Έθνη Ευλογούνται Μέσω του Σπέρματος του Αβραάμ

5, 6. Στη βασική, πνευματική εκπλήρωση της Αβραμιαίας διαθήκης, ποιος είναι το Σπέρμα του Αβραάμ, και ποιο έθνος ήταν το πρώτο που έλαβε ευλογία μέσω αυτού;

⁵ Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε στον Αβραάμ: «Μέσω του σπέρματός σου όλα τα έθνη της γης οπωσδήποτε θα φέρουν ευλογία στον εαυτό τους». (Γένεση 22:18) Υπό την παλιά διαθήκη, πολλοί πράοι αλλοεθνείς ευλογήθηκαν μέσω της συνταύτισής τους με τον Ισραήλ, το εθνικό σπέρμα του Αβραάμ. Ωστόσο, στη βασική πνευματική του εκπλήρωση, το Σπέρμα του Αβραάμ ήταν ένας τέλειος άντρας. Ο Παύλος το εξήγησε αυτό όταν είπε: «Οι υποσχέσεις ειπώθηκαν στον Αβραάμ και στο σπέρμα του. Δεν λέει: “Και στα σπέρματα”, όπως στην περίπτωση πολλών, αλλά όπως στην περίπτωση ενός: “Και στο σπέρμα σου”, που είναι ο Χριστός».—Γαλάτες 3:16.

⁶ Ναι, ο Ιησούς είναι το Σπέρμα του Αβραάμ και μέσω Αυτού τα έθνη λαβαίνουν ευλογία πολύ ανώτερη από οτιδήποτε θα ήταν εφικτό για τον σαρκικό Ισραήλ. Μάλιστα, το πρώτο έθνος που έλαβε αυτή την ευλογία ήταν ο ίδιος ο Ισραήλ. Λίγο μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., ο απόστολος Πέτρος είπε σε μια ομάδα Ιουδαίων: «Εσείς είστε οι γιοι των προφητών και της διαθήκης την οποία έκανε ο Θεός με τους προπάτορές σας, λέγοντας στον Αβραάμ: “Και μέσω του σπέρματός σου θα ευλογηθούν όλες οι οικογένειες της γης”. Σε εσάς πρώτα ο Θεός, αφού ήγειρε τον Υπηρέτη του, τον απέστειλε να σας ευλογήσει απομακρύνοντας τον καθένα σας από τις πονηρές σας πράξεις».—Πράξεις 3:25, 26.

7. Ποια ήταν τα «έθνη» που ευλογήθηκαν μέσω του Ιησού, του Σπέρματος του Αβραάμ;

⁷ Σύντομα η ευλογία επεκτάθηκε στους Σαμαρείτες και κατόπιν στους Εθνικούς. (Πράξεις 8:14-17· 10:34-48) Κάπου ανάμεσα στα έτη 50 και 52 Κ.Χ., ο Παύλος έγραψε τα εξής στους Χριστιανούς που ήταν στη Γαλατία της Μικράς Ασίας: «Προβλέποντας . . . η Γραφή ότι ο Θεός θα ανακήρυσσε δίκαιους, λόγω πίστης, ανθρώπους εθνικούς, διακήρυξε τα καλά νέα εκ των προτέρων στον Αβραάμ, ότι: “Μέσω εσένα θα ευλογηθούν όλα τα έθνη”. Συνεπώς, εκείνοι που είναι προσκολλημένοι στην πίστη ευλογούνται μαζί με τον πιστό Αβραάμ». (Γαλάτες 3:8, 9· Γένεση 12:3) Αν και πολλοί Χριστιανοί στη Γαλατία ήταν “άνθρωποι εθνικοί”, ευλογήθηκαν μέσω του Ιησού λόγω της πίστης τους. Με ποιον τρόπο;

8. Για τους Χριστιανούς των ημερών του Παύλου, τι περιλάμβανε το γεγονός ότι ευλογήθηκαν μέσω του Σπέρματος του Αβραάμ, και πόσοι, τελικά, λαβαίνουν αυτή την ευλογία;

⁸ Ο Παύλος είπε στους Γαλάτες Χριστιανούς, όποιες και αν ήταν οι προηγούμενες περιστάσεις τους: «Αν ανήκετε στον Χριστό, είστε πραγματικά σπέρμα του Αβραάμ, κληρονόμοι αναφορικά με μια υπόσχεση». (Γαλάτες 3:29) Για εκείνους τους Γαλάτες, η ευλογία μέσω του Σπέρματος του Αβραάμ περιλάμβανε το να είναι συμμέτοχοι στη νέα διαθήκη και επίσης να είναι συγκληρονόμοι με τον Ιησού, σύντροφοι του Ιησού στο σπέρμα του Αβραάμ. Δεν γνωρίζουμε τον πληθυσμό του αρχαίου Ισραήλ. Γνωρίζουμε μόνο ότι έφτασε στο σημείο να είναι «σαν τους κόκκους της άμμου δίπλα στη θάλασσα σε πλήθος». (1 Βασιλέων 4:20) Γνωρίζουμε όμως τον τελικό αριθμό των συντρόφων του Ιησού στο πνευματικό σπέρμα—144.000. (Αποκάλυψη 7:4· 14:1) Αυτοί οι 144.000 έρχονται από «κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος» της ανθρωπότητας και συμμετέχουν στη χορήγηση των ευλογιών της Αβραμιαίας διαθήκης και σε άλλους.—Αποκάλυψη 5:9.

Μια Προφητεία Εκπληρώνεται

9. Πώς έχουν μέσα τους το νόμο του Ιεχωβά εκείνοι που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη;

⁹ Προλέγοντας τη νέα διαθήκη, ο Ιερεμίας έγραψε: «“Αυτή είναι η διαθήκη την οποία θα συνάψω με τον οίκο του Ισραήλ ύστερα από εκείνες τις ημέρες”, λέει ο Ιεχωβά. “Θα βάλω το νόμο μου μέσα τους, και στην καρδιά τους θα τον γράψω”». (Ιερεμίας 31:33) Ένα χαρακτηριστικό εκείνων που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη είναι το ότι υπηρετούν τον Ιεχωβά από αγάπη. (Ιωάννης 13:35· Εβραίους 1:9) Ο νόμος του Ιεχωβά είναι γραμμένος στην καρδιά τους και αυτοί επιθυμούν διακαώς να κάνουν το θέλημά του. Είναι αλήθεια ότι στον αρχαίο Ισραήλ μερικά πιστά άτομα αγαπούσαν έντονα το νόμο του Ιεχωβά. (Ψαλμός 119:97) Πολλοί όμως δεν τον αγαπούσαν. Εντούτοις, παρέμεναν μέρος του έθνους. Κανένας δεν μπορεί να παραμείνει στη νέα διαθήκη αν ο νόμος του Θεού δεν είναι γραμμένος στην καρδιά του.

10, 11. Για εκείνους που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη, με ποιον τρόπο ο Ιεχωβά “γίνεται Θεός τους”, και πώς θα τον γνωρίζουν όλοι τους;

¹⁰ Ο Ιεχωβά είπε ακόμη σχετικά με εκείνους που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη: «Θα γίνω Θεός τους, και αυτοί θα γίνουν λαός μου». (Ιερεμίας 31:33) Στον αρχαίο Ισραήλ πολλοί λάτρευαν τους θεούς των εθνών, αλλά παρέμεναν Ισραηλίτες. Με βάση τη νέα διαθήκη, ο Ιεχωβά δημιούργησε ένα πνευματικό έθνος, “τον Ισραήλ του Θεού”, για να αντικαταστήσει τον σαρκικό Ισραήλ. (Γαλάτες 6:16· Ματθαίος 21:43· Ρωμαίους 9:6-8) Ωστόσο, κανένας δεν παραμένει μέρος του νέου πνευματικού έθνους αν πάψει να λατρεύει αποκλειστικά και μόνο τον Ιεχωβά.

¹¹ Ο Ιεχωβά είπε επίσης: «Όλοι τους θα με γνωρίζουν, από τον μικρότερό τους ως και τον μεγαλύτερό τους». (Ιερεμίας 31:34) Στον Ισραήλ πολλοί απλώς αγνοούσαν τον Ιεχωβά, λέγοντας στην ουσία: «Ο Ιεχωβά δεν θα κάνει καλό και δεν θα κάνει κακό». (Σοφονίας 1:12) Κανένας δεν παραμένει μέρος του Ισραήλ του Θεού αν αγνοεί τον Ιεχωβά ή μολύνει την αγνή λατρεία. (Ματθαίος 6:24· Κολοσσαείς 3:5) Οι πνευματικοί Ισραηλίτες είναι «ο λαός . . . που γνωρίζει τον Θεό του». (Δανιήλ 11:32) Χαίρονται να “αποκτούν γνώση για τον μόνο αληθινό Θεό και για τον Ιησού Χριστό”. (Ιωάννης 17:3) Γνωρίζοντας τον Ιησού βαθαίνουν τη γνώση τους για τον Θεό διότι, με μοναδικό τρόπο, ο Ιησούς «είναι εκείνος που . . . έχει εξηγήσει [τον Θεό]».—Ιωάννης 1:18· 14:9-11.

12, 13. (α) Με ποια βάση συγχωρεί ο Ιεχωβά τις αμαρτίες εκείνων που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη; (β) Όσον αφορά τη συγχώρηση αμαρτιών, πώς είναι η νέα διαθήκη ανώτερη από την παλιά;

¹² Τελικά, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε: «Θα συγχωρήσω το σφάλμα τους, και την αμαρτία τους δεν θα τη θυμάμαι πια». (Ιερεμίας 31:34β) Ο Νόμος του Μωυσή περιλάμβανε εκατοντάδες γραπτές διατάξεις στις οποίες καλούνταν να υπακούν οι Ισραηλίτες. (Δευτερονόμιο 28:1, 2, 15) Όλοι όσοι παραβίαζαν το Νόμο πρόσφεραν θυσίες για να καλύπτουν τις αμαρτίες τους. (Λευιτικό 4:1-7· 16:1-31) Πολλοί Ιουδαίοι έφτασαν στο σημείο να πιστεύουν ότι μπορούσαν να γίνουν δίκαιοι μέσω των έργων τους σύμφωνα με το Νόμο. Οι Χριστιανοί, όμως, αντιλαμβάνονται ότι ποτέ δεν μπορούν να κερδίσουν δικαιοσύνη μέσω των έργων τους. Δεν μπορούν να μην αμαρτάνουν. (Ρωμαίους 5:12) Υπό τη νέα διαθήκη, η δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Θεού είναι εφικτή μόνο με βάση τη θυσία του Ιησού. Εντούτοις, τέτοιου είδους υπόσταση είναι δώρο, παρ’ αξία καλοσύνη από τον Θεό. (Ρωμαίους 3:20, 23, 24) Ο Ιεχωβά εξακολουθεί να απαιτεί υπακοή από τους υπηρέτες του. Ο Παύλος λέει ότι εκείνοι που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη είναι «κάτω από νόμο ως προς τον Χριστό».—1 Κορινθίους 9:21.

¹³ Επομένως, και για τους Χριστιανούς επίσης υπάρχει θυσία για αμαρτίες, αλλά μια θυσία η οποία έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από τις θυσίες που προσφέρονταν υπό τη διαθήκη του Νόμου. Ο Παύλος έγραψε: «Κάθε ιερέας [υπό τη διαθήκη του Νόμου] παίρνει τη θέση του κάθε ημέρα για να αποδώσει δημόσια υπηρεσία και για να προσφέρει τις ίδιες θυσίες συχνά, επειδή αυτές δεν μπορούν ποτέ να αφαιρέσουν αμαρτίες εντελώς. [Ο Ιησούς] όμως πρόσφερε μία θυσία για αμαρτίες παντοτινά και κάθησε στα δεξιά του Θεού». (Εβραίους 10:11, 12) Εφόσον οι Χριστιανοί που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη ασκούν πίστη στη θυσία του Ιησού, ο Ιεχωβά τούς ανακηρύσσει δίκαιους, απαλλαγμένους από αμαρτία, και επομένως ικανούς να χριστούν ως πνευματικοί γιοι του. (Ρωμαίους 5:1· 8:33, 34· Εβραίους 10:14-18) Όταν αμαρτάνουν εξαιτίας της ανθρώπινης ατέλειας, μπορούν να ικετεύουν τον Ιεχωβά για συγχώρηση και, με βάση τη θυσία του Ιησού, ο Ιεχωβά τούς συγχωρεί. (1 Ιωάννη 2:1, 2) Ωστόσο, αν επιλέξουν μια πορεία εκούσιας αμαρτίας, χάνουν τη δίκαιη υπόστασή τους και το προνόμιο της συμμετοχής στη νέα διαθήκη.—Εβραίους 2:2, 3· 6:4-8· 10:26-31.

Η Παλιά Διαθήκη και η Νέα

14. Τι είδους περιτομή απαιτούνταν υπό τη διαθήκη του Νόμου; υπό τη νέα διαθήκη;

¹⁴ Τα αρσενικά στην παλιά διαθήκη περιτέμνονταν ως σημάδι τού ότι υπόκειντο στο Νόμο. (Λευιτικό 12:2, 3· Γαλάτες 5:3) Μετά το ξεκίνημα της Χριστιανικής εκκλησίας, μερικοί πίστευαν ότι και οι μη Ιουδαίοι Χριστιανοί έπρεπε επίσης να περιτέμνονται. Αλλά οι απόστολοι και οι πρεσβύτεροι στην Ιερουσαλήμ, καθοδηγούμενοι από το Λόγο του Θεού και από το άγιο πνεύμα, διέκριναν ότι αυτό δεν ήταν αναγκαίο. (Πράξεις 15:1, 5, 28, 29) Λίγα χρόνια αργότερα, ο Παύλος είπε: «Ιουδαίος δεν είναι εκείνος που είναι εξωτερικά Ιουδαίος ούτε είναι περιτομή εκείνη που είναι εξωτερικά περιτομή, στη σάρκα. Αλλά Ιουδαίος είναι εκείνος που είναι εσωτερικά Ιουδαίος, και η περιτομή του είναι η περιτομή της καρδιάς μέσω πνεύματος, και όχι μέσω γραπτού κώδικα». (Ρωμαίους 2:28, 29) Η κατά γράμμα περιτομή, ακόμη και για τους σαρκικούς Ιουδαίους, δεν είχε πλέον πνευματική αξία στα μάτια του Ιεχωβά. Για εκείνους που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη, η καρδιά, και όχι η σάρκα, πρέπει να περιτμηθεί. Οτιδήποτε είναι δυσάρεστο ή ακάθαρτο στα μάτια του Ιεχωβά σε σχέση με τις σκέψεις, τις επιθυμίες και τα κίνητρά τους πρέπει να αφαιρείται.a Πολλοί σήμερα αποτελούν ζωντανές αποδείξεις της δύναμης που έχει το άγιο πνεύμα να μεταμορφώνει με αυτόν τον τρόπο τη νοοτροπία.—1 Κορινθίους 6:9-11· Γαλάτες 5:22-24· Εφεσίους 4:22-24.

15. Πώς αντιπαραβάλλονται ο σαρκικός Ισραήλ και ο Ισραήλ του Θεού όσον αφορά τη βασιλική διακυβέρνηση;

¹⁵ Στη διευθέτηση της διαθήκης του Νόμου, ο Ιεχωβά ήταν ο Βασιλιάς του Ισραήλ, και αργότερα ασκούσε την κυριαρχία του μέσω ανθρώπινων βασιλιάδων στην Ιερουσαλήμ. (Ησαΐας 33:22) Ο Ιεχωβά είναι επίσης ο Βασιλιάς του Ισραήλ του Θεού, του πνευματικού Ισραήλ, και από το 33 Κ.Χ. κυβερνάει μέσω του Ιησού Χριστού, ο οποίος έλαβε «όλη [την] εξουσία στον ουρανό και στη γη». (Ματθαίος 28:18· Εφεσίους 1:19-23· Κολοσσαείς 1:13, 14) Σήμερα, ο Ισραήλ του Θεού αναγνωρίζει τον Ιησού ως τον Βασιλιά της ουράνιας Βασιλείας του Θεού, η οποία ιδρύθηκε το 1914. Ο Ιησούς είναι πολύ καλύτερος Βασιλιάς ακόμη και από τον Εζεκία, τον Ιωσία και τους άλλους πιστούς βασιλιάδες του αρχαίου Ισραήλ.—Εβραίους 1:8, 9· Αποκάλυψη 11:15.

16. Τι είδους ιερατείο είναι ο Ισραήλ του Θεού;

¹⁶ Ο Ισραήλ, όχι μόνο ήταν βασιλεία, αλλά είχε και ένα χρισμένο ιερατείο. Το 33 Κ.Χ., ο Ισραήλ του Θεού αντικατέστησε τον σαρκικό Ισραήλ και έγινε «ο υπηρέτης» του Ιεχωβά, οι «μάρτυρές» του. (Ησαΐας 43:10) Τα λόγια του Ιεχωβά προς τον Ισραήλ που είναι καταγραμμένα στα εδάφια Ησαΐας 43:21 και Έξοδος 19:5, 6 εφαρμόζονταν έκτοτε στον πνευματικό Ισραήλ του Θεού. Το νέο πνευματικό έθνος του Θεού ήταν πια «εκλεγμένο γένος, βασιλικό ιερατείο, άγιο έθνος, λαός για ειδική ιδιοκτησία», υπεύθυνο να “διακηρύττει εκτεταμένα τις αρετές του Ιεχωβά”. (1 Πέτρου 2:9) Όλοι όσοι ανήκουν στον Ισραήλ του Θεού, άντρες και γυναίκες, απαρτίζουν ένα συλλογικό ιερατείο. (Γαλάτες 3:28, 29) Ως το δευτερεύον μέρος του σπέρματος του Αβραάμ, λένε τώρα: «Ευφρανθείτε, έθνη, μαζί με το λαό του». (Δευτερονόμιο 32:43) Όσοι από τα μέλη του πνευματικού Ισραήλ απομένουν ακόμη στη γη αποτελούν “τον πιστό και φρόνιμο δούλο”. (Ματθαίος 24:45-47) Μόνο σε συνταύτιση με αυτούς μπορεί να αποδοθεί στον Θεό αποδεκτή ιερή υπηρεσία.

Η Βασιλεία του Θεού—Η Τελική Εκπλήρωση

17. Τι είδους γέννηση βιώνουν εκείνοι που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη;

¹⁷ Οι Ισραηλίτες που γεννιούνταν μετά το 1513 Π.Κ.Χ. εισέρχονταν στη διαθήκη του Νόμου με τη γέννησή τους. Εκείνοι τους οποίους παίρνει ο Ιεχωβά στη νέα διαθήκη βιώνουν επίσης μια γέννηση—στην περίπτωσή τους, μια πνευματική γέννηση. Ο Ιησούς το ανέφερε αυτό στον Φαρισαίο Νικόδημο όταν είπε: «Αληθινά, αληθινά σου λέω: Αν κάποιος δεν αναγεννηθεί, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία του Θεού». (Ιωάννης 3:3) Οι 120 μαθητές την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. ήταν οι πρώτοι ατελείς άνθρωποι που βίωσαν αυτή τη νέα γέννηση. Εφόσον ανακηρύχτηκαν δίκαιοι υπό τη νέα διαθήκη, έλαβαν άγιο πνεύμα ως «προκαταβολική εγγύηση» της βασιλικής τους κληρονομιάς. (Εφεσίους 1:14) “Γεννήθηκαν από το πνεύμα” για να γίνουν υιοθετημένοι γιοι του Θεού, πράγμα που τους έκανε αδελφούς του Ιησού και επομένως “συγκληρονόμους με τον Χριστό”. (Ιωάννης 3:6· Ρωμαίους 8:16, 17) Το γεγονός ότι “αναγεννήθηκαν” διάνοιξε το δρόμο για υπέροχες προοπτικές.

18. Ποιες υπέροχες προοπτικές διανοίγει σε όσους περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη το γεγονός ότι αναγεννιούνται;

¹⁸ Καθώς ενεργούσε ως μεσίτης της νέας διαθήκης, ο Ιησούς έκανε μια επιπρόσθετη διαθήκη με τους ακολούθους του λέγοντας: «Εγώ κάνω διαθήκη με εσάς, όπως ο Πατέρας μου έχει κάνει διαθήκη με εμένα, για μια βασιλεία». (Λουκάς 22:29) Αυτή η διαθήκη για μια Βασιλεία προετοιμάζει το έδαφος για την εκπλήρωση ενός αξιοσημείωτου οράματος, το οποίο είναι καταγραμμένο στα εδάφια Δανιήλ 7:13, 14, 22, 27. Ο Δανιήλ είδε “κάποιον που ήταν σαν γιος ανθρώπου” να λαβαίνει βασιλική εξουσία από “τον Παλαιό των Ημερών”, τον Ιεχωβά Θεό. Κατόπιν ο Δανιήλ είδε ότι «οι άγιοι έγιναν κάτοχοι της βασιλείας». Ο Ιησούς είναι εκείνος που «ήταν σαν γιος ανθρώπου», ο οποίος, το 1914, έλαβε την ουράνια Βασιλεία από τον Ιεχωβά Θεό. Οι χρισμένοι με το πνεύμα μαθητές του είναι «οι άγιοι» που συμμετέχουν σε αυτή τη Βασιλεία μαζί του. (1 Θεσσαλονικείς 2:12) Με ποιον τρόπο;

19, 20. (α) Για εκείνους που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη, ποια τελική, ένδοξη εκπλήρωση θα έχει η υπόσχεση που έδωσε ο Ιεχωβά στον Αβραάμ; (β) Ποιο άλλο ερώτημα χρειάζεται να εξεταστεί;

¹⁹ Μετά το θάνατό τους, αυτοί οι χρισμένοι, όπως ο Ιησούς, εγείρονται από τους νεκρούς ως αθάνατα πνευματικά πλάσματα για να υπηρετούν μαζί του ως βασιλιάδες και ιερείς στον ουρανό. (1 Κορινθίους 15:50-53· Αποκάλυψη 20:4, 6) Τι ένδοξη ελπίδα! “Αυτοί θα κυβερνήσουν ως βασιλιάδες τη γη”, όχι απλώς τη Χαναάν. (Αποκάλυψη 5:10) Θα “πάρουν στην κατοχή τους τις πύλες των εχθρών τους”; (Γένεση 22:17) Ναι, και μάλιστα οριστικά, όταν θα παραστούν μάρτυρες της καταστροφής της εχθρικής, θρησκευτικής πόρνης, της Βαβυλώνας της Μεγάλης, και όταν αυτοί οι αναστημένοι χρισμένοι θα συμμετάσχουν με τον Ιησού στην ποίμανση των εθνών «με σιδερένιο ραβδί» και στη συντριβή του κεφαλιού του Σατανά. Έτσι, θα λάβουν μέρος στην εκπλήρωση του τελικού χαρακτηριστικού της προφητείας του εδαφίου Γένεση 3:15.—Αποκάλυψη 2:26, 27· 17:14· 18:20, 21· Ρωμαίους 16:20.

1. (α) Σύμφωνα με το όραμα του Ιωάννη, τι επιτελείται ενόσω συγκρατούνται οι άνεμοι της κρίσης του Ιεχωβά; (β) Ποιο αξιοσημείωτο πλήθος είδε ο Ιωάννης;

ΣΤΟ τέταρτο όραμα που υπάρχει στο βιβλίο της Αποκάλυψης, ο απόστολος Ιωάννης είδε τους καταστρεπτικούς ανέμους της κρίσης του Ιεχωβά να συγκρατούνται ενόσω ολοκληρωνόταν το σφράγισμα όλων των μελών του «Ισραήλ του Θεού». Αυτοί είναι οι πρώτοι που ευλογούνται μέσω του Ιησού, του πρωταρχικού μέρους του σπέρματος του Αβραάμ. (Γαλάτες 6:16· Γένεση 22:18· Αποκάλυψη 7:1-4)

3. Πώς διαφέρουν οι χρισμένοι Χριστιανοί και τα άλλα πρόβατα σε ό,τι αφορά τη νέα διαθήκη;

³ Για τους 144.000, η ευλογία της Αβραμιαίας διαθήκης χορηγείται μέσω της νέας διαθήκης. Ως συμμέτοχοι σε αυτή τη διαθήκη, έρχονται «κάτω από παρ’ αξία καλοσύνη» και «κάτω από νόμο ως προς τον Χριστό». (Ρωμαίους 6:15· 1 Κορινθίους 9:21) Γι’ αυτό, μόνο τα 144.000 μέλη του Ισραήλ του Θεού έχουν λάβει κατάλληλα από τα εμβλήματα στη διάρκεια της Ανάμνησης του θανάτου του Ιησού, και μόνο με εκείνους έκανε ο Ιησούς τη διαθήκη του για μια Βασιλεία. (Λουκάς 22:19, 20, 29)

⁵ Στις ημέρες μας, οι «αλλοεθνείς που προσκολλήθηκαν στον Ιεχωβά» είναι το μεγάλο πλήθος. Αυτοί διακονούν τον Ιεχωβά συνταυτισμένοι με τον Ισραήλ του Θεού. (Ζαχαρίας 8:23) Προσφέρουν τις ίδιες αποδεκτές θυσίες όπως ο Ισραήλ του Θεού. (Εβραίους 13:15, 16) Αποδίδουν λατρεία στον πνευματικό ναό του Θεού, στον “οίκο προσευχής” του. (Παράβαλε Αποκάλυψη 7:15.) Μήπως τηρούν το εβδομαδιαίο Σάββατο; Ούτε οι χρισμένοι ούτε τα άλλα πρόβατα έχουν την εντολή να το κάνουν αυτό. (Κολοσσαείς 2:16, 17) Ωστόσο, ο Παύλος είπε στους χρισμένους Εβραίους Χριστιανούς: «Απομένει μια ανάπαυση σαββάτου για το λαό του Θεού. Διότι ο άνθρωπος που έχει εισέλθει στην ανάπαυση του Θεού έχει αναπαυτεί και ο ίδιος από τα έργα του, όπως ο Θεός από τα δικά του». (Εβραίους 4:9, 10) Εκείνοι οι Εβραίοι εισήλθαν σε αυτή την «ανάπαυση σαββάτου» όταν υποτάχθηκαν «στη δικαιοσύνη του Θεού» και αναπαύτηκαν από την προσπάθεια που έκαναν για να δικαιωθούν μέσω των έργων του Νόμου. (Ρωμαίους 10:3, 4) Οι χρισμένοι Εθνικοί Χριστιανοί απολαμβάνουν την ίδια ανάπαυση υποτασσόμενοι στη δικαιοσύνη του Ιεχωβά. Το μεγάλο πλήθος ενώνεται μαζί τους σε αυτή την ανάπαυση.

6. Πώς κρατούν τα άλλα πρόβατα σήμερα τη νέα διαθήκη;

⁶ Επιπλέον, τα άλλα πρόβατα κρατούν τη νέα διαθήκη ακριβώς όπως οι αλλοεθνείς της αρχαιότητας κρατούσαν τη διαθήκη του Νόμου. Με ποιον τρόπο; Όχι με το να γίνουν συμμέτοχοι σε αυτήν αλλά με το να υποτάσσονται στους νόμους που συνδέονται με αυτήν και να ωφελούνται από τις διευθετήσεις της. (Παράβαλε Ιερεμίας 31:33, 34.) Όπως και οι χρισμένοι σύντροφοί τους, τα άλλα πρόβατα έχουν το νόμο του Ιεχωβά γραμμένο “στην καρδιά τους”. Αγαπούν βαθιά τις εντολές και τις αρχές του Ιεχωβά και υπακούν σε αυτές. (Ψαλμός 37:31· 119:97) Όπως και οι χρισμένοι Χριστιανοί, γνωρίζουν τον Ιεχωβά. (Ιωάννης 17:3) Τι θα λεχθεί για την περιτομή; Περίπου 1.500 χρόνια πριν από τη σύναψη της νέας διαθήκης, ο Μωυσής πρότρεψε τους Ισραηλίτες: «Πρέπει να περιτμήσετε την ακροβυστία της καρδιάς σας». (Δευτερονόμιο 10:16· Ιερεμίας 4:4) Αν και η υποχρεωτική σαρκική περιτομή παρήλθε μαζί με το Νόμο, τόσο οι χρισμένοι όσο και τα άλλα πρόβατα πρέπει να “περιτμήσουν” την καρδιά τους. (Κολοσσαείς 2:11) Τελικά, ο Ιεχωβά συγχωρεί το σφάλμα των άλλων προβάτων με βάση το χυμένο αίμα του Ιησού, το “αίμα του της διαθήκης”. (Ματθαίος 26:28· 1 Ιωάννη 1:9· 2:2) Ο Θεός δεν τους υιοθετεί ως πνευματικούς γιους, όπως κάνει με τους 144.000. Εντούτοις, ανακηρύσσει αυτούς που ανήκουν στα άλλα πρόβατα δίκαιους, με την έννοια με την οποία ανακηρύχτηκε ο Αβραάμ δίκαιος ως φίλος του Θεού.—Ματθαίος 25:46· Ρωμαίους 4:2, 3· Ιακώβου 2:23.

7. Ποια προοπτική διανοίγεται για αυτούς που ανήκουν στα άλλα πρόβατα σήμερα, οι οποίοι ανακηρύσσονται δίκαιοι όπως ανακηρύχτηκε ο Αβραάμ;

⁷ Για τους 144.000, το ότι ανακηρύσσονται δίκαιοι ανοίγει το δρόμο για να έχουν την ελπίδα να κυβερνήσουν με τον Ιησού στην ουράνια Βασιλεία. (Ρωμαίους 8:16, 17· Γαλάτες 2:16) Για τα άλλα πρόβατα, το ότι ανακηρύσσονται δίκαιοι ως φίλοι του Θεού τούς επιτρέπει να ενστερνιστούν την ελπίδα της αιώνιας ζωής σε μια παραδεισένια γη—είτε μέσω επιβίωσης από τον Αρμαγεδδώνα ως μέρος του μεγάλου πλήθους είτε μέσω της “ανάστασης των δικαίων”. (Πράξεις 24:15) Τι προνόμιο είναι να έχει κάποιος μια τέτοια ελπίδα και να είναι φίλος του Κυρίαρχου του σύμπαντος, να “φιλοξενείται στη σκηνή [του]”! (Ψαλμός 15:1, 2) Ναι, τόσο οι χρισμένοι όσο και τα άλλα πρόβατα ευλογούνται με θαυμαστό τρόπο μέσω του Ιησού, του Σπέρματος του Αβραάμ.