4. Γιος του Ιωσήφ και της Μαρίας, ετεροθαλής αδελφός του Ιησού. (Μαρ 6:3· Γα 1:19) Αν και δεν ήταν απόστολος, προφανώς αυτός ήταν ο Ιάκωβος που αναφέρεται ως επίσκοπος της Χριστιανικής εκκλησίας της Ιερουσαλήμ (Πρ 12:17) και συγγραφέας της ομώνυμης επιστολής της Αγίας Γραφής. (Ιακ 1:1) Ίσως ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία μετά τον Ιησού, δεδομένου ότι κατονομάζεται πρώτος μεταξύ των τεσσάρων γιων της Μαρίας που ήρθαν σε ύπαρξη με φυσιολογικό τρόπο—του Ιακώβου, του Ιωσήφ, του Σίμωνα και του Ιούδα. (Ματ 13:55· βλέπε ΑΔΕΛΦΟΣ.) Ο Παύλος, στην επιστολή που έγραψε προς τους Κορινθίους γύρω στο 55 Κ.Χ., αφήνει να εννοηθεί ότι ο Ιάκωβος ήταν παντρεμένος.—1Κο 9:5.

Το ότι συγγραφέας της επιστολής του Ιακώβου ήταν ο “αδελφός του Ιησού”, και όχι κάποιος από τους συνονόματους αποστόλους (είτε ο γιος του Ζεβεδαίου είτε ο γιος του Αλφαίου), διαφαίνεται στην αρχή της επιστολής του. Εκεί ο συγγραφέας συστήνεται ως «δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού», όχι ως απόστολος. Παρόμοια, και ο αδελφός του ο Ιούδας συστήθηκε ως «δούλος του Ιησού Χριστού, αδελφός δε του Ιακώβου». (Ιακ 1:1· Ιου 1) Και τα δύο αδέλφια, με ταπεινότητα, απέφυγαν να συστηθούν ως σαρκικοί αδελφοί του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Απεναντίας, τα στοιχεία υποδεικνύουν τον Ιάκωβο, τον ετεροθαλή αδελφό του Ιησού Χριστού, στον οποίο προφανώς είχε κάνει μια ειδική εμφάνιση ο αναστημένος Χριστός και ο οποίος ήταν εξέχουσα φυσιογνωμία μεταξύ των μαθητών. (Ματ 13:55· Πρ 21:15-25· 1Κο 15:7· Γα 2:9) Ο συγγραφέας της επιστολής του Ιακώβου συστήνεται ως «δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού», κατά τρόπο πολύ παρόμοιο με του Ιούδα, ο οποίος εισήγαγε την επιστολή του λέγοντας ότι ήταν «δούλος του Ιησού Χριστού, αδελφός δε του Ιακώβου». (Ιακ 1:1· Ιου 1) Επιπλέον, ο χαιρετισμός της επιστολής του Ιακώβου περιλαμβάνει τη λέξη «Χαίρετε!» όπως και η επιστολή σχετικά με την περιτομή η οποία στάλθηκε στις εκκλησίες. Σε εκείνη την περίπτωση, ο Ιάκωβος, ο ετεροθαλής αδελφός του Ιησού, ήταν προφανώς αυτός που μίλησε καθοριστικά στη σύναξη “των αποστόλων και των πρεσβυτέρων” στην Ιερουσαλήμ.—Πρ 15:13, 22, 23.

Για Ποιους Γράφτηκε. Ο Ιάκωβος έγραψε την επιστολή προς «τις δώδεκα φυλές που είναι διασκορπισμένες». (Ιακ 1:1 [ταῖς ἐν τῇ διασπορᾷ, Κείμενο]) Εδώ απευθύνεται στους πνευματικούς του “αδελφούς”, εκείνους που διακρατούν «την πίστη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού», ιδίως μάλιστα σε όσους ζούσαν εκτός Παλαιστίνης. (1:2· 2:1, 7· 5:7) Ο Ιάκωβος βασίζει μεγάλο μέρος της επιχειρηματολογίας του στις Εβραϊκές Γραφές, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι η επιστολή του προοριζόταν μόνο για τους Ιουδαίους Χριστιανούς, ακριβώς όπως το να είναι κανείς εξοικειωμένος στη σημερινή εποχή με τις Εβραϊκές Γραφές δεν αποδεικνύει ότι έχει Ιουδαϊκή καταγωγή. Η αναφορά του στον Αβραάμ ως “τον πατέρα μας” (2:21) εναρμονίζεται με τα λόγια του Παύλου στα εδάφια Γαλάτες 3:28, 29, όπου δείχνει ότι το να ανήκει κάποιος στο αληθινό σπέρμα του Αβραάμ δεν εξαρτάται από το αν είναι Ιουδαίος ή Έλληνας. Επομένως, οι «δώδεκα φυλές» στις οποίες απευθύνεται η επιστολή πρέπει να είναι ο πνευματικός «Ισραήλ του Θεού».—Γα 6:15, 16.