Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Πώς Μπορώ να Αντιμετωπίσω την Αδικία;

«Οι άνθρωποι σέβονται μόνο όσους έχουν χρήματα· αλλά σε εμάς που δεν έχουμε τι να φάμε ή πού να κοιμηθούμε φέρονται λες και είμαστε ζώα. Το μόνο που περιμένω από το μέλλον είναι ότι θα πεθάνω και κανένας δεν θα νοιαστεί».—Αρνούλφο, ένα 15χρονο άστεγο αγόρι.

ΥΠΑΡΧΕΙ πολλή αδικία στον κόσμο. Μια έκθεση του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF) έλεγε: «Την περασμένη δεκαετία, πάνω από 2 εκατομμύρια παιδιά σκοτώθηκαν σε πολέμους, ενώ πάνω από 4 εκατομμύρια υπέστησαν ακρωτηριασμό και πάνω από 1 εκατομμύριο έχουν μείνει ορφανά ή έχουν χωριστεί από τις οικογένειές τους εξαιτίας του πολέμου». Η πείνα και η φτώχεια, οι οποίες επίσης μαστίζουν μια μεγάλη μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού, συχνά συνυπάρχουν με τον πλούτο και την αφθονία. Στις αναπτυσσόμενες χώρες, πολλοί νέοι σαν τον Αρνούλφο δεν έχουν την ευκαιρία να μορφωθούν.

Η αδικία είναι ιδιαίτερα οδυνηρή όταν προέρχεται από αυτούς που υποτίθεται ότι σε αγαπούν και σε προστατεύουν. Σκέψου το παράδειγμα μιας 17χρονης, της Σουζάνας. Η μητέρα της εγκατέλειψε την ίδια και τους δύο μικρότερους αδελφούς της. «Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε», λέει η Σουζάνα με πίκρα, «και η μητέρα μου δεν μου ζήτησε ποτέ να πάω και να ζήσω μαζί της, αν και μένουμε στην ίδια πόλη. Δεν μου έχει πει ποτέ: “Σε αγαπώ”, και αυτό είναι κάτι που με εξόργιζε και εξακολουθεί να με εξοργίζει». Όταν είσαι θύμα τέτοιας κακομεταχείρισης, ίσως δυσκολεύεσαι να συγκρατήσεις το θυμό σου. Κάποια κοπέλα, η οποία έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης όταν ήταν παιδί, είπε: «Αυτό με έκανε να έχω αρνητικά αισθήματα ακόμα και για τον Θεό».

Είναι εντελώς φυσιολογικό να αισθάνεσαι στενοχώρια και θυμό όταν σε κακομεταχειρίζονται. Η Αγία Γραφή λέει: «Η καταδυνάστευση μπορεί να κάνει τον σοφό να ενεργεί παράλογα». (Εκκλησιαστής 7:7) Το να έρχεσαι καθημερινά στη ζωή σου αντιμέτωπος με την αδικία μπορεί επίσης να σε καταθλίβει. (Παράβαλε Ψαλμός 43:2.) Γι’ αυτό, μπορεί να λαχταράς να τερματιστεί η αδικία. Μια νεαρή κοπέλα από την Κεντρική Αμερική θυμάται: «Σε ηλικία 13 ετών, έγινα μέλος του μαθητικού κινήματος. Ονειρευόμουν ότι θα βοηθούσα να αλλάξουν τα πράγματα, για να μην πεινάνε τα παιδιά. . . . Αργότερα προσχώρησα στον ένοπλο αγώνα». Αντί, όμως, να βρει δικαιοσύνη, υπέστη ανείπωτη κακομεταχείριση στα χέρια των συστρατιωτών της.

Αυτές οι καταστάσεις μάς θυμίζουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να βελτιώσουν την κατάστασή τους. Πώς μπορούν, λοιπόν, όσοι πέφτουν θύματα αδικίας να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημά τους;a Πώς μπορείς εσύ να αντιμετωπίσεις την πικρία και το θυμό που ίσως νιώθεις;

Να Αποβάλεις την Πικρία και το Θυμό

Κατά καιρούς, μπορεί να χρειάζεται να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι ζούμε «στις τελευταίες ημέρες» αυτού του συστήματος πραγμάτων. Η Αγία Γραφή προείπε ότι οι άνθρωποι στις ημέρες μας θα ήταν «βάναυσοι, . . . χωρίς αγάπη, δεν θα ήταν συγχωρητικοί, θα ήταν συκοφάντες, χωρίς εγκράτεια, κτηνώδεις, χωρίς αγάπη για το καλό, δόλιοι». (2 Τιμόθεο 3:1-4, Νέα Διεθνής Μετάφραση [New International Version]) Πολλοί “έχουν χάσει κάθε αίσθηση ηθικής”. (Εφεσίους 4:19) Η αδικία, λοιπόν, αποτελεί μια αναπόφευκτη πραγματικότητα. Έτσι, «αν δεις καταδυνάστευση σε βάρος κάποιου που έχει λιγοστά υπάρχοντα και τη βίαιη αφαίρεση της κρίσης και της δικαιοσύνης σε κάποια διοικητική περιφέρεια, μην εκπλαγείς με την υπόθεση αυτή».—Εκκλησιαστής 5:8.

Δικαιολογημένα η Αγία Γραφή προειδοποιεί να μην επιτρέψεις στην πικρία να σε κατατρώει. Για παράδειγμα, λέει: «Κάθε μοχθηρή πικρία και θυμός και οργή . . . ας αφαιρεθούν από εσάς». (Εφεσίους 4:31) Γιατί; Επειδή, μακροπρόθεσμα, το να παραμένεις πικραμένος και θυμωμένος είναι βλαβερό και αυτοκαταστροφικό. (Παράβαλε Παροιμίες 14:30· Εφεσίους 4:26, 27.) Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα αν “εξοργίζεσαι εναντίον του Ιεχωβά”. (Παροιμίες 19:3) Αν θυμώνεις με τον Θεό, βλάπτεις τη σχέση σου με Εκείνον ακριβώς που μπορεί να σε βοηθήσει περισσότερο. Η Αγία Γραφή λέει ότι «τα μάτια του Ιεχωβά περιτρέχουν όλη τη γη για να δείξει την ισχύ του υπέρ εκείνων που έχουν την καρδιά πλήρη προς αυτόν».—2 Χρονικών 16:9.

Επίσης, η Αγία Γραφή λέει για τον Ιεχωβά: «Όλες οι οδοί του είναι δικαιοσύνη. Θεός πιστότητας, στον οποίο δεν υπάρχει αδικία· δίκαιος και ευθύς είναι αυτός». (Δευτερονόμιο 32:4) Η αδικία ήρθε σε ύπαρξη εξαιτίας του στασιασμού του Αδάμ και της Εύας. (Εκκλησιαστής 7:29) Ο άνθρωπος—όχι ο Θεός—«εξουσιάζει τον άνθρωπο προς βλάβη του». (Εκκλησιαστής 8:9) Να θυμάσαι, επίσης, ότι «ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού», του Σατανά του Διαβόλου. (1 Ιωάννη 5:19) Ο Σατανάς, όχι ο Ιεχωβά, βρίσκεται πίσω από τις αδικίες που γίνονται στον κόσμο.

Το Τέλος της Αδικίας

Ευτυχώς, η αδικία δεν θα συνεχίζεται επ’ άπειρον. Αν το θυμάσαι αυτό, μπορεί να βοηθηθείς να την αντιμετωπίσεις. Σκέψου το παράδειγμα ενός άντρα που ονομαζόταν Ασάφ και ζούσε στους Βιβλικούς χρόνους. Όπου και αν γύριζε, έβλεπε να γίνονται αδικίες, μολονότι ζούσε ανάμεσα σε ανθρώπους που ισχυρίζονταν ότι υπηρετούσαν τον Ιεχωβά. Αντί να τιμωρούνται οι άσπλαχνοι άνθρωποι επειδή κακομεταχειρίζονταν τους άλλους, φαινόταν ότι ζούσαν χωρίς προβλήματα και ευημερούσαν! Ο Ασάφ παραδέχεται: «Φθόνησα . . . βλέποντας την ειρήνη των πονηρών». Ο Ασάφ έχασε προσωρινά την ισορροπία του επιτρέποντας στον εαυτό του να απορροφηθεί από τέτοια πράγματα.—Ψαλμός 73:1-12.

Αργότερα, ο Ασάφ συνειδητοποίησε κάτι συγκλονιστικό. Είπε σχετικά με τους πονηρούς: «Ασφαλώς σε ολισθηρό έδαφος τους βάζεις [Θεέ]. Τους έριξες σε ερείπια». (Ψαλμός 73:16-19) Ναι, ο Ασάφ κατάλαβε ότι μακροπρόθεσμα οι άνθρωποι δεν γλιτώνουν από τις συνέπειες της πονηρίας τους. Συνήθως, οι αδικίες που κάνουν τους καταφθάνουν, και υφίστανται φυλάκιση, οικονομική καταστροφή, απώλεια της εργασίας τους, ή χάνουν τη θέση ισχύος που ίσως απολάμβαναν. Οι πονηροί θα “πέσουν σε ερείπια”, το αργότερο όταν ο Θεός θα εκτελέσει κρίση σε αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων.—Ψαλμός 10:15, 17, 18· 37:9-11.

Το να γνωρίζεις ότι ο Θεός θα διορθώσει τα ζητήματα στο κοντινό μέλλον μπορεί να σε βοηθήσει να ελέγχεις το θυμό και την αναστάτωση που νιώθεις. «Να μην ανταποδίδετε κακό αντί κακού σε κανέναν», συμβουλεύει η Αγία Γραφή. «Να προνοείτε για καλά πράγματα ενώπιον όλων των ανθρώπων. Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους. Να μην παίρνετε εκδίκηση για τον εαυτό σας, αγαπητοί, αλλά να αφήνετε τόπο για την οργή του Θεού· διότι είναι γραμμένο: “Η εκδίκηση είναι δική μου· εγώ θα ανταποδώσω, λέει ο Ιεχωβά”».—Ρωμαίους 12:17-19· παράβαλε 1 Πέτρου 2:23.

Πού θα Βρεις Βοήθεια και Υποστήριξη

Ίσως, όμως, έχεις βαθιά συναισθηματικά τραύματα, όπως οδυνηρές αναμνήσεις. Σύμφωνα με μια έκθεση της UNICEF, «τα παιδιά που εκτίθενται διαρκώς στη βία σχεδόν πάντοτε υφίστανται μια μεγάλη αλλαγή στις πεποιθήσεις και στη νοοτροπία τους, και ουσιαστικά χάνουν την εμπιστοσύνη τους στους άλλους. Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα για παιδιά που έχουν πέσει θύματα επίθεσης ή κακοποίησης από ανθρώπους τους οποίους θεωρούσαν πραγματικούς γείτονες ή φίλους».

Δεν υπάρχει εύκολη λύση για αυτά τα προβλήματα. Ωστόσο, αν τα αρνητικά αισθήματα ή οι οδυνηρές αναμνήσεις κυριαρχούν στον τρόπο σκέψης σου, τότε πιθανώς χρειάζεσαι βοήθεια. (Παράβαλε Ψαλμός 119:133.) Αρχικά, θα μπορούσες να διαβάσεις ύλη η οποία σχετίζεται με τις δυσκολίες που έχεις περάσει. Το περιοδικό Ξύπνα!, για παράδειγμα, έχει δημοσιεύσει αρκετά άρθρα που δίνουν πρακτικές συμβουλές σε θύματα βιασμού και ληστείας, καθώς και σε παιδιά που έχουν υποστεί κακοποίηση. Το να εμπιστευτείς τις ανησυχίες σου και τα αισθήματά σου σε κάποιον ώριμο, συμπονετικό ακροατή μπορεί να σε βοηθήσει πολύ. (Παροιμίες 12:25) Ίσως μπορείς να ανοίξεις την καρδιά σου στους γονείς σου.

Αλλά τι μπορείς να κάνεις αν δεν είναι διαθέσιμη τέτοια υποστήριξη από τους γονείς; Τότε ζήτησε υποστήριξη από τη Χριστιανική εκκλησία. Ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι πρεσβύτεροι χρησιμεύουν ως καταφύγιο για εκείνους που υποφέρουν. (Ησαΐας 32:1, 2) Αυτοί, όχι μόνο θα σε ακούσουν, αλλά μπορεί επίσης να έχουν κάποια πρακτική συμβουλή να σου δώσουν. Μην ξεχνάς, επίσης, ότι και άλλοι ώριμοι Χριστιανοί μπορούν να είναι “αδελφοί και αδελφές και μητέρες” για εσένα. (Μάρκος 10:29, 30) Θυμάσαι τη Σουζάνα, την οποία εγκατέλειψε η μητέρα της; Αυτή και τα αδέλφια της βρήκαν υποστήριξη στη Χριστιανική εκκλησία. Ένας Χριστιανός διάκονος έδειξε τόσο ενδιαφέρον για την οικογένεια της Σουζάνας ώστε εκείνη τον αποκαλεί θετό της πατέρα. Αυτή η υποστήριξη, λέει η Σουζάνα, «μας βοήθησε να ωριμάσουμε και να πάρουμε σταθερή στάση υπέρ της αλήθειας».

Οι ειδικοί λένε ότι το να τηρείς ένα καθημερινό πρόγραμμα αξιόλογων δραστηριοτήτων μπορεί επίσης να είναι υποβοηθητικό. Απλώς το να πηγαίνεις στο σχολείο και να κάνεις τις δουλειές του σπιτιού μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στο να μένει το μυαλό σου μακριά από αρνητικές σκέψεις. Θα ωφεληθείς ιδιαίτερα, όμως, αν ακολουθείς ένα εύτακτο πρόγραμμα πνευματικών δραστηριοτήτων—παρακολουθώντας τις Χριστιανικές συναθροίσεις και κηρύττοντας τα καλά νέα.—Παράβαλε Φιλιππησίους 3:16.

Οι αδικίες δεν θα εξαφανιστούν από τη γη μέχρι να έρθει η Βασιλεία του Θεού και να εκτελέσει το θέλημα του Θεού σε όλη τη γη. (Δανιήλ 2:44· Ματθαίος 6:9, 10) Στο μεταξύ, να κάνεις ό,τι μπορείς για να αντιμετωπίσεις αυτή την κατάσταση. Να δίνεις κουράγιο στον εαυτό σου με την ελπίδα ότι ο Ιησούς Χριστός, ως ο Άρχοντας της Βασιλείας του Θεού, θα «ελευθερώσει τον φτωχό που κραυγάζει για βοήθεια, καθώς και τον ταλαιπωρημένο και τον αβοήθητο. Θα λυπηθεί τον ασήμαντο και τον φτωχό, και τις ψυχές των φτωχών θα τις σώσει».—Ψαλμός 72:12, 13.

[Υποσημειώσεις]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 11]

«Αυτό με έκανε να έχω αρνητικά αισθήματα ακόμα και για τον Θεό»

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Η υποστήριξη των συγχριστιανών σου μπορεί να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις τις αδικίες