«Δεν Είναι Παρά ένα Πουλί που Προσπαθεί να τα Βγάλει Πέρα»
ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ σκληρά, υπερασπίζεται τη συντροφιά του, συμμετέχει στις μικροδουλειές, κλωσάει τα αβγά, φροντίζει τους νεοσσούς, τους ταΐζει ακόμα κι όταν έχουν κάπως μεγαλώσει κι εργάζεται σκληρά και ασταμάτητα για μήνες, χωρίς να παίρνει ούτε μια μέρα ‘άδεια’. Ο λόγος γίνεται για το δρυοκολάπτη, που ανοίγει τρύπες με το ράμφος του και τις γεμίζει με βελανίδια, για να έχει τροφή το χειμώνα. Κάποτε υπολογίστηκε ότι μέσα σ’ ένα μεγάλο πεύκο βρίσκονταν χωμένα 50.000 βελανίδια.
Μέχρι εδώ καλά· το πρόβλημα παρουσιάζεται όταν μετατρέπει τους στύλους του ηλεκτρικού σε δικά του κελάρια. Τους γεμίζει με τρύπες και οι στύλοι χάνουν την αντοχή τους· μάλιστα μερικοί χρειάζονται αντικατάσταση, πράγμα που κοστίζει 800 με 1.300 δολάρια για κάθε στύλο (100.000 με 170.000 δρχ.). Κι αυτό σημαίνει ότι τις ζημιές του δρυοκολάπτη τις πληρώνουν οι άνθρωποι.
Από την Υπηρεσία Κυνηγιού και Αλιείας της Αριζόνα, ο διευθυντής του τμήματος για την άγρια φύση, εκφράζει μια άποψη, με την οποία δείχνει ότι συμμερίζεται το δρυοκολάπτη: «Δεν είναι παρά ένα πουλί που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα». Μέχρι τώρα ακόμα και η εταιρία ηλεκτροδότησης δείχνει να τον συμμερίζεται· ωστόσο έχει κρατήσει σταθερή στάση. Η ηλεκτρική ενέργεια πρέπει να φτάνει στον προορισμό της. Έχει δοκιμάσει στύλους μεταλλικούς, στύλους από τσιμέντο και στύλους από φάιμπεργκλας. Όμως αυτοί είναι πολύ δαπανηροί. Κάλυψαν τους στύλους με λεπτά συρμάτινα δίχτυα. Κι αυτό ασύμφορο. Κάποια άλλα δίχτυα, φτιαγμένα από πολυαιθυλένιο, φθείρονταν από τον καυτό νοτιοδυτικό ήλιο. Περιτύλιξαν τους στύλους με λαστιχένια φίδια, όμως σύντομα οι δρυοκολάπτες άρχισαν να τα αγνοούν. Ψέκασαν τους στύλους με κάποιο χημικό παρασκεύασμα, ειδικό να απωθεί τους δρυοκολάπτες. Στο Τέξας, τα αποτελέσματα ήταν καλά· στην Αριζόνα δεν έχουν φανεί ακόμα τα τελικά αποτελέσματα.
Οι τελευταίες εκθέσεις δείχνουν ότι οι μάχες με το δρυοκολάπτη συνεχίζονται, αλλά εκείνος εξακολουθεί και καταφέρνει να τα βγάζει πέρα. Και είναι ένας τύπος εκπληκτικά όμορφος!
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 31]
G.C. Kelley photo