35. Πώς δείχνει το βιβλίο Πράξεις πώς πρέπει να δίνεται η μαρτυρία, και ποια ιδιότητα που πρέπει να εκδηλώνεται στη διακονία τονίζεται;

³⁵ Το βιβλίο Πράξεις δείχνει πώς ακριβώς πρέπει να διεξάγεται το Χριστιανικό έργο για τη διακήρυξη της Βασιλείας του Θεού. Ο Παύλος ήταν ο ίδιος παράδειγμα, λέγοντας: «Δεν υπέκρυψα ουδέν των συμφερόντων, ώστε να μη αναγγείλω αυτό προς εσάς και να σας διδάξω δημοσία και κατ’ οίκους». Κατόπιν προχωράει και λέει: «Διαμαρτυρόμενος [Έδωσα πλήρη μαρτυρία, ΜΝΚ]». Το θέμα αυτό της ‘πλήρους μαρτυρίας’ το παρατηρούμε σε όλο αυτό το βιβλίο, και μάλιστα έρχεται εντυπωσιακά στο προσκήνιο στις τελευταίες παραγράφους, όπου η ολοκάρδια αφοσίωση του Παύλου στο κήρυγμα και στη διδασκαλία, ακόμη και ενώ βρίσκεται στα δεσμά της φυλακής, φαίνεται από τα εξής λόγια: «Εξέθεσε δια μαρτυριών την βασιλείαν του Θεού και έπειθεν αυτούς εις τα περί του Ιησού από τε του νόμου του Μωυσέως και των προφητών από πρωί έως εσπέρας». Είθε κι εμείς πάντοτε να είμαστε το ίδιο προσηλωμένοι στη δράση μας για τη Βασιλεία!—20:20, 21· 28:23· 2:40· 5:42· 26:22.

39. (α) Πώς ενισχύονταν οι μαθητές ώστε να αντιμετωπίζουν διωγμούς; (β) Ποια θαρραλέα κατάθεση έδωσαν; Είχε αποτελέσματα;

³⁹ Εκείνοι οι πρώτοι μαθητές μελετούσαν πραγματικά τη θεόπνευστη Γραφή και μπορούσαν να παραθέτουν απ’ αυτήν και να κάνουν την ανάλογη εφαρμογή. Ενισχύονταν μέσω της ακριβούς γνώσης και από το πνεύμα του Θεού ώστε να αντιμετωπίζουν ανήλεους διωγμούς. Ο Πέτρος και ο Ιωάννης έδωσαν το παράδειγμα για όλους τους πιστούς Χριστιανούς όταν απάντησαν θαρραλέα στους εναντιούμενους άρχοντες: «Αν ήναι δίκαιον ενώπιον του Θεού να ακούωμεν εσάς μάλλον παρά τον Θεόν, κρίνατε. Διότι ημείς δεν δυνάμεθα να μη λαλώμεν όσα είδομεν και ηκούσαμεν». Και όταν τους έφεραν και πάλι ενώπιον του Σάνχεδριν και τους ‘παρήγγειλαν ρητώς’ να μη διδάσκουν εν ονόματι του Ιησού, εκείνοι απάντησαν απερίφραστα: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους». Η άφοβη εκείνη κατάθεση είχε ως αποτέλεσμα να δοθεί θαυμάσια μαρτυρία στους άρχοντες και ώθησε το διάσημο νομοδιδάσκαλο Γαμαλιήλ να κάνει την περίφημη δήλωσή του υπέρ της ελευθερίας λατρείας, αποτέλεσμα της οποίας ήταν να αφεθούν ελεύθεροι οι απόστολοι.—4:19, 20· 5:28, 29, 34, 35, 38, 39.

40. Ποια υποκίνηση λαβαίνουμε από το βιβλίο Πράξεις, ώστε να δίνουμε πλήρη μαρτυρία για τη Βασιλεία;

⁴⁰ Ο ένδοξος σκοπός του Ιεχωβά σχετικά με τη Βασιλεία του, που περνάει σαν χρυσό νήμα σε ολόκληρη την Αγία Γραφή, διακρίνεται πολύ έντονα στο βιβλίο Πράξεις. Αρχικά, αυτό μας παρουσιάζει τον Ιησού στη διάρκεια των 40 ημερών πριν από την ανάληψή του να λέει «τα περί της βασιλείας του Θεού». Απαντώντας στην ερώτηση των μαθητών για την αποκατάσταση της Βασιλείας, ο Ιησούς τούς είπε ότι πρέπει πρώτα να γίνουν μάρτυρές του ως τα πέρατα της γης. (1:3, 6, 8) Αρχίζοντας από την Ιερουσαλήμ, οι μαθητές κήρυξαν τη Βασιλεία με ακλόνητο θάρρος. Οι διωγμοί κατέληξαν στο λιθοβολισμό του Στέφανου και διασκόρπισαν πολλούς μαθητές σε καινούριους τομείς. (7:59, 60) Αναφέρεται ότι ο Φίλιππος ‘ευηγγελίζετο τα περί της βασιλείας του Θεού’ με πολλή επιτυχία στη Σαμάρεια και ότι ο Παύλος και οι συνεργάτες του κήρυξαν «την βασιλείαν» στην Ασία, στην Κόρινθο, στην Έφεσο και στη Ρώμη. Όλοι αυτοί οι πρώτοι Χριστιανοί είναι εξαίρετα παραδείγματα ακλόνητης εμπιστοσύνης στον Ιεχωβά και στο ενισχυτικό πνεύμα του. (8:5, 12· 14:5-7, 21, 22· 18:1, 4· 19:1, 8· 20:25· 28:30, 31) Έχοντας υπόψη τον αδάμαστο ζήλο και το θάρρος τους και παρατηρώντας πόσο άφθονα ευλόγησε ο Ιεχωβά τις προσπάθειές τους, λαβαίνουμε κι εμείς θαυμάσια υποκίνηση για να είμαστε πιστοί στο να ‘δίνουμε πλήρη μαρτυρία για τη βασιλεία του Θεού’.—28:23, ΜΝΚ.