Το Γνωρίζατε;
Πώς έβλεπαν τον κοινό λαό οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες της εποχής του Ιησού;
▪ Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., η κοινωνική και η θρησκευτική αφρόκρεμα του Ισραήλ καταφρονούσε όσους διέθεταν ελάχιστη ή μηδενική μόρφωση. Αναφέρεται ότι οι Φαρισαίοι έλεγαν: «Αυτό το πλήθος . . . που δεν γνωρίζει το Νόμο είναι καταραμένοι άνθρωποι».—Ιωάννης 7:49.
Εξωβιβλικές πηγές δείχνουν ότι οι προνομιούχες τάξεις αποκαλούσαν περιφρονητικά τις αμόρφωτες μάζες ‛αμ χα’άρετς, δηλαδή «λαό του τόπου». Αρχικά, αυτή ήταν έκφραση σεβασμού που υποδήλωνε τους πολίτες μιας συγκεκριμένης περιοχής. Δεν περιλάμβανε μόνο τους φτωχούς και τους ασήμαντους, αλλά και τους εξέχοντες.—Γένεση 23:7, Μετάφραση του Βάμβα· 2 Βασιλέων 23:35· Ιεζεκιήλ 22:29.
Εντούτοις, την εποχή του Ιησού στιγμάτιζαν με αυτόν το χαρακτηρισμό όσους θεωρούνταν πως είχαν άγνοια του Μωσαϊκού Νόμου ή όσους δεν τηρούσαν τις μικρολεπτομέρειες των ραβινικών παραδόσεων. Το Μισνά (συλλογή σχολιολογίων η οποία αποτέλεσε το θεμέλιο του Ταλμούδ) συστήνει να μη μένει κάποιος στα σπίτια των ‛αμ χα’άρετς. Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια των Σοφών του Ταλμούδ (The Encyclopedia of Talmudic Sages), ο ραβίνος Μεΐρ, λόγιος του δεύτερου αιώνα, δίδασκε: «Όταν κάποιος παντρεύει την κόρη του με έναν αμ χα’άρετζ είναι σαν να τη δένει και να τη βάζει μπροστά σε ένα λιοντάρι το οποίο ορμάει στο θύμα του και το καταβροχθίζει». Το Ταλμούδ παραθέτει τα λόγια ενός άλλου ραβίνου ο οποίος έλεγε ότι «οι αμόρφωτοι δεν θα αναστηθούν».
Ποια είναι η σημασία του ονόματος Καίσαρας στην Αγία Γραφή;
▪ Καίσαρας ήταν το οικογενειακό όνομα του Ρωμαίου Γάιου Ιούλιου Καίσαρα, ο οποίος διορίστηκε δικτάτορας της Ρώμης το 46 Π.Κ.Χ. Αρκετοί μεταγενέστεροι Ρωμαίοι αυτοκράτορες αξίωσαν να αποκαλούνται με το όνομα Καίσαρας, μεταξύ αυτών και τρεις που κατονομάζονται στη Γραφή—ο Αύγουστος, ο Τιβέριος και ο Κλαύδιος.—Λουκάς 2:1· 3:1· Πράξεις 11:28.
Το 14 Κ.Χ., αυτοκράτορας έγινε ο Τιβέριος, ο οποίος κυβέρνησε καθ’ όλη τη διάρκεια της διακονίας του Ιησού. Αυτός, λοιπόν, ήταν ο Καίσαρας που βρισκόταν στην εξουσία όταν ο Ιησούς, απαντώντας σε μια ερώτηση σχετικά με την πληρωμή φόρων, είπε: «Αποδώστε αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». (Μάρκος 12:17) Προφανώς, σκοπός του Ιησού δεν ήταν να εφαρμοστεί η απάντησή του αποκλειστικά στον Τιβέριο. Ο όρος «Καίσαρας» συμβόλιζε την πολιτική εξουσία, το Κράτος.
Περίπου το 58 Κ.Χ., ο απόστολος Παύλος, αντιμετωπίζοντας το ενδεχόμενο της κακοδικίας, άσκησε το δικαίωμα που είχε ως Ρωμαίος πολίτης να επικαλεστεί τον Καίσαρα. (Πράξεις 25:8-11) Ενεργώντας έτσι, δεν ζητούσε να δικαστεί ειδικά από τον Νέρωνα, τον τότε αυτοκράτορα, αλλά από το ανώτατο δικαστήριο της αυτοκρατορίας.
Το οικογενειακό όνομα Καίσαρας συνδέθηκε τόσο στενά με το ανώτατο αξίωμα ώστε, ακόμη και μετά το τέλος της δυναστείας των Καισάρων, συνέχισε να χρησιμοποιείται ως βασιλικός τίτλος.
[Εικόνα στη σελίδα 29]
Ασημένιο δηνάριο με την εικόνα του Τιβέριου