Αρχικά Εγκρίθηκε, Έπειτα Απαγορεύτηκε

Στο μεταξύ, στη Γαλλία ο γνωστός Καθολικός ανθρωπιστής Ζακ Λεφέβρ ντ’ Ετάπλ ήταν απασχολημένος με τη μετάφραση της Γραφής από τη λατινική στη γαλλική, αν και συμβουλευόταν επίσης το ελληνικό κείμενο. Ο Ντ’ Ετάπλ ήθελε να κάνει τη Γραφή διαθέσιμη στον κοινό λαό. Όπως έγραψε ο ίδιος: «Έρχεται ο καιρός που το κήρυγμα για τον Χριστό θα γίνεται με αγνό τρόπο και δεν θα αναμειγνύεται με ανθρώπινες παραδόσεις, κάτι που δεν συμβαίνει ακόμη». Το 1523 εξέδωσε μια γαλλική μετάφραση της «Καινής Διαθήκης» στο Παρίσι. Οι θεολόγοι του διακεκριμένου Πανεπιστημίου της Σορβόνης αποδοκίμασαν τη μετάφρασή του επειδή ήταν στην καθομιλουμένη. Αντιμέτωπος με την επίθεσή τους, ο Ντ’ Ετάπλ έφυγε εσπευσμένα από το Παρίσι και πήγε στο Στρασβούργο στη βορειοανατολική Γαλλία.

Ως αποτέλεσμα αυτής της εναντίωσης, οι τυπογράφοι στη Γαλλία δεν τολμούσαν πια να τυπώσουν τη Γραφή στη γαλλική. Πού θα μπορούσε, λοιπόν, να τυπώσει ο Ντ’ Ετάπλ τη Γραφή του; Ήταν λογικό να επιλέξει την Αμβέρσα. Η Γραφή του Ντ’ Ετάπλ, έκδοση του 1530, η οποία τυπώθηκε στην Αμβέρσα από τον Μέρτεν ντε Κάιζερ, ήταν η πρώτη γαλλική μετάφραση της Γραφής σε έναν τόμο. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Ντε Κάιζερ τύπωσε αυτή τη μετάφραση με την έγκριση του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν, του παλαιότερου πανεπιστημίου του Βελγίου, και με την έγκριση του ίδιου του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Κάρολου Ε΄! Εντούτοις, το 1546 η μετάφραση του Ντ’ Ετάπλ προστέθηκε σε έναν κατάλογο απαγορευμένων βιβλίων για τους Καθολικούς αναγνώστες.

[Εικόνες στη σελίδα 21]

Ο Ζακ Λεφέβρ ντ’ Ετάπλ και το εσώφυλλο της Γραφής του, έκδοση του 1530, η οποία τυπώθηκε στην Αμβέρσα