Τότε που Όλα τα Βρέφη θα Είναι Υγιή

ΘΑ ΗΤΑΝ έγκλημα να πάρεις από κάποιον τη σκηνή του και το σλίπινγκ μπανγκ του μια κρύα νύχτα στην Αρκτική, και να τον υποχρεώσεις να μείνει εκτεθειμένος στα στοιχεία της φύσης με τα εσώρουχά του και μόνο. Παρόμοια, είναι έγκλημα να πιέζεται ένα βρέφος να βγει από το ζεστό και προστατευτικό του περιβάλλον στη μήτρα, πριν είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει τον έξω κόσμο. Ποιος όμως ή τι φέρει την ευθύνη γι’ αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα;

Σίγουρα οι γονείς δεν θα προξενούσαν σκόπιμα μια τέτοια δοκιμασία στο μικρό τους. Στην πραγματικότητα, η μητέρα δεν μπορεί να σταματήσει τους πόνους της γέννας, είτε αυτοί έρχονται στη φυσιολογική ώρα του μωρού είτε έρχονται νωρίτερα. Ακόμα και οι ειδήμονες σε ιατρικά θέματα δεν καταλαβαίνουν ακριβώς τι είναι αυτό που κάνει τους πόνους της γέννας να αρχίζουν, είτε πρόωρα είτε στην ώρα τους. Αυτό που είναι γνωστό, όμως, είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις κάτι δεν πάει καθόλου καλά και το μωρό πιέζεται να βγει σ’ έναν κόσμο, στον οποίο δεν είναι έτοιμο να ζήσει.

Το γιατί συμβαίνει αυτό εξηγείται στην Αγία Γραφή. Ο θεόπνευστος ψαλμωδός έγραψε: ‘Να! Με σφάλμα γεννήθηκα με πόνους γέννας, και στην αμαρτία με συνέλαβε η μητέρα μου’. (Ψαλμός 51:5, ΜΝΚ) Ένα στασιαστικό πνευματικό πλάσμα υποκίνησε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι να στασιάσει κατά του Θεού κι έτσι εκείνοι έγιναν αμαρτωλοί. Αστόχησαν να δείξουν κατάλληλη υπακοή προς τον Δημιουργό τους. Έτσι λοιπόν, όλοι οι απόγονοί τους συνελήφθηκαν στην αμαρτία, δηλαδή στην ατέλεια. (Ρωμαίους 5:12) Οι συνέπειες είναι η αρρώστια και ο θάνατος, όπως επίσης και διάφορες δυσλειτουργίες του σώματος, στις οποίες περιλαμβάνονται και δυσλειτουργίες του αναπαραγωγικού συστήματος που μερικές φορές πιέζει τον πολύτιμο καρπό του να βγει έξω πρόωρα.

Ένας Κόσμος Χωρίς Πρόωρα Μωρά

Αν οι άνθρωποι είχαν διατηρήσει την τελειότητά τους, δεν θα γεννιόνταν βρέφη πριν την ώρα τους, για να βρεθούν μπροστά στις άσχημες καταστάσεις τις οποίες αντιμετωπίζουν τόσα πρόωρα μωρά σήμερα. Και σύντομα θα έρθει ο καιρός που οι μητέρες ποτέ ξανά δεν θα γεννήσουν πρόωρα. Ο θεόπνευστος προφήτης Ησαΐας έγραψε για εκείνο τον καιρό, δίνοντάς μας την υπόσχεση του στοργικού μας Δημιουργού: «Νέους ουρανούς κτίζω και νέαν γην· και δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων ουδέ θέλουσιν ελθεί εις τον νουν».—Ησαΐας 65:17.

Η Βιβλική προφητεία που βρίσκεται στον Ησαΐα συνεχίζει και αφηγείται τις απολαυστικές συνθήκες που θα επικρατούν στο νέο κόσμο του Θεού, λέγοντας: ‘Δεν θέλει ακουσθή πλέον εν αυτή φωνή κλαυθμού και φωνή κραυγής. Δεν θέλει είσθαι πλέον εκεί βρέφος ολιγοήμερον . . . Δεν θέλουσι κοπιάζει εις μάτην ουδέ θέλουσι τεκνοποιεί δια καταστροφήν· διότι είναι σπέρμα των ευλογημένων του Ιεχωβά και οι έκγονοι αυτών μετ’ αυτών’.—Ησαΐας 65:19-24.

Πόσο μεγαλειώδης θα είναι η κατάσταση τότε, όταν όλα τα βάσανα και οι πόνοι του ανθρώπου θα είναι πια μια μακρινή ανάμνηση, όταν δεν θα υπάρχει ποτέ ξανά ανάγκη για δραστικά ιατρικά μέτρα και μονάδες εντατικής παρακολούθησης που θα έχουν σκοπό να κρατήσουν στη ζωή βρέφη που γεννιούνται πρόωρα! Επειδή τότε θα εξαλειφθεί η ανθρώπινη ατέλεια μέσω της σπουδαίας προμήθειας του αντίλυτρου που έκανε ο μεγαλειώδης Θεός μας, ποτέ ξανά δεν θα πιεστεί κάποιο βρέφος να βγει από τη μήτρα πριν είναι εντελώς έτοιμο να απολαύσει τη ζωή στο πλήρες.—Αποκάλυψις 21:3, 4.

[Πλαίσιο στη σελίδα 11]

Μπορείτε να Δοκιμάσετε Αληθινή Παρηγοριά

◆ Αν πεθάνει το παιδί σας, προσπαθήστε να δεχτείτε βοήθεια και ενθάρρυνση από φίλους και συγγενείς. Ίσως αυτοί που έχουν χάσει παιδιά να μπορούν να σας παρηγορήσουν.

◆ Ίσως πιστεύετε στην ελπίδα της ανάστασης, μην αρχίσετε όμως να ανησυχείτε αν αυτή η πίστη δεν σας φέρει άμεση παρηγοριά. Καθώς ο καιρός θα αρχίζει να θεραπεύει τα τραύματά σας, αναμφίβολα θα εκτιμήσετε την ελπίδα να ξαναδείτε τα πρόσωπα που αγαπάτε.—Ησαΐας 25:8· 65:23· Ιωάννης 5:28, 29· 1 Κορινθίους 15:25, 26.

◆ Προσπαθήστε να στηριχτείτε στον Ιεχωβά, τον ‘Θεό πάσης παρηγορίας’. (2 Κορινθίους 1:3) Εκείνος είναι που έχει προμηθεύσει τον τρόπο για να ‘καταργηθεί αυτός που έχει το κράτος του θανάτου, δηλαδή ο Διάβολος’.—Εβραίους 2:14.

◆ Αν είστε φίλος των γονέων που πενθούν, θα ήταν ίσως καλύτερα να μην τους λέτε ότι θα μπορέσουν να κάνουν άλλο παιδί. Προς το παρόν, τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει εκείνο το μωρό. Σ’ αυτή την περίπτωση, θα ήταν καλύτερο να ‘κλάψετε μ’ αυτούς που κλαίνε’. (Ρωμαίους 12:15) Αν πείτε στους γονείς ότι αναγνωρίζετε πόσο αισθητή είναι η απώλεια του παιδιού και λυπηθείτε κι εσείς μαζί τους, αυτό μπορεί να τους φέρει παρηγοριά, επειδή η λύπη γίνεται μικρότερη όταν τη μοιράζεσαι με κάποιον.

◆ Το να εκφράζει κανείς τη λύπη του είναι κατάλληλο και βοηθάει· δώστε λοιπόν στον εαυτό σας τον καιρό να ξεπεράσει τη λύπη και το αίσθημα απώλειας που νιώθει. (Βλέπε τεύχη του «Ξύπνα!» 22 Σεπτεμβρίου 1985, «Όταν Πεθαίνει Κάποιος που Αγαπάτε» και 8 Αυγούστου 1987, «Αντιμετωπίζοντας το Χαμό Ενός Παιδιού».)