτιδας έχουν αρθεί αποτελεσματικά με την κυκλοφορία ενός διαφορετικού αλλά εξίσου ισχυρού εμβολίου για την ηπατίτιδα Β. Αυτό παρασκευάζεται μέσω της γενετικής μηχανικής με την οποία το εμβόλιο παράγεται από ζυμομύκητες χωρίς να περιλαμβάνεται καθόλου ανθρώπινο αίμα. Αν είστε μέλος νοσηλευτικού προσωπικού ή θεωρείστε για κάποιον άλλο λόγο υποψήφιος για το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β, ίσως να θέλετε να συζητήσετε αυτό το ζήτημα με το γιατρό σας.

Αίμα στην Παρασκευή των Εμβολίων

Αυτό εγείρει ένα σημαντικό ζήτημα για τους Χριστιανούς, οι οποίοι ενδιαφέρονται για την απαγόρευση της Αγίας Γραφής σχετικά με την κακή χρήση του αίματος. (Πράξεις 15:28, 29) Παρασκευάζονται άλλα εμβόλια από αίμα;

Κατά κανόνα, εκτός από το Heptavax-B, τα ενεργά εμβόλια δεν παρασκευάζονται από αίμα. Αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, όλα τα βρεφικά εμβόλια.

Το αντίθετο αληθεύει για την παθητική ανοσοποίηση. Μπορεί κανείς να το θεωρεί βέβαιο ότι όταν του γίνει σύσταση να εμβολιαστεί επειδή πιθανώς διατρέχει κίνδυνο μόλυνσης, όπως σε περίπτωση που πάτησε σκουριασμένο καρφί ή τον δάγκωσε σκύλος, οι ενέσεις που χορηγούνται (εκτός και αν είναι τακτικές αναμνηστικές δόσεις του εμβολίου) είναι υπεράνοσοι οροί και έχουν παρασκευαστεί με τη χρήση αίματος. Αυτό αληθεύει επίσης και για την ανοσοσφαιρίνη Rh (ρέζους) (Rhogam), η οποία συστήνεται σε ρέζους-αρνητικές μητέρες που για κάποιο λόγο έχουν εκτεθεί σε ρέζους-θετικό αίμα, όπως συμβαίνει κατά τη γέννηση ενός ρέζους-θετικού μωρού.

Εφόσον αυτοί οι οροί είναι εκείνοι που δημιουργούν ανησυχία σχετικά με το ζήτημα του αίματος, ποια στάση πρέπει να πάρουν οι ευσυνείδητοι Χριστιανοί; Προηγούμενα άρθρα σε αυτό το περιοδικό καθώς και στο συνοδευτικό του, τη Σκοπιά, έχουν παρουσιάσει με συνέπεια την εξής θέση: Αφήνεται στη Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδηση του κάθε Χριστιανού να καθορίσει αν θα δεχτεί αυτή τη θεραπεία για τον εαυτό του και την οικογένειά του.d