1954: Η ολοκληρωτική απαγόρευση που ισχύει για την Εταιρία και τη δράση των μαρτύρων του Ιεχωβά συνεχίζεται στο Βελγικό Κονγκό

Οι δραστηριότητες τόσο των Μαρτύρων του Ιεχωβά όσο και των Κιταουάλα ήταν υπό απαγόρευση.

1955: Η απαγόρευση στο έργο συνεχίζεται σε αυτή τη χώρα, με λίγες προοπτικές να αρθεί στο κοντινό μέλλον, αλλά αυτό δεν έχει εξασθενίσει το ζήλο εκείνων που αγαπούν και υπηρετούν τον Ιεχωβά.

Το Νοέμβριο, ο αδελφός [Μίλτον Τζ.] Χένσελ προσέγγισε απευθείας την κυβέρνηση του Βελγικού Κονγκό στη Λεοπολντβίλ και υπέβαλε αίτηση για την άρση της απαγόρευσης που είχε επιβληθεί στην Εταιρία και στους μάρτυρες του Ιεχωβά. Η αρχική αυτή προσέγγιση ακολουθήθηκε από μια επιπλέον επίσκεψη στη Λεοπολντβίλ και ύστερα έγιναν διαβήματα στη Νέα Υόρκη και στις Βρυξέλλες. Αργότερα ένας ειδήμων στις αφρικανικές υποθέσεις από το Βέλγιο επισκέφτηκε το γραφείο τμήματος στη Βόρεια Ροδεσία και έτσι δόθηκε η ευκαιρία να παρουσιαστεί μια λεπτομερής εξήγηση του έργου μας και του αγγέλματός μας.

Στο μεταξύ, η απαγόρευση συνεχίζεται και οι αδελφοί στο Βελγικό Κονγκό αναγκάζονται να υπηρετούν κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες.

1958: Κατά το περασμένο έτος, παρά τη συνεχιζόμενη απαγόρευση στο κήρυγμα των καλών νέων και τις φυλακίσεις των αδελφών, το άγγελμα της Βασιλείας διασαλπίστηκε ακόμη πιο αποτελεσματικά.

1959: Για πρώτη φορά οι αδελφοί πήραν προφορική άδεια από τις τοπικές αρχές ώστε να διεξάγουν εκκλησιαστικές συναθροίσεις, και αυτό παρά το γεγονός ότι δεν έχει αρθεί η νομική απαγόρευση του έργου.

Αν και δεν κατέστη ακόμα δυνατό να σταλούν ιεραπόστολοι στο Κονγκό, ένα ευνοϊκό διάταγμα υπογράφτηκε στις 10 Ιουνίου 1958, το οποίο επέτρεπε στους Μάρτυρες του Ιεχωβά εκεί «να συναθροίζονται σε κλειστούς χώρους».

1960: Πέρσι το έργο στο Βελγικό Κονγκό σημείωσε εξαιρετική πρόοδο. Παρά τις δυσκολίες σε αυτή τη χώρα και παρά το γεγονός ότι τυπικά το έργο συνεχίζει να είναι υπό απαγόρευση,