Διάφορες νόσοι μπορούν να προσβάλουν οποιοδήποτε μέρος της καρδιάς. Ωστόσο, η πιο συνηθισμένη είναι η ύπουλη νόσος των στεφανιαίων αρτηριών, η οποία ονομάζεται αθηροσκλήρωση. Αυτή παρουσιάζεται με σχηματισμό πλάκας, δηλαδή λιπωδών αποθέσεων, στα αρτηριακά τοιχώματα. Για κάποιο χρονικό διάστημα, η πλάκα μπορεί να συσσωρεύεται, να προξενεί σκλήρυνση και στένωση των αρτηριών καθώς και να περιορίζει τη ροή του αίματος προς την καρδιά. Αυτή η υποβόσκουσα στεφανιαία νόσος είναι εκείνη που ανοίγει το δρόμο για τις περισσότερες καρδιακές προσβολές.

Η απόφραξη μίας ή περισσότερων αρτηριών επιφέρει προσβολή όταν οι απαιτήσεις της καρδιάς σε οξυγόνο ξεπερνούν την παροχή. Ακόμα και σε αρτηρίες που παρουσιάζουν μικρότερη στένωση, η συσσωρευμένη πλάκα μπορεί να αποκολληθεί και να οδηγήσει σε σχηματισμό θρόμβου αίματος. Οι πάσχουσες αρτηρίες είναι επίσης πιο επιρρεπείς στους σπασμούς. Ένας θρόμβος αίματος μπορεί να σχηματιστεί στο σημείο του σπασμού, απελευθερώνοντας μια χημική ουσία η οποία συστέλλει περισσότερο το αρτηριακό τοίχωμα, προξενώντας μια προσβολή.

Από την πλειονότητα εκείνων που έχουν συμπτώματα στεφανιαίας νόσου, αναφέρει το Υπόμνημα του Χάρβαρντ για την Υγεία (Harvard Health Letter), περίπου οι μισοί δεν θα ζητήσουν επειγόντως ιατρική βοήθεια. Γιατί; «Συνήθως επειδή δεν αναγνωρίζουν τι σημαίνουν τα συμπτώματά τους ή δεν τα παίρνουν στα σοβαρά».

Ο Τζον,a θύμα καρδιακής προσβολής και Μάρτυρας του Ιεχωβά, απευθύνει θερμή παράκληση: «Όταν αντιληφθείτε ότι κάτι δεν πάει καλά, μην καθυστερήσετε να ζητήσετε ιατρική βοήθεια από φόβο ότι θα θεωρηθείτε υπερευαίσθητοι. Παραλίγο να χάσω τη ζωή μου επειδή δεν ενήργησα αρκετά γρήγορα».

Τι Συνέβη

Ο Τζον εξηγεί: «Ενάμιση χρόνο προτού πάθω καρδιακή προσβολή, κάποιος γιατρός με προειδοποίησε ότι είχα υψηλή χοληστερίνη, η οποία αποτελεί κύριο παράγοντα κινδύνου για στεφανιαία νόσο. Αλλά απέφευγα να αντιμετωπίσω το ζήτημα, επειδή αισθανόμουν νέος—κάτω των 40—και υγιής. Μετανιώνω πικρά που δεν ανέλαβα δράση τότε. Είχα και άλλα προειδοποιητικά σημάδια—λαχάνιασμα στη διάρκεια της άσκησης, πόνους που νόμιζα ότι ήταν δυσπεψία και, για αρκετούς μήνες πριν από την προσβολή, μεγάλη κόπωση. Τα περισσότερα από αυτά τα απέδιδα στο λίγο ύπνο και στο πολύ άγχος που είχα στην εργασία. Τρεις μέρες προτού πάθω καρδιακή προσβολή, ένιωσα ένα μυϊκό σπασμό, όπως νόμιζα, στο στήθος μου. Ήταν μια μικρή προσβολή πριν από τη μεγάλη που έπαθα τρεις μέρες αργότερα».