5. Ποιος είναι ο εχθρός στην παραβολή, και ποιοι εξεικονίζονται από τα ζιζάνια;

⁵ Ποιος είναι ο εχθρός και ποιοι είναι τα ζιζάνια; Ο Ιησούς μάς λέει ότι ο εχθρός «είναι ο Διάβολος». Τα ζιζάνια προσδιορίζονται ως «οι γιοι του πονηρού». (Ματθ. 13:25, 38, 39) Με κυριολεκτική έννοια, το είδος των ζιζανίων για τα οποία έκανε λόγο ο Ιησούς ήταν πιθανότατα η ήρα. Αυτό το δηλητηριώδες φυτό μοιάζει πολύ με το σιτάρι στα αρχικά του στάδια προτού ωριμάσει. Τι κατάλληλη εξεικόνιση για τους κατ’ απομίμηση Χριστιανούς, εκείνους που ισχυρίζονται ότι είναι γιοι της Βασιλείας αλλά δεν παράγουν γνήσιους καρπούς! Αυτοί οι υποκριτές Χριστιανοί που ισχυρίζονται ότι είναι ακόλουθοι του Χριστού αποτελούν στην πραγματικότητα μέρος του “σπέρματος” του Σατανά του Διαβόλου.​—Γέν. 3:15.

6. Πότε άρχισαν να εμφανίζονται τα ζιζάνια, και με ποια έννοια «κοιμούνταν» τότε οι άνθρωποι;

⁶ Πότε εμφανίστηκαν αυτοί οι όμοιοι με ζιζάνια Χριστιανοί; «Ενώ κοιμούνταν οι άνθρωποι», λέει ο Ιησούς. (Ματθ. 13:25) Πότε συνέβη αυτό; Βρίσκουμε την απάντηση στα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τους πρεσβυτέρους της Εφέσου: «Γνωρίζω ότι μετά την αναχώρησή μου θα μπουν ανάμεσά σας καταπιεστικοί λύκοι και δεν θα μεταχειρίζονται το ποίμνιο με τρυφερότητα, και από εσάς τους ίδιους θα σηκωθούν άντρες και θα λένε διεστραμμένα πράγματα για να παρασύρουν τους μαθητές πίσω τους». (Πράξ. 20:29, 30) Στη συνέχεια ο Παύλος συμβούλεψε εκείνους τους πρεσβυτέρους να παραμένουν πνευματικά άγρυπνοι. Όταν οι απόστολοι, οι οποίοι ενεργούσαν ως «ανασταλτικός παράγοντας» κατά της αποστασίας, άρχισαν να κοιμούνται τον ύπνο του θανάτου, πολλοί Χριστιανοί αποκοιμήθηκαν πνευματικά. (Διαβάστε 2 Θεσσαλονικείς 2:3, 6-8) Τότε ήταν που ξεκίνησε η μεγάλη αποστασία.

7. Μήπως ένα μέρος του σιταριού μετατράπηκε σε ζιζάνια; Εξηγήστε.

⁷ Ο Ιησούς δεν είπε ότι το σιτάρι θα γινόταν ζιζάνια αλλά ότι σπάρθηκαν ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι. Άρα, αυτή η παραβολή δεν απεικονίζει γνήσιους Χριστιανούς που απομακρύνονται από την αλήθεια. Απεναντίας, υπογραμμίζει την εσκεμμένη προσπάθεια που κατέβαλε ο Σατανάς για να διαφθείρει τη Χριστιανική εκκλησία εισάγοντας σε αυτήν πονηρούς ανθρώπους. Όταν ο τελευταίος απόστολος, ο Ιωάννης, ήταν ηλικιωμένος, αυτή η αποστασία ήταν ολοφάνερη.​—2 Πέτρ. 2:1-3· 1 Ιωάν. 2:18.

«Αφήστε να Μεγαλώνουν και τα Δύο Μαζί Μέχρι το Θερισμό»

8, 9. (α) Γιατί πρέπει να φάνηκαν λογικές στους ακροατές του Ιησού οι οδηγίες του Κυρίου προς τους δούλους του; (β) Στην εκπλήρωση, πώς μεγάλωσαν μαζί το σιτάρι και τα ζιζάνια;

⁸ Οι δούλοι του Κυρίου τον ενημερώνουν για το πρόβλημα με τα ζιζάνια και τον ρωτούν: «Θέλεις, λοιπόν, να πάμε και να τα μαζέψουμε;» (Ματθ. 13:27, 28) Η απάντησή του ίσως προκαλεί έκπληξη. Τους λέει να αφήσουν το σιτάρι και τα ζιζάνια να μεγαλώνουν μαζί μέχρι την περίοδο του θερισμού. Αυτή η εντολή πρέπει να φάνηκε λογική στους μαθητές του Ιησού. Εκείνοι πρέπει να ήξεραν πόσο δύσκολο είναι να ξεχωρίσει κανείς το σιτάρι από την ήρα. Όσοι είχαν κάποιες αγροτικές γνώσεις θα ήξεραν επίσης ότι οι ρίζες της ήρας συνήθως μπλέκονται με τις ρίζες του σιταριού.c Δεν είναι, λοιπόν, άξιο απορίας το ότι ο Κύριος τους δίνει την οδηγία να περιμένουν!

⁹ Με παρόμοιο τρόπο, στο διάβα των αιώνων, οι διάφορες αιρέσεις του Χριστιανικού κόσμου έχουν παραγάγει τεράστια σοδειά ζιζανίων​—πρώτα ανάμεσα στις Ρωμαιοκαθολικές και στις Ορθόδοξες εκκλησίες και αργότερα ανάμεσα στις πολυάριθμες Προτεσταντικές ομάδες που έκαναν την εμφάνισή τους.

Στη διάρκεια των τελευταίων ημερών αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων, λαβαίνει χώρα ένας διαχωρισμός​—οι γιοι της Βασιλείας συνάγονται και διαχωρίζονται από τα όμοια με ζιζάνια άτομα. Αναφορικά με αυτό, ο απόστολος Πέτρος μάς λέει: «Είναι ο προσδιορισμένος καιρός για να αρχίσει η κρίση από τον οίκο του Θεού. Αν, λοιπόν, αρχίζει πρώτα από εμάς, ποιο θα είναι το τέλος εκείνων που δεν είναι υπάκουοι στα καλά νέα του Θεού;»​—1 Πέτρ. 4:17.

¹¹ Λίγο μετά την έναρξη των τελευταίων ημερών, ή αλλιώς της “τελικής περιόδου ενός συστήματος πραγμάτων”, άρχισε η κρίση για όσους ισχυρίζονταν ότι είναι γνήσιοι Χριστιανοί​—είτε επρόκειτο για πραγματικούς “γιους της βασιλείας” είτε για τους “γιους του πονηρού”. Με την έναρξη του θερισμού, «πρώτα» έπεσε η Βαβυλώνα η Μεγάλη και «κατόπιν» συνάχθηκαν οι γιοι της Βασιλείας. (Ματθ. 13:30)

13. Με ποια έννοια προξενούν σκάνδαλο τα ζιζάνια, και πώς πράττουν την ανομία;

¹³ Ποιοι είναι εκείνοι τους οποίους οι θεριστές “θα μάζευαν” και θα απομάκρυναν από τη Βασιλεία, και πώς προξενούν αυτοί σκάνδαλο και πράττουν την ανομία; (Ματθ. 13:41) Ο όμοιος με ζιζάνια κλήρος του Χριστιανικού κόσμου έχει παροδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους εδώ και αιώνες. Το έχει κάνει αυτό μέσω διδασκαλιών που ατιμάζουν τον Θεό​—που «προξενούν σκάνδαλο»—​όπως είναι η δοξασία της αιώνιας τιμωρίας στην κόλαση και η συγκεχυμένη και μυστηριώδης δοξασία της Τριάδας. Πολλοί θρησκευτικοί ηγέτες έχουν θέσει κακό παράδειγμα για τα ποίμνιά τους διατηρώντας μοιχική φιλία με αυτόν τον κόσμο και, σε μερικές περιπτώσεις, διάγοντας χονδροειδώς ανήθικη ζωή. (Ιακ. 4:4) Επιπρόσθετα, ο Χριστιανικός κόσμος ανέχεται όλο και περισσότερο την ανηθικότητα μεταξύ των μελών του. (Διαβάστε Ιούδα 4) Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να έχει μια επίφαση ευλάβειας και θεοσέβειας. Πόσο ευτυχισμένοι είναι οι γιοι της Βασιλείας για το ότι έχουν διαχωριστεί από τέτοιες επιρροές που μοιάζουν με ζιζάνια, καθώς και από διεφθαρμένες διδασκαλίες που προξενούν σκάνδαλο!

14. Πώς κλαίνε και τρίζουν τα δόντια τους τα όμοια με ζιζάνια άτομα;

¹⁴ Πώς κλαίνε και τρίζουν τα δόντια τους τα όμοια με ζιζάνια άτομα; (Ματθ. 13:42) «Οι γιοι του πονηρού» βασανίζονται επειδή «οι γιοι της βασιλείας» έχουν ξεσκεπάσει την πνευματικά δηλητηριώδη κατάσταση αυτών των όμοιων με ζιζάνια ατόμων. Θρηνούν επίσης για τη συνεχή μείωση της υποστήριξης που λαβαίνουν από τα μέλη των εκκλησιών τους, καθώς και για την απώλεια της επιρροής που ασκούν σε αυτά.​—Διαβάστε Ησαΐας 65:13, 14.

15. Με ποια έννοια καίγονται με φωτιά τα όμοια με ζιζάνια άτομα;

¹⁵ Με ποια έννοια μαζεύονται τα ζιζάνια και καίγονται με φωτιά; (Ματθ. 13:40) Αυτό αναφέρεται στην οριστική κατάληξη των ζιζανίων. Το ότι ρίχνονται συμβολικά στο πύρινο καμίνι υποδηλώνει ότι οδεύουν προς την αιώνια καταστροφή. (Αποκ. 20:14· 21:8) Οι κατ’ απομίμηση, όμοιοι με ζιζάνια Χριστιανοί, οι απατεώνες, θα εξολοθρευτούν στη διάρκεια της “μεγάλης θλίψης”.​—Ματθ. 24:21.