Η Ελισάβετ είχε μια νεαρή συγγενή, τη Μαρία, η οποία ζούσε στην πόλη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη με τον Ιωσήφ, έναν ξυλουργό. Όταν η Ελισάβετ ήταν έξι μηνών έγκυος, ο άγγελος Γαβριήλ εμφανίστηκε στη Μαρία. Της είπε: “Καλή σου μέρα, Μαρία. Ο Ιεχωβά σε έχει ευνοήσει πάρα πολύ”. Εκείνη δεν κατάλαβε τι εννοούσε ο Γαβριήλ. Τότε της είπε: “Θα μείνεις έγκυος και θα γεννήσεις έναν γιο, και πρέπει να τον ονομάσεις Ιησού. Εκείνος θα κυβερνήσει ως Βασιλιάς. Η Βασιλεία του θα παραμείνει για πάντα”.

Η Μαρία είπε: “Μα εγώ είμαι παρθένα. Πώς γίνεται να κάνω παιδί;” Ο Γαβριήλ είπε: “Τίποτα δεν είναι αδύνατον για τον Ιεχωβά. Άγιο πνεύμα θα έρθει πάνω σου, και θα γεννήσεις ένα αγοράκι. Και η συγγενής σου η Ελισάβετ είναι έγκυος”. Τότε η Μαρία είπε: “Είμαι δούλη του Ιεχωβά. Ας γίνει σε εμένα ακριβώς ό,τι είπες”.

Η Μαρία πήγε σε μια πόλη στο βουνό για να επισκεφτεί την Ελισάβετ. Όταν η Μαρία τη χαιρέτησε, η Ελισάβετ ένιωσε το μωρό που είχε μέσα της να κλοτσάει. Καθώς είχε γεμίσει άγιο πνεύμα, είπε: “Μαρία, ο Ιεχωβά σε έχει ευλογήσει. Είναι τιμή μου να έχω τη μητέρα του Κυρίου μου στο σπίτι μου”. Η Μαρία είπε: “Αινώ τον Ιεχωβά με όλη μου την καρδιά”. Η Μαρία έμεινε τρεις μήνες με την Ελισάβετ, και μετά γύρισε σπίτι της στη Ναζαρέτ.

Όταν ο Ιωσήφ έμαθε ότι η Μαρία ήταν έγκυος, ήθελε να διαλύσει τον αρραβώνα. Αλλά εμφανίστηκε σε αυτόν ένας άγγελος σε όνειρο και του είπε: “Μη φοβηθείς να την παντρευτείς. Δεν έχει κάνει τίποτα κακό”. Έτσι λοιπόν, ο Ιωσήφ παντρεύτηκε τη Μαρία και την έφερε στο σπίτι του.

Ο ηγεμόνας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο Καίσαρας Αύγουστος, διέταξε να επιστρέψουν όλοι οι Ιουδαίοι στο μέρος όπου είχαν γεννηθεί για να απογραφούν. Ο Ιωσήφ και η Μαρία λοιπόν ταξίδεψαν στη Βηθλεέμ, από όπου καταγόταν η οικογένεια του Ιωσήφ. Η Μαρία κόντευε να γεννήσει.

Όταν έφτασαν στη Βηθλεέμ, το μόνο μέρος που βρήκαν για να μείνουν ήταν ένας στάβλος. Εκεί ήταν που γέννησε η Μαρία τον γιο της τον Ιησού. Τον τύλιξε με μαλακά υφάσματα και τον ακούμπησε απαλά σε μια φάτνη.

Κοντά στη Βηθλεέμ, κάποιοι βοσκοί έμεναν το βράδυ έξω, προσέχοντας τα κοπάδια τους. Ξαφνικά, στάθηκε μπροστά τους ένας άγγελος και έλαμψε γύρω τους η δόξα του Ιεχωβά. Οι βοσκοί τρόμαξαν πολύ, αλλά ο άγγελος είπε: “Μη φοβάστε. Έχω συναρπαστικά νέα. Ο Μεσσίας γεννήθηκε σήμερα στη Βηθλεέμ”. Εκείνη τη στιγμή, εμφανίστηκαν πολλοί άγγελοι στον ουρανό, λέγοντας: “Δόξα στον Θεό στον ουρανό, και ειρήνη στη γη”. Μετά οι άγγελοι εξαφανίστηκαν. Τι έκαναν οι βοσκοί;

Οι βοσκοί είπαν ο ένας στον άλλον: “Ας πάμε αμέσως στη Βηθλεέμ”. Πήγαν γρήγορα εκεί και βρήκαν τον Ιωσήφ και τη Μαρία μέσα στον στάβλο με το νεογέννητο μωρό τους.

Όλοι όσοι άκουσαν τι είχαν πει οι άγγελοι στους βοσκούς έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Η Μαρία έκανε βαθιές σκέψεις γύρω από τα λόγια του αγγέλου και ποτέ δεν τα ξέχασε. Οι βοσκοί γύρισαν στα κοπάδια τους, ευχαριστώντας τον Ιεχωβά για όλα όσα είχαν δει και ακούσει.

Σε κάποια χώρα ανατολικά του Ισραήλ, υπήρχαν άνθρωποι που πίστευαν ότι τα άστρα μπορούσαν να τους οδηγούν. Ένα βράδυ, κάποιοι άντρες από την Ανατολή είδαν κάτι που έμοιαζε με φωτεινό άστρο να κινείται στον ουρανό, και το ακολούθησαν. Το «άστρο» τούς οδήγησε στην Ιερουσαλήμ. Οι άντρες άρχισαν να ρωτούν τους ανθρώπους: “Πού είναι το παιδάκι που θα γίνει βασιλιάς των Ιουδαίων; Ήρθαμε για να το προσκυνήσουμε”.

Όταν ο Ηρώδης, ο βασιλιάς της Ιερουσαλήμ, άκουσε για κάποιον καινούριο βασιλιά, ανησύχησε πολύ. Ρώτησε τους πρωθιερείς: “Και πού θα γεννηθεί αυτός ο βασιλιάς;” Εκείνοι του είπαν: “Οι προφήτες είπαν ότι θα γεννιόταν στη Βηθλεέμ”. Έτσι λοιπόν, ο Ηρώδης φώναξε τους άντρες από την Ανατολή και τους είπε: “Πηγαίνετε στη Βηθλεέμ και βρείτε το παιδάκι. Γυρίστε και πείτε μου πού είναι. Θέλω και εγώ να το προσκυνήσω”. Αλλά αυτό ήταν ψέμα.

Το «άστρο» ξανάρχισε να κινείται. Οι άντρες το ακολούθησαν μέχρι τη Βηθλεέμ. Το «άστρο» σταμάτησε πάνω από κάποιο σπίτι και εκείνοι μπήκαν μέσα. Βρήκαν τον Ιησού με τη μητέρα του, τη Μαρία. Προσκύνησαν το παιδάκι και του έδωσαν δώρα: χρυσάφι, λιβάνι και σμύρνα. Είχε στείλει όντως ο Ιεχωβά αυτούς τους άντρες για να βρουν τον Ιησού; Όχι.

Εκείνο το βράδυ, ο Ιεχωβά είπε στον Ιωσήφ σε όνειρο: “Ο Ηρώδης θέλει να σκοτώσει τον Ιησού. Πάρε τη γυναίκα σου και τον γιο σου και φύγετε στην Αίγυπτο. Μείνετε εκεί μέχρι να σου πω ότι μπορείτε να γυρίσετε με ασφάλεια”. Αμέσως, ο Ιωσήφ και η οικογένειά του πήγαν στην Αίγυπτο.

Ο Ιεχωβά είπε στους άντρες από την Ανατολή να μη γυρίσουν στον Ηρώδη. Όταν ο Ηρώδης κατάλαβε ότι αυτοί δεν θα επέστρεφαν, εξοργίστηκε. Μιας και δεν μπορούσε να βρει τον Ιησού, διέταξε να σκοτώσουν όλα τα αγοράκια στην ηλικία του Ιησού στη Βηθλεέμ. Αλλά ο Ιησούς ήταν ασφαλής στη μακρινή Αίγυπτο.

Αργότερα, ο Ηρώδης πέθανε. Ο Ιεχωβά είπε στον Ιωσήφ: “Τώρα μπορείτε να επιστρέψετε με ασφάλεια”. Ο Ιωσήφ, η Μαρία και ο Ιησούς επέστρεψαν στον Ισραήλ και έμειναν στην πόλη της Ναζαρέτ.

Ο Ιωσήφ και η Μαρία ζούσαν στη Ναζαρέτ με τον Ιησού και τους άλλους γιους και κόρες τους. Ο Ιωσήφ συντηρούσε την οικογένειά του δουλεύοντας ως ξυλουργός, και τους δίδασκε για τον Ιεχωβά και τον Νόμο του. Η οικογένεια πήγαινε τακτικά στη συναγωγή για λατρεία και κάθε χρόνο στην Ιερουσαλήμ για το Πάσχα.

Όταν ο Ιησούς ήταν 12 χρονών, η οικογένειά του έκανε το μακρινό ταξίδι μέχρι την Ιερουσαλήμ όπως συνήθως. Η πόλη ήταν γεμάτη με ανθρώπους που είχαν έρθει για να γιορτάσουν το Πάσχα. Μετά, ο Ιωσήφ και η Μαρία άρχισαν το ταξίδι της επιστροφής, νομίζοντας ότι ο Ιησούς ταξίδευε μαζί τους. Αλλά όταν τον έψαξαν ανάμεσα στους συγγενείς τους, δεν μπορούσαν να τον βρουν.

Επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ και, τρεις ολόκληρες μέρες, έψαχναν τον γιο τους. Τελικά, πήγαν στον ναό. Ο Ιησούς ήταν εκεί​—καθόταν ανάμεσα στους δασκάλους, άκουγε προσεκτικά και έκανε εύστοχες ερωτήσεις. Οι δάσκαλοι εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από τον Ιησού ώστε άρχισαν να του κάνουν και εκείνοι ερωτήσεις. Και έμεναν άφωνοι με τις απαντήσεις του. Έβλεπαν ότι κατανοούσε τον Νόμο του Ιεχωβά.

Ο Ιωσήφ και η Μαρία είχαν ανησυχήσει πάρα πολύ. Η Μαρία είπε: “Παιδί μου, σε ψάχναμε παντού! Πού ήσουν;” Ο Ιησούς είπε: “Δεν ξέρατε ότι πρέπει να είμαι στον οίκο του Πατέρα μου;”

Ο Ιησούς επέστρεψε με τους γονείς του στο σπίτι του στη Ναζαρέτ. Ο Ιωσήφ έμαθε στον Ιησού τη δουλειά του ξυλουργού. Τι είδους άτομο πιστεύεις ότι ήταν ο Ιησούς ως νεαρός; Καθώς μεγάλωνε, ο Ιησούς γινόταν ολοένα και πιο σοφός και έβρισκε όλο και περισσότερη εύνοια στα μάτια του Θεού και των ανθρώπων.

Ο Ιωάννης, ο γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ, έγινε προφήτης όταν μεγάλωσε. Ο Ιεχωβά τον χρησιμοποίησε για να διδάξει τους ανθρώπους ότι ερχόταν ο Μεσσίας. Αλλά αντί να διδάσκει στις συναγωγές ή στις πόλεις, ο Ιωάννης κήρυττε στην έρημο. Άνθρωποι από την Ιερουσαλήμ και από όλη την Ιουδαία έρχονταν για να μάθουν από τον Ιωάννη. Εκείνος τους δίδασκε ότι, για να ευχαριστούν τον Θεό, έπρεπε να σταματήσουν να κάνουν κακά πράγματα. Ακούγοντας τον Ιωάννη, πολλοί μετανοούσαν για τις αμαρτίες τους, και εκείνος τους βάφτιζε στον Ιορδάνη Ποταμό.

Ο Ιωάννης ζούσε απλή ζωή. Το ρούχο που φορούσε ήταν φτιαγμένο από τρίχες καμήλας και έτρωγε ακρίδες και άγριο μέλι. Οι άνθρωποι ήταν περίεργοι να μάθουν για τον Ιωάννη. Ακόμα και οι υπερήφανοι Φαρισαίοι και Σαδδουκαίοι έρχονταν για να τον δουν. Ο Ιωάννης τούς είπε: “Χρειάζεται να αλλάξετε πορεία και να μετανοήσετε. Μη νομίζετε ότι είστε ξεχωριστοί απλώς επειδή λέτε ότι είστε παιδιά του Αβραάμ. Αυτό δεν σημαίνει ότι είστε παιδιά του Θεού”.

Πολλοί έρχονταν στον Ιωάννη και ρωτούσαν: “Τι χρειάζεται να κάνουμε για να ευχαριστούμε τον Θεό;” Ο Ιωάννης έλεγε στους Ιουδαίους: “Αν έχετε δύο χιτώνες, να δίνετε τον έναν σε κάποιον που τον χρειάζεται”. Ξέρεις γιατί το έλεγε αυτό; Ήθελε να ξέρουν οι μαθητές του ότι, για να ευχαριστούν τον Θεό, έπρεπε να αγαπούν τους ανθρώπους.

Ο Ιωάννης είπε στους εισπράκτορες φόρων: “Να είστε έντιμοι και να μην κλέβετε κανέναν”. Είπε στους στρατιώτες: “Να μη δωροδοκείστε ούτε να λέτε ψέματα”.

Επίσης, ήρθαν στον Ιωάννη ιερείς και Λευίτες και τον ρώτησαν: “Ποιος είσαι; Όλοι θέλουν να μάθουν”. Ο Ιωάννης είπε: “Είμαι κάποια φωνή στην έρημο, που οδηγεί τους ανθρώπους στον Ιεχωβά, όπως προείπε ο Ησαΐας”.

Στους ανθρώπους άρεσαν τα όσα μάθαιναν από τον Ιωάννη. Πολλοί αναρωτιούνταν αν ο Ιωάννης ήταν ο Μεσσίας. Αλλά εκείνος τους είπε: “Έρχεται κάποιος πολύ πιο σπουδαίος. Εγώ δεν είμαι άξιος ούτε τα σανδάλια του να λύσω. Εγώ βαφτίζω με νερό, αλλά εκείνος θα βαφτίζει με άγιο πνεύμα”.

Ο Ιωάννης κήρυττε: “Έρχεται κάποιος πιο σπουδαίος από εμένα”. Όταν ο Ιησούς ήταν περίπου 30 χρονών, πήγε από τη Γαλιλαία στον Ιορδάνη Ποταμό, όπου ο Ιωάννης βάφτιζε ανθρώπους. Ο Ιησούς ήθελε να τον βαφτίσει ο Ιωάννης, αλλά ο Ιωάννης είπε: “Δεν πρέπει να βαφτίσω εγώ εσένα. Εσύ πρέπει να βαφτίσεις εμένα”. Ο Ιησούς είπε στον Ιωάννη: “Ο Ιεχωβά θέλει να με βαφτίσεις εσύ”. Έτσι λοιπόν, πήγαν στον Ιορδάνη Ποταμό, και ο Ιωάννης βύθισε τον Ιησού τελείως κάτω από το νερό.

Όταν ο Ιησούς βγήκε από το νερό, προσευχήθηκε. Εκείνη τη στιγμή, οι ουρανοί άνοιξαν, και το πνεύμα του Θεού κατέβηκε πάνω του σαν περιστέρι. Τότε, ο Ιεχωβά μίλησε από τον ουρανό: «Εσύ είσαι ο Γιος μου ο αγαπητός· σε έχω επιδοκιμάσει».

Όταν το πνεύμα του Ιεχωβά ήρθε πάνω στον Ιησού, εκείνος έγινε ο Χριστός, δηλαδή ο Μεσσίας. Τώρα θα μπορούσε να αρχίσει το έργο που ο Ιεχωβά τον είχε στείλει να κάνει στη γη.

Αμέσως μετά το βάφτισμά του, ο Ιησούς πήγε στην έρημο και έμεινε εκεί 40 μέρες. Όταν επέστρεψε, πήγε να δει τον Ιωάννη. Καθώς ο Ιησούς πήγαινε προς αυτόν, ο Ιωάννης είπε: “Αυτό είναι το Αρνί του Θεού το οποίο θα αφαιρέσει την αμαρτία του κόσμου”. Με αυτά τα λόγια, ο Ιωάννης έδειξε στους ανθρώπους ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας. Ξέρεις τι συνέβη στον Ιησού ενόσω ήταν στην έρημο; Ας δούμε.

Όταν ο Ιησούς βαφτίστηκε, το άγιο πνεύμα τον οδήγησε στην έρημο. Σαράντα ολόκληρες μέρες δεν έφαγε τίποτα, και πείνασε πάρα πολύ. Τότε ήρθε ο Διάβολος για να δοκιμάσει τον Ιησού και του είπε: “Αν είσαι πράγματι Γιος του Θεού, πες σε αυτές τις πέτρες να γίνουν ψωμιά”. Αλλά ο Ιησούς απάντησε λέγοντας κάτι από τη Γραφή: “Είναι γραμμένο ότι δεν γίνεται να ζεις μόνο με φαγητό. Χρειάζεται να ακούς κάθε λόγο που λέει ο Ιεχωβά”.

Μετά, ο Διάβολος προκάλεσε τον Ιησού: “Αν είσαι πράγματι Γιος του Θεού, πήδα από το ψηλότερο σημείο του ναού. Είναι γραμμένο ότι ο Θεός θα στείλει τους αγγέλους του για να σε πιάσουν”. Αλλά ο Ιησούς είπε και πάλι κάτι μέσα από τη Γραφή: “Είναι γραμμένο ότι δεν πρέπει να δοκιμάζεις τον Ιεχωβά”.

Μετά, ο Σατανάς έδειξε στον Ιησού όλα τα βασίλεια του κόσμου και τα πλούτη και τη δόξα τους, και είπε: “Θα σου δώσω όλα αυτά τα βασίλεια και τη δόξα τους αν με λατρέψεις μόνο μια φορά”. Αλλά ο Ιησούς απάντησε: “Φύγε, Σατανά! Είναι γραμμένο ότι πρέπει να λατρεύεις μόνο τον Ιεχωβά”.

Τότε ο Διάβολος έφυγε, και ήρθαν άγγελοι και έδωσαν φαγητό στον Ιησού. Από τότε και έπειτα, ο Ιησούς κήρυττε τα καλά νέα της Βασιλείας. Για αυτό το έργο τον είχε στείλει ο Ιεχωβά στη γη. Αυτά που δίδασκε ο Ιησούς άρεσαν στους ανθρώπους, και τον ακολουθούσαν οπουδήποτε πήγαινε.

Την άνοιξη του 30 Κ.Χ., ο Ιησούς πήγε στην Ιερουσαλήμ. Είχαν έρθει πολλοί άνθρωποι στην πόλη για το Πάσχα. Ως μέρος αυτής της γιορτής, πρόσφεραν ζώα στον ναό. Μερικοί έφερναν τα ζώα μαζί τους, αλλά κάποιοι άλλοι τα αγόραζαν στην Ιερουσαλήμ.

Όταν ο Ιησούς πήγε στον ναό, είδε κάποιους να πουλάνε ζώα εκεί. Έβγαζαν λεφτά μέσα στον οίκο λατρείας του Ιεχωβά! Πώς αντέδρασε ο Ιησούς; Έφτιαξε ένα μαστίγιο από σχοινιά και έδιωξε τα πρόβατα και τα βόδια από τον ναό. Αναποδογύρισε τα τραπέζια των αργυραμοιβών και σκόρπισε κάτω τα νομίσματά τους. Ο Ιησούς είπε σε εκείνους που πουλούσαν περιστέρια: “Πάρτε τα αυτά από εδώ! Μην κάνετε τον οίκο του Πατέρα μου επιχείρηση!”

Οι άνθρωποι στον ναό εντυπωσιάστηκαν από αυτό που έκανε ο Ιησούς. Οι μαθητές του θυμήθηκαν την προφητεία για τον Μεσσία: “Θα είμαι γεμάτος ζήλο για τον οίκο του Ιεχωβά”.

Αργότερα, το 33 Κ.Χ., ο Ιησούς καθάρισε για δεύτερη φορά τον ναό. Δεν θα άφηνε κανέναν να δείξει έλλειψη σεβασμού για τον οίκο του Πατέρα του.

Μετά το Πάσχα, ο Ιησούς και οι μαθητές του πέρασαν από τη Σαμάρεια καθώς επέστρεφαν στη Γαλιλαία. Κοντά στην πόλη Συχάρ, ο Ιησούς σταμάτησε σε ένα μέρος που λεγόταν το πηγάδι του Ιακώβ. Καθώς ξεκουραζόταν εκεί, οι μαθητές του πήγαν στην πόλη για να αγοράσουν φαγητό.

Τότε ήρθε μια γυναίκα στο πηγάδι για να βγάλει νερό. Ο Ιησούς τής είπε: “Δώσε μου να πιω”. Εκείνη είπε: “Γιατί μου μιλάς; Είμαι Σαμαρείτισσα. Οι Ιουδαίοι δεν μιλάνε στους Σαμαρείτες”. Ο Ιησούς τής είπε: “Αν ήξερες ποιος είμαι, θα μου ζητούσες να πιεις και εγώ θα σου έδινα νερό που δίνει ζωή”. “Τι εννοείς;” ρώτησε η γυναίκα. “Μα δεν έχεις ούτε καν κουβά”. Ο Ιησούς είπε: “Όποιος πιει το νερό που του δίνω δεν θα ξαναδιψάσει ποτέ”. Η γυναίκα είπε: “Κύριε, δώσε μου αυτό το νερό”.

Ο Ιησούς τής είπε τότε: “Φέρε τον άντρα σου στο πηγάδι”. Εκείνη είπε: “Δεν έχω άντρα”. Εκείνος είπε: “Λες την αλήθεια. Έχεις παντρευτεί πέντε φορές, και τώρα ζεις με κάποιον με τον οποίο δεν είσαι παντρεμένη”. Η γυναίκα είπε: “Βλέπω ότι είσαι προφήτης. Ο λαός μου πιστεύει ότι μπορούμε να λατρεύουμε τον Θεό σε αυτό το βουνό, αλλά οι Ιουδαίοι λένε ότι μπορούμε να τον λατρεύουμε μόνο στην Ιερουσαλήμ. Εγώ πιστεύω ότι, όταν έρθει ο Μεσσίας, θα μας διδάξει πώς να λατρεύουμε”. Τότε ο Ιησούς είπε κάτι που δεν είχε πει σε κανέναν άλλον: “Εγώ είμαι ο Μεσσίας”.

Η γυναίκα πήγε γρήγορα στην πόλη της και είπε στους Σαμαρείτες: “Νομίζω ότι βρήκα τον Μεσσία. Ξέρει τα πάντα για εμένα. Ελάτε να δείτε!” Εκείνοι την ακολούθησαν στο πηγάδι και άκουσαν τον Ιησού να διδάσκει.

Οι Σαμαρείτες προσκάλεσαν τον Ιησού να μείνει στην πόλη τους. Δύο μέρες δίδασκε εκεί, και πολλοί άνθρωποι πίστεψαν σε αυτόν. Είπαν στη Σαμαρείτισσα: “Ακούσαμε αυτόν τον άνθρωπο και ξέρουμε ότι είναι πράγματι ο σωτήρας του κόσμου”.

Λίγο μετά το βάφτισμά του, ο Ιησούς άρχισε να κηρύττει: “Η Βασιλεία του Θεού πλησιάζει”. Οι μαθητές τον ακολουθούσαν καθώς ταξίδευε στη Γαλιλαία και στην Ιουδαία. Όταν ο Ιησούς επέστρεψε στη Ναζαρέτ, εκεί όπου μεγάλωσε, πήγε στη συναγωγή, άνοιξε τον ρόλο του Ησαΐα και διάβασε δυνατά: “Ο Ιεχωβά μού έχει δώσει άγιο πνεύμα για να κηρύξω τα καλά νέα”. Τι σήμαινε αυτό; Σήμαινε ότι, αν και οι άνθρωποι ήθελαν να δουν τον Ιησού να κάνει θαύματα, ο βασικός λόγος για τον οποίο είχε λάβει άγιο πνεύμα ήταν για να κηρύξει τα καλά νέα. Είπε τότε σε αυτούς που ήταν εκεί: “Σήμερα εκπληρώνεται αυτή η προφητεία”.

Μετά, ο Ιησούς πήγε στη Θάλασσα της Γαλιλαίας, όπου συνάντησε τέσσερις μαθητές του, οι οποίοι ήταν ψαράδες. Τους κάλεσε, λέγοντας: “Ελάτε μαζί μου, και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων”. Ήταν ο Πέτρος, ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης. Εκείνοι άφησαν αμέσως την επιχείρησή τους με τα ψάρια και τον ακολούθησαν. Ταξίδεψαν σε όλη τη Γαλιλαία, κηρύττοντας για τη Βασιλεία του Ιεχωβά. Κήρυτταν σε συναγωγές, σε αγορές και στους δρόμους. Όπου και αν πήγαιναν, τους ακολουθούσε ένα μεγάλο πλήθος. Τα νέα για τον Ιησού έφτασαν παντού, ακόμα και στη μακρινή Συρία.

Αργότερα, ο Ιησούς έδωσε σε μερικούς ακολούθους του τη δύναμη να γιατρεύουν ανθρώπους και να βγάζουν δαίμονες. Κάποιοι άλλοι πήγαιναν μαζί του καθώς κήρυττε από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό. Αρκετές πιστές γυναίκες, όπως η Μαρία η Μαγδαληνή, η Ιωάννα, η Σουσάννα και άλλες, φρόντιζαν τον Ιησού και τους ακολούθους του.

Αφού εκπαίδευσε τους μαθητές του, ο Ιησούς τούς έστειλε να κηρύξουν. Καθώς ταξίδευαν στη Γαλιλαία, πολλοί άλλοι έγιναν μαθητές και βαφτίστηκαν. Ήταν τόσο πολλοί αυτοί που ήθελαν να γίνουν μαθητές ώστε ο Ιησούς τούς σύγκρινε με έναν αγρό που ήταν έτοιμος για θερισμό. Είπε λοιπόν: “Προσευχηθείτε στον Ιεχωβά ώστε να στείλει περισσότερους εργάτες για να θερίσουν τη σοδειά”. Αργότερα, διάλεξε 70 από τους μαθητές του και τους έστειλε ανά δύο για να κηρύξουν σε όλη την Ιουδαία. Δίδασκαν κάθε είδους ανθρώπους για τη Βασιλεία. Όταν οι μαθητές επέστρεψαν, ανυπομονούσαν να πουν στον Ιησού τι είχε γίνει. Ο Διάβολος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να σταματήσει το έργο κηρύγματος.

Ο Ιησούς φρόντισε ώστε να συνεχίσουν οι μαθητές του αυτό το σημαντικό έργο όταν εκείνος θα επέστρεφε στον ουρανό. Τους είπε: “Κηρύξτε τα καλά νέα σε όλη τη γη. Να διδάσκετε στους ανθρώπους τον Λόγο του Θεού, και να τους βαφτίζετε”.

Ο Ιησούς ήρθε στη γη για να διακηρύξει τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. Για να δείξει τι θα κάνει ο Ιησούς ως Βασιλιάς, ο Ιεχωβά τού έδωσε άγιο πνεύμα για να κάνει θαύματα. Μπορούσε να γιατρέψει κάθε αρρώστια. Όπου και αν πήγαινε, έρχονταν άρρωστοι άνθρωποι για να τους βοηθήσει, και εκείνος τους γιάτρευε όλους. Οι τυφλοί μπορούσαν να δουν, οι κουφοί μπορούσαν να ακούσουν, οι παράλυτοι μπορούσαν να περπατήσουν και εκείνοι που ελέγχονταν από δαίμονες απελευθερώνονταν. Ακόμα και αν απλώς άγγιζαν την άκρη των ρούχων του, θα γιατρεύονταν. Οι άνθρωποι ακολουθούσαν τον Ιησού όπου και αν πήγαινε. Ακόμα και όταν ήθελε να μείνει μόνος του, ο Ιησούς δεν έδιωξε ποτέ κανέναν.

Μια φορά, κάποιοι άνθρωποι έφεραν έναν παράλυτο άντρα σε ένα σπίτι όπου έμενε ο Ιησούς. Αλλά το σπίτι είχε τόσο πολύ κόσμο μέσα ώστε δεν μπορούσαν να μπουν. Γι’ αυτό, τρύπησαν το ταβάνι και κατέβασαν τον άντρα στον Ιησού. Τότε ο Ιησούς είπε στον άντρα: “Σήκω και περπάτα”. Όταν εκείνος περπάτησε, οι άνθρωποι δεν πίστευαν στα μάτια τους.

Κάποια άλλη φορά, καθώς ο Ιησούς έμπαινε σε ένα χωριό, 10 λεπροί άντρες στέκονταν μακριά και φώναζαν: “Ιησού, βοήθησέ μας!” Εκείνες τις μέρες, δεν επιτρεπόταν στους λεπρούς να πλησιάζουν άλλους ανθρώπους. Ο Ιησούς είπε στους άντρες να πάνε στον ναό, επειδή ο Νόμος του Ιεχωβά έλεγε ότι αυτό έπρεπε να κάνουν οι λεπροί όταν γιατρεύονταν. Καθώς πήγαιναν εκεί, έγιναν καλά. Όταν ένας από τους λεπρούς κατάλαβε ότι είχε γιατρευτεί, γύρισε στον Ιησού για να τον ευχαριστήσει και να αινέσει τον Θεό. Από τους 10, μόνο εκείνος ευχαρίστησε τον Ιησού.

Κάποια γυναίκα που ήταν άρρωστη 12 χρόνια ήθελε απεγνωσμένα να γιατρευτεί. Μέσα στο πλήθος, πλησίασε τον Ιησού από πίσω και άγγιξε την άκρη του εξωτερικού του ρούχου. Γιατρεύτηκε αμέσως. Όταν έγινε αυτό, ο Ιησούς ρώτησε: “Ποιος με άγγιξε;” Η γυναίκα τρόμαξε πολύ, αλλά ήρθε και του είπε την αλήθεια. Ο Ιησούς την παρηγόρησε λέγοντας: “Κόρη μου, πήγαινε με ειρήνη”.

Κάποιος αξιωματούχος που λεγόταν Ιάειρος ικέτευσε τον Ιησού: “Έλα στο σπίτι μου! Η κορούλα μου είναι πολύ άρρωστη”. Αλλά προτού προλάβει ο Ιησούς να πάει στο σπίτι του Ιαείρου, το κοριτσάκι πέθανε. Όταν έφτασε εκεί ο Ιησούς, είδε ότι είχαν έρθει πολλοί άνθρωποι για να θρηνήσουν με την οικογένεια. Ο Ιησούς τούς είπε: “Μην κλαίτε. Απλώς κοιμάται”. Τότε έπιασε το χέρι του κοριτσιού και είπε: “Κορίτσι, σήκω!” Αμέσως, εκείνη σηκώθηκε, και ο Ιησούς είπε στους γονείς της να της δώσουν κάτι να φάει. Σκέψου πώς πρέπει να ένιωσαν οι γονείς της!

Αφού ο Ιησούς είχε κηρύξει ενάμιση χρόνο περίπου, έπρεπε να πάρει μια σημαντική απόφαση. Ποιους θα διάλεγε για να συνεργαστούν στενά μαζί του; Ποιους θα εκπαίδευε για να ηγούνται στη Χριστιανική εκκλησία; Για να πάρει αυτές τις αποφάσεις, ο Ιησούς ήθελε την κατεύθυνση του Ιεχωβά. Έτσι λοιπόν, πήγε σε ένα βουνό όπου θα μπορούσε να είναι μόνος του και προσευχήθηκε όλη νύχτα. Το πρωί, κάλεσε μερικούς μαθητές του και διάλεξε τους 12 αποστόλους του. Πόσα από τα ονόματά τους θυμάσαι; Τα ονόματά τους ήταν: Πέτρος, Ανδρέας, Ιάκωβος, Ιωάννης, Φίλιππος, Βαρθολομαίος, Θωμάς, Ματθαίος, Ιάκωβος ο γιος του Αλφαίου, Θαδδαίος, Σίμων και Ιούδας ο Ισκαριώτης.

Οι Δώδεκα θα ταξίδευαν μαζί του. Όταν τους εκπαίδευσε, τους έστειλε μόνους τους να κηρύξουν. Ο Ιεχωβά τούς έδωσε τη δύναμη να βγάζουν δαίμονες και να γιατρεύουν τους αρρώστους.

Ο Ιησούς αποκάλεσε φίλους του τους Δώδεκα, και τους εμπιστευόταν. Οι Φαρισαίοι πίστευαν ότι οι απόστολοι ήταν αμόρφωτοι και συνηθισμένοι άνθρωποι. Αλλά ο Ιησούς τούς εκπαίδευσε για το έργο τους. Αυτοί θα ήταν μαζί με τον Ιησού στις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του, όπως πριν από τον θάνατό του και μετά την ανάστασή του. Όπως ο Ιησούς, έτσι και οι περισσότεροι από τους Δώδεκα ήταν από τη Γαλιλαία. Μερικοί ήταν παντρεμένοι.

Οι απόστολοι ήταν ατελείς και έκαναν λάθη. Μερικές φορές μιλούσαν χωρίς να σκεφτούν και έπαιρναν κακές αποφάσεις. Κάποιες φορές ήταν ανυπόμονοι. Μάλιστα μάλωναν για το ποιος ήταν ο πιο σπουδαίος. Αλλά ήταν καλοί άνθρωποι που αγαπούσαν τον Ιεχωβά. Θα γίνονταν το θεμέλιο της Χριστιανικής εκκλησίας όταν ο Ιησούς θα έφευγε.

Όταν ο Ιησούς διάλεξε τους 12 αποστόλους, κατέβηκε από το βουνό και πήγε σε κάποιο μέρος όπου είχε μαζευτεί ένα μεγάλο πλήθος. Είχαν έρθει από τη Γαλιλαία, την Ιουδαία, την Τύρο, τη Σιδώνα, τη Συρία και από την άλλη μεριά του Ιορδάνη. Έφερναν ανθρώπους που υπέφεραν από αρρώστιες και μερικούς που βασανίζονταν από δαίμονες. Ο Ιησούς τούς γιάτρεψε όλους. Μετά κάθισε στη βουνοπλαγιά και άρχισε να μιλάει. Εξήγησε τι πρέπει να κάνουμε αν θέλουμε να είμαστε φίλοι του Θεού. Πρέπει να καταλάβουμε ότι χρειαζόμαστε τον Ιεχωβά και πρέπει να μάθουμε να τον αγαπάμε. Αλλά δεν μπορούμε να αγαπάμε τον Θεό αν δεν αγαπάμε τους άλλους ανθρώπους. Πρέπει να είμαστε καλοσυνάτοι και δίκαιοι με όλους, ακόμα και με τους εχθρούς μας.

Ο Ιησούς είπε: “Δεν φτάνει να αγαπάτε μόνο τους φίλους σας. Χρειάζεται να αγαπάτε και τους εχθρούς σας και να συγχωρείτε τους ανθρώπους από την καρδιά σας. Αν κάποιος νευριάσει μαζί σας, πηγαίνετε αμέσως σε αυτόν και ζητήστε συγνώμη. Να φέρεστε στους άλλους όπως θέλετε να σας φέρονται εκείνοι”.

Ο Ιησούς έδωσε στους ανθρώπους καλές συμβουλές και για τα υλικά πράγματα. Είπε: “Είναι πιο σημαντικό να είστε φίλοι του Ιεχωβά παρά να έχετε πολλά λεφτά. Ένας κλέφτης μπορεί να κλέψει τα λεφτά σας, αλλά κανένας δεν μπορεί να κλέψει τη φιλία σας με τον Ιεχωβά. Σταματήστε να ανησυχείτε για το τι θα φάτε, τι θα πιείτε ή τι θα φορέσετε. Κοιτάξτε τα πουλιά. Ο Θεός πάντα φροντίζει να έχουν αρκετό φαγητό. Η ανησυχία δεν θα σας κάνει να ζήσετε ούτε μια μέρα παραπάνω. Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά ξέρει τι χρειάζεστε”.

Τα πλήθη δεν είχαν ακούσει ποτέ κάποιον να μιλάει όπως ο Ιησούς. Οι θρησκευτικοί τους ηγέτες δεν τους είχαν διδάξει αυτά τα πράγματα. Γιατί ήταν ο Ιησούς τόσο μεγάλος δάσκαλος; Επειδή ό,τι δίδασκε προερχόταν από τον Ιεχωβά.

Ό,τι έκαναν οι Φαρισαίοι ήταν για να εντυπωσιάζουν τους άλλους. Αν έκαναν κάτι καλό, ήταν για να το προσέξουν οι άλλοι. Προσεύχονταν σε δημόσια μέρη για να μπορούν όλοι να τους δουν. Οι Φαρισαίοι μάθαιναν απέξω μεγάλες προσευχές και τις έλεγαν ξανά και ξανά στις συναγωγές και στις γωνίες των δρόμων όπου οι άλλοι θα τους άκουγαν. Γι’ αυτό, οι άνθρωποι ξαφνιάστηκαν όταν ο Ιησούς τούς είπε: “Μην προσεύχεστε όπως οι Φαρισαίοι. Εκείνοι νομίζουν ότι ο Θεός θα εντυπωσιαστεί από τα πολλά τους λόγια, αλλά δεν εντυπωσιάζεται. Η προσευχή είναι ανάμεσα σε εσάς και στον Ιεχωβά. Μη λέτε τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά. Ο Ιεχωβά θέλει να του λέτε πώς νιώθετε πραγματικά μέσα σας.

”Να πώς πρέπει να προσεύχεστε: «Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου. Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και πάνω στη γη»”. Ο Ιησούς τούς είπε επίσης ότι έπρεπε να προσεύχονται για το καθημερινό φαγητό τους, για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες τους και για άλλα προσωπικά ζητήματα.

Ο Ιησούς είπε: “Ποτέ μη σταματήσετε να προσεύχεστε. Εξακολουθήστε να ζητάτε από τον Πατέρα σας, τον Ιεχωβά, καλά πράγματα. Κάθε γονέας θέλει να δίνει καλά πράγματα στο παιδί του. Αν ο γιος σας σάς ζητήσει ψωμί, μήπως θα του δώσετε μια πέτρα; Αν σας ζητήσει ψάρι, μήπως θα του δώσετε ένα φίδι;”

Μετά ο Ιησούς εξήγησε το μάθημα: “Αν εσείς ξέρετε πώς να δίνετε καλά δώρα στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατέρας σας, ο Ιεχωβά, θα δώσει άγιο πνεύμα σε εσάς! Το μόνο που χρειάζεται είναι να ζητάτε”. Ακολουθείς εσύ τη συμβουλή του Ιησού; Για ποια πράγματα προσεύχεσαι εσύ;

Λίγο πριν από το Πάσχα του 32 Κ.Χ., οι απόστολοι επέστρεψαν από κάποια περιοδεία κηρύγματος. Ήταν κουρασμένοι, γι’ αυτό ο Ιησούς τούς πήρε με ένα πλοιάριο και τους πήγε στη Βηθσαϊδά, όπου θα μπορούσαν να ξεκουραστούν. Αλλά όταν το πλοιάριο πλησίασε στην ακτή, ο Ιησούς είδε ότι χιλιάδες άνθρωποι τον είχαν ακολουθήσει μέχρι εκεί. Αν και ήθελε να μείνει μόνος με τους αποστόλους του, καλοδέχτηκε τους ανθρώπους. Γιάτρεψε τους αρρώστους τους και άρχισε να τους διδάσκει. Όλη μέρα, ο Ιησούς τούς δίδασκε για τη Βασιλεία του Θεού. Όταν βράδιασε, οι απόστολοί του ήρθαν και του είπαν: “Οι άνθρωποι πρέπει να πεινάνε. Πες τους να φύγουν για να βρουν κάτι να φάνε”.

Ο Ιησούς είπε: “Δεν χρειάζεται να φύγουν. Δώστε τους να φάνε κάτι εδώ”. Οι απόστολοι ρώτησαν: “Θέλεις να πάμε και να τους αγοράσουμε ψωμί;” Ο Φίλιππος, ένας από τους αποστόλους, είπε: “Ακόμα και αν είχαμε πολλά λεφτά, δεν θα μπορούσαμε να αγοράσουμε αρκετό ψωμί για αυτό το πλήθος”.

Ο Ιησούς ρώτησε: “Πόσο φαγητό έχουμε;” Ο Ανδρέας απάντησε: “Έχουμε πέντε ψωμιά και δύο μικρά ψάρια. Αποκλείεται να φτάσουν”. Ο Ιησούς είπε: “Φέρτε μου τα ψωμιά και τα ψάρια”. Είπε στους ανθρώπους να καθίσουν στο χορτάρι σε ομάδες των 50 και των 100. Ο Ιησούς πήρε τα ψωμιά και τα ψάρια, κοίταξε προς τον ουρανό και προσευχήθηκε. Μετά έδωσε την τροφή στους αποστόλους, και εκείνοι την έδωσαν στους ανθρώπους. Οι 5.000 άντρες, καθώς και οι γυναίκες και τα παιδιά, έφαγαν όλοι μέχρι που χόρτασαν. Στη συνέχεια, οι απόστολοι μάζεψαν ό,τι είχε περισσέψει, ώστε να μην πεταχτεί τίποτα. Περίσσεψαν 12 γεμάτα καλάθια! Δεν ήταν φανταστικό αυτό το θαύμα;

Οι άνθρωποι εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ ώστε ήθελαν να κάνουν τον Ιησού βασιλιά τους. Αλλά ο Ιησούς ήξερε ότι δεν ήταν ο καιρός του Ιεχωβά για να γίνει ο ίδιος βασιλιάς. Γι’ αυτό, είπε στα πλήθη να φύγουν και στους αποστόλους του να πάνε στην άλλη πλευρά της Θάλασσας της Γαλιλαίας. Εκείνοι μπήκαν στο πλοιάριό τους, και ο Ιησούς ανέβηκε μόνος του σε κάποιο βουνό. Γιατί; Επειδή ήθελε να βρει χρόνο για να προσευχηθεί στον Πατέρα του. Όσο απασχολημένος και αν ήταν, ο Ιησούς πάντα έβρισκε χρόνο για προσευχή.

Ο Ιησούς μπορούσε, όχι μόνο να γιατρεύει τους αρρώστους και να ανασταίνει τους νεκρούς, αλλά και να ελέγχει τον άνεμο και τη βροχή. Αφού προσευχήθηκε σε ένα βουνό, ο Ιησούς κοίταξε προς τη Θάλασσα της Γαλιλαίας και είδε μια θύελλα. Οι απόστολοί του ήταν στο πλοιάριό τους και πάλευαν να κάνουν κουπί αντίθετα στον άνεμο. Ο Ιησούς κατέβηκε και άρχισε να περπατάει πάνω στο νερό προς το πλοιάριό τους. Όταν οι απόστολοι είδαν κάποιον να περπατάει πάνω στο νερό, τρόμαξαν πολύ. Αλλά ο Ιησούς τούς είπε: “Εγώ είμαι. Μη φοβάστε”.

Ο Πέτρος είπε: “Κύριε, αν είσαι πράγματι εσύ, δώσε μου εντολή να έρθω σε εσένα”. Ο Ιησούς είπε στον Πέτρο: “Έλα σε εμένα”. Έτσι λοιπόν, στη μέση της θύελλας, ο Πέτρος βγήκε από το πλοιάριο και περπάτησε πάνω στο νερό προς τον Ιησού. Αλλά καθώς τον πλησίαζε, ο Πέτρος κοίταξε τη θύελλα και φοβήθηκε. Κατάλαβε ότι άρχισε να βουλιάζει. Ο Πέτρος φώναξε: “Κύριε, σώσε με!” Ο Ιησούς έπιασε το χέρι του και είπε: “Γιατί άρχισες να αμφιβάλλεις; Πού είναι η πίστη σου;”

Ο Ιησούς και ο Πέτρος ανέβηκαν στο πλοιάριο και αμέσως η θύελλα σταμάτησε. Μπορείς να φανταστείς πώς ένιωσαν οι απόστολοι; Είπαν: «Πράγματι είσαι Γιος του Θεού».

Αυτή δεν ήταν η μοναδική φορά που ο Ιησούς έλεγξε τον καιρό. Σε κάποια άλλη περίπτωση, όταν ο Ιησούς και οι απόστολοι πήγαιναν με το πλοιάριο στην άλλη πλευρά της θάλασσας, ο Ιησούς έπεσε για ύπνο στο πίσω μέρος του πλοιαρίου. Ενώ κοιμόταν, άρχισε μια άγρια θύελλα. Τα κύματα έσκαγαν στο πλοιάριο, και αυτό γέμισε νερό. Οι απόστολοι ξύπνησαν τον Ιησού, φωνάζοντας: “Δάσκαλε, θα πεθάνουμε! Βοήθησέ μας!” Ο Ιησούς σηκώθηκε και είπε στη θάλασσα: «Ησύχασε!» Αμέσως, ο άνεμος και η θάλασσα ηρέμησαν. Ο Ιησούς είπε στους αποστόλους: “Πού είναι η πίστη σας;” Εκείνοι είπαν ο ένας στον άλλον: «Ακόμη και ο άνεμος και η θάλασσα τον υπακούν». Οι απόστολοι έμαθαν ότι, αν εμπιστεύονταν πλήρως στον Ιησού, δεν χρειαζόταν να φοβούνται τίποτα.

Οι Φαρισαίοι μισούσαν τον Ιησού και ήθελαν να βρουν κάποιον λόγο για να τον συλλάβουν. Έλεγαν ότι δεν πρέπει να γιατρεύει τους αρρώστους το Σάββατο επειδή ήταν μέρα ανάπαυσης. Κάποιο Σάββατο, ο Ιησούς βρήκε έναν τυφλό να ζητιανεύει στον δρόμο. Είπε στους μαθητές του: “Δείτε πώς θα βοηθήσει αυτόν τον άντρα η δύναμη του Θεού”. Ο Ιησούς ανακάτεψε το σάλιο του με χώμα για να φτιάξει πηλό, και μετά τον έβαλε στα μάτια του άντρα. Ο Ιησούς τού είπε: “Πήγαινε και πλύνε τα μάτια σου στη δεξαμενή του Σιλωάμ”. Ο άντρας το έκανε αυτό και μετά, για πρώτη φορά στη ζωή του, μπορούσε να δει.

Οι άνθρωποι έμειναν άφωνοι. Είπαν: “Αυτός είναι που καθόταν και ζητιάνευε ή είναι κάποιος που του μοιάζει;” Ο άντρας είπε: “Εγώ είμαι αυτός που γεννήθηκε τυφλός!” Οι άνθρωποι τον ρωτούσαν: “Γιατί δεν είσαι πια τυφλός;” Όταν τους είπε τι είχε γίνει, τον πήγαν στους Φαρισαίους.

Ο άντρας είπε στους Φαρισαίους: “Ο Ιησούς έβαλε πηλό στα μάτια μου και μου είπε να πάω να τον ξεπλύνω. Το έκανα, και τώρα βλέπω”. Οι Φαρισαίοι είπαν: “Αν ο Ιησούς γιατρεύει το Σάββατο, η δύναμή του δεν μπορεί να είναι από τον Θεό”. Άλλοι όμως είπαν: “Αν η δύναμή του δεν ήταν από τον Θεό, δεν θα μπορούσε με τίποτα να γιατρεύει”.

Οι Φαρισαίοι κάλεσαν τους γονείς του άντρα και τους ρώτησαν: “Πώς γίνεται να βλέπει τώρα ο γιος σας;” Οι γονείς του φοβούνταν επειδή οι Φαρισαίοι είχαν πει ότι θα πετάξουν έξω από τη συναγωγή όποιον πιστέψει στον Ιησού. Γι’ αυτό είπαν: “Δεν ξέρουμε. Ρωτήστε τον εσείς”. Οι Φαρισαίοι έκαναν στον άντρα και άλλες ερωτήσεις μέχρι που τους είπε: “Σας είπα όλα όσα ξέρω. Γιατί συνεχίζετε να με ρωτάτε;” Οι Φαρισαίοι θύμωσαν και τον πέταξαν έξω.

Ο Ιησούς πήγε να βρει τον άντρα και τον ρώτησε: “Πιστεύεις στον Μεσσία;” Ο άντρας είπε: “Θα πίστευα αν ήξερα ποιος ήταν”. Ο Ιησούς είπε: “Εγώ είμαι ο Μεσσίας”. Δεν έδειξε έτσι καλοσύνη ο Ιησούς; Όχι μόνο γιάτρεψε τον άντρα, αλλά και τον βοήθησε να έχει πίστη.

Ο Ιησούς είχε τρεις πολύ καλούς φίλους που ζούσαν στη Βηθανία. Αυτοί ήταν ο Λάζαρος και οι δύο αδελφές του, η Μαρία και η Μάρθα. Κάποια μέρα, ενώ ο Ιησούς ήταν στην άλλη πλευρά του Ιορδάνη, η Μαρία και η Μάρθα τού έστειλαν ένα επείγον μήνυμα: “Ο Λάζαρος είναι πολύ άρρωστος. Σε παρακαλούμε, έλα γρήγορα!” Αλλά ο Ιησούς δεν πήγε αμέσως. Περίμενε άλλες δυο μέρες και μετά είπε στους μαθητές του: “Ας πάμε στη Βηθανία. Ο Λάζαρος κοιμάται και εγώ θα τον ξυπνήσω”. Οι απόστολοι είπαν: “Αν ο Λάζαρος κοιμάται, αυτό θα τον βοηθήσει να γίνει καλά”. Τότε ο Ιησούς τούς είπε ξεκάθαρα: “Ο Λάζαρος πέθανε”.

Όταν ο Ιησούς έφτασε στη Βηθανία, ο Λάζαρος ήταν ήδη θαμμένος τέσσερις μέρες. Είχαν έρθει πολλοί άνθρωποι για να παρηγορήσουν τη Μάρθα και τη Μαρία. Όταν η Μάρθα άκουσε ότι είχε έρθει ο Ιησούς, έτρεξε να τον συναντήσει. Είπε: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, ο αδελφός μου δεν θα είχε πεθάνει». Ο Ιησούς τής είπε: “Ο αδελφός σου θα ξαναζήσει. Το πιστεύεις αυτό, Μάρθα;” Εκείνη είπε: “Πιστεύω ότι θα αναστηθεί στην ανάσταση”. Ο Ιησούς τής είπε: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή».

Τότε η Μάρθα πήγε στη Μαρία και της είπε: “Ο Ιησούς είναι εδώ”. Η Μαρία έτρεξε προς τον Ιησού, και το πλήθος την ακολούθησε. Εκείνη έπεσε στα πόδια του, και δεν μπορούσε να σταματήσει τα κλάματα. Είπε: “Κύριε, αν ήσουν εδώ, ο αδελφός μας θα ήταν ακόμα ζωντανός!” Ο Ιησούς είδε πόσο πολύ πονούσε η Μαρία, και άρχισε και εκείνος να κλαίει. Όταν οι άνθρωποι είδαν τα δάκρυά του, είπαν: “Δείτε πόσο αγαπούσε ο Ιησούς τον Λάζαρο”. Αλλά μερικοί αναρωτιούνταν: “Γιατί δεν έσωσε τον φίλο του;” Τι θα έκανε ο Ιησούς;

Ο Ιησούς πήγε στον τάφο, όπου μια μεγάλη πέτρα κάλυπτε την είσοδο. Διέταξε: “Κυλήστε την πέτρα”. Η Μάρθα είπε: “Μα έχουν περάσει τέσσερις μέρες! Το σώμα του θα μυρίζει”. Αλλά κύλησαν την πέτρα, και ο Ιησούς προσευχήθηκε: “Πατέρα, σε ευχαριστώ που με ακούς. Εγώ ξέρω ότι πάντα με ακούς, αλλά μιλάω δυνατά για να μάθουν και αυτοί οι άνθρωποι ότι εσύ με έστειλες”. Και τότε φώναξε δυνατά: «Λάζαρε, έλα έξω!» Τότε έγινε κάτι απίστευτο: Ο Λάζαρος βγήκε από τον τάφο, τυλιγμένος ακόμα με λινά υφάσματα. Ο Ιησούς είπε: «Λύστε τον και αφήστε τον να περπατήσει».

Πολλοί που το είδαν αυτό έθεσαν πίστη στον Ιησού. Αλλά μερικοί πήγαν και το είπαν στους Φαρισαίους. Από εκείνη τη μέρα, οι Φαρισαίοι ήθελαν να σκοτώσουν και τον Λάζαρο και τον Ιησού. Ένας από τους 12 αποστόλους, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, πήγε κρυφά στους Φαρισαίους και ρώτησε: “Πόσα θα μου δώσετε αν σας βοηθήσω να βρείτε τον Ιησού;” Συμφώνησαν να του δώσουν 30 ασημένια νομίσματα, και ο Ιούδας άρχισε να ψάχνει ευκαιρία για να παραδώσει τον Ιησού στους Φαρισαίους.

Οι Ιουδαίοι γιόρταζαν το Πάσχα κάθε χρόνο τη 14η μέρα του μήνα Νισάν. Αυτό γινόταν για να θυμούνται πώς τους είχε απελευθερώσει ο Ιεχωβά από τη δουλεία στην Αίγυπτο και τους είχε φέρει στην Υποσχεμένη Γη. Το 33 Κ.Χ., ο Ιησούς και οι απόστολοί του γιόρτασαν το Πάσχα σε ένα ανώγειο στην Ιερουσαλήμ. Στο τέλος του γεύματος, ο Ιησούς είπε: “Ένας από εσάς θα με προδώσει”. Οι απόστολοι συγκλονίστηκαν και ρώτησαν τον Ιησού: “Ποιος;” Ο Ιησούς είπε: “Εκείνος στον οποίο θα δώσω αυτό το ψωμί”. Τότε έδωσε ένα κομμάτι ψωμί στον Ιούδα τον Ισκαριώτη. Αμέσως, ο Ιούδας σηκώθηκε και έφυγε από το δωμάτιο.

Ο Ιησούς έκανε τότε μια προσευχή, έσπασε ένα ψωμί σε κομμάτια και το έδωσε στους υπόλοιπους αποστόλους. Είπε: “Φάτε αυτό το ψωμί. Αντιπροσωπεύει το σώμα μου, το οποίο θα δώσω για εσάς”. Μετά έκανε προσευχή για το κρασί και το έδωσε στους αποστόλους του. Είπε: “Πιείτε αυτό το κρασί. Αντιπροσωπεύει το αίμα μου, το οποίο θα δώσω για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες σας. Σας υπόσχομαι ότι θα είστε βασιλιάδες μαζί μου στον ουρανό. Να το κάνετε αυτό κάθε χρόνο για να με θυμάστε”. Οι ακόλουθοι του Ιησού συνεχίζουν να συναθροίζονται εκείνο το βράδυ κάθε χρόνο. Αυτή η συνάθροιση λέγεται σήμερα το Δείπνο του Κυρίου.

Μετά το γεύμα, οι απόστολοι μάλωσαν για το ποιος ήταν ο πιο σπουδαίος. Αλλά ο Ιησούς τούς είπε: “Ο μεγαλύτερος ανάμεσά σας είναι αυτός που βλέπει τον εαυτό του ως τον πιο μικρό, τον πιο ασήμαντο.

”Εσείς είστε φίλοι μου. Σας λέω όλα όσα θέλει ο Πατέρας μου να σας πω. Σε λίγο θα πάω στον Πατέρα μου στον ουρανό. Εσείς θα μείνετε εδώ, και οι άνθρωποι θα γνωρίσουν ότι είστε μαθητές μου από την αγάπη που έχετε ο ένας για τον άλλον. Πρέπει να αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως εγώ σας αγάπησα”.

Τελικά, ο Ιησούς προσευχήθηκε ζητώντας από τον Ιεχωβά να προστατεύει όλους τους μαθητές. Ζήτησε από τον Ιεχωβά να τους βοηθάει να συνεργάζονται με ειρήνη. Προσευχήθηκε να αγιαστεί το όνομα του Ιεχωβά. Τότε ο Ιησούς και οι απόστολοί του έψαλαν ύμνους στον Ιεχωβά και βγήκαν έξω. Πλησίαζε η στιγμή που θα συλλάμβαναν τον Ιησού.

Ο Ιησούς και οι απόστολοι περπάτησαν μέσα από την κοιλάδα Κιδρόν και έφτασαν στο Όρος των Ελαιών. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα, και είχε πανσέληνο. Όταν έφτασαν στον κήπο της Γεθσημανή, ο Ιησούς τούς είπε: «Μείνετε εδώ και να είστε σε εγρήγορση». Μετά πήγε λίγο πιο μέσα στον κήπο και έπεσε στα γόνατα. Νιώθοντας μεγάλη στενοχώρια, προσευχήθηκε στον Ιεχωβά: «Ας γίνει το θέλημά σου». Τότε ο Ιεχωβά έστειλε έναν άγγελο για να ενθαρρύνει τον Ιησού. Όταν ο Ιησούς γύρισε στους αποστόλους, τους βρήκε να κοιμούνται. Τους είπε: “Ξυπνήστε! Δεν είναι στιγμή αυτή για να κοιμάστε! Έχει έρθει η ώρα να πέσω στα χέρια των εχθρών μου”.

Έπειτα από λίγο ήρθε ο Ιούδας, και πίσω του ήταν ένας μεγάλος όχλος με σπαθιά και ρόπαλα. Εκείνος ήξερε πού θα έβρισκε τον Ιησού επειδή έρχονταν συχνά σε αυτόν τον κήπο. Ο Ιούδας είχε πει στους στρατιώτες ότι θα τους έδειχνε τον Ιησού. Πήγε κατευθείαν στον Ιησού, του είπε “Χαίρε, Δάσκαλε” και μετά τον φίλησε. Ο Ιησούς είπε: “Ιούδα, με προδίδεις με ένα φιλί;”

Ο Ιησούς βγήκε μπροστά και ρώτησε τον όχλο: «Ποιον ψάχνετε;» Εκείνοι είπαν: «Τον Ιησού τον Ναζωραίο». Τότε αυτός απάντησε: «Εγώ είμαι», και οι άντρες έκαναν πίσω και έπεσαν στο έδαφος. Ο Ιησούς τούς ξαναρώτησε: «Ποιον ψάχνετε;» Εκείνοι ξαναείπαν: «Τον Ιησού τον Ναζωραίο». Ο Ιησούς απάντησε: “Σας είπα ότι εγώ είμαι. Αφήστε αυτούς να φύγουν”.

Όταν ο Πέτρος κατάλαβε τι γινόταν, τράβηξε ένα σπαθί και έκοψε το αφτί του Μάλχου, ενός δούλου του αρχιερέα. Αλλά ο Ιησούς άγγιξε το αφτί του και τον γιάτρεψε. Τότε είπε στον Πέτρο: “Βάλε το σπαθί σου στη θέση του. Αν πολεμήσεις με σπαθί, θα πεθάνεις από σπαθί”. Οι στρατιώτες έπιασαν τον Ιησού και έδεσαν τα χέρια του, και οι απόστολοι το έβαλαν στα πόδια. Τότε ο όχλος τον πήγε στον Άννα, τον πρωθιερέα. Ο Άννας ανέκρινε τον Ιησού και τον έστειλε στο σπίτι του αρχιερέα Καϊάφα. Αλλά τι έγινε με τους αποστόλους;

Όταν ο Ιησούς ήταν με τους αποστόλους του στο ανώγειο, τους είπε: “Όλοι σας θα με εγκαταλείψετε απόψε”. Ο Πέτρος είπε: “Όχι εγώ! Ακόμα και αν όλοι οι άλλοι σε αφήσουν, εγώ ποτέ δεν θα σε αφήσω”. Αλλά ο Ιησούς είπε στον Πέτρο: “Πριν λαλήσει πετεινός, θα πεις τρεις φορές ότι δεν με ξέρεις”.

Όταν οι στρατιώτες πήγαν τον Ιησού στο σπίτι του Καϊάφα, οι περισσότεροι απόστολοι το είχαν ήδη βάλει στα πόδια. Αλλά δύο από αυτούς ακολούθησαν μέσα στο πλήθος. Ο ένας ήταν ο Πέτρος. Μπήκε στην αυλή του σπιτιού του Καϊάφα και πήγε κοντά στη φωτιά για να ζεσταθεί. Στο φως, μια υπηρέτρια είδε το πρόσωπο του Πέτρου και είπε: “Σε ξέρω εσένα! Ήσουν μαζί με τον Ιησού!”

Ο Πέτρος είπε: “Όχι, δεν ήμουν! Δεν ξέρω για ποιο πράγμα μιλάς!” Και πήγε προς την πύλη. Αλλά έπειτα από λίγο τον είδε μια άλλη υπηρέτρια και είπε στο πλήθος: “Αυτός ήταν μαζί με τον Ιησού!” Ο Πέτρος είπε: “Ούτε καν τον ξέρω τον Ιησού!” Κάποιος είπε: “Είσαι ένας από αυτούς! Καταλαβαίνω από την προφορά σου ότι είσαι από τη Γαλιλαία, όπως ο Ιησούς”. Αλλά ο Πέτρος ορκίστηκε: “Δεν τον ξέρω!”

Εκείνη τη στιγμή, λάλησε ένας πετεινός. Ο Πέτρος είδε τον Ιησού να γυρίζει και να τον κοιτάζει. Θυμήθηκε τα λόγια του, βγήκε έξω και έκλαψε πικρά.

Στο μεταξύ, το Σάνχεδριν συνεδρίαζε για να δικάσει τον Ιησού μέσα στο σπίτι του Καϊάφα. Είχαν ήδη αποφασίσει να τον σκοτώσουν, και τώρα έψαχναν κάποιον λόγο. Αλλά δεν μπορούσαν να βρουν τίποτα εναντίον του. Τελικά, ο Καϊάφας ρώτησε ευθέως τον Ιησού: “Είσαι ο Γιος του Θεού;” Ο Ιησούς είπε: “Είμαι”. Ο Καϊάφας είπε: “Δεν χρειαζόμαστε άλλα στοιχεία. Αυτό είναι βλασφημία!” Το δικαστήριο συμφώνησε: “Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να πεθάνει”. Χαστούκισαν τον Ιησού, τον έφτυσαν, του σκέπασαν τα μάτια και τον χτυπούσαν, λέγοντας: “Αν είσαι προφήτης, πες μας ποιος σε χτύπησε!”

Όταν ξημέρωσε, πήγαν τον Ιησού στην αίθουσα του Σάνχεδριν και τον ξαναρώτησαν: “Είσαι ο Γιος του Θεού;” Ο Ιησούς απάντησε: “Εσείς λέτε ότι είμαι”. Τότε τον βρήκαν ένοχο βλασφημίας και τον πήγαν στο ανάκτορο του Πόντιου Πιλάτου, του Ρωμαίου κυβερνήτη. Τι έγινε μετά; Ας δούμε.

Οι πρωθιερείς πήγαν τον Ιησού στο ανάκτορο του κυβερνήτη. Ο Πιλάτος τούς ρώτησε: “Ποια κατηγορία έχετε εναντίον αυτού του ανθρώπου;” Εκείνοι είπαν: “Ισχυρίζεται ότι είναι βασιλιάς!” Ο Πιλάτος ρώτησε τον Ιησού: «Εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;» Ο Ιησούς απάντησε: «Η Βασιλεία μου δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου».

Τότε ο Πιλάτος έστειλε τον Ιησού στον Ηρώδη, τον διοικητή της Γαλιλαίας, για να δει αν μπορούσε να βρει εκείνος κάτι εναντίον του. Ο Ηρώδης δεν έβρισκε τίποτα κακό στον Ιησού και τον ξαναέστειλε στον Πιλάτο. Τότε ο Πιλάτος είπε στον λαό: “Ούτε εγώ ούτε ο Ηρώδης βρίσκουμε κάτι εναντίον αυτού του ανθρώπου. Θα τον αφήσω ελεύθερο”. Το πλήθος φώναξε: “Σκότωσέ τον! Σκότωσέ τον!” Οι στρατιώτες έδειραν τον Ιησού με ένα μαστίγιο, τον έφτυσαν και τον χτύπησαν. Του έβαλαν ένα στεφάνι από αγκάθια στο κεφάλι και έλεγαν κοροϊδευτικά: “Χαίρε, βασιλιά των Ιουδαίων”. Ο Πιλάτος ξαναείπε στο πλήθος: “Δεν βρήκα τίποτα κακό σε αυτόν τον άνθρωπο”. Αλλά εκείνοι φώναξαν: «Κρέμασέ τον στο ξύλο!» Έτσι λοιπόν, ο Πιλάτος τον παρέδωσε για να εκτελεστεί.

Ο Ιησούς οδηγήθηκε σε ένα μέρος που λεγόταν Γολγοθάς, όπου τον κάρφωσαν σε ένα ξύλο και το σήκωσαν όρθιο. Ο Ιησούς προσευχήθηκε: “Πατέρα, συγχώρησέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν”. Οι άνθρωποι κορόιδευαν τον Ιησού, λέγοντας: “Αν είσαι Γιος του Θεού, κατέβα από το ξύλο! Σώσε τον εαυτό σου”.

Ένας από τους εγκληματίες που ήταν κρεμασμένοι δίπλα του είπε: «Θυμήσου με όταν έρθεις στη Βασιλεία σου». Ο Ιησούς τού υποσχέθηκε: «Θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο». Το απόγευμα, έπεσε σκοτάδι πάνω στη γη το οποίο κράτησε τρεις ώρες. Μερικοί μαθητές στέκονταν κοντά στο ξύλο, μαζί τους και η Μαρία, η μητέρα του Ιησού. Ο Ιησούς είπε στον Ιωάννη να φροντίζει τη Μαρία σαν να ήταν δική του μητέρα.

Τελικά, ο Ιησούς είπε: «Έχει επιτελεστεί!» Έγειρε το κεφάλι του και άφησε την τελευταία του πνοή. Εκείνη τη στιγμή, έγινε ένας δυνατός σεισμός. Στον ναό, η βαριά κουρτίνα ανάμεσα στα Άγια και στα Άγια των Αγίων σκίστηκε στα δύο. Κάποιος αξιωματικός είπε: “Σίγουρα αυτός ήταν Γιος του Θεού”.

Μετά τον θάνατο του Ιησού, ένας πλούσιος άντρας που λεγόταν Ιωσήφ ζήτησε από τον Πιλάτο να τον αφήσει να κατεβάσει το σώμα του Ιησού από το ξύλο. Ο Ιωσήφ τύλιξε το σώμα σε εκλεκτό λινό ύφασμα και μυρωδικά και το έβαλε σε έναν καινούριο τάφο. Κανόνισε να κυλήσουν μια βαριά πέτρα μπροστά στην είσοδο. Οι πρωθιερείς είπαν στον Πιλάτο: “Φοβόμαστε ότι κάποιοι από τους μαθητές του Ιησού θα πάρουν το σώμα του και θα πουν ότι αναστήθηκε”. Γι’ αυτό, ο Πιλάτος τούς είπε: “Σφραγίστε τον τάφο και να τον φρουρείτε”.

Τρεις μέρες αργότερα, νωρίς το πρωί, μερικές γυναίκες πήγαν στον τάφο και είδαν ότι κάποιος είχε κυλήσει την πέτρα. Μέσα στον τάφο, ένας άγγελος είπε στις γυναίκες: “Μη φοβάστε. Ο Ιησούς αναστήθηκε. Πηγαίνετε και πείτε στους μαθητές του να τον συναντήσουν στη Γαλιλαία”.

Η Μαρία η Μαγδαληνή πήγε γρήγορα να βρει τον Πέτρο και τον Ιωάννη. Τους είπε: “Κάποιος πήρε το σώμα του Ιησού!” Ο Πέτρος και ο Ιωάννης έτρεξαν στον τάφο. Όταν είδαν ότι ήταν άδειος, γύρισαν στα σπίτια τους.

Όταν η Μαρία ξαναγύρισε στον τάφο, είδε δύο αγγέλους μέσα και τους είπε: “Δεν ξέρω πού πήγαν τον Κύριό μου”. Τότε είδε έναν άντρα και, νομίζοντας ότι ήταν ο κηπουρός, είπε: “Σε παρακαλώ, κύριε, πες μου πού τον έχεις πάει”. Αλλά όταν ο άντρας είπε: «Μαρία!» εκείνη κατάλαβε ότι ήταν ο Ιησούς. Φώναξε: «Δάσκαλε!» και τον αγκάλιασε. Ο Ιησούς τής είπε: “Πήγαινε και πες στους αδελφούς μου ότι με είδες”. Αμέσως, η Μαρία έτρεξε στους μαθητές και τους είπε ότι είχε δει τον Ιησού.

Αργότερα μέσα στη μέρα, δύο μαθητές περπατούσαν από την Ιερουσαλήμ στους Εμμαούς. Κάποιος άντρας άρχισε να περπατάει μαζί τους και τους ρώτησε για ποιο πράγμα μιλούσαν. Εκείνοι είπαν: “Μα δεν έχεις ακούσει; Πριν από τρεις μέρες, οι πρωθιερείς σκότωσαν τον Ιησού. Τώρα κάποιες γυναίκες λένε ότι είναι ζωντανός!” Ο άντρας ρώτησε: “Δεν πιστεύετε στους προφήτες; Εκείνοι είπαν ότι ο Χριστός θα πέθαινε και μετά θα ανασταινόταν”. Και συνέχισε να τους εξηγεί τις Γραφές. Όταν έφτασαν στους Εμμαούς, οι μαθητές είπαν στον άντρα να έρθει μαζί τους. Στο δείπνο, αφού προσευχήθηκε για το ψωμί, κατάλαβαν ότι ήταν ο Ιησούς. Τότε εξαφανίστηκε.

Οι δύο μαθητές πήγαν γρήγορα στην Ιερουσαλήμ στο σπίτι όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι απόστολοι και τους είπαν τι είχε γίνει. Ενώ ήταν εκεί, μέσα στο σπίτι, ο Ιησούς εμφανίστηκε σε όλους τους. Στην αρχή, οι απόστολοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι ήταν ο Ιησούς. Τότε εκείνος είπε: “Δείτε τα χέρια μου, αγγίξτε με. Ήταν γραμμένο ότι ο Χριστός θα ανασταινόταν από τους νεκρούς”.

Λίγο καιρό αφότου ο Ιησούς εμφανίστηκε στους αποστόλους, ο Πέτρος αποφάσισε να πάει για ψάρεμα στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Πήγαν μαζί του ο Θωμάς, ο Ιάκωβος, ο Ιωάννης και μερικοί άλλοι απόστολοι. Όλη νύχτα ψάρευαν αλλά δεν έπιασαν τίποτα.

Νωρίς το επόμενο πρωί, είδαν έναν άντρα να στέκεται στην ακτή. Τους φώναξε από μακριά: “Πιάσατε κανένα ψάρι;” Εκείνοι του είπαν: «Όχι!» Ο άντρας είπε: «Ρίξτε το δίχτυ στη δεξιά μεριά του πλοιαρίου». Όταν το έκαναν αυτό, το δίχτυ γέμισε με τόσο πολλά ψάρια ώστε δεν μπορούσαν να το τραβήξουν πάνω στο πλοιάριο. Ο Ιωάννης ξαφνικά κατάλαβε ότι ο άντρας ήταν ο Ιησούς, και είπε: «Ο Κύριος είναι!» Αμέσως, ο Πέτρος πήδηξε στο νερό και κολύμπησε μέχρι την ακτή. Οι υπόλοιποι μαθητές ακολούθησαν με το πλοιάριο.

Όταν έφτασαν στην ακρογιαλιά, είδαν ότι υπήρχε ψωμί καθώς και ψάρι που ψηνόταν σε κάρβουνα. Ο Ιησούς τούς είπε να φέρουν μερικά από τα ψάρια τους για να τα προσθέσουν στο γεύμα. Τότε είπε: “Ελάτε να φάτε πρωινό”.

Όταν τελείωσαν το πρωινό, ο Ιησούς ρώτησε τον Πέτρο: “Με αγαπάς περισσότερο από το ψάρεμα;” Ο Πέτρος είπε: “Ναι, Κύριε, εσύ ξέρεις ότι σε αγαπάω”. Ο Ιησούς είπε: “Τότε βόσκε τα αρνιά μου”. Ο Ιησούς ξαναρώτησε: “Πέτρο, με αγαπάς;” Ο Πέτρος είπε: “Κύριε, ξέρεις ότι σε αγαπάω”. Ο Ιησούς είπε: «Ποίμαινε τα προβατάκια μου». Ο Ιησούς ρώτησε και τρίτη φορά. Ο Πέτρος στενοχωρήθηκε πολύ. Είπε: “Κύριε, εσύ ξέρεις τα πάντα. Ξέρεις ότι σε αγαπάω”. Ο Ιησούς είπε: «Βόσκε τα προβατάκια μου». Τότε είπε στον Πέτρο: «Συνέχισε να με ακολουθείς».

Στη Γαλιλαία, ο Ιησούς συνάντησε τους ακολούθους του. Τους έδωσε μια πολύ σημαντική εντολή: “Πηγαίνετε και κάντε μαθητές από όλες τις χώρες. Διδάξτε τους όσα σας δίδαξα εγώ, και βαφτίστε τους”. Μετά υποσχέθηκε: “Να θυμάστε ότι θα είμαι πάντα μαζί σας”.

Στη διάρκεια των 40 ημερών μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς εμφανίστηκε σε εκατοντάδες μαθητές του στη Γαλιλαία και στην Ιερουσαλήμ. Τους δίδαξε σημαντικά μαθήματα και έκανε πολλά θαύματα. Μετά συνάντησε τους αποστόλους του για τελευταία φορά, στο Όρος των Ελαιών. Είπε: “Μη φύγετε από την Ιερουσαλήμ. Συνεχίστε να περιμένετε αυτό που υποσχέθηκε ο Πατέρας”.

Οι απόστολοί του δεν κατάλαβαν τι εννοούσε. Τον ρώτησαν: “Θα γίνεις τώρα βασιλιάς του Ισραήλ;” Ο Ιησούς είπε: “Δεν έχει έρθει ακόμα ο καιρός του Ιεχωβά για να γίνω βασιλιάς. Σύντομα θα πάρετε δύναμη από το άγιο πνεύμα και θα είστε μάρτυρές μου. Πηγαίνετε να κηρύξετε στην Ιερουσαλήμ, στην Ιουδαία, στη Σαμάρεια και μέχρι τα πιο μακρινά μέρη της γης”.

Τότε ο Ιησούς ανυψώθηκε στον ουρανό, και τον κάλυψε ένα σύννεφο. Οι μαθητές του συνέχισαν να κοιτάζουν ψηλά, αλλά εκείνος εξαφανίστηκε.

Οι μαθητές έφυγαν από το Όρος των Ελαιών και πήγαν στην Ιερουσαλήμ. Συναθροίζονταν τακτικά σε ένα ανώγειο και προσεύχονταν. Περίμεναν να τους δώσει ο Ιησούς περισσότερες οδηγίες.