Θα υποστήριζε η Μαρία τον Ιωσήφ στην απόφαση που πήρε να συμμορφωθεί με το διάταγμα; Άλλωστε, το ταξίδι θα ήταν κοπιαστικό για εκείνη. Ήταν πιθανότατα αρχές φθινοπώρου, και υπήρχε πάντα το ενδεχόμενο ψιλόβροχου καθώς η περίοδος της ξηρασίας έφτανε σιγά σιγά στο τέλος της. Επιπλέον, είναι κατάλληλη η φράση “ανέβηκε από τη Γαλιλαία”, διότι η Βηθλεέμ ήταν χτισμένη σε υψόμετρο άνω των 750 μέτρων​—μια μεγάλη ανάβαση που θα αποτελούσε το εξαντλητικό τέλος ενός πολυήμερου ταξιδιού. Ίσως να χρειαζόταν περισσότερος χρόνος από ό,τι συνήθως, διότι η κατάσταση της Μαρίας μπορεί να απαιτούσε πολλές στάσεις για ανάπαυση. Αν μη τι άλλο, τέτοιες ώρες μια νεαρή γυναίκα θα ήθελε να μείνει κοντά στο σπίτι της, όπου είχε την οικογένειά της και τους φίλους της έτοιμους να τη βοηθήσουν όταν θα άρχιζαν οι πόνοι της γέννας. Αναμφίβολα, χρειαζόταν θάρρος για να κάνει η Μαρία αυτό το ταξίδι.

Μολαταύτα, ο Λουκάς γράφει ότι ο Ιωσήφ πήγε «να απογραφεί μαζί με τη Μαρία». Αναφέρει επίσης ότι η Μαρία, «σύμφωνα με τον αρραβώνα τους, . . . είχε δοθεί [στον Ιωσήφ] σε γάμο». (Λουκάς 2:4, 5) Το γεγονός ότι ήταν σύζυγος του Ιωσήφ συνέβαλε καθοριστικά στις αποφάσεις της Μαρίας. Θεωρούσε τον άντρα της πνευματική της κεφαλή και αποδεχόταν το θεόδοτο ρόλο που είχε να είναι βοηθός του υποστηρίζοντάς τον στις αποφάσεις του.a Έτσι λοιπόν, αντιμετώπισε αυτή την ενδεχόμενη δοκιμασία της πίστης της εκδηλώνοντας υπακοή.

Τι άλλο μπορεί να υποκίνησε τη Μαρία να υπακούσει; Γνώριζε την προφητεία που προσδιόριζε τη Βηθλεέμ ως τόπο γέννησης του Μεσσία; Η Γραφή δεν αναφέρει. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε αυτή την πιθανότητα, διότι προφανώς το γεγονός ήταν ευρέως γνωστό μεταξύ των θρησκευτικών ηγετών, ακόμη δε και του λαού γενικά. (Ματθαίος 2:1-7· Ιωάννης 7:40-42) Η Μαρία ήταν μια κοπέλα που κάθε άλλο παρά άγνοια των Γραφών είχε. (Λουκάς 1:46-55) Ούτως ή άλλως, είτε η Μαρία αποφάσισε να ταξιδέψει για να υπακούσει στο σύζυγό της είτε το έκανε αυτό συμμορφούμενη με το κοσμικό διάταγμα ή με την ίδια την προφητεία του Ιεχωβά​—ή λόγω συνδυασμού παραγόντων—​έθεσε εξαιρετικό παράδειγμα. Ο Ιεχωβά εκτιμάει πολύ το ταπεινό, υπάκουο πνεύμα τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες. Στη δική μας εποχή, κατά την οποία η υποταγή φαίνεται συνήθως να είναι μια από τις πιο καταφρονημένες αρετές, το παράδειγμα της Μαρίας ξεχωρίζει σαν φάρος για τους πιστούς ανθρώπους παντού.