ΤΟ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΑ ΕΥΛΟΓΕΙΤΑΙ

Όπως ο Σέζαρ και η Ροσίο, εκατοντάδες αδελφοί και αδελφές έχουν κάνει θυσίες για να πάρουν μέρος στο έργο οικοδόμησης που γίνεται στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης. Αρκετοί από αυτούς υποστηρίζουν την επέκταση στο Γουόλκιλ, ενώ πολλοί άλλοι έχουν το προνόμιο να βοηθούν στην οικοδόμηση των παγκόσμιων κεντρικών γραφείων στο Γουόργουικ.a Πολλά ζευγάρια άφησαν πίσω τους όμορφα σπίτια, καλές εργασίες, ακόμα και κατοικίδια, για να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά πληρέστερα. Ευλόγησε άραγε ο Ιεχωβά το αυτοθυσιαστικό τους πνεύμα; Και βέβαια το ευλόγησε!

Ο Μέλβιν και η Σάρον, από τη Νότια Καρολίνα, πούλησαν το σπίτι και τα υπάρχοντά τους για να βοηθήσουν στο Γουόργουικ. Μολονότι δεν ήταν εύκολο να κάνουν αυτές τις θυσίες, αισθάνονται ότι είναι προνόμιό τους να συμμετέχουν σε ένα τέτοιο, ιστορικής σημασίας, οικοδομικό έργο. Οι ίδιοι λένε: «Η χαρά που νιώθεις επειδή ξέρεις ότι επιτελείς μια εργασία η οποία θα ωφελήσει την παγκόσμια οργάνωση είναι υπέροχο συναίσθημα».

Ο Κένεθ, συνταξιούχος οικοδόμος, και η Μορίν, που είναι και οι δυο τους γύρω στα 55, έφυγαν από την Καλιφόρνια για να υπηρετήσουν στο έργο οικοδόμησης του Γουόργουικ. Προκειμένου να μετακομίσουν, διευθέτησαν ώστε μια αδελφή από την εκκλησία τους να προσέχει το σπίτι τους και ζήτησαν από την οικογένειά τους να φροντίζει τον ηλικιωμένο πατέρα του Κεν. Μετανιώνουν άραγε για τις θυσίες που έκαναν ώστε να υπηρετήσουν στο Μπέθελ; Καθόλου! «Έχουμε ωφεληθεί αφάνταστα», λέει ο Κεν. «Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε δυσκολίες; Όχι βέβαια, αλλά ζούμε μια πολύ ανταμειφτική ζωή, και συστήνουμε ανεπιφύλακτα αυτή την υπηρεσία και σε άλλους».

Ο Ρίκι, εργολάβος οικοδομών στη Χαβάη, προσκλήθηκε ως εξωτερικός βοηθός στο Μπέθελ για να υπηρετήσει στο οικοδομικό έργο του Γουόργουικ. Η σύζυγός του, η Κέντρα, δεν ήθελε να χάσει ο άντρας της αυτή την ευκαιρία. Ωστόσο, είχαν μια εύλογη ανησυχία: τι θα γινόταν με τον 11χρονο γιο τους, τον Τζέικομπ. Αναρωτιούνταν αν θα ήταν σοφό να εγκατασταθούν στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης και αν ο γιος τους θα κατάφερνε να προσαρμοστεί σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον.

«Μια από τις προτεραιότητές μας ήταν να βρούμε κάποια εκκλησία με νεαρούς οι οποίοι να είναι πνευματικά ισχυροί», λέει ο Ρίκι. «Θέλαμε να περιβάλλεται ο Τζέικομπ από άτομα που θα αποτελούσαν καλή συναναστροφή». Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, η εκκλησία στην οποία κατέληξαν έχει πολύ λίγα παιδιά και αρκετούς Μπεθελίτες. «Μετά την πρώτη μας συνάθροιση, ρώτησα τον Τζέικομπ πώς του φάνηκε η καινούρια εκκλησία, μιας και δεν υπήρχαν παιδιά της ηλικίας του», λέει ο Ρίκι. «Μου απάντησε: “Μην ανησυχείς, μπαμπά. Φίλοι μου θα είναι οι νεαροί Μπεθελίτες”».

Και πράγματι, οι νεαροί Μπεθελίτες έγιναν φίλοι με τον Τζέικομπ. Με ποιο αποτέλεσμα; «Μια νύχτα, περνούσα από το δωμάτιο του γιου μου και είδα το φως αναμμένο», αφηγείται ο Ρίκι. «Περίμενα να τον πιάσω να παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια, αλλά εκείνος διάβαζε τη Γραφή! Όταν τον ρώτησα τι έκανε, μου είπε: “Είμαι και εγώ ένας νέος Μπεθελίτης, και θα διαβάσω τη Γραφή σε έναν χρόνο”». Περιττό να πούμε ότι ο Ρίκι και η Κέντρα είναι κατενθουσιασμένοι, όχι μόνο επειδή ο Ρίκι συμμετέχει στο οικοδομικό έργο στο Γουόργουικ αλλά και επειδή η μετακόμισή τους βοηθάει το γιο τους να αναπτυχθεί πνευματικά.​—Παρ. 22:6.

ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Τα οικοδομικά προγράμματα στο Γουόλκιλ και στο Γουόργουικ κάποια μέρα θα ολοκληρωθούν. Επομένως, αυτοί που έχουν προσκληθεί αντιλαμβάνονται ότι η υπηρεσία τους στο Μπέθελ είναι προσωρινή. Μήπως αυτοί οι αδελφοί και οι αδελφές ανησυχούν υπερβολικά σχετικά με το πού θα πάνε ή τι θα κάνουν μετά; Κάθε άλλο! Πολλοί συμμερίζονται τα αισθήματα δύο μεσήλικων ζευγαριών από τη Φλόριντα. Ο Τζον, εργολάβος οικοδομών, και η σύζυγός του, η Κάρμεν, οι οποίοι υπηρετούν ως προσωρινοί εθελοντές στο Γουόργουικ, λένε: «Έχουμε δει πώς έχει φροντίσει μέχρι τώρα ο Ιεχωβά για οποιεσδήποτε ανάγκες μας.

Ο Γκάρι, από τη Βόρεια Καρολίνα, διαθέτει πείρα 30 χρόνων ως εργολάβος οικοδομών. Ο ίδιος και η σύζυγός του, η Μορίν, λένε ότι μια από τις ευλογίες που απολαμβάνουν στο Γουόργουικ είναι «η συναναστροφή και η συνεργασία με τους πολλούς υπέροχους αδελφούς και αδελφές που έχουν δαπανήσει τη ζωή τους υπηρετώντας τον Ιεχωβά στο Μπέθελ». Ο Γκάρι προσθέτει: «Για να υπηρετείς στο Μπέθελ, πρέπει να ζεις απλή ζωή, που είναι και ο καλύτερος τρόπος ζωής σε αυτό το σύστημα πραγμάτων».