Επιπρόσθετα Μέλη του Σπέρματος του Αβραάμ

7. Τι ήταν η Γιορτή των Εβδομάδων;

⁷ Ο Ιησούς ήταν το Σπέρμα για το οποίο δόθηκε υπόσχεση στην Εδέμ και μέσω του οποίου ο Ιεχωβά επρόκειτο «να διαλύσει τα έργα του Διαβόλου». (1 Ιωάννη 3:8) Ωστόσο, όταν ο Ιεχωβά μίλησε στον Αβραάμ, έδειξε ότι το «σπέρμα» του Αβραάμ δεν θα ήταν μόνο ένα άτομο. Θα ήταν «σαν τα άστρα των ουρανών και σαν τους κόκκους της άμμου στην ακρογιαλιά». (Γένεση 22:17) Η εμφάνιση επιπρόσθετων μελών του “σπέρματος” προσκιαζόταν από άλλη μια χαρωπή γιορτή. Πενήντα ημέρες από τη 16η Νισάν, ο Ισραήλ τηρούσε τη Γιορτή των Εβδομάδων. Ο Νόμος δηλώνει σχετικά με αυτήν: «Μέχρι την ημέρα μετά το έβδομο σάββατο πρέπει να μετρήσετε, πενήντα ημέρες, και πρέπει να παρουσιάσετε μια προσφορά καινούριων σιτηρών στον Ιεχωβά. Από τις κατοικίες σας πρέπει να φέρετε δύο ψωμιά ως κινητή προσφορά. Από δύο δέκατα του εφά λεπτό αλεύρι πρέπει να είναι. Πρέπει να ψηθούν ένζυμα, ως πρώτοι ώριμοι καρποί για τον Ιεχωβά».b—Λευιτικό 23:16, 17, 20.

8. Ποιο ξεχωριστό γεγονός έλαβε χώρα την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ.;

⁸ Όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη, η Γιορτή των Εβδομάδων ήταν γνωστή ως Πεντηκοστή (από την ελληνική λέξη). Την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., ο μεγαλύτερος Αρχιερέας, ο αναστημένος Ιησούς Χριστός, εξέχυσε άγιο πνεύμα στη μικρή ομάδα των 120 μαθητών που ήταν συγκεντρωμένοι στην Ιερουσαλήμ. Με αυτόν τον τρόπο εκείνοι οι μαθητές έγιναν χρισμένοι γιοι του Θεού και αδελφοί του Ιησού Χριστού. (Ρωμαίους 8:15-17) Έγιναν ένα νέο έθνος, “ο Ισραήλ του Θεού”. (Γαλάτες 6:16) Από ένα μικρό ξεκίνημα, εκείνο το έθνος θα αριθμούσε τελικά 144.000 μέλη.—Αποκάλυψη 7:1-4.

9, 10. Πώς προσκιαζόταν η εκκλησία των χρισμένων Χριστιανών την Πεντηκοστή;

⁹ Η εκκλησία των χρισμένων Χριστιανών προσκιαζόταν από τα δύο ένζυμα ψωμιά που κινούσε ο ιερέας ενώπιον του Ιεχωβά κάθε Πεντηκοστή. Το γεγονός ότι τα ψωμιά ήταν ένζυμα έδειχνε ότι οι χρισμένοι Χριστιανοί θα είχαν ακόμα το προζύμι της κληρονομημένης αμαρτίας. Μολαταύτα, θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στον Ιεχωβά βάσει της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού. (Ρωμαίους 5:1, 2) Γιατί δύο ψωμιά; Αυτό ίσως υποδείκνυε το γεγονός ότι οι χρισμένοι γιοι του Θεού θα προέρχονταν τελικά από δύο ομάδες—πρώτα από τους φυσικούς Ιουδαίους και αργότερα από τους Εθνικούς.—Γαλάτες 3:26-29· Εφεσίους 2:13-18.

¹⁰ Τα δύο ψωμιά που προσφέρονταν την Πεντηκοστή προέρχονταν από τους πρώτους καρπούς του θερισμού του σιταριού. Αντίστοιχα, εκείνοι οι γεννημένοι από το πνεύμα Χριστιανοί αποκαλούνται «μερικοί πρώτοι καρποί από τα πλάσματά του». (Ιακώβου 1:18) Αυτοί είναι οι πρώτοι των οποίων οι αμαρτίες συγχωρούνται βάσει του χυμένου αίματος του Ιησού, και έτσι καθίσταται δυνατόν να τους χορηγηθεί αθάνατη ζωή στους ουρανούς, όπου κυβερνούν με τον Ιησού στη Βασιλεία του. (1 Κορινθίους 15:53· Φιλιππησίους 3:20, 21· Αποκάλυψη 20:6) Από εκείνη τη θέση, στο εγγύς μέλλον θα “ποιμάνουν [τα έθνη] με σιδερένιο ραβδί” και θα δουν “τον Σατανά να συντρίβεται κάτω από τα πόδια τους”. (Αποκάλυψη 2:26, 27· Ρωμαίους 16:20) Ο απόστολος Ιωάννης είπε: «Αυτοί είναι που ακολουθούν το Αρνί όπου και αν πηγαίνει. Αυτοί αγοράστηκαν ανάμεσα από την ανθρωπότητα ως πρώτοι καρποί για τον Θεό και το Αρνί».—Αποκάλυψη 14:4.