Ο Ιεχωβά Οικοδομεί έναν Οίκο
ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 21 Μαρτίου 1987, ήταν μια μέρα που θα παραμείνει αξέχαστη για το προσωπικό των γραφείων της Εταιρίας Σκοπιά στη Νότια Αφρική. Ήταν μια ιστορική ημερομηνία. Έγινε η αφιέρωση του νέου κτιριακού συγκροτήματος στο Ρούντεκρανς—το αποκορύφωμα έξι χρόνων σκληρής εργασίας. Αλλά η τιμή ανήκει στον Ιεχωβά. Όπως το εξέφρασε ο Σολομών: «Εάν ο Κύριος [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] δεν οικοδομήση οίκον, εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν».—Ψαλμός 127:1.
Ας κάνουμε όμως μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Νότια Αφρική. Ήταν το 1902, όταν για πρώτη φορά δυο ντόπιοι άρχισαν να μελετούν τις εκδόσεις της Εταιρίας και να κηρύττουν σε άλλους. Το 1910 ο αδελφός Ρώσσελ έδωσε οδηγίες στον Γουίλ Τζόνστον να θέσει σε λειτουργία στο Ντέρμπαν ένα γραφείο τμήματος, στο οποίο θα εργαζόταν ένας αδελφός. Τον επόμενο χρόνο κοντά στην Ντουεντουέ οργανώθηκε μια από τις πρώτες αφρικανικές εκκλησίες. Στη διάρκεια του κρίσιμου έτους 1914, διεξάχθηκε στο Ντέρμπαν η πρώτη συνέλευση, που την παρακολούθησαν 50 άτομα. Το 1923, το τμήμα μεταφέρθηκε στο Καίηπταουν και τον επόμενο χρόνο μπήκε σε λειτουργία ένα απλό πιεστήριο. Το 1933, το τμήμα μεταφέρθηκε σε μεγαλύτερο οίκημα, αλλά δεν υπήρχε Οίκος Μπέθελ.
Στη συνέχεια, το 1952, έγινε άλλη μια αξιοσημείωτη μετακόμιση στο Ελαντσφοντέιν—κάπου 1.500 χιλιόμετρα βόρεια του Καίηπταουν και περίπου 20 χιλιόμετρα ανατολικά του Γιοχάνεσμπουργκ. Στην πραγματικότητα, αυτό ήταν το πρώτο κτίριο στη Νότια Αφρική που σχεδίασε η Εταιρία, με αποτέλεσμα να υπάρχει επαρκής χώρος για την εκτύπωση, καθώς επίσης και ένας Οίκος Μπέθελ, δηλαδή χώρος διαμονής. Στο μεταξύ, το έργο της Βασιλείας προόδευε σε διάφορες χώρες, για τις οποίες φρόντιζε το τμήμα της Νότιας Αφρικής. Έτσι το τμήμα χρειάστηκε να επεκταθεί το 1959, πάλι το 1971 και ακόμη μια φορά το 1978. Έπειτα απ’ αυτό, δεν υπήρχε πλέον χώρος για περαιτέρω επέκταση σ’ εκείνη την τοποθεσία.
Οι αρχικοί δυο ευαγγελιζόμενοι στη Νότια Αφρική είχαν αυξηθεί σε 28.000 περίπου. Είχε έρθει ο καιρός για την αναζήτηση καινούριου χώρου, πράγμα που απαίτησε μακρόχρονη έρευνα. Τελικά βρέθηκε ένα ωραίο αγρόκτημα 870 στρεμμάτων στο Ρούντεκρανς, που απέχει περίπου 60 χιλιόμετρα από το Ελαντσφοντέιν. Η καθοδήγηση και η βοήθεια του Ιεχωβά ήταν ολοφάνερες στις διαδικασίες που έγιναν για την ανεύρεση και την αγορά αυτού του θαυμάσιου χώρου.
Υπερνίκηση Προβλημάτων
Ωστόσο, έπρεπε να υπερνικηθούν σοβαρά προβλήματα. Το αρχικό κόστος φαινόταν τεράστιο και χρειαζόταν να παρθούν ειδικές άδειες για να χτιστούν εργοστάσιο, γραφεία και κτίρια διαμονής μέσα σε οικιστική ζώνη. Μια επιπρόσθετη δυσκολία ήταν το ότι θα χρειαζόταν να μένουν εκεί μαύροι Μάρτυρες που ήταν μεταφραστές. Ήταν πραγματικό θαύμα το πώς υπερπηδήθηκαν αυτά τα εμπόδια και έτσι έγινε φανερό ότι ο Ιεχωβά οικοδομούσε τον οίκο. Ένα άλλο πρόβλημα ήταν η σοβαρή έλλειψη τεχνιτών. Αλλά οι εθελοντές εργάτες μάθαιναν γρήγορα τις διάφορες ειδικότητες. Δεν εξαιρούνταν ούτε οι αδελφές. Ένας επίσκοπος παρατήρησε: «Λεπτεπίλεπτες κοπέλες που δεν τις συναντάς στο χώρο κάποιας οικοδομής, απόκτησαν ειδικότητα στο να τοποθετούν πλακάκια. Είναι οι καλύτεροι τεχνίτες που έχω δει ποτέ μου».
Στην αρχή το κατασκευαστικό έργο προχωρούσε αργά. Στη συνέχεια όμως εθελοντές άρχισαν να συρρέουν στο Ρούντεκρανς—μαύροι, λευκοί, μιγάδες και Ινδοί. Ήρθαν ακόμη και αδελφοί από άλλες χώρες, όπως από τη Νέα Ζηλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό ήταν πολύ ασυνήθιστο για τη Νότια Αφρική. «Είναι θαυμάσιο να βλέπεις αδελφούς και αδελφές να εργάζονται μαζί, διαφορετικές εθνικότητες και φυλές, με διαφορετικό παρελθόν ο καθένας τους», είπε ένας εθελοντής. Πολλοί παραιτήθηκαν από καλοπληρωμένες δουλειές ή πήραν μακρόχρονες άδειες για να βοηθήσουν στην οικοδόμηση στο Ρούντεκρανς. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονταν έμπειροι μηχανικοί, ένας αρχιτέκτονας, ένας μηχανολόγος, ειδικευμένοι σχεδιαστές και εργοδηγοί. Πολλά ακριβά μηχανήματα προσφέρθηκαν ως δώρο ή τα δάνεισαν.
Τι έγινε όμως με το τεράστιο κόστος που απαιτούνταν; Το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά χορήγησε ένα δάνειο που κάλυπτε μεγάλο μέρος του κόστους και οι ντόπιοι Μάρτυρες απ’ όλες τις φυλές και όλες τις ηλικίες συνεισέφεραν γενναιόδωρα. Ένα κορίτσι έξι ετών έγραψε: «Μάζευα αυτά τα λεφτά για να αγοράσω μια κούκλα· τα στέλνω όμως σ’ εσάς. Ελπίζω πως θα μπορέσετε να τελειώσετε το Ρούντεκρανς με αυτά τα χρήματα. Όταν μεγαλώσω, θέλω και εγώ να πάω στο Ρούντεκρανς και να δουλέψω εκεί». Ένας πεντάχρονος Ινδός πρόσφερε το χαρτζιλίκι που είχε μαζέψει τους προηγούμενους έξι μήνες!
Τα σαββατοκύριακα και άλλοι Μάρτυρες έρχονταν κατά εκατοντάδες για να βοηθήσουν σ’ αυτή τη σημαντική κατασκευή. Άλλοι εθελοντές έρχονταν κάθε μέρα, πράγμα που συχνά απαιτούσε πραγματικές θυσίες και μεγάλες προσπάθειες. Οι επισκέπτες που δεν ήταν Μάρτυρες κουνούσαν τα κεφάλια τους, μη μπορώντας να πιστέψουν τη μαζική και γεμάτη ενθουσιασμό υποστήριξη που έβλεπαν. Πολλοί άνθρωποι που ζούσαν στα περίχωρα εντυπωσιάστηκαν βαθιά. Υπάρχει σκληρός ανταγωνισμός ανάμεσα στις τοπικές επιχειρήσεις και οι αντιπρόσωποί τους σχολίαζαν συχνά την ατμόσφαιρα ειρήνης και ενότητας.
Ένα Μεγαλόπρεπο Κτίριο σε μια Όμορφη Τοποθεσία
Οι βραχώδεις λόφοι στη νότια πλευρά του χώρου κατασκευής δεσπόζουν μιας θαυμάσιας κοιλάδας και ενός ρυακιού. Παρ’ όλο που το κτήμα βρίσκεται κοντά σ’ ένα ελκυστικό προάστιο, υπάρχουν ακόμη άγρια ζώα, όπως φραγκόκοτες και λαγοί. Συχνά περνούν μαυραετοί και τσακάλια. Το κτίριο διαμονής που απλώνεται 360 περίπου μέτρα στους πρόποδες των λόφων, είναι κτισμένο με κόκκινα τούβλα. Έχει τρεις ορόφους με θαυμάσια θέα. Στο κέντρο βρίσκονται οι χώροι των διαφόρων υπηρεσιών, όπως η τραπεζαρία, η κουζίνα, το πλυντήριο και το αναρρωτήριο. Κοντά βρίσκεται το κτίριο των γραφείων και ένα τεράστιο τυπογραφείο, που έχει, κατά προσέγγιση, το μέγεθος της κιβωτού του Νώε. Εκεί στεγάζεται το μεγάλο τετράχρωμο πιεστήριο όφσετ TKS.
Δυτικά του κτιρίου διαμονής υπάρχει μια έκταση για καλλιέργειες και μια μεγάλη σιταποθήκη, που την είχαν για τραπεζαρία και κουζίνα κατά τη διάρκεια της οικοδόμησης. Χωράφια με γρασίδι και ήμερο τριφύλλι προμηθεύουν ζωοτροφή για ένα κοπάδι γαλακτοπαραγωγικών αγελάδων. Υπάρχουν εκατοντάδες θάμνοι προτέα στους λόφους πίσω από το κτίριο διαμονής. Παράλληλα με τους ήδη υπάρχοντες ψηλούς ευκάλυπτους, έχουν φυτευτεί πολλά καινούρια δέντρα, πολύχρωμα παρτέρια και μεγάλες εκτάσεις με γκαζόν.
Το Πρόγραμμα Αφιέρωσης
Το απόγευμα του Σαββάτου 21 Μαρτίου 1987, ένα πλήθος 4.000 περίπου ατόμων συγκεντρώθηκε σ’ ένα ανοιχτό χώρο κοντά στο κτίριο διαμονής, για την αφιέρωση. Απέναντι στους λόφους τοποθετήθηκε μια προσωρινή εξέδρα, δίνοντας έτσι την εντύπωση αμφιθέατρου. Ο εισηγητής, ο αδελφός Ρ. Φ. Στόου, διάβασε μηνύματα ενθάρρυνσης από 17 χώρες. Το πιο συγκινητικό ήταν εκείνο της Μοντ Τζόνστον, συζύγου του πρώτου επισκόπου τμήματος στο Ντέρμπαν. Παρ’ όλο που είναι 92 ετών, υπηρετεί ακόμη στο Μπέθελ της Αυστραλίας.
Ο Π. Τζ. Βέντσελ, επίσκοπος στο Τμήμα Υπηρεσίας, ήταν ο πρώτος ομιλητής και αναφέρθηκε περιληπτικά στην ιστορία του έργου της Βασιλείας στη Νότια Αφρική. Σύγκρινε τους 50 παρόντες στην πρώτη συνέλευση το 1914 με τους 99.000 στις συνελεύσεις του 1986. Στη συνέχεια, ο Τζ. Ρ. Κίκοτ, ο επίσκοπος εργοστασίου, περιέγραψε τη διαδικασία εκτύπωσης των εντύπων σε πολλές γλώσσες και το έργο των 50 και πλέον μεταφραστών. Ανάφερε επίσης ότι το 1979 εγκαταστάθηκε ένα μεγάλο TKS πιεστήριο που το δώρισε το τμήμα της Ιαπωνίας, αλλά τύπωνε μόνο σε διχρωμία. Πρόσφατα, προστέθηκαν στο πιεστήριο άλλες δυο εκτυπωτικές μονάδες, που ήταν επίσης δώρο από την Ιαπωνία. Έτσι, Η Σκοπιά της 1ης Απριλίου 1987 τυπώθηκε σε τετραχρωμία, δίνοντας χαρά σ’ όλους.
Ο Κ. Φ. Μούλλερ, συντονιστής της Επιτροπής Τμήματος, περιέγραψε πώς ο Ιεχωβά βοήθησε στην απόκτηση του χώρου, των χρημάτων, των ειδικευμένων αδελφών, και των έμπειρων εργατών. Το πνεύμα του Θεού επίσης, ενέργησε έτσι ώστε να υπάρχει αρμονία ανάμεσα στις διάφορες φυλές. Παρ’ όλο που κάποια στιγμή φάνηκε αδύνατο να χτιστεί εργοστάσιο σε μια κατοικημένη περιοχή και να ζήσουν μαύροι εκεί, ο Ιεχωβά έδωσε τη λύση, αποδεικνύοντας πως εκείνος ήταν στην ουσία Αρχιοικοδόμος!
Ο επόμενος ομιλητής ήταν ο Κάρεϋ Μπάρμπερ, μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η θαυμάσια ομιλία του βασίστηκε στα εδάφια Ησαΐας 65:17-19, που προλέγουν πώς ο λαός του Ιεχωβά θα ‘ευφραινόταν και θα χαιρόταν πάντοτε’. Ο ομιλητής τόνισε ότι «ευφραίνομαι» σημαίνει «πηδώ από χαρά», και αυτό δηλώνει την ύψιστη μορφή ευτυχίας. Αυτή ήταν σίγουρα μια πολύ ευτυχισμένη μέρα για τους παρόντες. Την ομιλία αφιέρωσης έκανε ο Μίλτον Χένσελ, που είναι κι αυτός μέλος του Κυβερνώντος Σώματος. Έκανε μια ειδική προσευχή στον Ιεχωβά, ευχαριστώντας τον για την προμήθεια του κτιρίου που τώρα είχε αφιερωθεί σ’ Αυτόν.
Την επόμενη μέρα 28.250 Μάρτυρες και ενδιαφερόμενα άτομα συγκεντρώθηκαν στο στάδιο Ραντ του Γιοχάνεσμπουργκ, όπου άκουσαν μια σύντομη περίληψη του προγράμματος του Ρούντεκρανς. Σε μια ομιλία που μεταφράστηκε στη γλώσσα ζουλού, ο Χένσελ έδειξε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, καθώς καθοδηγούνται από τον Ιεχωβά και τον Ιησού, θριαμβεύουν παντού και μεταδίδουν πλατιά την ‘ευωδία του Χριστού’ καθώς και επιπρόσθετη Βιβλική γνώση. (2 Κορινθίους 2:14-17) Τέλειωσε αναφέροντας πολλές ενθαρρυντικές πείρες που ευχαρίστησαν το τεράστιο ακροατήριο.
Κατά τις επόμενες λίγες μέρες, παρόμοιες συνάξεις έγιναν στο Ντέρμπαν και στο Καίηπταουν. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Νότια Αφρική ποτέ δεν θα ξεχάσουν αυτά τα γεγονότα. Η οικογένεια Μπέθελ στο Ρούντεκρανς σίγουρα θα θυμάται για πολύ καιρό την αφιέρωση του νέου τους οίκου. Εφόσον τώρα στη Νότια Αφρική υπάρχουν πάνω από 40.000 δραστήριοι Μάρτυρες και όχι οι 28.000 που υπήρχαν όταν άρχισε η κατασκευή στο Ρούντεκρανς, ο ‘οίκος που ο Ιεχωβά οικοδόμησε’ ικανοποιεί μια επείγουσα και ζωτική ανάγκη.