Η Τεκνοποίηση στο Λαό του Θεού
‘Είθε ο Ιεχωβά να σας κάνει χίλιες φορές περισσότερους’.—ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ 1:11, ΜΝΚ.
1. Πώς μιλάει η Αγία Γραφή για την τεκνοποίηση;
«ΙΔΟΥ, κληρονομία παρά του Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] είναι τα τέκνα· μισθός αυτού ο καρπός της κοιλίας. Καθώς είναι τα βέλη εν τη χειρί του δυνατού, ούτως οι υιοί της νεότητος. Μακάριος ο άνθρωπος, όστις εγέμισε την βελοθήκην αυτού εκ τούτων». Αυτά τα λόγια διαβάζουμε στα εδάφια Ψαλμός 127:3-5. Ναι, η τεκνοποίηση είναι ένα θαυμάσιο προνόμιο που χάρισε ο Δημιουργός Ιεχωβά στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι και στους απογόνους τους.—Γένεσις 1:28.
Η Τεκνοποίηση στον Ισραήλ
2. Γιατί οι μεγάλες οικογένειες ήταν επιθυμητές στους απογόνους του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ;
2 Οι απόγονοι του Αβραάμ που προήλθαν από τη γραμμή του Ισαάκ και του Ιακώβ θεωρούσαν τις μεγάλες οικογένειες ιδιαίτερα επιθυμητές. Ακόμη και τα παιδιά που γεννούσαν οι θεραπαινίδες και οι παλλακές λογίζονταν ως νόμιμα. Έτσι συνέβη με μερικούς από τους γιους του Ιακώβ, οι οποίοι αργότερα έγιναν πατέρες των 12 φυλών του Ισραήλ. (Γένεσις 30:3-12· 49:16-21· παράβαλε 2 Χρονικών 11:21.) Αν και η αρχική διευθέτηση που έκανε ο Θεός για το γάμο ήταν η μονογαμία, ο Θεός ανέχθηκε την πολυγαμία και την παλλακεία ανάμεσα στους απογόνους του Αβραάμ, και αυτό συντέλεσε σε πιο γοργή αύξηση του πληθυσμού. Οι Ισραηλίτες θα γίνονταν ‘λαός πολυάριθμος σαν τους κόκκους της σκόνης της γης’. (2 Χρονικών 1:9, ΜΝΚ· Γένεσις 13:14-16) Απ’ αυτό το έθνος θα προερχόταν το υποσχεμένο «σπέρμα», μέσω του οποίου θα ευλογούνταν «πάντα τα έθνη της γης».—Γένεσις 22:17, 18· 28:14· Δευτερονόμιον 1:10, 11.
3. Ποια ήταν η κατάσταση στο Ισραήλ όταν βασίλευε ο Σολομών;
3 Στον Ισραήλ προφανώς η τεκνοποίηση θεωρούνταν ως ένδειξη της ευλογίας του Ιεχωβά. (Ψαλμός 128:3, 4) Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα λόγια που παρατέθηκαν στην αρχή του άρθρου, και αναφέρονται στον Ψαλμό 127, γράφτηκαν από τον Βασιλιά Σολομώντα, και μεγάλο μέρος της βασιλείας αυτού του βασιλιά αποτελούσε ιδιαίτερα ευνοϊκό καιρό για τον Ισραήλ. Σχετικά με εκείνη την εποχή, η Αγία Γραφή αναφέρει: «Ο Ιούδας και ο Ισραήλ ήσαν πολυάριθμοι ως η άμμος η παρά την θάλασσαν κατά το πλήθος, τρώγοντες και πίνοντες και ευθυμούντες. Κατώκει δε ο Ιούδας και ο Ισραήλ εν ασφαλεία, έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, από Δαν [στο βορρά] έως Βηρ-σαβεέ [στο νότο], πάσας τας ημέρας του Σολομώντος».—1 Βασιλέων 4:20, 25.
Δύσκολοι Καιροί για Τεκνοποίηση στον Ισραήλ
4, 5. (α) Γιατί η τεκνοποίηση δεν ήταν πάντοτε πρόξενος χαράς στο Ισραήλ; (β) Ποιες σπαραχτικές σκηνές διαδραματίστηκαν σε δυο τουλάχιστον περιπτώσεις στην Ιερουσαλήμ;
4 Αλλά στη διάρκεια άλλων περιόδων της ιστορίας του Ισραήλ κάθε άλλο παρά πρόξενος χαράς ήταν η τεκνοποίηση. Τον καιρό που καταστράφηκε για πρώτη φορά η Ιερουσαλήμ, ο προφήτης Ιερεμίας έγραψε: «Οι οφθαλμοί μου εμαράνθησαν υπό των δακρύων, . . . επειδή τα νήπια και τα θηλάζοντα ελιποψύχουν εν ταις πλατείαις της πόλεως. . . . Να φάγωσιν αι γυναίκες τον καρπόν της κοιλίας αυτών, τα νήπια εν τοις σπαργάνοις αυτών;» «Αι χείρες των ευσπλάγχνων γυναικών έψησαν τα τέκνα αυτών».—Θρήνοι 2:11, 20· 4:10.
5 Φαίνεται ότι παρόμοιες σπαραχτικές σκηνές επαναλήφθηκαν σχεδόν εφτά αιώνες αργότερα. Ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει ότι στη διάρκεια της πολιορκίας της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ., τα παιδιά άρπαζαν το φαγητό από το στόμα του πατέρα τους και οι μητέρες έπαιρναν το φαγητό από το στόμα των μωρών τους. Αφηγείται πώς μια Ιουδαία σκότωσε το μωρό της που το θήλαζε, το έψησε και έφαγε απ’ αυτό. Στην ιουδαϊκή κοινωνία η γέννηση παιδιών στη διάρκεια των χρόνων ακριβώς πριν από την εκτέλεση των κρίσεων του Ιεχωβά εναντίον της Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ. και το 70 μ.Χ., δύσκολα θα μπορούσε να ορισθεί ως τεκνοποίηση με συναίσθηση της ευθύνης.
Η Τεκνοποίηση στους Πρώτους Χριστιανούς
6, 7. (α) Ποιες συνήθειες κατάργησε ο Ιησούς στους Χριστιανούς; (β) Πώς επρόκειτο να αυξηθεί το πνευματικό Ισραήλ και τι το αποδεικνύει αυτό;
6 Πώς θεωρούσαν την τεκνοποίηση οι πρώτοι Χριστιανοί; Πρώτα-πρώτα θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι ο Ιησούς κατάργησε την πολυγαμία και την παλλακεία ανάμεσα στους μαθητές του. Θέσπισε ξανά το αρχικό πρότυπο του Ιεχωβά, τη μονογαμία, δηλαδή το γάμο ενός άντρα με μια γυναίκα. (Ματθαίος 19:4-9) Ενώ ο σαρκικός Ισραήλ έγινε πολυπληθής μέσω τεκνοποίησης, ο πνευματικός Ισραήλ επρόκειτο να αυξηθεί μέσω μαθήτευσης.—Ματθαίος 28:19, 20· Πράξεις 1:8.
7 Αν η επέκταση της Χριστιανοσύνης έπρεπε να επιτευχθεί κυρίως μέσω τεκνοποίησης, ο Ιησούς δεν θα είχε ενθαρρύνει τους μαθητές του «να δεχθώσι τον λόγον» για την αγαμία «δια την βασιλείαν των ουρανών». (Ματθαίος 19:10-12) Και ο απόστολος Παύλος δεν θα είχε γράψει: «Έτσι, κι αυτός που προχωρεί σε γάμο κάνει καλά, κι αυτός που δεν προχωρεί θα κάνει ακόμα καλύτερα».—1 Κορινθίους 7:38, ΝΔΜ.
8. Τι δείχνει ότι πολλοί από τους πρώτους Χριστιανούς ήταν παντρεμένοι και είχαν παιδιά;
8 Ωστόσο, ενώ ενθάρρυναν την αγαμία χάρη της υποστήριξης των συμφερόντων της Βασιλείας, ούτε ο Ιησούς ούτε ο Παύλος την επέβαλαν. Και οι δυο γνώριζαν ότι μερικοί Χριστιανοί θα παντρεύονταν. Η φυσική συνέπεια θα ήταν μερικοί απ’ αυτούς να αποκτήσουν παιδιά. Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές περιέχουν αρκετά εδάφια που δίνουν στους πρώτους Χριστιανούς άμεσες συμβουλές σχετικά με την ανατροφή των παιδιών. (Εφεσίους 6:1-4· Κολοσσαείς 3:20, 21) Αν οι πρεσβύτεροι και οι διακονικοί υπηρέτες ήταν παντρεμένοι, θα έπρεπε να είναι υποδειγματικοί γονείς.—1 Τιμόθεον 3:4, 12.
9. Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, πώς θα μπορούσαν ορισμένες Χριστιανές να προστατευθούν μέσω της τεκνοποίησης, αλλά τι χρειάζονταν επιπλέον;
9 Ο απόστολος Παύλος ανάφερε μάλιστα ότι η απόκτηση παιδιών θα μπορούσε να αποτελεί προστασία για ορισμένες Χριστιανές. Έγραψε τα ακόλουθα σχετικά με την προσφορά υλικής βοήθειας σε χήρες που βρίσκονταν σε ανάγκη: «Τις νεότερες χήρες μην τις γράφεις στον κατάλογο . . . συνηθίζουν στην αργία, γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι. Κι όχι μόνο στην αργία συνηθίζουν, αλλά είναι και φλύαρες κι ανακατεύονται σε ξένες υποθέσεις, λέγοντας πράγματα που δεν πρέπει. Θέλω, λοιπόν, οι νεότερες χήρες να παντρεύονται, να κάνουν παιδιά, να φροντίζουν το σπίτι τους και να μη δίνουν καμιά αφορμή στον εχθρό να μας χλευάζει. Αυτά τα λέω, γιατί μερικές ξεστράτισαν κιόλας κι ακολούθησαν το σατανά». Τέτοιες γυναίκες ‘θα παράμεναν ασφαλείς μέσω της τεκνοποίησης, με την προϋπόθεση ότι θα συνέχιζαν στην πίστη και στην αγάπη και στον αγιασμό με σωφροσύνη’.—1 Τιμόθεον 5:11-15, ΝΔΜ· 2:15, ΜΝΚ.
‘Θλίψη στη Σάρκα’
10. Ποια είναι η διαφορετική συμβουλή που έδωσε ο Παύλος στις χήρες στην πρώτη του επιστολή προς τους Κορινθίους;
10 Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο απόστολος Παύλος στην πρώτη του επιστολή προς τους Κορινθίους πρότεινε μια διαφορετική λύση στις χήρες. Μετρίασε τον τόνο της συμβουλής που έδωσε για το γάμο, δηλώνοντας ότι την έδινε «κατά συγκατάβασιν». Έγραψε: «Λέγω δε προς τους αγάμους και προς τας χήρας, καλόν είναι εις αυτούς εάν μείνωσι καθώς και εγώ. Αλλ’ εάν δεν εγκρατεύωνται, ας νυμφευθώσι· διότι καλήτερον είναι να νυμφευθώσι παρά να εξάπτωνται. Μακαριωτέρα όμως είναι [η χήρα] εάν μείνη ούτω, κατά την εμήν γνώμην· νομίζω δε ότι και εγώ έχω Πνεύμα Θεού».—1 Κορινθίους 7:6 (ΚΔΤΚ), 8, 9, 40.
11. (α) Τι θα δοκίμαζαν όσοι παντρεύονταν και πώς μια παραπομπή στο εδάφιο 1 Κορινθίους 7:28 ρίχνει φως σ’ αυτό; (β) Τι εννοούσε ο Παύλος όταν είπε «Εγώ δε σας φείδομαι»;
11 Ο Παύλος εξήγησε: «Εάν η παρθένος νυμφευθή, δεν ημάρτησεν· αλλ’ οι τοιούτοι θέλουσιν έχει θλίψιν εν τη σαρκί· εγώ δε σας φείδομαι». (1 Κορινθίους 7:28) Σχετικά μ’ αυτήν ‘τη θλίψη στη σάρκα τους’, οι παραπομπές στη Μετάφραση Νέου Κόσμου μας στέλνουν στο εδάφιο Γένεσις 3:16, όπου διαβάζουμε: «Προς δε την γυναίκα [ο Ιεχωβά] είπε, Θέλω υπερπληθύνει τας λύπας σου και τους πόνους της κυοφορίας σου· με λύπας θέλεις γεννά τέκνα· και προς τον άνδρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου, και αυτός θέλει σε εξουσιάζει». Εκτός από τα πιθανά γαμήλια προβλήματα, ‘η θλίψη στη σάρκα’, που θα αντιμετώπιζαν όσοι παντρεύονταν, περιλαμβάνει δίχως αμφιβολία και τα προβλήματα που σχετίζονται με την τεκνοποίηση. Μολονότι ο Παύλος δεν απαγόρευσε ούτε το γάμο ούτε την τεκνοποίηση, προφανώς αισθανόταν ότι είχε την υποχρέωση να προειδοποιήσει τους συγχριστιανούς του ότι τέτοια πράγματα θα μπορούσαν να προξενήσουν προβλήματα και περισπασμούς, που ίσως να τους παρεμπόδιζαν στην υπηρεσία τους προς τον Ιεχωβά.
«Ο Επίλοιπος Καιρός Είναι Σύντομος»
12. Ποια συμβουλή έδωσε ο απόστολος Παύλος στους παντρεμένους Χριστιανούς και για ποιο λόγο;
12 Τον πρώτο μετά Χριστόν αιώνα, οι Χριστιανοί δεν ήταν ελεύθεροι να ζουν τη ζωή τους όπως και οι κοσμικοί άνθρωποι. Η κατάστασή τους θα επηρέαζε ακόμη και την έγγαμη ζωή τους. Ο Παύλος έγραψε: «Λέγω δε τούτο, αδελφοί, ότι ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος, ώστε και οι έχοντες γυναίκας να ήναι ως μη έχοντες, . . . και οι μεταχειριζόμενοι τον κόσμον τούτον ως μηδόλως μεταχειριζόμενοι [σαν εκείνους που δεν τον χρησιμοποιούν στο πλήρες (ΜΝΚ)]· διότι το σχήμα του κόσμου τούτου παρέρχεται [το σκηνικό αυτού του κόσμου αλλάζει (ΜΝΚ)]. Θέλω δε να ήσθε αμέριμνοι. . . . Λέγω δε τούτο δια το συμφέρον υμών αυτών, ουχί δια να βάλω εις εσάς παγίδα, αλλά δια το σεμνοπρεπές, και δια να ήσθε προσκεκολλημένοι εις τον Κύριον χωρίς περισπασμούς».—1 Κορινθίους 7:29-35.
13. Με ποια έννοια ‘ο επίλοιπος καιρός ήταν σύντομος’ για τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα;
13 Ο σχολιαστής της Αγίας Γραφής Φρέντερικ Γκόντετ έγραψε: «Ενώ αυτοί που δεν ήταν στην πίστη είχαν την πεποίθηση ότι ο κόσμος επρόκειτο να διαρκέσει επ’ άπειρον, ο Χριστιανός είχε συνέχεια υπόψη του το μεγάλο αναμενόμενο γεγονός, την Παρουσία». Ο Χριστός είχε δώσει στους μαθητές του το σημείο «της παρουσίας» του και τους είχε προειδοποιήσει: «Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε ποία ώρα έρχεται ο Κύριος υμών». (Ματθαίος 24:3, 42) Ο καιρός που είχε απομείνει ήταν «σύντομος», με την έννοια ότι εκείνοι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα έπρεπε να ζουν συνέχεια προσμένοντας τον ερχομό του Χριστού. Επιπλέον, δεν ήξεραν πόσος καιρός απόμενε για τον καθέναν τους μέχρι που «καιρός και [απρόβλεπτη (ΜΝΚ)] περίστασις» να βάλει τέλος στη ζωή τους, αποκλείοντας κάθε περαιτέρω δυνατότητα ‘να κάνουν βέβαιη την κλήση τους’.—Εκκλησιαστής 9:11· 2 Πέτρου 1:10.
14. (α) Πώς κατανοείται το εδάφιο Ματθαίος 24:19; (β) Πώς η προειδοποίηση του Ιησού έγινε ακόμη πιο επιτακτική καθώς το έτος 66 μ.Χ. πλησίαζε;
14 Για τους Χριστιανούς που ζούσαν στην Ιουδαία και στην Ιερουσαλήμ, η ανάγκη ‘να αγρυπνούν’ ήταν ιδιαίτερα επιτακτική. Όταν ο Ιησούς έδωσε προειδοποίηση για τη δεύτερη καταστροφή της Ιερουσαλήμ, είπε: «Ουαί δε εις τας εγκυμονούσας και τας θηλαζούσας εν εκείναις ταις ημέραις». (Ματθαίος 24:19) Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς δεν είπε στους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα ότι έπρεπε να αποφεύγουν να κάνουν παιδιά. Απλώς, έκανε μια προφητική δήλωση, δείχνοντας ότι όταν θα εμφανιζόταν το σημείο της επικείμενης καταστροφής της Ιερουσαλήμ, θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να φύγουν στα γρήγορα οι έγκυες γυναίκες ή αυτές που θα είχαν μικρά παιδιά. (Λουκάς 19:41-44· 21:20-23) Παρ’ όλα αυτά, καθώς η αναταραχή ανάμεσα στους Ιουδαίους που ζούσαν στην Ιουδαία μεγάλωνε στα χρόνια πριν από το 66 μ.Χ., αναμφίβολα η προειδοποίηση του Ιησού ερχόταν στο νου των Χριστιανών και επηρέαζε τη στάση τους όσον αφορά το αν θα έφερναν παιδιά στον κόσμο σε εκείνους τους ταραχώδεις καιρούς.
Η Τεκνοποίηση Σήμερα
15, 16. (α) Πώς «ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος» για τους Χριστιανούς που ζουν σήμερα; (β) Τι ερωτήσεις πρέπει να κάνουν οι Χριστιανοί στον εαυτό τους;
15 Πώς θα πρέπει να θεωρούν το γάμο και την τεκνοποίηση οι Χριστιανοί σήμερα, σ’ αυτόν ‘τον έσχατο καιρό’; (Δανιήλ 12:4) Αληθεύει τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ότι ‘το σκηνικό αυτού του κόσμου αλλάζει’, ή όπως το αποδίδει μια άλλη μετάφραση, ‘το παρόν σχήμα πραγμάτων παρέρχεται γρήγορα’.—1 Κορινθίους 7:31, Phillips (Φίλλιπς).
16 Τώρα, όσο ποτέ πριν, «ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος». Ναι, ο λαός του Ιεχωβά έχει στη διάθεσή του μόνο ένα σύντομο χρονικό διάστημα για να τελειώσει το έργο που του έχει ανατεθεί, δηλαδή: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος». (Ματθαίος 24:14) Αυτό το έργο πρέπει να επιτελεστεί πριν έρθει το τέλος. Είναι λοιπόν κατάλληλο να ρωτήσουν οι Χριστιανοί τον εαυτό τους πώς ο γάμος ή, αν είναι ήδη παντρεμένοι, η απόκτηση παιδιών, θα επηρεάσει τη συμμετοχή τους σ’ αυτό το ζωτικό έργο.
Ένα Αρχαίο Παράδειγμα
17. (α) Τι έργο έπρεπε να επιτελέσουν ο Νώε και οι τρεις γιοι του πριν έρθει ο Κατακλυσμός και πόσο καιρό τους πήρε προφανώς αυτό; (β) Για ποιους πιθανούς λόγους οι γιοι του Νώε και οι γυναίκες τους απόφυγαν να αποκτήσουν παιδιά την προκατακλυσμιαία περίοδο;
17 Ο Ιησούς παρομοίασε τον καιρό ‘της παρουσίας του Γιου του ανθρώπου’ με ‘τις μέρες του Νώε’. (Ματθαίος 24:37) Ο Νώε και οι τρεις γιοι του είχαν ένα συγκεκριμένο έργο να επιτελέσουν πριν από τον Κατακλυσμό. Αυτό περιλάμβανε την κατασκευή μιας τεράστιας κιβωτού, καθώς και το κήρυγμα. (Γένεσις 6:13-16· 2 Πέτρου 2:5) Φαίνεται ότι όταν ο Ιεχωβά έδωσε οδηγίες για την κατασκευή της κιβωτού, οι γιοι του Νώε ήταν ήδη παντρεμένοι. (Γένεσις 6:18) Δεν γνωρίζουμε ακριβώς πόσο καιρό πήρε η κατασκευή της κιβωτού, αλλά είναι πιθανόν να πήρε αρκετές δεκαετίες. Είναι ενδιαφέρον το ότι στη διάρκεια όλης αυτής της προκατακλυσμιαίας περιόδου, οι γιοι του Νώε και οι γυναίκες τους δεν απόκτησαν παιδιά. Ο απόστολος Πέτρος αναφέρει συγκεκριμένα ότι «οκτώ, ψυχαί διεσώθησαν δι’ ύδατος», δηλαδή τέσσερα αντρόγυνα, αλλά όχι παιδιά. (1 Πέτρου 3:20) Το ότι οι γιοι του Νώε έμειναν άτεκνοι οφείλεται πιθανόν σε δυο λόγους. Πρώτον, ενόψει της επικείμενης καταστροφής που θα προξενούσε ο κατακλυσμός, είχαν να εκτελέσουν ένα θείο διορισμό, ο οποίος απαιτούσε την αμέριστη προσοχή τους. Δεύτερον, αυτοί αναμφίβολα δεν επιθυμούσαν να φέρουν παιδιά σε έναν κόσμο όπου «επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας», σε έναν κόσμο που ‘είχε εμπλησθεί από αδικία [βία (ΜΝΚ)]’.—Γένεσις 6:5, 13.
18. Αν και ο τρόπος που ενέργησαν οι γιοι του Νώε και οι γυναίκες τους δεν θέτει κάποιο κανόνα που θα πρέπει να τηρηθεί, πώς μας βάζει σε σκέψεις;
18 Αυτό δεν σημαίνει ότι ο τρόπος που ενέργησαν πριν από τον Κατακλυσμό οι γιοι του Νώε και οι γυναίκες τους θέτει κάποιον κανόνα για τα αντρόγυνα που ζουν σήμερα. Όμως, επειδή ο Ιησούς παρομοίασε τις μέρες του Νώε με την περίοδο στην οποία ζούμε εμείς τώρα, το παράδειγμά τους μπορεί να μας βάλει σε σκέψεις.
‘Κρίσιμοι Καιροί’
19. (α) Πώς παραβάλλεται η εποχή μας με τις μέρες του Νώε; (β) Τι προείπε ο Παύλος για ‘τις έσχατες ημέρες’ και πώς αυτή η προφητεία αφορά την τεκνοποίηση;
19 Όπως ο Νώε και η οικογένειά του, έτσι κι εμείς ζούμε σε ‘έναν κόσμο ασεβών ανθρώπων’. (2 Πέτρου 2:5) Όπως εκείνοι, έτσι κι εμείς βρισκόμαστε ‘στις έσχατες ημέρες’ ενός πονηρού συστήματος πραγμάτων που πρόκειται να καταστραφεί. Ο απόστολος Παύλος προφήτευσε ότι ‘οι έσχατες ημέρες’ του συστήματος του Σατανά θα έφερναν ‘κρίσιμους καιρούς, δύσκολους στο χειρισμό τους’. Για να δείξει ότι η ανατροφή παιδιών θα ήταν ένα από τα δύσκολα στο χειρισμό τους πράγματα, πρόσθεσε ότι τα παιδιά θα ήταν ‘απειθή στους γονείς’. Ανάφερε ότι οι άνθρωποι γενικά, χωρίς να εξαιρούνται τα παιδιά και οι έφηβοι, θα ήταν ‘αχάριστοι, ανόσιοι, άστοργοι’. (2 Τιμόθεον 3:1-3, ΜΝΚ) Μολονότι ο Παύλος προφήτευε εδώ για τις συνθήκες που θα επικρατούσαν ανάμεσα στους κοσμικούς ανθρώπους ‘στις έσχατες ημέρες’, προφανώς αυτή η γενική στάση θα καθιστούσε την ανατροφή παιδιών όλο και πιο δύσκολη για τους Χριστιανούς, πράγμα που πολλοί έχουν ήδη διαπιστώσει.
20. Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;
20 Όλα όσα προαναφέρθηκαν δείχνουν ότι είναι απαραίτητο να έχει κανείς ισορροπημένη άποψη στο θέμα της τεκνοποίησης. Ενώ μπορεί να φέρει πολλές χαρές, μπορεί να φέρει και πολλές πίκρες. Υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Μερικά απ’ αυτά θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο.
Σημεία για Ανασκόπηση
◻ Γιατί οι μεγάλες οικογένειες ήταν επιθυμητές στον Ισραήλ;
◻ Τι δείχνει ότι υπήρξαν εποχές που η τεκνοποίηση προξένησε πίκρες στους Ιουδαίους;
◻ Πώς επρόκειτο να αυξηθεί ο πνευματικός Ισραήλ;
◻ Πώς ‘ο επίλοιπος καιρός ήταν σύντομος’ για τους πρώτους Χριστιανούς;
◻ Για ποιους πιθανούς λόγους οι γιοι του Νώε και οι γυναίκες τους δεν έκαναν παιδιά πριν από τον Κατακλυσμό και τι μπορούμε να πούμε για τη σημερινή κατάσταση;
[Εικόνα στη σελίδα 21]
Θα ήταν πιο δύσκολο να φύγουν στα γρήγορα από την Ιερουσαλήμ όσοι είχαν μικρά παιδιά