Μάρτυρες από όλη τη χώρα προσφέρθηκαν να βοηθήσουν στο οικοδομικό έργο. Το πνεύμα που έδειξαν ήταν καταπληκτικό. Κάθε ημέρα, εργάζονταν κατά μέσο όρο 400 άτομα σε τακτική βάση στο εργοτάξιο, ενώ οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή υπήρχαν περίπου 200 άτομα που εργάζονταν ενώ είχαν διακοπές. Στα τέσσερα χρόνια της οικοδόμησης, τουλάχιστον 15.000 Μάρτυρες πρόσφεραν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους.

Ένας αδελφός θυμάται: «Ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες, από τη ζέστη ή το κρύο ή ακόμη και την παγωνιά, τα πράγματα προχωρούσαν. Σε μερικές περιπτώσεις, εκεί όπου άλλοι θα σταματούσαν να δουλεύουν, εμείς μόλις αρχίζαμε τις εργασίες».

Λάβαμε βοήθεια και από άλλες χώρες. Ο Τζακ και η Νόρα Σμιθ, μαζί με τη 15χρονη κόρη τους, την Μπέκι, από το Όρεγκον των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν υπολόγισαν την απόσταση και ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα για να βοηθήσουν. Αυτοί ήταν στη διεθνή συνέλευση στο Μόναχο όταν ανακοινώθηκε ότι η Εταιρία σχεδίαζε να οικοδομήσει νέες εγκαταστάσεις τμήματος στη Γερμανία. «Τι προνόμιο θα ήταν να εργαστούμε στην οικοδόμηση ενός νέου Μπέθελ!» είπαν. Γνωστοποίησαν στους αδελφούς ότι ήταν διαθέσιμοι. Ο Τζακ θυμάται: «Ενώ συμμετείχαμε στις προετοιμασίες της συνέλευσης το 1979, λάβαμε μια αίτηση και μια πρόσκληση για να έρθουμε το συντομότερο δυνατόν. Είχαμε ενθουσιαστεί τόσο πολύ ώστε δεν μπορούσαμε να συγκεντρωθούμε ούτε στη δουλειά μας ούτε στη συνέλευση».

Μπορέσαμε να κάνουμε το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας μόνοι μας. Κάποιος αδελφός εξακολουθεί να λέει με κατάπληξη: «Κανένας από εμάς δεν είχε προηγούμενη πείρα σε ένα τόσο μεγάλο οικοδομικό έργο με συνεχώς εναλλασσόμενη ομάδα εργασίας. Συχνά σκεφτόμασταν ότι θα σταματούσαν ορισμένες εργασίες επειδή δεν είχαμε στη διάθεσή μας τους απαιτούμενους τεχνίτες. Αλλά πολλές φορές, την τελευταία στιγμή, λαβαίναμε μια αίτηση από κάποιον αδελφό που είχε τα απαιτούμενα προσόντα. Οι αδελφοί εμφανίζονταν τη στιγμή που τους χρειαζόμασταν». Ευχαριστούσαμε τον Ιεχωβά για την κατεύθυνση και την ευλογία του.