Ο Ιεχωβά έδωσε στον Ιεζεκιήλ, στη Βαβυλώνα, ένα όραμα στο οποίο παρομοίασε τον Ισραήλ με ξερά κόκαλα που κείτονταν σε ένα λεκανοπέδιο. Στο όραμα, καθώς ο Ιεζεκιήλ προφήτευε προς τα κόκαλα, αυτά πλησίασαν το ένα το άλλο θαυματουργικά και εμφανίστηκε πάνω τους σάρκα. Κατόπιν εκείνος προφήτευσε προς τον άνεμο, ο οποίος έφερε πνοή στα σώματά τους και αυτά στάθηκαν όρθια σαν μεγάλος στρατός. Ο Ιεχωβά εξήγησε ότι το όραμα εφαρμοζόταν στον Ισραήλ που, παγιδευμένος στη βαβυλωνιακή εξορία, ήταν σαν λαός του οποίου η ελπίδα είχε χαθεί. (Ιεζ 37:1-11)

Ο Θεός είχε επιτρέψει να συμβεί αυτό λόγω της αποστασίας του Ισραήλ. Αλλά ο Ιεχωβά επρόκειτο να τους θυμηθεί και να βάλει μέσα τους το πνεύμα του, το οποίο θα τους επανέφερε στη ζωή και θα τους αναζωογονούσε, καθώς επίσης επρόκειτο να τους φέρει πίσω ώστε να εγκατασταθούν στην Υποσχεμένη Γη.—Ιεζ 37:12-14.