Η Άννα Κάνει μια Ευχή

Τις θυσίες συμμετοχής τις έτρωγαν στο αγιαστήριο του Ιεχωβά. Αφού φεύγει από την τραπεζαρία, η Άννα προσεύχεται στον Θεό. (1 Σαμουήλ 1:9, 10) «Ιεχωβά των στρατευμάτων», ικετεύει, «αν όντως προσέξεις την ταλαιπωρία της δούλης σου και με θυμηθείς, και αν δεν ξεχάσεις τη δούλη σου και δώσεις στη δούλη σου αρσενικό απόγονο, εγώ θα τον δώσω στον Ιεχωβά όλες τις ημέρες της ζωής του και ξυράφι δεν θα ανεβεί στο κεφάλι του».—1 Σαμουήλ 1:11.

Η προσευχή της Άννας είναι συγκεκριμένη. Ζητάει ένα αρσενικό παιδί και υπόσχεται ότι θα το αφιερώσει στον Ιεχωβά ως ισόβιο Ναζηραίο. (Αριθμοί 6:1-5) Αυτού του είδους η ευχή πρέπει να εγκριθεί από το σύζυγό της, και οι μετέπειτα ενέργειες του Ελκανά δείχνουν ότι εγκρίνει την υπόσχεση της αγαπημένης του συζύγου.—Αριθμοί 30:6-8.

Η Άννα αρχίζει αναμφίβολα να διδάσκει τον Σαμουήλ από τη βρεφική ηλικία σχετικά με τον Ιεχωβά. Αλλά μήπως ξεχνάει την ευχή που έχει κάνει; Ούτε κατά διάνοια! «Μόλις απογαλακτιστεί το αγόρι, τότε θα το φέρω, και θα εμφανιστεί ενώπιον του Ιεχωβά και θα κατοικεί εκεί πάντοτε», λέει η ίδια. Όταν ο Σαμουήλ απογαλακτίζεται, ενδεχομένως σε ηλικία τριών ετών ή λίγο μεγαλύτερος, η Άννα τον φέρνει να ζήσει στο αγιαστήριο του Ιεχωβά, σύμφωνα με την ευχή της.—1 Σαμουήλ 1:21-24· 2 Χρονικών 31:16.

Αφού η Άννα και ο σύζυγός της προσφέρουν θυσία στον Ιεχωβά, οδηγούν τον Σαμουήλ στον Ηλεί. Η Άννα κρατάει πιθανότατα το αγοράκι της από το χέρι καθώς λέει στον Ηλεί: «Με συγχωρείς, κύριέ μου! Στη ζωή της ψυχής σου, κύριέ μου, εγώ είμαι η γυναίκα που στεκόταν μαζί σου σε αυτό το μέρος και προσευχόταν στον Ιεχωβά. Αναφορικά με αυτό το αγόρι προσευχόμουν να κάνει δεκτό ο Ιεχωβά το αίτημά μου το οποίο του υπέβαλα. Γι’ αυτό και εγώ τον δάνεισα στον Ιεχωβά. Όλες τις ημέρες που θα υπάρχει, αυτός θα είναι κάποιος που έχει ζητηθεί για τον Ιεχωβά». Με αυτόν τον τρόπο αρχίζει για τον Σαμουήλ μια ζωή ειδικής υπηρεσίας στον Θεό.—1 Σαμουήλ 1:25-28· 2:11.