ΛΥΣΑΝΙΑΣ

(Λυσανίας) [σύνθετο όνομα που παράγεται από τις λέξεις λύω (λύνω) και ἀνία (στενοχώρια)].

Ο περιφερειακός διοικητής, ή αλλιώς τετράρχης, της Αβιληνής την εποχή που ο Ιωάννης ο Βαφτιστής άρχισε τη διακονία του (29 Κ.Χ.), κατά το 15ο έτος της διακυβέρνησης του Τιβέριου Καίσαρα. (Λου 3:1) Πρωτεύουσα της ρωμαϊκής τετραρχίας της Αβιληνής ήταν η Άβιλα, κοντά στη Δαμασκό της Συρίας. Μια επιγραφή της εποχής του Τιβέριου Καίσαρα, η οποία ανακαλύφτηκε εκεί, μνημονεύει την αφιέρωση κάποιου ναού από έναν απελεύθερο του “Λυσανία του τετράρχη”. (Κόρπους Ελληνικών Επιγραφών [Corpus Inscriptionum Graecarum], Τόμ. 3, Αρ. 4521) Επειδή ο Ιώσηπος κάνει λόγο για κάποιον Λυσανία που εκτελέστηκε γύρω στο 34 Π.Κ.Χ. από τον Μάρκο Αντώνιο με υποκίνηση της Κλεοπάτρας, ορισμένοι έχουν μεμφθεί τον Λουκά ως ανακριβή. (Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, ΙΕ΄, 92 [iv, 1]) Ωστόσο, ο Λουκάς δεν έκανε λάθος, διότι ο Λυσανίας που αναφέρει εκείνος δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με τον παλαιότερο Λυσανία (το γιο του Πτολεμαίου) ο οποίος, προτού εκτελεστεί, δεν κυβερνούσε την Αβιληνή αλλά την κοντινή Χαλκίδα, και δεν ονομαζόταν τετράρχης.