-
Σελίδα ΔύοΞύπνα!—1990 | Μάιος 22
-
-
Όπλα σε Αφθονία
Όσο περισσότερα είναι τα όπλα τόσο περισσότεροι είναι οι πυροβολισμοί και οι σκοτωμοί. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένας οπλοφόρος πυροβολεί αδιάκριτα μ’ ένα πολεμικό τουφέκι εκατό φορές ένα πλήθος από παιδιά του σχολείου· ο απολογισμός: 5 νεκρά, 29 τραυματισμένα. Στην Αγγλία, κάποιος τρελός σκοτώνει 16 ανθρώπους μ’ ένα τουφέκι εφόδου τύπου ΑΚ-47. Στον Καναδά, ένας μισογύνης πηγαίνει στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ και σκοτώνει 14 κοπέλες. Στο Σαν Σαλβαδόρ υπάρχουν φύλακες που περιπολούν με καραμπίνες στους διαδρόμους των σούπερ μάρκετ, και οι πελάτες υποχρεώνονται να παραδίνουν τα όπλα τους στην είσοδο για φύλαξη.
Τώρα περισσότερες γυναίκες αγοράζουν όπλα. Μαζεύονται σε σκοπευτήρια όπου χρησιμοποιούνται πιστόλια και τουφέκια και αδειάζουν με αλλεπάλληλες βολές τις σφαίρες τους στους στόχους, που είναι ψεύτικες αντρικές φιγούρες κανονικού μεγέθους, ανοίγοντας τρύπες ακριβώς ανάμεσα στα μάτια τους. Πιστόλια ειδικά σχεδιασμένα για γυναίκες πουλιούνται πολύ.
Και ας μην παραλείψουμε και τα παιδιά. Μια περίπτωση από τις πολλές: Ένα δεκάχρονο αγόρι «γέμισε το ισχυρό κυνηγετικό τουφέκι του πατέρα του και πυροβόλησε θανάσιμα ένα κορίτσι που είχε καυχηθεί ότι ήταν καλύτερη απ’ αυτόν στα βιντεοπαιχνίδια».
Ο αγώνας του εξοπλισμού των σπιτιών έχει αρχίσει. Πού θα τερματιστεί; Πότε θα τερματιστεί;
-
-
Όπλα—Τρόπος ΖωήςΞύπνα!—1990 | Μάιος 22
-
-
Όπλα—Τρόπος Ζωής
ΣΤΗ μεγάλη σειρά των πολυάνθρωπων πολυκατοικιών με τα κόκκινα τούβλα, η ζωή έχει ξαναβρεί τον κανονικό της ρυθμό. Ο γνώριμος ήχος των πυροβολισμών από τα αυτόματα και τα ημιαυτόματα όπλα δεν διαταράσσει πια την ησυχία. Οι λάμψεις από τις φωτιές που βγάζουν τα όπλα κάθε φορά που πέφτει κι ένας πυροβολισμός έχουν πάψει πια να σκορπίζουν τρομακτικές σκιές στη νύχτα, και ούτε φωτίζουν πια τους μισοσκότεινους δρόμους. Στα τούβλα των παμπάλαιων προσόψεων υπάρχουν τρύπες από τις σφαίρες που σφηνώθηκαν βαθιά στους τοίχους στη διάρκεια κάποιων τωρινών και περασμένων μαχών με όπλα.
Οι αστυνομικοί και οι ιατροδικαστές γνωρίζουν τους δρόμους καλά. Έχουν κατασχέσει αρκετά όπλα και πυρομαχικά για να εξοπλιστεί μια μικρή αστυνομική δύναμη—αυτά που είχαν χρησιμοποιηθεί σε φόνους, αυτοκτονίες, τυχαίους πυροβολισμούς και ληστείες. Οι ταχυδρόμοι και οι σκουπιδιάρηδες αρνούνται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην περιοχή αυτή, γιατί φοβούνται μήπως βρεθούν μέσα σε κάποιο καταιγισμό από σφαίρες. Τα παιδιά μένουν περιορισμένα στο σπίτι τους, αλλά και πάλι μερικά πέφτουν θύματα πυροβολισμών, καθώς οι σφαίρες από κάποια όπλα—που άλλα έχουν σημαδέψει σκόπιμα κι άλλα κατά λάθος—διαπερνούν τα παράθυρα και τους τοίχους και εποστρακίζονται στα δωμάτια.
Αν μένετε σε κάποια μεγαλούπολη, είναι πιθανό να είστε εξοικειωμένοι με το σκηνικό που περιγράφεται εδώ, αν όχι ως αυτόπτες μάρτυρες, τότε ως τηλεθεατές των βραδινών δελτίων ειδήσεων. Σε πολλές πόλεις, οι πυροβολισμοί είναι τόσο κοινό φαινόμενο ώστε συχνά να μην αναφέρονται από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Συχνά, ωχριούν σε σημασία μπροστά στους πάμπολλους σκοτωμούς που αποτελούν το θέμα των καθημερινών ειδήσεων, σε άλλες πόλεις ή σε άλλα μέρη του κόσμου.
Για παράδειγμα, μια σκηνή μακελειού στην Καλιφόρνια αναφέρθηκε στις ειδήσεις σε πολλά μέρη του κόσμου· ένας οπλοφόρος πυροβόλησε αδιάκριτα με πολεμικό τουφέκι εκατό φορές ένα πλήθος από παιδιά του δημοτικού σχολείου, σκοτώνοντας 5 μαθητές και τραυματίζοντας άλλους 29, προτού αυτοκτονήσει κι ο ίδιος με πιστόλι. Στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο κόσμος διάβασε τη συνταρακτική είδηση για κάποιον τρελό που σκότωσε στην Αγγλία 16 ανθρώπους μ’ ένα τουφέκι εφόδου τύπου ΑΚ-47. Στον Καναδά, ένας μισογύνης πήγε στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ και σκότωσε με όπλο 14 κοπέλες. Εντούτοις, αν ο απολογισμός των νεκρών δεν είναι συνταρακτικός, οι περισσότεροι σκοτωμοί που γίνονται με όπλα—κατά λάθος ή επίτηδες—σπάνια αναφέρονται στις ειδήσεις έξω από την πόλη στην οποία συνέβηκαν.
Ο Αέρας Μυστηρίου που Περιβάλλει τα Όπλα
Τα τοπικά, πολιτειακά, εθνικά και διεθνή ηγετικά στελέχη και οι αντίστοιχες υπηρεσίες επιβολής του νόμου προβληματίζονται με το αυξανόμενο κύμα θανάτων, οι οποίοι προκαλούνται από πιστόλια και από μεγαλύτερα αυτόματα και ημιαυτόματα όπλα που βρίσκονται ήδη στα χέρια εγκληματιών και ατόμων με διανοητικές διαταραχές. Η Διεθνής Ένωση Αρχηγών Αστυνομίας υπολογίζει ότι περίπου 650.000 ως 2.000.000 ημιαυτόματα και αυτόματα όπλα «μπορεί να βρίσκονται στα χέρια εγκληματιών σ’ ολόκληρο το κράτος [Η.Π.Α.]—στα χέρια ενός στρατού από κακοποιούς που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες πάντα με το μέρος τους σε περίπτωση ανταλλαγής πυροβολισμών», ανέφερε η εφημερίδα Νέα των Η.Π.Α. & Παγκόσμιες Ειδήσεις (U.S.News & World Report).
Υπολογίζεται ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο, σχεδόν το ένα στα δύο σπίτια έχει όπλο. Μολονότι δεν μπορεί να προσδιοριστεί ο ακριβής αριθμός των όπλων που έχουν οι Αμερικανοί στην κατοχή τους, πρόσφατοι υπολογισμοί δείχνουν ότι 70 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν στην κατοχή τους περίπου 140 εκατομμύρια τουφέκια και 60 εκατομμύρια πιστόλια. «Το οπλοστάσιο των ιδιωτών του κράτους είναι τόσο μεγάλο ώστε μπορεί να εφοδιάσει με ένα όπλο σχεδόν κάθε άντρα, γυναίκα και παιδί στη χώρα», έγραψε η εφημερίδα Νέα των Η.Π.Α. & Παγκόσμιες Ειδήσεις. Το βρίσκετε αυτό συνταρακτικό;
Και στην Ευρώπη, το σύνολο των κατοίκων παρομοιάζεται με ένοπλο στρατόπεδο. Η Αγγλία προσπαθεί να χειριστεί το πρόβλημα που έχει με τα όπλα, καθώς ολοένα και περισσότερα κακοποιά στοιχεία εξοπλίζονται μέχρι τα δόντια. Στη Δυτική Γερμανία, υπολογίζεται ότι τα παράνομα πυροβόλα όπλα ξεπερνούν το 80 τοις εκατό του συνόλου των όπλων που βρίσκονται σε κυκλοφορία. Αρκετά απ’ αυτά, σύμφωνα με δημοσιεύματα, έχουν κλαπεί από «οπλοστάσια της γερμανικής αστυνομίας, της αστυνομίας των συνόρων, του γερμανικού στρατού και από αποθήκες του NATO». Αναφέρεται ότι η Ελβετία έχει το υψηλότερο ποσοστό ιδιόκτητων πυροβόλων όπλων από όλα τα άλλα μέρη του κόσμου. «Οποιοσδήποτε νομοταγής Ελβετός μπορεί να έχει στην κατοχή του όπλα, και κάθε άντρας στρατεύσιμης ηλικίας πρέπει να έχει στο σπίτι του ένα τουφέκι εφόδου πιο ισχυρό απ’ αυτό που χρησιμοποιήθηκε στο μακελειό του Στόκτον [στην Καλιφόρνια]», ανέφερε η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) της 4ης Φεβρουαρίου 1989.
Λίγες μέρες νωρίτερα, η ίδια εφημερίδα είχε αναφέρει ότι στο Σαν Σαλβαδόρ, «είναι τόσο κοινό θέαμα το να έχουν πάνω τους όπλα οι άντρες όσο και το να έχουν πορτοφόλια. Τα σούπερ μάρκετ, τα οποία διαθέτουν φύλακες που περιπολούν με καραμπίνες στους διαδρόμους, υποχρεώνουν τους πελάτες να παραδίνουν τα όπλα τους για φύλαξη σε ειδικά ντουλάπια που υπάρχουν στις εισόδους». Σύμφωνα με το περιοδικό Εζιαγουίκ (Asiaweek), στο τεύχος του Φεβρουαρίου 1989, η κυβέρνηση των Φιλιππίνων «παραδέχεται ότι η χώρα είναι πλημμυρισμένη από τουλάχιστον 189.000 πυροβόλα όπλα για τα οποία δεν υπάρχει άδεια. Ο αριθμός αυτός, συν τα 439.000 όπλα για τα οποία υπάρχει άδεια, δείχνει ότι τα όπλα που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών ξεπερνούν κατά πολύ αυτά που διαθέτουν οι ένοπλες δυνάμεις, στις οποίες ανήκουν 165.000 τακτικοί στρατιώτες. Και κάθε βδομάδα, κατάσχονται φορτία με παράνομα όπλα στο διεθνές αεροδρόμιο και στην παραλία της Μανίλας».
Στο φιλήσυχο Καναδά, όπου ο Ποινικός Κώδικας περιορίζει με αυστηρότητα την κατοχή και τη χρήση πυροβόλων όπλων, παρατηρείται σταθερή άνοδος στις παραβάσεις που έχουν σχέση με πυροβόλα όπλα. Στο τέλος του 1986, υπήρχαν καταχωρημένες άδειες για περίπου 860.000 ελεγχόμενα από το νόμο πυροβόλα όπλα στον Καναδά. Σ’ αυτά δεν περιλαμβάνονταν οι ιδιωτικές συλλογές αυτόματων όπλων που διάφοροι είχαν αποκτήσει πριν από το 1978. Ένας βετεράνος αξιωματούχος της αστυνομίας του Καναδά είπε: «Θα ήθελα να ήξερα γιατί ο λαός του Καναδά νιώθει την ανάγκη να έχει πιστόλι, τουφέκι ή καραμπίνα».
Όταν η κυβέρνηση των Η.Π.Α. έθεσε πρόσφατα μια προσωρινή απαγόρευση στην εισαγωγή ημιαυτόματων όπλων, τα αποτελέσματα ήταν αναπάντεχα. Αγοραστές σε κατάσταση αλλοφροσύνης περίμεναν με τις ώρες στην ουρά για να αγοράσουν τα όπλα που υπήρχαν ήδη στα οπλοπωλεία της χώρας. «Θυμίζει τον πυρετό για απόκτηση γης στην Οκλαχόμα», είπε ένας αγοραστής που στάθηκε στην ουρά για να αγοράσει ένα από τα τελευταία όπλα που είχαν απομείνει. Τα όπλα αυτά αγοράζονταν με 100 δολάρια (περ. 17.000 δρχ.) πριν από την απαγόρευση. Αυτές τις μέρες, πουλιούνταν μέχρι και 1.000 δολάρια (περ. 170.000 δρχ.) το καθένα. «Φεύγουν 30 την ημέρα απ’ αυτά τα όπλα», είπε ένας ευτυχής καταστηματάρχης. «Τα αγοράζουν όλα, όσα και όποια βρουν μπροστά τους», είπε. «Αυτό που πέτυχαν είναι να βάλουν από ένα σε κάθε σπίτι», είπε ένας άλλος ιδιοκτήτης οπλοπωλείου.
Ένας νόμος στην πολιτεία της Φλώριντας των Ηνωμένων Πολιτειών επιτρέπει στους κατόχους όπλων να περπατούν δημοσίως έχοντας το όπλο δεμένο γύρω από τη μέση τους ή κρυμμένο κάπου πάνω τους. Μερικοί εκφράζουν το φόβο ότι αυτό θα οδηγήσει σε ανταλλαγές πυροβολισμών στις γωνιές των δρόμων, όπως συνέβαινε την εποχή της Άγριας Δύσης. Ένας εκπρόσωπος της Πολιτείας της Φλώριντας είπε: «Το μήνυμα που μεταδίδουμε είναι: ‘Δεν μπορούμε πια να σας προστατέψουμε, γι’ αυτό πάρτε ένα όπλο και κάντε ό,τι μπορείτε εσείς’». Και, αν κρίνουμε από τις πωλήσεις των όπλων, χιλιάδες άτομα κάνουν αυτό ακριβώς.
Γιατί αυτή η ξαφνική μανία για όπλα—μερικά από τα οποία είναι τόσο ισχυρά που μπορούν να μπήξουν σφαίρες μέσα σε συμπαγείς τοίχους και να ρίξουν 900 βολές το λεπτό, έχοντας σχεδιαστεί μόνο και μόνο για το πεδίο της μάχης; Μερικές αυθεντίες λένε ότι τα όπλα περιβάλλονται από ένα «σέξι μυστήριο» που τα κάνει ιδιαίτερα ελκυστικά στους άντρες. «Το να έχεις πάνω σου το πιο μεγάλο, το πιο άσχημο και το πιο ισχυρό όπλο που υπάρχει τονώνει τον ανδρισμό», είπε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος. «Για τους άντρες ιδιαίτερα, τα όπλα προξενούν μια σχεδόν μυστικιστική επαναφορά στη νεανική τους ηλικία», έγραψε ένας δημοσιογράφος. Μερικοί τραπεζικοί οργανισμοί έχουν επωφεληθεί απ’ αυτόν τον αέρα μυστηρίου που περιβάλλει τα όπλα και αντί να πληρώνουν τους τόκους σε πιστοποιητικά καταθέσεων προσφέρουν όπλα. Διάφορες εκθέσεις δείχνουν ότι αυτή η προώθηση όπλων έχει εξαιρετική επιτυχία στους καταθέτες.
Σ’ ολόκληρο τον κόσμο, οι πωλήσεις των όπλων αυξάνονται ραγδαία. Πότε θα τερματιστεί αυτό; Όταν όλοι οι άντρες-μέλη της κοινωνίας έχουν στην κατοχή τους ένα τουλάχιστον ή περισσότερα όπλα; Ή είναι τα όπλα μόνο για άντρες; Εξετάστε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία στο επόμενο άρθρο.
-
-
Όπλα—Όχι Μόνο για ΆντρεςΞύπνα!—1990 | Μάιος 22
-
-
Όπλα—Όχι Μόνο για Άντρες
ΣΤΟΝ κόσμο των διαφημίσεων, η ανδροπρεπής εικόνα του στιβαρού άντρα που ποζάρει μ’ ένα τουφέκι αγκαλιά χρησιμοποιείται για την πώληση πολλών πραγμάτων. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται τσιγάρα, αυτοκίνητα, ρούχα, πυροβόλα όπλα κι ένα σωρό άλλα πράγματα, ο κατάλογος των οποίων περιορίζεται μόνο από τη φαντασία του διαφημιστή.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες ιδιαίτερα, η εικόνα που δίνεται για τους άντρες τούς παρουσιάζει αχώριστους από τα όπλα τους. Σε πλατείες πόλεων, έχουν στηθεί αγάλματα ηρωικών κατακτητών μ’ ένα όπλο στα χέρια τους ή στο πλευρό τους. Ακόμα και χωρίς λεζάντες, γρήγορα αναγνωρίζει κανείς τις εικόνες που παρουσιάζουν την εποχή της Άγριας Δύσης, από το εξάσφαιρο που είναι κρεμασμένο χαμηλά στη ζώνη του άντρα. Έχουν βγει πάμπολλες ταινίες με τη λέξη «όπλο» στους τίτλους. Τα τηλεοπτικά προγράμματα και τα κινηματογραφικά έργα που έχουν επιτυχία είναι γεμάτα από τον ήχο των αλλεπάλληλων πυροβολισμών—οι καλοί ανταλλάσσουν πυροβολισμούς με τους κακούς όποτε και όπου βρουν την ευκαιρία. Αδύναμοι άντρες μεταμορφώνονται σε «παλικάρια» μ’ ένα πιστόλι ή ένα τουφέκι στο χέρι τους και με ρεαλιστικές σκηνές που δείχνουν πτώματα πεσμένα μπροστά στα πόδια τους.
Τώρα όλο και περισσότερες γυναίκες ανακατεύονται με τα όπλα. Τα τελευταία είκοσι χρόνια, οι τηλεοράσεις παρουσιάζουν με ρεαλισμό γυναίκες του αστυνομικού σώματος και των μυστικών υπηρεσιών να ανταλλάσσουν πυροβολισμούς με κακοποιά στοιχεία και να κερδίζουν, έχοντας καλύτερο σημάδι και ανώτερα όπλα.
Αυτές μαζεύονται σε σκοπευτήρια όπου χρησιμοποιούνται πιστόλια και τουφέκια και αδειάζουν με αλλεπάλληλες βολές τις σφαίρες τους στους στόχους, που είναι ψεύτικες αντρικές φιγούρες κανονικού μεγέθους, ανοίγοντας τρύπες ανάμεσα στα μάτια τους.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να σοκαριστείτε αν μάθετε ότι κυκλοφορούν ήδη στην αγορά πιστόλια ειδικά σχεδιασμένα για γυναίκες και ότι πουλιούνται πολύ. «Κυρίες μου, ασφαλώς δεν θα χρησιμοποιούσατε αντρικό αποσμητικό», έγραψε μια δημοσιογράφος, «γιατί λοιπόν να χρησιμοποιήσετε αντρικό περίστροφο; Εσείς θέλετε ένα περίστροφο ελαφρύ και χωρίς αιχμές για να μη σκαλώνουν τα νύχια σας, ένα κομψό περίστροφο που παράλληλα να είναι ισχυρό. Ίσως θέλετε ένα 38άρι Λέιντισμιθ . . . σε γυαλιστερό μπλε ή σε ματ ασημί μεταλλικό, με κάνη στο μήκος της αρεσκείας σας». Άλλος ένας ειδικός εξέφρασε τη γνώμη του σχετικά με το πώς θέλουν τα όπλα οι γυναίκες: «Η γυναίκα θέλει το όπλο να είναι όμορφο. Θέλει να είναι ένα αντικείμενο με ωραία εμφάνιση που να το βάζει στο τσαντάκι της. Δεν θέλει να είναι αταίριαστο με την πουδριέρα και με το καθρεφτάκι της . . . Πολλές γυναίκες θέλουν τα χρώματα των πραγμάτων τους να συνδυάζονται και να ταιριάζουν μεταξύ τους. Δεν θέλουν να μοιάζει το όπλο επιβλαβές ή άγριο . . . Το αγοράζει για προστασία, αλλά ταυτόχρονα, δεν το θέλει άσχημο».
Μερικά από τα όπλα που είναι ειδικά σχεδιασμένα για καλαίσθητες κυρίες είναι τα πεντάσφαιρα 38άρια και προσφέρονται με κάνες σε δύο μήκη—5 εκατοστά και 8 εκατοστά—για να χωράνε άνετα σ’ ένα τσαντάκι. Μερικά βγαίνουν με λείες, καμπυλόγραμμες λαβές από παλίσσανδρο και άλλα με λαβές σε παστέλ χρώματα. «Είναι πολύ όμορφα», είπε μια γυναίκα, «και, θα έλεγα, χρήσιμα». Επίσης, κυκλοφορούν και καινούρια τσαντάκια με χωρίσματα στο εσωτερικό ειδικά φτιαγμένα για το όπλο της κυρίας. «Όταν μια κάτοχος όπλου δεν έχει ειδικό τσαντάκι, πάει γυρεύοντας για φασαρίες», είπε μια γυναίκα. «Τελικά η κάνη θα γεμίσει με ψίχουλα από μπισκότα ή με καραμέλες ή με καπνό, αν καπνίζετε, ή με οτιδήποτε άλλο συσσωρεύεται στον πάτο της γυναικείας τσάντας». Μερικοί προβλέπουν ότι θα έρθει καιρός, στον οποίο το να βλέπεις γυναίκα να έχει επάνω της όπλο θα είναι τόσο συνηθισμένο όσο και το να τη βλέπεις να κρατάει ομπρέλα.
Ολοένα Αυξάνονται
Μια πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι, μεταξύ των ετών 1983 και 1986, ο αριθμός των γυναικών που είναι κάτοχοι όπλου στις Ηνωμένες Πολιτείες «αυξήθηκε περίπου 53 τοις εκατό, ξεπερνώντας τα 12 εκατομμύρια». Η δημοσκόπηση έδειξε επίσης ότι σ’ αυτά τα τρία χρόνια, «περίπου άλλα 2 εκατομμύρια γυναίκες σκέφτονταν να αγοράσουν πυροβόλο όπλο». Σε μερικά γυναικεία περιοδικά, επισύρεται με επιτήδειο τρόπο η προσοχή στην ανάγκη που έχει μια γυναίκα για προστασία, με το να δείχνουν μια γυναίκα που γυρίζει στο σπίτι της και βρίσκει το παράθυρο της εξώπορτας σπασμένο. Μήπως μένει μόνη της; Έχει άραγε κάποιο όπλο για να προστατέψει τον εαυτό της, αν συναντήσει κάποιον «απρόσκλητο επισκέπτη»; Στο κάτω μέρος της διαφήμισης, υπάρχει ένας αριθμός που τον καλεί κανείς χωρίς χρέωση και ανακαλύπτει ότι ανήκει σε κάποιον κατασκευαστή όπλων, ο οποίος προσφέρει τώρα μια καινούρια σειρά κομψών πιστολιών για γυναίκες.
«Είναι σαν να ρίχνουν αλάτι στην πληγή αυτές οι διαφημίσεις», είπε μια γυναίκα. Ο λόγος είναι ότι, εφόσον πάρα πολλές γυναίκες μένουν μόνες τους ή μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους, νιώθουν πως είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στα βίαια εγκλήματα, και συχνά έχουν βάσιμους λόγους γι’ αυτό. Στις περισσότερες μεγαλουπόλεις οι βιασμοί αυξάνονται. Κλέφτες αρπάζουν τις τσάντες των γυναικών—σε πολλές περιπτώσεις υπό την απειλή μαχαιριού. Οι γυναίκες υφίστανται ακόμα και τη μέρα επιθέσεις σε δρόμους, σε πάρκινγκ και σε κτίρια γραφείων. Κακοποιοί παραβιάζουν διαμερίσματα και κατοικίες γυναικών που ζουν μόνες, την ώρα που αυτές κοιμούνται. «Καλά θα κάνουμε να μάθουμε πώς να προστατεύουμε τον εαυτό μας», είπε μια γυναίκα, «επειδή καθώς γινόμαστε όλο και πιο ανεξάρτητες σε μια κοινωνία ολοένα και πιο βίαιη, θα πρέπει να φροντίζουμε εμείς οι ίδιες τον εαυτό μας».
«Γύριζα περπατώντας από τη δουλειά στο σπίτι», είπε κάποια γυναίκα που της πήραν συνέντευξη στην αμερικανική τηλεόραση. «Κάποιος ήρθε από πίσω μου και με άρπαξε. Είχε μαχαίρι, και μ’ έριξε κάτω και άρπαξε την τσάντα μου. Τότε ήταν που είπα ότι πρέπει να κάνω κάτι». Πώς έβλεπε τα πράγματα από τη στιγμή που έκανε αίτηση για άδεια οπλοφορίας και άρχισε να εξασκείται στη σκοποβολή σε κάποιο σκοπευτήριο; «Έπαψα πια να αισθάνομαι ευάλωτη. Σκεφτόμουν: Έχω όπλο, ξέρω να το χρησιμοποιώ και αυτό είναι υπέροχο· δεν φοβάμαι πια. Μ’ αυτό το σιδερικό στα χέρια μου, μπορούσα πραγματικά να προστατέψω τον εαυτό μου».
Είναι φανερό ότι πάνω από 12 εκατομμύρια γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο, και ποιος ξέρει πόσες ακόμα έχουν στην κατοχή τους παράνομα όπλα; Ο αριθμός τους παγκόσμια θα μπορούσε να αποδειχτεί συνταρακτικός. Είναι όμως αυτό το σκεπτικό προϊόν εκτεταμένης έρευνας όσον αφορά το τι δείχνουν τα γεγονότα; Πριν τρέξετε να αγοράσετε κάποιο όπλο για αυτοάμυνα, εξετάστε τι λένε οι αξιωματούχοι της αστυνομίας και τι δείχνουν οι στατιστικές.
-
-
Όπλα—Τρόπος ΘανάτουΞύπνα!—1990 | Μάιος 22
-
-
Όπλα—Τρόπος Θανάτου
«ΕΧΟΥΝ την ψευδαίσθηση», είπε ένας εξέχων αξιωματούχος της αστυνομίας, «ότι θα σημαδέψουν κάποιον με το όπλο και ότι θα έχουν την κατάσταση υπό έλεγχο, κι όταν δεν γίνονται έτσι τα πράγματα, τότε διστάζουν—ακριβώς όπως και πολλοί αστυνομικοί θα διστάσουν για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου—και το πληρώνουν αυτό με τη ζωή τους». Υπάρχει επίσης και η ακόλουθη παρατήρηση, ενός σημαίνοντος υπευθύνου για τη δημόσια ασφάλεια στις Η.Π.Α.: «Πολλοί άνθρωποι δεν παίρνουν στα σοβαρά το γεγονός ότι η κατοχή ενός πιστολιού σημαίνει πως πρέπει να είναι έτοιμοι να ζήσουν με τις συνέπειες που φέρνει ο φόνος ενός ανθρώπινου πλάσματος. Αν δεν τολμήσετε να πυροβολήσετε, και πυροβολήσει ο εγκληματίας εσάς, είναι πιο επικίνδυνο να έχετε όπλο παρά να μην έχετε καθόλου».
Τελικά, υπάρχει και η εξής εκδοχή: «Έστω και με λίγη φαντασία, θα έπρεπε να βλέπουμε ότι όλα αυτά τα μοντέρνα όπλα θα οδηγήσουν σε περισσότερες, κι όχι σε λιγότερες, φασαρίες», έγραψε μια δημοσιογράφος—μέλος οικογένειας αστυνομικών και εξαίρετη σκοπεύτρια η ίδια. «Έχουν αντικρίσει οι γυναίκες που αγοράζουν ‘όμορφα’ όπλα το θέαμα που παρουσιάζουν τα τιναγμένα στον αέρα μυαλά; Το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου όμορφο. Έχετε δει ποτέ σας άντρα που τον έχουν πυροβολήσει στο πρόσωπο;» Ή, ρωτάει η ίδια, «θα μπορούσατε να σημαδέψετε την καρδιά;»
Πόσο γρήγορα θα μπορούσατε να φτάσετε στο κρυμμένο σας όπλο, αν βρισκόταν ξαφνικά δίπλα σας κάποιος με κακές προθέσεις; Σκεφτείτε τη δική της εμπειρία: «Όταν με λήστεψε κάποιος τρελός ναρκομανής μ’ ένα χασαπομάχαιρο, η λεπίδα βρέθηκε στο λαιμό μου προτού δω ή ακούσω αυτόν που μου επιτέθηκε. Αν είχα προσπαθήσει να βρω ένα όπλο, ποιος θα ήταν ο κερδισμένος στο τέλος;» Έπειτα προσθέτει: «Δεν μπορώ ούτε να διανοηθώ ότι θα έχω όπλο για προσωπική προστασία. Δεν είναι θέμα ηθικής· είναι θέμα πρακτικότητας».
Τώρα εξετάστε μερικά συγκλονιστικά γεγονότα. Στις «σχετικά σπάνιες περιπτώσεις που όντως ανταλλάσσουν πυροβολισμούς οι ένοικοι και οι κλέφτες, ο κλέφτης θα μπορούσε κάλλιστα να αποδειχτεί πιο ικανός στο χειρισμό του όπλου του και ο ένοικος να καταλήξει στο νεκροτομείο», ανέφερε το περιοδικό Τάιμ (Time) στο τεύχος 6 Φεβρουαρίου 1989. Σε όποιο βαθμό κι αν συντελεί το όπλο στην πρόληψη του εγκλήματος, το γεγονός αυτό αντισταθμίζεται και με το παραπάνω από άλλους ολέθριους παράγοντες. Σκεφτείτε λόγου χάρη τις αυτοκτονίες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο, σε μια περίοδο 12 μηνών, αυτοκτόνησαν με όπλο πάνω από 18.000 άτομα.
Πόσες απ’ αυτές ήταν ενέργειες που οφείλονταν στην παρόρμηση της στιγμής και που μπορεί να μην είχαν γίνει αν δεν υπήρχε το όπλο σε κάποια τσάντα ή σε κάποιο συρτάρι, δεν μπορεί να το ξέρει κανείς. Σίγουρα όμως, το γεγονός ότι βρήκαν εύκολα κάποιο όπλο στέρησε από μερικά θύματα την ευκαιρία να έχουν αρκετό χρόνο για να σκεφτούν λογικά και να σώσουν ίσως τη ζωή τους. Στον αριθμό των αυτοκτονιών με όπλο που συμβαίνουν στις Η.Π.Α. προσθέστε τον αριθμό των αυτοκτονιών που συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο και αναμφίβολα το σύνολο θα είναι πράγματι συνταρακτικό.
Το περιοδικό Τάιμ της 17ης Ιουλίου 1989 ανέφερε ότι την πρώτη βδομάδα του Μαΐου 1989, 464 άνθρωποι πυροβολήθηκαν θανάσιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο. «Φέτος, 30.000 και πλέον άτομα θα έχουν την ίδια τύχη μ’ αυτούς», είπε το Τάιμ. Το περιοδικό αυτό ανέφερε ότι «περισσότεροι Αμερικανοί πεθαίνουν κάθε δυο χρόνια από τραύματα που προκλήθηκαν από σφαίρες απ’ όσους έχουν πεθάνει μέχρι σήμερα από AIDS. Παρόμοια, τα όπλα αφαιρούν σε δυο χρόνια περισσότερες ζωές Αμερικανών απ’ όσες αφαίρεσε ολόκληρος ο Πόλεμος του Βιετνάμ».
Οι γονείς που έχουν στην κατοχή τους όπλα πρέπει να φέρουν ευθύνη για το ότι τα παιδιά τους τα χρησιμοποιούν για να αφαιρέσουν τη δική τους ζωή ή τη ζωή άλλων. «Η αύξηση που σημειώθηκε στις αυτοκτονίες νεαρών ατόμων το 1988», έγραψε μια εφημερίδα, «μπορεί εν μέρει να συνδεθεί με την ευκολότερη πρόσβαση στα όπλα, καθώς όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες σπιτιών συσσωρεύουν όπλα για να προστατέψουν το σπίτι τους, είπε η αστυνομία. . . . Αν έχετε όπλο στο σπίτι, υπάρχει πιθανότητα κάποια μέρα να το πάρει στα χέρια του ένα παιδί». «Πέρσι [το 1988], περισσότερα από 3.000 παιδιά πυροβόλησαν άλλα παιδιά», ανέφερε ένα τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων τον Ιούνιο του 1989 στις Η.Π.Α.
Γονείς, ξέρετε πού βρίσκονται τα όπλα σας; Κάποιος γονέας ήξερε, αλλά το ήξερε και ο δεκάχρονος γιος του. «Αυτός γέμισε το ισχυρό κυνηγετικό όπλο του πατέρα του», ανέφερε η εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς (New York Times) της 26ης Αυγούστου 1989, «και πυροβόλησε θανάσιμα ένα κορίτσι που είχε καυχηθεί ότι ήταν καλύτερη απ’ αυτόν στα βιντεοπαιχνίδια». Εκτός από σάντουιτς και μπισκότα, ξέρετε τι άλλο βρίσκεται μέσα στο καλαθάκι με το κολατσό του παιδιού σας, όταν στέλνετε το παιδί στο σχολείο; Θα μπορούσατε να πιστέψετε ότι εκεί μέσα βρίσκεται το όπλο σας; Τι να σκέφτηκαν άραγε οι γονείς ενός πεντάχρονου παιδιού που πήγαινε στο νηπιαγωγείο, όταν οι υπεύθυνοι του σχολείου τούς πληροφόρησαν ότι είχαν πάρει ένα γεμάτο 25άρι πιστόλι από τα χέρια του γιου τους, ενώ βρισκόταν σε μια κατάμεστη καφετέρια, την ώρα που εκατοντάδες μαθητές έτρωγαν τα σάντουιτς και τα μπισκότα τους και έπιναν το γάλα τους;
Αργότερα μέσα στο 1989, ένας εξάχρονος μαθητής της πρώτης τάξης δημοτικού πιάστηκε την ώρα που έκανε επίδειξη κρατώντας ένα γεμάτο πιστόλι. Τον ίδιο εκείνο μήνα, ένας 12χρονος συνελήφθηκε επειδή είχε μαζί του στο σχολείο ένα γεμάτο πιστόλι. Όλα αυτά έγιναν σε σχολεία της ίδιας περιοχής. Στη Φλώριντα, μια μαθήτρια δεν είχε την τύχη να γλιτώσει από τη συμφορά που προκάλεσε το γεμάτο πιστόλι που κρατούσε στα χέρια του ένα παιδί. Μια σφαίρα τη βρήκε στην πλάτη όταν ένα 11χρονο κορίτσι πυροβόλησε κατά λάθος με το όπλο που είχε φέρει στο σχολείο για να το δείξει στις φίλες της.
«Οι μικροί εξάχρονοι μαθητές μας πηγαίνουν σπίτι και σχεδόν όλοι ξέρουν ότι υπάρχει όπλο στο σπίτι τους», είπε ένας διευθυντής σχολείου. «Πολλοί απ’ αυτούς έχουν δει τις συνέπειες που έχει ένα όπλο», είπε ένας δάσκαλος της τρίτης τάξης δημοτικού. «Ίσως ένας πατέρας, ένας θείος ή ένας αδελφός να μη βρίσκεται πια στο σπίτι εξαιτίας κάποιου όπλου», είπε ο ίδιος δάσκαλος. Μάλιστα, σε μερικά σχολεία έχει παραστεί ανάγκη να εγκαταστήσουν ανιχνευτές μετάλλων για να ανακαλύπτουν τα όπλα που φέρνουν μαζί τους οι πολύ μικροί μαθητές, για να μην αναφέρουμε και τους μεγαλύτερους! Δεν πρέπει να φέρουν ευθύνη οι γονείς για τις πράξεις των παιδιών τους, και ιδιαίτερα εκείνοι οι γονείς που θεωρούν κατάλληλο το να έχουν όπλα στο σπίτι τους και σε μέρος όπου τα παιδιά τους μπορούν να τα βρουν;
Οι γονείς μπορεί να παρηγορούν τον εαυτό τους με τη σκέψη ότι τα όπλα τους είναι κρυμμένα εκεί όπου ούτε τα παιδιά τους ούτε άλλοι μπορούν να τα βρουν. Δυστυχώς, όμως, τα νεκρά παιδιά είναι η απόδειξη για το ότι οι γονείς τους είχαν άδικο. Επίσης, σκεφτείτε κάτι που είναι ολοφάνερο. «Δεν μπορείς να τα πετύχεις και τα δυο», είπε ένας αρχηγός αστυνομίας. «Αν πραγματικά έχεις φυλαγμένο το όπλο σου με τέτοιο τρόπο ώστε τα αθώα άτομα που κυκλοφορούν στο σπίτι σου—τα παιδιά σου, οι επισκέπτες ή κάποιος άλλος—να μην μπορούν να πάθουν κακό απ’ αυτό, τότε δεν θα προλάβεις να το πάρεις στα χέρια σου όταν υπάρξει η επείγουσα ανάγκη, για την οποία το αγόρασες προληπτικά».
Σύμφωνα με υπολογισμούς της αστυνομίας, αν τελικά χρησιμοποιηθεί ποτέ το όπλο που υπάρχει σ’ ένα σπίτι, «είναι έξι φορές περισσότερες οι πιθανότητες να πυροβοληθεί μ’ αυτό κάποιο μέλος της οικογένειας ή κάποιος φίλος απ’ ό,τι κάποιος «απρόσκλητος επισκέπτης», ανέφερε το περιοδικό Τάιμ. «Η σύζυγος ή η μητέρα νομίζει ότι ακούει κάποιον κλέφτη και η κατάληξη είναι να πυροβολεί το σύζυγο ή το γιο που έρχεται σπίτι αργά», είπε κάποιος υπεύθυνος για τη δημόσια ασφάλεια. ‘Πώς πρέπει λοιπόν να προστατεύει το σπίτι του ο κόσμος;’ τον ρώτησαν. «Ίσως ο καλύτερος τρόπος για να προστατέψετε τον εαυτό σας είναι να διακινδυνέψετε την περιουσία σας κι όχι τη ζωή σας. Οι περισσότεροι ληστές και οι κλέφτες πάνε για να κλέψουν, όχι για να σκοτώσουν. Για τους περισσότερους θανάτους που προκαλούνται από πυροβόλα όπλα στα σπίτια, ευθύνεται το όπλο του ιδιοκτήτη του σπιτιού. Όπως κι αν είναι, οι κάτοικοι των πόλεων πρέπει να προσπαθούν να αυξήσουν την προστασία σχηματίζοντας ομάδες ‘επιφυλακής’ κατά του εγκλήματος». Και τελικά, οι κάτοχοι όπλου πρέπει να αναρωτηθούν αν είναι πρόθυμοι να αφαιρέσουν τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου προκειμένου να προστατέψουν τα περιεχόμενα μιας τσάντας ή ενός πορτοφολιού ή μερικά πράγματα αξίας που βρίσκονται στο σπίτι.
Αν είστε συνετοί, δεν θα αντισταθείτε σ’ αυτόν που απειλεί τη ζωή σας για να σας πάρει τα πράγματα αξίας που έχετε. Η ζωή σας αξίζει πολύ περισσότερο απ’ αυτά.
-
-
Όπλα—Ένας Κόσμος Χωρίς ΑυτάΞύπνα!—1990 | Μάιος 22
-
-
Όπλα—Ένας Κόσμος Χωρίς Αυτά
ΑΠΟ την αρχή της ιστορίας, ο άνθρωπος καταφεύγει στη βία σ’ ό,τι αφορά τις συναλλαγές του με το συνάνθρωπό του. Ο φόνος εμφανίστηκε στην πρώτη οικογένεια όταν ο Κάιν σκότωσε τον αδελφό του, τον Άβελ. Από τότε οι σκοτωμοί συνεχίζονται—μέσα σε οικογένειες, μέσα σε φυλές και μεταξύ κρατών. Καθώς τα όπλα γίνονταν πιο ισχυρά, τα θύματα γίνονταν πιο πολλά. Οι πέτρες και τα ρόπαλα αντικαταστάθηκαν από τα δόρατα και τα τόξα, τα οποία αντικαταστάθηκαν από τα πιστόλια και τις βόμβες. Η καταστροφή, που υπολογιζόταν σε εκατοντάδες άτομα, άρχισε να υπολογίζεται σε χιλιάδες· σήμερα οι χιλιάδες έχουν γίνει εκατομμύρια. Και όχι μόνο στη διάρκεια του πολέμου, αλλά και σε περίοδο ειρήνης. Όχι μόνο από στρατιώτες, αλλά και από απλούς πολίτες. Όχι μόνο από ενηλίκους, αλλά και από παιδιά. Θα τερματιστεί ποτέ η κλιμάκωση της βίας; Αν αυτό εξαρτάται από τους ανθρώπους, οι προοπτικές δεν είναι καθόλου ευχάριστες.—2 Τιμόθεον 3:1-5, 13.
Ο Χριστός Ιησούς προείπε ότι αυτός θα ήταν ένας καιρός στον οποίο έθνη θα εγείρονταν εναντίον άλλων εθνών σε τρομερούς πολέμους και θα αφαιρούσαν τη ζωή εκατομμυρίων ατόμων. Ο απολογισμός των θυμάτων από τους λοιμούς και τους σεισμούς θα ήταν πολύ μεγάλος σε πολλά μέρη. Ο άνθρωπος θα μόλυνε τη γη σε τέτοιο βαθμό που θα αντιμετώπιζε απειλή η ικανότητα που έχει αυτή να συντηρεί τη ζωή—πολλοί επιστήμονες εκφράζουν τώρα αυτόν το φόβο. Αλλά η φιλαργυρία του ανθρώπου τον κάνει να μολύνει το περιβάλλον συνέχεια, με ολοένα και περισσότερη μανία, κι αυτό θα τερματιστεί μόνο όταν ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός επέμβει για να ‘καταστρέψει εκείνους που καταστρέφουν τη γη’.—Αποκάλυψις 11:18, ΚΔΤΚ.
Πολλοί χλευάζουν αυτές τις προειδοποιήσεις, εκπληρώνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο άλλο ένα μέρος του προειπωμένου σημείου των εσχάτων ημερών: «Τούτο πρώτον γνωρίζοντες, ότι θέλουσιν ελθεί εν ταις εσχάταις ημέραις εμπαίκται, περιπατούντες κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας και λέγοντες· Πού είναι η υπόσχεσις της παρουσίας αυτού; διότι αφ’ ης ημέρας οι πατέρες εκοιμήθησαν, τα πάντα διαμένουσιν ούτως απ’ αρχής της κτίσεως».—2 Πέτρου 3:3, 4.
Όμως το μαύρο σύννεφο που καλύπτει το ανθρώπινο γένος το διαπερνάει και μια αχτίδα φωτός. Ο Ιησούς προείπε ότι στην παρουσία του θα υπήρχε «στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα, οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην». Αλλά είπε επίσης ότι θα ήταν καιρός να ‘σηκώσετε τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας’.—Λουκάς 21:25-28.
Τα έθνη αντιμετωπίζουν στενοχώρια, ο κόσμος είναι ανήσυχος και οι άνθρωποι φοβούνται για το τι θα επέλθει στη γη, αλλά είναι καιρός απολύτρωσης για όσους περιμένουν την ερχόμενη Βασιλεία του Θεού και τη Χιλιετή Κυριαρχία του Χριστού Ιησού. Αυτός θα είναι ο καιρός για την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ιεχωβά Θεού για ‘νέους ουρανούς και νέαν γην εν οις δικαιοσύνη κατοικεί’.—2 Πέτρου 3:13.
Και δεν θα υπάρχουν όπλα! Δεν θα χρειάζεται κανένα όπλο για πόλεμο. «Καταπαύει τους πολέμους έως των περάτων της γης· συντρίβει τόξον και κατακόπτει λόγχην· καίει αμάξας [πολεμικές άμαξες, Ρόδερχαμ (Rotherham)] εν πυρί».—Ψαλμός 46:9.
Δεν θα χρειάζεται κανένα όπλο για ατομική προστασία. ‘Θέλουσι κάθησθαι έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών· διότι το στόμα του Ιεχωβά των δυνάμεων ελάλησε’.—Μιχαίας 4:4.
Μόνο οι ευθείς θα είναι εκεί, δεν θα υπάρχει κανένας ασεβής. «Οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι [άμεμπτοι, ΜΝΚ] θέλουσιν εναπολειφθή εν αυτή. Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ’ αυτής». (Παροιμίαι 2:21, 22) Τότε «οι πραείς . . . θέλουσι κληρονομήσει την γην· και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη».—Ψαλμός 37:11.
Στα μάτια του Θεού η βία καταστρέφει τη γη. Στις μέρες του Νώε ‘διεφθάρη η γη ενώπιον του Θεού, και ενεπλήσθη η γη αδικίας [η γη γέμισε με βία, ΜΝΚ]’. (Γένεσις 6:11-13) Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά έβαλε τέρμα σ’ εκείνον τον κόσμο μ’ έναν παγκόσμιο Κατακλυσμό. Ο Ιησούς παράβαλε το τέλος αυτού του παρόντος βίαιου κόσμου στη διάρκεια της παρουσίας του με το τέλος εκείνου του αρχαίου κόσμου: «Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν, και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου».—Ματθαίος 24:38, 39.
Στο νέο κόσμο του Θεού, όλοι οι ζώντες θα εκπληρώνουν το εδάφιο Μάρκος 12:31: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν». Και το εδάφιο Ησαΐας 11:9: ‘Δεν θέλουσι κακοποιεί ουδέ φθείρει εν όλω τω αγίω μου όρει· διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν’. Επίσης, σ’ εκείνον το νέο κόσμο της δικαιοσύνης, θα εκπληρώνονται οι θαυμάσιες συνθήκες που περιγράφονται στα εδάφια Αποκάλυψις 21:1, 4: «Είδον ουρανόν νέον και γην νέαν· διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε, και η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον». Σίγουρα, δεν θα υπάρχουν τότε ανθρώπινες κοινωνίες γεμάτες όπλα!
Καμιά απ’ αυτές τις σημαντικότατες αλλαγές για την ευλογία του ανθρώπου δεν θα τη φέρουν επαναστάτες με όπλα που σπέρνουν φωτιά και αποδεκατίζουν την αντίθετη παράταξη. Αυτές θα τις φέρει ο Ιεχωβά Θεός μέσω της Βασιλείας του υπό τον Χριστό Ιησού. Έτσι, τα εδάφια Ησαΐας 9:6, 7 λένε: ‘Παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς· και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού· και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Άρχων ειρήνης. Εις την αύξησιν της εξουσίας αυτού και της ειρήνης δεν θέλει είσθαι τέλος, επί τον θρόνον του Δαβίδ και επί την βασιλείαν αυτού, δια να διατάξη αυτήν και να στερεώση αυτήν εν κρίσει και δικαιοσύνη από του νυν και έως του αιώνος. Ο ζήλος του Ιεχωβά των δυνάμεων θέλει εκτελέσει τούτο’.
-