«Δείτε! Ο υπηρέτης μου τον οποίο εξέλεξα, ο αγαπητός μου, τον οποίο εγώ έχω επιδοκιμάσει! Θα βάλω το πνεύμα μου πάνω του και αυτός θα εξηγήσει καθαρά στα έθνη τι είναι δικαιοσύνη. Δεν θα λογομαχεί ούτε θα φωνάζει δυνατά ούτε θα ακούσει κανείς τη φωνή του στους κεντρικούς δρόμους. Δεν θα συντρίψει τσακισμένο καλάμι ούτε θα σβήσει φιτίλι που σιγοκαίει, μέχρι να φέρει δικαιοσύνη με επιτυχία. Και στο όνομά του θα ελπίσουν έθνη».​—Ματθαίος 12:18-21· Ησαΐας 42:1-4.

Επίσης, ο Ιησούς φέρνει το παρηγορητικό του άγγελμα σε ανθρώπους οι οποίοι, μεταφορικά μιλώντας, είναι σαν τσακισμένα καλάμια, που τα έχουν λυγίσει και τα έχουν ρίξει κάτω. Αυτοί οι άνθρωποι είναι σαν φιτίλι που σιγοκαίει, του οποίου η τελευταία σπίθα κοντεύει να σβήσει. Ο Ιησούς δεν συντρίβει το τσακισμένο καλάμι ούτε σβήνει το φιτίλι που η φλόγα του τρεμοπαίζει. Απεναντίας, ανορθώνει επιδέξια τους πράους με τρυφερότητα και αγάπη. Αληθινά, ο Ιησούς είναι αυτός στον οποίο μπορούν να ελπίζουν τα έθνη!