Συναντάμε τους «Μικρούς Νάμπα»

Την επόμενη μέρα, ένας ντόπιος αδελφός κι εγώ, πήραμε ένα μικρό αεροπλάνο και κατευθυνθήκαμε στα νησιά Μαλέκουλα. Ύστερα από μια άστατη και γεμάτη κλυδωνισμούς πτήση, προσγειωθήκαμε στον κόλπο Σάουθ Γουέστ. Ο σύντροφός μου πήγε να ψάξει τον ξάδελφό του για να πάρει μια βάρκα για μας. Αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να φτάσουμε στο χωριό Λετόκας που ήταν ο τελικός μας προορισμός.

Μετά από λίγο παρατηρήσαμε να ανεβαίνει καπνός από μια φυτεία καρύδας, σε αρκετή απόσταση. Αυτός ο καπνός έδειχνε το σημείο του προορισμού μας, ένα πανέμορφο λιμανάκι κοντά στον κόλπο Μπαμπού. Καθώς πλησιάσαμε στην ακτή, αρκετές φώκιες μαζεύτηκαν γύρω μας για να παίξουν. Τότε είδαμε μερικούς άντρες με τόξα και βέλη, να κάνουν ένα σωρό ενθουσιώδεις χειρονομίες. Ανάμεσά τους διακρίναμε τους αδελφούς μας, γεμάτους χαρά για τον ερχομό μας.

Αυτοί ήταν οι Μικροί Νάμπα της νότιας Μαλέκουλα, μια από τις πιο απομονωμένες φυλές του Νότιου Ειρηνικού. Ζουν σε μικρά χωριά τα οποία βρίσκονται ψηλά στα βουνά και απέχουν από την ακτή αρκετές ημέρες δρόμο με τα πόδια. Οι άντρες συνήθιζαν να φοράνε τα «νάμπα», ένα κάλυμμα που σκεπάζει τις λαγόνες, το οποίο γίνεται από φύλλα και δένεται από τη μέση με μια ζώνη από φλούδα δέντρου. Οι γυναίκες φορούν κοντές φούστες φτιαγμένες από χόρτα. Σε κάθε χωριό υπάρχει συνήθως ένα λατρευτικό κέντρο όπου γίνονται χοροί θυσιών και άλλες τελετουργίες. Μολονότι πολλοί χωρικοί έχουν υιοθετήσει τον Δυτικό τρόπο ζωής, οι δεισιδαιμονίες και οι πνευματιστικές πράξεις είναι ακόμη συνηθισμένες.

Ήταν χαρά μας να συναντήσουμε και να χαιρετήσουμε τους αδελφούς μας. Οι άντρες είχαν κοντό ανάστημα αλλά ήταν πολύ δυνατοί. Η έμφυτη ντροπαλότητα και η καλοσύνη τους με συγκίνησαν βαθιά. Μερικά από τα παιδιά με φοβούνταν επειδή οι περισσότεροι λευκοί που γνώριζαν ήταν γιατροί, και τα παιδιά δεν ξεχνούσαν τις ενέσεις!

Το χωριό ήταν χωρισμένο στα δύο με μια μικρή φυτεία καρύδας που βρισκόταν στο κέντρο. Το μισό χωριό προοριζόταν ειδικά γι’ αυτούς που έχουν δεχτεί την αλήθεια και σύντομα έμαθα το λόγο γι’ αυτό. Μερικοί, για να λάβουν στάση υπέρ της αλήθειας και για να συνεχίσουν τη Γραφική τους μελέτη, πρέπει να ζήσουν χωριστά από τους άλλους χωρικούς.

Οι καλύβες είναι χτισμένες επάνω σε πολλά μπαμπού. Μπαίνοντας σε μια από αυτές, με χτύπησε αμέσως ο πυκνός καπνός που έβγαινε από μια φωτιά στη μέση του δωματίου. Ο καπνός έκανε τα μάτια μου να τσούξουν, αλλά τουλάχιστον κρατούσε και τα κουνούπια και τις μύγες μακριά. Εκεί κοντά, σε κάποια άλλη μικρή καλύβα, μια γυναίκα πρόσεχε ένα κομμάτι μπουλούκ, δηλαδή βοδινό, που ήταν ακουμπισμένο πάνω σε φύλλα, λαπλάπ, και γεμάτο μύγες.

Προσκαλέσαμε τους ανθρώπους να παρακολουθήσουν ένα πρόγραμμα με σλάιντς, την Τετάρτη το απόγευμα. Θα παρουσίαζε την ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά και είχε ως θέμα «Προοδεύοντας Παγκόσμια Παρά το Διωγμό». Ένας ευαγγελιζόμενος είχε κάνει από πριν ένα μονοήμερο ταξίδι για να προσκαλέσει μερικούς χωρικούς από τα βουνά. Ήμουν ανυπόμονος να δω αν θα έρχονταν. Κατά το σούρουπο, έφτασε ένας νεαρός άντρας με το τόξο και τα βέλη του. Αρκετά άλλα άτομα τον ακολουθούσαν. Συγκινήθηκα που είδα ότι η απόσταση δεν τους εμπόδισε να έρθουν σ’ αυτή τη συνάθροιση.

Σύντομα γέμισε ο τόπος τόξα και βέλη. Είχαν έρθει περίπου 80 άτομα και αρχίσαμε το πρόγραμμα. Ήταν αστείο να ακούει κανείς τον ήχο που έκαναν με τη γλώσσα τους κάθε φορά που έβλεπαν κάτι στα σλάιντς το οποίο τους προκαλούσε έκπληξη.

Μετά το πρόγραμμα με τα σλάιντς, η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τα έθιμα και τις συνήθειες των ντόπιων. Οι χωρικοί άκουγαν προσεχτικά και δέχτηκαν πρόθυμα την προειδοποίηση της Αγίας Γραφής ενάντια στο δαιμονισμό, όπως αναφέρεται στα εδάφια 1 Κορινθίους 10:20, 21. Για αρκετό καιρό, είχαν αντιδράσει στις προσπάθειες που κατέβαλαν οι ιεραπόστολοι των εκκλησιών του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου, να τους κάνουν να ακολουθήσουν τον αποκαλούμενο Χριστιανικό τρόπο ζωής. Αυτό οφειλόταν κατά μέρος στο ότι δεν συμφωνούσαν με μερικά δόγματα που τους δίδασκαν οι ιεραπόστολοι, και κατά μέρος στο ότι τους είχε συγκλονίσει η διαγωγή μερικών οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι είναι Χριστιανοί. Τώρα, οι χωρικοί χάρηκαν που έμαθαν για την υπόσχεση του Θεού να αποκαταστήσει έναν επίγειο παράδεισο και να αναστήσει τους νεκρούς. Στο μυαλό μου ήρθαν αυτόματα τα λόγια του Ιησού που αναφέρονται στο εδάφιο Ιωάννης 8:32: «Και θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν. Και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει».

Η πίστη αυτών των ανθρώπων και η αγάπη τους για την Αγία Γραφή, είχε επίσης ως συνέπεια να αντιμετωπίσουν εναντίωση. Μερικοί θρησκευτικοί αρχηγοί ανάγκασαν τους ντόπιους να καρφώσουν τα ειδικά βιβλιάριά μας στις πόρτες τους, σαν σημάδι που έλεγε ‘δεν τα θέλουμε αυτά εδώ πέρα’. Αλλά το μόνο που προκάλεσε αυτού του είδους η εναντίωση ήταν ότι έκανε μερικούς οικοδεσπότες να θελήσουν μια Γραφική μελέτη για να εξακριβώσουν ποια ήταν η αλήθεια. Μου ήταν πολύ δύσκολο να αφήσω αυτούς τους εξαιρετικούς αδελφούς που αγαπούν την αλήθεια. Υποσχέθηκα να επιστρέψω και να επισκεφτώ το χωριό τους στο βουνό.