28, 29. Ποια τροπή έλαβαν τα γεγονότα στο Ζαΐρ στα μέσα της δεκαετίας του 1980;

²⁸ Ζαΐρ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, υπήρχαν περίπου 35.000 Μάρτυρες στο Ζαΐρ, που τώρα λέγεται Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Προκειμένου να ανταποκριθεί στη σταθερή αύξηση των δραστηριοτήτων της Βασιλείας, το γραφείο τμήματος κατασκεύαζε καινούριες εγκαταστάσεις. Το Δεκέμβριο του 1985, διεξάχθηκε διεθνής συνέλευση στην πρωτεύουσα, την Κινσάσα, και 32.000 εκπρόσωποι από πολλά μέρη του κόσμου γέμισαν το στάδιο της πόλης. Έπειτα, όμως, οι συνθήκες για τους υπηρέτες του Ιεχωβά άρχισαν να αλλάζουν. Τι συνέβη;

²⁹ Ο αδελφός Μαρσέλ Φιλτό, ιεραπόστολος από το Κεμπέκ του Καναδά ο οποίος είχε ζήσει το διωγμό του καθεστώτος Ντιπλεσί, υπηρετούσε στο Ζαΐρ εκείνη την περίοδο. Ο ίδιος αφηγήθηκε τι συνέβη: «Στις 12 Μαρτίου 1986, οι υπεύθυνοι αδελφοί έλαβαν μια επιστολή που δήλωνε ότι ο σύλλογος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Ζαΐρ ήταν παράνομος». Η απαγόρευση έφερε την υπογραφή του προέδρου της χώρας, του Μομπούτου Σέσε Σέκο.

30. Ποια βαρυσήμαντη απόφαση έπρεπε να πάρει η Επιτροπή του Τμήματος, και τι αποφάσισαν τελικά να κάνουν;

³⁰ Την επομένη, το κρατικό ραδιόφωνο ανακοίνωσε: «Δεν θα ακούσουμε ποτέ ξανά για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στο [Ζαΐρ]». Αμέσως ξέσπασε διωγμός. Αίθουσες Βασιλείας καταστράφηκαν, ενώ αδελφοί μας υπέστησαν ληστείες, συλλήψεις, φυλακίσεις και ξυλοδαρμούς. Ακόμα και παιδιά Μαρτύρων φυλακίστηκαν. Στις 12 Οκτωβρίου 1988, η κυβέρνηση κατέσχεσε την περιουσία της οργάνωσής μας, ενώ η Πολιτοφυλακή, μια στρατιωτική μονάδα, κατέλαβε τις εγκαταστάσεις του γραφείου τμήματος. Οι υπεύθυνοι αδελφοί υπέβαλαν προσφυγή στον Πρόεδρο Μομπούτου, αλλά δεν έλαβαν απάντηση. Εκείνη τη στιγμή, η Επιτροπή του Τμήματος έπρεπε να πάρει μια βαρυσήμαντη απόφαση: «Να προσφύγουμε στο Ανώτατο Δικαστήριο ή να περιμένουμε;» Ο Τίμοθι Χολμς, ο οποίος ήταν ιεραπόστολος και συντονιστής της Επιτροπής του Τμήματος τότε, θυμάται: «Στραφήκαμε στον Ιεχωβά για σοφία και κατεύθυνση». Η επιτροπή εξέτασε το θέμα με προσευχή και έκρινε ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για νομικές ενέργειες. Αντί για αυτό, επικεντρώθηκαν στη φροντίδα της αδελφότητας και στην ανεύρεση τρόπων για να συνεχιστεί το έργο κηρύγματος.

31, 32. Ποια εντυπωσιακή απόφαση πήρε το Ανώτατο Δικαστήριο του Ζαΐρ, και πώς επηρέασε αυτή τους αδελφούς μας;

³¹ Πέρασαν αρκετά χρόνια. Η πίεση στους Μάρτυρες μειώθηκε, ενώ ο σεβασμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα αυξήθηκε στη χώρα. Η Επιτροπή του Τμήματος συμπέρανε ότι είχε έρθει ο κατάλληλος καιρός να επιδιώξουν την άρση της απαγόρευσης προσφεύγοντας στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ζαΐρ. Παραδόξως, το Ανώτατο Δικαστήριο δέχτηκε να εκδικάσει την υπόθεση. Τελικά, στις 8 Ιανουαρίου 1993, σχεδόν εφτά χρόνια μετά το προεδρικό διάταγμα της απαγόρευσης, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η ενέργεια της κυβέρνησης εναντίον των Μαρτύρων ήταν παράνομη, και η απαγόρευση άρθηκε. Σκεφτείτε τι σήμαινε αυτό! Διακινδυνεύοντας την ίδια τους τη ζωή, οι δικαστές είχαν ακυρώσει μια απόφαση του προέδρου της χώρας! Ο αδελφός Χολμς λέει: «Κατά τη διάρκεια εκείνου του δικαστικού αγώνα, είδαμε πώς μπορεί ο Ιεχωβά να αλλάξει τα πράγματα». (Δαν. 2:21) Αυτή η νίκη ενίσχυσε την πίστη των αδελφών μας. Ένιωσαν ότι ο Βασιλιάς, ο Ιησούς, είχε βοηθήσει το λαό του να διακρίνει πότε και πώς να ενεργήσει.

³² Η άρση της απαγόρευσης επέτρεψε στο γραφείο τμήματος να φέρει ιεραποστόλους, να οικοδομήσει καινούριο Μπέθελ και να αρχίσει να εισάγει Βιβλικά έντυπα.f Πόσο χαίρονται οι υπηρέτες του Θεού σε όλο τον κόσμο όταν βλέπουν πώς προστατεύει ο Ιεχωβά την πνευματική ευημερία του λαού του!​—Ησ. 52:10.