Η Χριστιανική Άποψη για την Εξουσία

«Δεν υπάρχει εξουσία παρά μόνο από τον Θεό».—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 13:1.

1. Γιατί μπορεί να λεχτεί ότι ο Ιεχωβά είναι η Υπέρτατη Εξουσία;

Η ΕΞΟΥΣΙΑ συνδέεται με την ιδιότητα του δημιουργού. Ο Υπέρτατος, ο οποίος έφερε σε ύπαρξη όλη τη δημιουργία, έμψυχη και άψυχη, είναι ο Ιεχωβά Θεός. Αυτός είναι αναντίρρητα η Υπέρτατη Εξουσία. Οι αληθινοί Χριστιανοί συμμερίζονται τα αισθήματα των ουράνιων πλασμάτων τα οποία διακηρύττουν: «Άξιος είσαι, Ιεχωβά, ναι, ο Θεός μας, να λάβεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη, επειδή εσύ δημιούργησες τα πάντα, και λόγω του θελήματός σου υπήρξαν και δημιουργήθηκαν».—Αποκάλυψη 4:11.

2. Πώς παραδέχτηκαν κατά κάποια έννοια ορισμένοι από τους πρώτους ανθρώπινους κυβερνήτες ότι δεν είχαν κανένα φυσικό δικαίωμα να κυριαρχούν πάνω στους συνανθρώπους τους, και τι είπε ο Ιησούς στον Πόντιο Πιλάτο;

² Το γεγονός και μόνο ότι πολλοί από τους πρώτους ανθρώπινους κυβερνήτες προσπάθησαν να νομιμοποιήσουν την εξουσία τους αξιώνοντας ότι ήταν θεοί ή εκπρόσωποι κάποιου θεού αποτέλεσε έμμεση αναγνώριση του ότι κανένας άνθρωπος δεν έχει το έμφυτο δικαίωμα να κυβερνάει πάνω σε άλλους ανθρώπους.a (Ιερεμίας 10:23) Η μόνη νόμιμη πηγή εξουσίας είναι ο Ιεχωβά Θεός. Ο Χριστός είπε στον Πόντιο Πιλάτο, το Ρωμαίο κυβερνήτη της Ιουδαίας: «Δεν θα είχες καμιά απολύτως εξουσία εναντίον μου αν δεν σου είχε επιτραπεί από πάνω».—Ιωάννης 19:11.

«Δεν Υπάρχει Εξουσία Παρά Μόνο από τον Θεό»

3. Τι δήλωσε ο απόστολος Παύλος σχετικά με τις «ανώτερες εξουσίες», και ποια ερωτήματα εγείρουν οι δηλώσεις του Ιησού και του Παύλου;

³ Ο απόστολος Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς που ζούσαν υπό την κυριαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: «Κάθε ψυχή ας υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες, γιατί δεν υπάρχει εξουσία παρά μόνο από τον Θεό· οι υπάρχουσες εξουσίες βρίσκονται τοποθετημένες στις σχετικές τους θέσεις από τον Θεό». (Ρωμαίους 13:1) Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν δήλωσε ότι η εξουσία του Πιλάτου τού είχε «επιτραπεί από πάνω»; Επίσης, με ποιον τρόπο θεωρούσε ο Παύλος ότι οι πολιτικές εξουσίες των ημερών του βρίσκονταν τοποθετημένες στις θέσεις τους από τον Θεό; Μήπως αυτοί εννοούσαν ότι ο Ιεχωβά είναι προσωπικά υπεύθυνος για το διορισμό του κάθε πολιτικού κυβερνήτη αυτού του κόσμου;

4. Πώς αποκάλεσαν τον Σατανά ο Ιησούς και ο Παύλος, και ποιον ισχυρισμό του Σατανά δεν αρνήθηκε ο Ιησούς;

⁴ Πώς μπορούσε να συμβαίνει αυτό, εφόσον ο Ιησούς αποκάλεσε τον Σατανά ‘άρχοντα αυτού του κόσμου’, και ο απόστολος Παύλος τον χαρακτήρισε ‘θεό αυτού του συστήματος πραγμάτων’; (Ιωάννης 12:31· 16:11· 2 Κορινθίους 4:4) Επιπλέον, όταν πείραζε τον Ιησού, ο Σατανάς τού πρόσφερε «εξουσία» πάνω σε «όλα τα βασίλεια της κατοικημένης γης», ισχυριζόμενος ότι αυτή η εξουσία είχε παραδοθεί σε εκείνον. Ο Ιησούς απέρριψε την προσφορά του, αλλά δεν αρνήθηκε ότι το δικαίωμα για παραχώρηση τέτοιας εξουσίας ανήκε στον Σατανά.—Λουκάς 4:5-8.

5. (α) Πώς θα πρέπει να κατανοήσουμε τα λόγια του Ιησού και του Παύλου σχετικά με την ανθρώπινη εξουσία; (β) Με ποια έννοια οι ανώτερες εξουσίες «βρίσκονται τοποθετημένες στις σχετικές τους θέσεις από τον Θεό»;

⁵ Ο Ιεχωβά παρέδωσε στον Σατανά την εξουσία αυτού του κόσμου, εφόσον του επέτρεψε να ζήσει μετά το στασιασμό του και αφότου εκείνος είχε βάλει σε πειρασμό τον Αδάμ και την Εύα και τους είχε κάνει να στασιάσουν εναντίον της κυριαρχίας Του. (Γένεσις 3:1-6· παράβαλε Έξοδος 9:15, 16). Επομένως, τα λόγια του Ιησού και του Παύλου πρέπει να σημαίνουν ότι, αφότου το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι στην Εδέμ απέρριψε τη θεοκρατία, δηλαδή τη διακυβέρνηση από τον Θεό, ο Ιεχωβά επέτρεψε στους αποξενωμένους ανθρώπους να δημιουργήσουν δομές εξουσίας οι οποίες θα τους έδιναν τη δυνατότητα να ζουν σε μια εύτακτη κοινωνία. Κατά καιρούς, προκειμένου να επιτελέσει το σκοπό του, ο Ιεχωβά έχει προκαλέσει την πτώση ορισμένων κυβερνητών ή κυβερνήσεων. (Δανιήλ 2:19-21) Σε άλλους έχει επιτρέψει να εξακολουθήσουν να παραμένουν στην εξουσία. Σχετικά με κυβερνήτες των οποίων την ύπαρξη ανέχεται ο Ιεχωβά, μπορεί να λεχτεί ότι αυτοί ‘βρίσκονται τοποθετημένοι στις σχετικές τους θέσεις από τον Θεό’.

Οι Πρώτοι Χριστιανοί και οι Ρωμαϊκές Αρχές

6. Πώς έβλεπαν οι πρώτοι Χριστιανοί τις ρωμαϊκές αρχές, και γιατί;

⁶ Οι πρώτοι Χριστιανοί δεν συνεργάζονταν με τις Ιουδαϊκές αιρέσεις οι οποίες συνωμοτούσαν και μάχονταν εναντίον των Ρωμαίων υπό την κατοχή των οποίων βρισκόταν ο Ισραήλ. Στο βαθμό που οι ρωμαϊκές αρχές, οι οποίες είχαν κωδικοποιημένο νομικό σύστημα, διατηρούσαν την τάξη στην ξηρά και στη θάλασσα, οικοδομούσαν πολλά χρήσιμα υδραγωγεία, δρόμους και γέφυρες, και γενικά ενεργούσαν για το κοινό συμφέρον, οι Χριστιανοί τις θεωρούσαν ως ‘διάκονο [ή ‘υπηρέτη’, υποσημείωση στη ΜΝΚ] του Θεού σε αυτούς για το καλό τους’. (Ρωμαίους 13:3, 4) Ο νόμος και η τάξη δημιουργούσαν ένα περιβάλλον το οποίο έδινε στους Χριστιανούς τη δυνατότητα να κηρύττουν τα καλά νέα παντού, όπως τους είχε παραγγείλει ο Ιησούς. (Ματθαίος 28:19, 20) Με εντελώς καθαρή συνείδηση, μπορούσαν να πληρώνουν τους φόρους που επέβαλλαν οι Ρωμαίοι, ακόμη και αν ένα μέρος από τα χρήματα χρησιμοποιούνταν για σκοπούς τούς οποίους δεν επιδοκίμαζε ο Θεός.—Ρωμαίους 13:5-7.

7, 8. (α) Τι αποκαλύπτεται από μια προσεκτική ανάγνωση των εδαφίων Ρωμαίους 13:1-7, και τι δείχνουν τα συμφραζόμενα; (β) Κάτω από ποιες περιστάσεις δεν ενεργούσαν οι ρωμαϊκές αρχές ως «διάκονος του Θεού», και, σε αυτή την περίπτωση, ποια στάση υιοθετούσαν οι πρώτοι Χριστιανοί;

⁷ Από μια προσεκτική ανάγνωση των πρώτων εφτά εδαφίων του 13ου κεφαλαίου της προς Ρωμαίους επιστολής αποκαλύπτεται ότι οι πολιτικές «ανώτερες εξουσίες» ήταν «διάκονος του Θεού» για να δίνουν έπαινο σε εκείνους που έκαναν το καλό και για να τιμωρούν εκείνους που έπρατταν το κακό. Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι ο Θεός, και όχι οι ανώτερες εξουσίες, αποφασίζει για το τι είναι καλό και τι είναι κακό. Επομένως, αν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας ή οποιαδήποτε άλλη πολιτική εξουσία απαιτούσε πράγματα τα οποία ο Θεός απαγόρευε ή, αντίστροφα, αν απαγόρευε πράγματα τα οποία ο Θεός απαιτούσε, τότε δεν ενεργούσε πλέον ως διάκονος του Θεού. Ο Ιησούς δήλωσε: «Αποδώστε . . . αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». (Ματθαίος 22:21) Αν το Ρωμαϊκό Κράτος απαιτούσε πράγματα που ανήκαν στον Θεό, όπως τη λατρεία ή τη ζωή ενός ατόμου, οι αληθινοί Χριστιανοί ακολουθούσαν την αποστολική συμβουλή: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους».—Πράξεις 5:29.

⁸ Η άρνηση των πρώτων Χριστιανών να συμμετέχουν στη λατρεία του αυτοκράτορα και στην ειδωλολατρία, να παραμελούν τις Χριστιανικές συναθροίσεις τους και να σταματήσουν να κηρύττουν τα καλά νέα επέφερε διωγμό. Πιστεύεται γενικά ότι ο απόστολος Παύλος εκτελέστηκε με εντολή του Αυτοκράτορα Νέρωνα. Άλλοι αυτοκράτορες, ιδιαίτερα ο Δομιτιανός, ο Μάρκος Αυρήλιος, ο Σεπτίμιος Σεβήρος, ο Δέκιος και ο Διοκλητιανός, επίσης δίωξαν τους πρώτους Χριστιανούς. Όταν εκείνοι οι αυτοκράτορες και οι υποκείμενες σε αυτούς εξουσίες δίωκαν τους Χριστιανούς, ασφαλώς δεν ενεργούσαν ως «διάκονος του Θεού».

9. (α) Τι εξακολουθεί να αληθεύει σχετικά με τις πολιτικές ανώτερες εξουσίες, και από ποιον λαβαίνει δύναμη και εξουσία το πολιτικό θηρίο; (β) Τι μπορεί λογικά να λεχτεί για τη Χριστιανική υποταγή στις ανώτερες εξουσίες;

⁹ Όλα αυτά χρησιμεύουν στο να δειχτεί παραστατικά ότι, ενώ οι πολιτικές ανώτερες εξουσίες υπηρετούν από μερικές απόψεις ως ‘η διευθέτηση του Θεού’ προκειμένου να διατηρείται μια εύτακτη ανθρώπινη κοινωνία, αυτές παραμένουν μέρος του κοσμικού συστήματος πραγμάτων του οποίου ο Σατανάς είναι ο θεός. (1 Ιωάννη 5:19) Ανήκουν στην παγκόσμια πολιτική οργάνωση που συμβολίζεται από «το θηρίο» των εδαφίων Αποκάλυψη 13:1, 2. Αυτό το θηρίο λαβαίνει τη δύναμη και την εξουσία του από ‘το μεγάλο δράκοντα’, τον Σατανά τον Διάβολο. (Αποκάλυψη 12:9) Λογικά, λοιπόν, η Χριστιανική υποταγή σε αυτές τις εξουσίες είναι σχετική, όχι απόλυτη.—Παράβαλε Δανιήλ 3:16-18.

Κατάλληλος Σεβασμός για την Εξουσία

10, 11. (α) Πώς έδειξε ο Παύλος ότι θα πρέπει να εκδηλώνουμε σεβασμό στους ανθρώπους που βρίσκονται στην εξουσία; (β) Πώς και γιατί μπορούν να γίνονται προσευχές «σχετικά με βασιλιάδες και όλους εκείνους που είναι σε υψηλές θέσεις»;

¹⁰ Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι οι Χριστιανοί θα πρέπει να υιοθετούν μια αναιδή, περιφρονητική στάση απέναντι στις πολιτικές ανώτερες εξουσίες. Είναι αλήθεια ότι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους δεν είναι ιδιαίτερα άξιοι σεβασμού όσον αφορά την ιδιωτική ή ακόμη και τη δημόσια ζωή τους. Ωστόσο, οι απόστολοι, με το παράδειγμα και τις συμβουλές τους, έδειξαν ότι θα πρέπει να φερόμαστε με σεβασμό στους ανθρώπους που βρίσκονται στην εξουσία. Όταν ο Παύλος εμφανίστηκε ενώπιον του αιμομείκτη Βασιλιά Ηρώδη Αγρίππα Β΄, του μίλησε με τον κατάλληλο σεβασμό.—Πράξεις 26:2, 3, 25.

¹¹ Ο Παύλος δήλωσε μάλιστα ότι είναι κατάλληλο να αναφέρουμε τις κοσμικές εξουσίες στις προσευχές μας, ιδιαίτερα όταν καλούνται να πάρουν αποφάσεις οι οποίες επηρεάζουν τη ζωή μας και τις Χριστιανικές μας δραστηριότητες. Αυτός έγραψε: «Προτρέπω, λοιπόν, πρώτα από όλα, να γίνονται δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, προσφορές ευχαριστιών, σχετικά με κάθε είδους ανθρώπους, σχετικά με βασιλιάδες και όλους εκείνους που είναι σε υψηλές θέσεις· για να ζούμε εμείς μια ήρεμη και ήσυχη ζωή με πλήρη θεοσεβή αφοσίωση και σοβαρότητα. Αυτό είναι καλό και ευπρόσδεκτο στα μάτια του Σωτήρα μας, του Θεού, του οποίου θέλημα είναι να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι και να έρθουν σε ακριβή γνώση της αλήθειας». (1 Τιμόθεο 2:1-4) Η γεμάτη σεβασμό στάση μας προς αυτές τις εξουσίες μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να μας επιτρέψουν να εξακολουθούμε να κάνουμε πιο ελεύθερα το έργο μας με το οποίο προσπαθούμε να σώσουμε «κάθε είδους ανθρώπους».

12, 13. (α) Ποιες ισορροπημένες συμβουλές σχετικά με την εξουσία έδωσε ο Πέτρος; (β) Πώς μπορούμε να εξουδετερώνουμε «τα λόγια της άγνοιας των παράλογων ανθρώπων» οι οποίοι δημιουργούν προκατάληψη εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

¹² Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Για χάρη του Κυρίου υποταχτείτε σε κάθε ανθρώπινη δημιουργία: είτε σε βασιλιά ως ανώτερο είτε σε κυβερνήτες ως σταλμένους από αυτόν για να επιβάλλουν τιμωρία σε κακοποιούς αλλά να επαινούν εκείνους που κάνουν το καλό. Διότι έτσι είναι το θέλημα του Θεού: Κάνοντας το καλό να φιμώνετε τα λόγια της άγνοιας των παράλογων ανθρώπων. Να είστε ως ελεύθεροι, και εντούτοις να διακρατείτε την ελευθερία σας, όχι ως πρόσχημα για κακία, αλλά ως δούλοι του Θεού. Να τιμάτε ανθρώπους κάθε είδους, να αγαπάτε ολόκληρη την αδελφότητα, να φοβάστε τον Θεό, να αποδίδετε τιμή στο βασιλιά». (1 Πέτρου 2:13-17) Τι ισορροπημένες συμβουλές! Οφείλουμε ολοκληρωτική υποταγή στον Θεό ως δούλοι του, και δείχνουμε σχετική και γεμάτη σεβασμό υποταγή στις πολιτικές εξουσίες οι οποίες είναι σταλμένες για να τιμωρούν τους κακοποιούς.

¹³ Έχει διαπιστωθεί ότι πολλές κοσμικές εξουσίες διατηρούν τις πιο περίεργες παρανοήσεις σχετικά με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αυτό συμβαίνει συνήθως επειδή έχουν παραπληροφορηθεί από μοχθηρούς εχθρούς του λαού του Θεού. Ή, πιθανώς, τα μόνα πράγματα τα οποία γνωρίζουν για εμάς είναι αυτά που έχουν μάθει από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία δεν κάνουν πάντοτε αμερόληπτη κάλυψη. Μερικές φορές μπορούμε να σπάσουμε αυτή την προκατάληψη με τη γεμάτη σεβασμό στάση μας και, όπου αυτό είναι δυνατόν, με το να παρέχουμε στις εξουσίες μια ακριβή εικόνα του έργου και των πεποιθήσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Για πολυάσχολους αξιωματούχους, το ειδικό βιβλιάριο Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στον Εικοστό Αιώνα παρέχει μια συνοπτική εξήγηση. Για πληρέστερες πληροφορίες, μπορεί να τους δοθεί το βιβλίο Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά—Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού, ένα θαυμάσιο μέσο το οποίο αξίζει μια θέση στα ράφια των τοπικών και των εθνικών δημόσιων βιβλιοθηκών.

Εξουσία Μέσα στα Χριστιανικά Σπίτια

14, 15. (α) Ποια είναι η βάση της εξουσίας μέσα σε ένα Χριστιανικό σπιτικό; (β) Ποια πρέπει να είναι η στάση των Χριστιανών γυναικών προς τους συζύγους τους, και γιατί;

¹⁴ Είναι αυτονόητο ότι, αν ο Θεός απαιτεί από τους Χριστιανούς να δείχνουν τον οφειλόμενο σεβασμό στις κοσμικές εξουσίες, αυτοί θα πρέπει παρόμοια να σέβονται τη δομή εξουσίας την οποία έχει καθιερώσει ο Θεός μέσα στα Χριστιανικά σπιτικά. Ο απόστολος Παύλος σκιαγράφησε με περιεκτικό τρόπο την αρχή της ηγεσίας που επικρατεί ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά. Αυτός έγραψε: «Θέλω . . . να ξέρετε ότι η κεφαλή του κάθε άντρα είναι ο Χριστός· η κεφαλή δε της γυναίκας είναι ο άντρας· η κεφαλή δε του Χριστού είναι ο Θεός». (1 Κορινθίους 11:3) Αυτή είναι η αρχή της θεοκρατίας, δηλαδή της διακυβέρνησης από τον Θεό. Τι περιλαμβάνει;

¹⁵ Ο σεβασμός για τη θεοκρατία αρχίζει στο σπίτι. Η Χριστιανή σύζυγος η οποία δεν δείχνει τον οφειλόμενο σεβασμό στην εξουσία του συζύγου της—είτε εκείνος είναι ομόπιστος είτε όχι—δεν είναι θεοκρατική. Ο Παύλος συμβούλεψε τους Χριστιανούς: «Να υποτάσσεστε ο ένας στον άλλον με φόβο Χριστού. Οι γυναίκες ας υποτάσσονται στους συζύγους τους όπως στον Κύριο, επειδή ο σύζυγος είναι κεφαλή της γυναίκας του όπως και ο Χριστός είναι κεφαλή της εκκλησίας, καθώς είναι σωτήρας αυτού του σώματος. Μάλιστα, όπως η εκκλησία υποτάσσεται στον Χριστό, έτσι και οι γυναίκες ας υποτάσσονται στους συζύγους τους στο καθετί». (Εφεσίους 5:21-24) Ακριβώς όπως οι Χριστιανοί άντρες πρέπει να υποτάσσονται στην ηγεσία του Χριστού, έτσι και οι Χριστιανές γυναίκες πρέπει να αναγνωρίζουν τη σοφία τού να υποτάσσονται στη θεόδοτη εξουσία των συζύγων τους. Αυτό θα φέρει σε εκείνες βαθιά εσωτερική ικανοποίηση και, το σπουδαιότερο, την ευλογία του Ιεχωβά.

16, 17. (α) Πώς μπορούν τα παιδιά που ανατρέφονται σε Χριστιανικά σπίτια να διαχωρίσουν τον εαυτό τους από πολλούς νεαρούς σήμερα, και ποιο κίνητρο έχουν για να το κάνουν αυτό; (β) Πώς αποτέλεσε ο Ιησούς θαυμάσιο παράδειγμα για τους νεαρούς σήμερα, και τι ενθαρρύνονται αυτοί να κάνουν;

¹⁶ Τα θεοκρατικά παιδιά χαίρονται να δείχνουν κατάλληλο σεβασμό για τους γονείς τους. Σχετικά με εκείνους που θα ανήκαν στη νέα γενιά κατά τις τελευταίες ημέρες, είχε προλεχτεί ότι θα ήταν «ανυπάκουοι στους γονείς». (2 Τιμόθεο 3:1, 2) Όμως, στα Χριστιανικά παιδιά, ο θεόπνευστος Λόγος του Θεού λέει: «Εσείς, παιδιά, να είστε υπάκουα στους γονείς σας στο καθετί, γιατί αυτό είναι ευάρεστο σε σχέση με τον Κύριο». (Κολοσσαείς 3:20) Ο σεβασμός για τη γονική εξουσία ευαρεστεί τον Ιεχωβά και φέρνει την ευλογία Του.

¹⁷ Αυτό δείχνεται παραστατικά από την περίπτωση του Ιησού. Η αφήγηση του Λουκά αναφέρει: «Κατέβηκε μαζί τους [με τους γονείς του] και ήρθε στη Ναζαρέτ, και εξακολούθησε να υποτάσσεται σε αυτούς. . . . Και ο Ιησούς συνέχισε να προοδεύει σε σοφία και σε σωματική ανάπτυξη και σε εύνοια από Θεό και ανθρώπους». (Λουκάς 2:51, 52) Ο Ιησούς ήταν ένα 12χρονο παιδί τότε, και ο τύπος του ρήματος του Κειμένου ο οποίος χρησιμοποιείται εδώ τονίζει το ότι «εξακολούθησε να υποτάσσεται» στους γονείς του. Συνεπώς, η υποτακτικότητά του δεν τερματίστηκε όταν εκείνος μπήκε στην εφηβεία. Αν εσείς νεαροί θέλετε να προοδεύετε σε πνευματικότητα και σε εύνοια από τον Ιεχωβά και από τους θεοσεβείς ανθρώπους, θα δείχνετε σεβασμό για την εξουσία μέσα και έξω από το σπίτι σας.

Εξουσία Μέσα στην Εκκλησία

18. Ποιος είναι η Κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας, και σε ποιους έχει αναθέσει εξουσία;

¹⁸ Μιλώντας σχετικά με την ανάγκη που υπήρχε για τάξη μέσα στη Χριστιανική εκκλησία, ο Παύλος έγραψε: «Ο Θεός είναι Θεός, όχι ακαταστασίας, αλλά ειρήνης. . . . Τα πάντα ας γίνονται με ευπρέπεια και με διευθέτηση [ή ‘σύμφωνα με την τάξη’, υποσημείωση στη ΜΝΚ]». (1 Κορινθίους 14:33, 40) Προκειμένου να γίνονται όλα με εύτακτο τρόπο, ο Χριστός, η Κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας, έχει αναθέσει εξουσία σε πιστούς άντρες. Διαβάζουμε: «Έδωσε μερικούς ως αποστόλους, μερικούς ως προφήτες, μερικούς ως ευαγγελιστές, μερικούς ως ποιμένες και δασκάλους, με προοπτική τη διόρθωση των αγίων, για διακονικό έργο . . . Αλλά λέγοντας την αλήθεια, ας αυξηθούμε με αγάπη όσον αφορά όλα τα πράγματα σε αυτόν ο οποίος είναι η κεφαλή, ο Χριστός».—Εφεσίους 4:11, 12, 15.

19. (α) Ποιον έχει διορίσει ο Χριστός πάνω σε όλα τα επίγεια υπάρχοντά του, και σε ποιους έχει χορηγήσει ειδική εξουσία; (β) Ποια ανάθεση εξουσίας γίνεται στη Χριστιανική εκκλησία, και τι απαιτεί αυτό από μέρους μας;

¹⁹ Σε αυτόν τον καιρό του τέλους, ο Χριστός έχει διορίσει το συλλογικό ‘πιστό και φρόνιμο δούλο’ πάνω σε «όλα τα υπάρχοντά του», δηλαδή τα συμφέροντα της Βασιλείας στη γη. (Ματθαίος 24:45-47) Όπως και τον πρώτο αιώνα, αυτός ο δούλος εκπροσωπείται από ένα κυβερνών σώμα χρισμένων Χριστιανών αντρών στους οποίους ο Χριστός έχει δώσει την εξουσία να παίρνουν αποφάσεις και να διορίζουν άλλους επισκόπους. (Πράξεις 6:2, 3· 15:2) Με τη σειρά του, το Κυβερνών Σώμα αναθέτει εξουσία σε Επιτροπές Τμήματος, σε επισκόπους περιφερείας και περιοχής, και σε πρεσβυτέρους μέσα σε καθεμιά από τις 73.000 και πλέον εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε ολόκληρη τη γη. Όλοι αυτοί οι αφοσιωμένοι Χριστιανοί αξίζουν την υποστήριξη και το σεβασμό μας.—1 Τιμόθεο 5:17.

20. Ποιο παράδειγμα δείχνει ότι ο Ιεχωβά δυσαρεστείται με εκείνους που δεν δείχνουν σεβασμό για συγχριστιανούς που βρίσκονται σε θέση εξουσίας;

²⁰ Όσον αφορά το σεβασμό που οφείλουμε σε εκείνους που βρίσκονται σε θέση εξουσίας μέσα στη Χριστιανική εκκλησία, μπορεί να γίνει μια ενδιαφέρουσα σύγκριση με την υποταγή που οφείλουμε στις κοσμικές εξουσίες. Όταν ένα άτομο παραβιάζει κάποιον ανθρώπινο νόμο τον οποίο επιδοκιμάζει ο Θεός, η τιμωρία που επιβάλλεται από ‘εκείνους που κυβερνούν’ είναι, στην πραγματικότητα, μια έμμεση εκδήλωση της οργής του Θεού «σε εκείνον που πράττει το κακό». (Ρωμαίους 13:3, 4) Αν ο Ιεχωβά θυμώνει όταν ένα άτομο παραβιάζει ανθρώπινους νόμους και δεν δείχνει κατάλληλο σεβασμό για κοσμικές εξουσίες, πόσο πιο πολύ θα πρέπει να δυσαρεστείται αν ένας αφιερωμένος Χριστιανός περιφρονεί Γραφικές αρχές και δείχνει έλλειψη σεβασμού για συγχριστιανούς που βρίσκονται σε θέση εξουσίας!

21. Ποιες Γραφικές συμβουλές θα χαιρόμαστε να ακολουθούμε, και τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²¹ Αντί να επισύρουμε τη δυσαρέσκεια του Θεού υιοθετώντας μια στασιαστική ή ανεξάρτητη στάση, θα ακολουθούμε τις συμβουλές που έδωσε ο Παύλος στους Χριστιανούς που ζούσαν στους Φιλίππους: «Συνεπώς, αγαπητοί μου, με τον τρόπο με τον οποίο έχετε υπακούσει πάντοτε, όχι μόνο στη διάρκεια της παρουσίας μου, αλλά τώρα πολύ πιο πρόθυμα στη διάρκεια της απουσίας μου, εξακολουθήστε να απεργάζεστε τη δική σας σωτηρία με φόβο και τρόμο· διότι ο Θεός είναι εκείνος που, για χάρη της ευαρέστησής του, ενεργεί μέσα σας ώστε και να θέλετε και να ενεργείτε. Εξακολουθήστε να κάνετε τα πάντα χωρίς γογγυσμούς και λογομαχίες, για να γίνετε άμεμπτοι και αθώοι, παιδιά του Θεού χωρίς ψεγάδι ανάμεσα σε μια εξαχρειωμένη και διεστραμμένη γενιά, ανάμεσα στην οποία λάμπετε σαν φωτοδότες στον κόσμο». (Φιλιππησίους 2:12-15) Ανόμοια με την παρούσα εξαχρειωμένη και διεστραμμένη γενιά, η οποία έχει φέρει πάνω της κρίση εξουσίας, ο λαός του Ιεχωβά πρόθυμα υποτάσσεται στην εξουσία. Έτσι αποκομίζει μεγάλα οφέλη, όπως θα δούμε στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημειώσεις]

Ως Ανασκόπηση

◻ Ποιος είναι η Υπέρτατη Εξουσία, και γιατί είναι νόμιμη η εξουσία του;

◻ Με ποια έννοια οι ανώτερες εξουσίες «βρίσκονται τοποθετημένες στις σχετικές τους θέσεις από τον Θεό»;

◻ Πότε παύουν οι ανώτερες εξουσίες να είναι «διάκονος του Θεού»;

◻ Ποια δομή εξουσίας υπάρχει μέσα στις Χριστιανικές οικογένειες;

◻ Ποια ανάθεση εξουσίας υπάρχει μέσα στη Χριστιανική εκκλησία;

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ο Ιησούς δήλωσε: «Αποδώστε . . . αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα»