Σε εκείνο το ίδιο όραμα, ο Ιωάννης είδε «ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήσει, από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες . . . [να] κραυγάζουν με δυνατή φωνή, λέγοντας: “Τη σωτηρία την οφείλουμε στον Θεό μας, που κάθεται στο θρόνο, και στο Αρνί”». (Αποκάλυψη 7:9, 10) Λέγοντας «τη σωτηρία την οφείλουμε . . . στο Αρνί», το μεγάλο πλήθος δείχνει ότι και αυτό επίσης ευλογείται μέσω του Σπέρματος του Αβραάμ.

2. Πότε έκανε την εμφάνισή του το μεγάλο πλήθος, και πώς προσδιορίζεται;

² Αυτό το μεγάλο πλήθος αναγνωρίστηκε το 1935 και σήμερα αριθμεί πάνω από πέντε εκατομμύρια. Έχοντας σημειωθεί για επιβίωση από τη μεγάλη θλίψη, τα μέλη του θα ξεχωριστούν για αιώνια ζωή όταν ο Ιησούς θα χωρίσει «τα πρόβατα» από «τα κατσίκια». Οι Χριστιανοί του μεγάλου πλήθους συμπεριλαμβάνονται στα «άλλα πρόβατα» της παραβολής του Ιησού σχετικά με τις μάντρες των προβάτων. Ελπίζουν να ζήσουν για πάντα σε μια παραδεισένια γη.—Ματθαίος 25:31-46· Ιωάννης 10:16· Αποκάλυψη 21:3, 4.

Τα μέλη του μεγάλου πλήθους δεν συμμετέχουν στη νέα διαθήκη. Ωστόσο, είναι συνταυτισμένα με τον Ισραήλ του Θεού και ζουν μαζί τους στη «γη» τους. (Ησαΐας 66:8) Επομένως, είναι λογικό να λέμε ότι και αυτά επίσης έρχονται κάτω από την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά και κάτω από το νόμο ως προς τον Χριστό. Αν και δεν συμμετέχουν στη νέα διαθήκη, ωφελούνται από αυτήν.

Οι «Αλλοεθνείς» και “ο Ισραήλ του Θεού”

4, 5. (α) Σύμφωνα με τον Ησαΐα, ποια ομάδα θα διακονούσε τον Ιεχωβά; (β) Πώς εκπληρώνονται τα εδάφια Ησαΐας 56:6, 7 στο μεγάλο πλήθος;

⁴ Ο προφήτης Ησαΐας έγραψε: «Τους αλλοεθνείς που προσκολλήθηκαν στον Ιεχωβά για να τον διακονούν και να αγαπούν το όνομα του Ιεχωβά, για να γίνουν υπηρέτες του, όλους όσους τηρούν το σάββατο για να μην το βεβηλώσουν και κρατούν τη διαθήκη μου, θα τους φέρω και αυτούς στο άγιο βουνό μου και θα τους κάνω να χαρούν μέσα στον οίκο προσευχής μου. Τα ολοκαυτώματά τους και οι θυσίες τους θα είναι αποδεκτά πάνω στο θυσιαστήριό μου». (Ησαΐας 56:6, 7) Στον Ισραήλ, αυτό σήμαινε ότι οι «αλλοεθνείς», δηλαδή οι μη Ισραηλίτες, θα λάτρευαν τον Ιεχωβά—θα αγαπούσαν το όνομά του, θα υπάκουαν στους όρους της διαθήκης του Νόμου, θα τηρούσαν το Σάββατο και θα πρόσφεραν θυσίες στο ναό, στον “οίκο προσευχής” του Θεού.—Ματθαίος 21:13.

⁵ Στις ημέρες μας, οι «αλλοεθνείς που προσκολλήθηκαν στον Ιεχωβά» είναι το μεγάλο πλήθος. Αυτοί διακονούν τον Ιεχωβά συνταυτισμένοι με τον Ισραήλ του Θεού. (Ζαχαρίας 8:23) Προσφέρουν τις ίδιες αποδεκτές θυσίες όπως ο Ισραήλ του Θεού. (Εβραίους 13:15, 16) Αποδίδουν λατρεία στον πνευματικό ναό του Θεού, στον “οίκο προσευχής” του. (Παράβαλε Αποκάλυψη 7:15.) Μήπως τηρούν το εβδομαδιαίο Σάββατο; Ούτε οι χρισμένοι ούτε τα άλλα πρόβατα έχουν την εντολή να το κάνουν αυτό. (Κολοσσαείς 2:16, 17) Ωστόσο, ο Παύλος είπε στους χρισμένους Εβραίους Χριστιανούς: «Απομένει μια ανάπαυση σαββάτου για το λαό του Θεού. Διότι ο άνθρωπος που έχει εισέλθει στην ανάπαυση του Θεού έχει αναπαυτεί και ο ίδιος από τα έργα του, όπως ο Θεός από τα δικά του». (Εβραίους 4:9, 10) Εκείνοι οι Εβραίοι εισήλθαν σε αυτή την «ανάπαυση σαββάτου» όταν υποτάχθηκαν «στη δικαιοσύνη του Θεού» και αναπαύτηκαν από την προσπάθεια που έκαναν για να δικαιωθούν μέσω των έργων του Νόμου. (Ρωμαίους 10:3, 4) Οι χρισμένοι Εθνικοί Χριστιανοί απολαμβάνουν την ίδια ανάπαυση υποτασσόμενοι στη δικαιοσύνη του Ιεχωβά. Το μεγάλο πλήθος ενώνεται μαζί τους σε αυτή την ανάπαυση.

6. Πώς κρατούν τα άλλα πρόβατα σήμερα τη νέα διαθήκη;

⁶ Επιπλέον, τα άλλα πρόβατα κρατούν τη νέα διαθήκη ακριβώς όπως οι αλλοεθνείς της αρχαιότητας κρατούσαν τη διαθήκη του Νόμου. Με ποιον τρόπο; Όχι με το να γίνουν συμμέτοχοι σε αυτήν αλλά με το να υποτάσσονται στους νόμους που συνδέονται με αυτήν και να ωφελούνται από τις διευθετήσεις της. (Παράβαλε Ιερεμίας 31:33, 34.) Όπως και οι χρισμένοι σύντροφοί τους, τα άλλα πρόβατα έχουν το νόμο του Ιεχωβά γραμμένο “στην καρδιά τους”. Αγαπούν βαθιά τις εντολές και τις αρχές του Ιεχωβά και υπακούν σε αυτές. (Ψαλμός 37:31· 119:97) Όπως και οι χρισμένοι Χριστιανοί, γνωρίζουν τον Ιεχωβά. (Ιωάννης 17:3) Τι θα λεχθεί για την περιτομή; Περίπου 1.500 χρόνια πριν από τη σύναψη της νέας διαθήκης, ο Μωυσής πρότρεψε τους Ισραηλίτες: «Πρέπει να περιτμήσετε την ακροβυστία της καρδιάς σας». (Δευτερονόμιο 10:16· Ιερεμίας 4:4) Αν και η υποχρεωτική σαρκική περιτομή παρήλθε μαζί με το Νόμο, τόσο οι χρισμένοι όσο και τα άλλα πρόβατα πρέπει να “περιτμήσουν” την καρδιά τους. (Κολοσσαείς 2:11) Τελικά, ο Ιεχωβά συγχωρεί το σφάλμα των άλλων προβάτων με βάση το χυμένο αίμα του Ιησού, το “αίμα του της διαθήκης”. (Ματθαίος 26:28· 1 Ιωάννη 1:9· 2:2) Ο Θεός δεν τους υιοθετεί ως πνευματικούς γιους, όπως κάνει με τους 144.000. Εντούτοις, ανακηρύσσει αυτούς που ανήκουν στα άλλα πρόβατα δίκαιους, με την έννοια με την οποία ανακηρύχτηκε ο Αβραάμ δίκαιος ως φίλος του Θεού.—Ματθαίος 25:46· Ρωμαίους 4:2, 3· Ιακώβου 2:23.

7. Ποια προοπτική διανοίγεται για αυτούς που ανήκουν στα άλλα πρόβατα σήμερα, οι οποίοι ανακηρύσσονται δίκαιοι όπως ανακηρύχτηκε ο Αβραάμ;

⁷ Για τους 144.000, το ότι ανακηρύσσονται δίκαιοι ανοίγει το δρόμο για να έχουν την ελπίδα να κυβερνήσουν με τον Ιησού στην ουράνια Βασιλεία. (Ρωμαίους 8:16, 17· Γαλάτες 2:16) Για τα άλλα πρόβατα, το ότι ανακηρύσσονται δίκαιοι ως φίλοι του Θεού τούς επιτρέπει να ενστερνιστούν την ελπίδα της αιώνιας ζωής σε μια παραδεισένια γη—είτε μέσω επιβίωσης από τον Αρμαγεδδώνα ως μέρος του μεγάλου πλήθους είτε μέσω της “ανάστασης των δικαίων”. (Πράξεις 24:15) Τι προνόμιο είναι να έχει κάποιος μια τέτοια ελπίδα και να είναι φίλος του Κυρίαρχου του σύμπαντος, να “φιλοξενείται στη σκηνή [του]”! (Ψαλμός 15:1, 2) Ναι, τόσο οι χρισμένοι όσο και τα άλλα πρόβατα ευλογούνται με θαυμαστό τρόπο μέσω του Ιησού, του Σπέρματος του Αβραάμ.