Φτωχοί Μεν, Αλλά Πλούσιοι—Πώς Είναι Δυνατόν;

Πριν από αιώνες, ένας σοφός άνθρωπος προσευχήθηκε να μη γίνει φτωχός. Γιατί ζήτησε κάτι τέτοιο; Επειδή φοβόταν ότι η φτώχεια θα μπορούσε να οδηγήσει σε συμπεριφορά και ενέργειες οι οποίες θα έθεταν σε κίνδυνο τη σχέση του με τον Θεό. Αυτό φαίνεται από τα εξής λόγια του: «Τρέφε με με αυτάρκη τροφήν . . . μήποτε ευρεθείς πτωχός κλέψω και λάβω το όνομα του Θεού μου επί ματαίω».—ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 30:8, 9.

ΜΗΠΩΣ αυτό σημαίνει ότι είναι αδύνατον για ένα φτωχό άτομο να υπηρετεί πιστά τον Θεό; Κάθε άλλο! Στη διάρκεια της ιστορίας, αναρίθμητοι υπηρέτες του Ιεχωβά Θεού έχουν διακρατήσει ακεραιότητα σε αυτόν παρά τις δυσχέρειες που επιφέρει η φτώχεια. Παράλληλα, ο Ιεχωβά αγαπάει όσους εμπιστεύονται σε εκείνον και προμηθεύει τα απαραίτητα για αυτούς.

Πιστά Άτομα της Αρχαιότητας

Ο απόστολος Παύλος βρέθηκε ο ίδιος σε καιρούς ανάγκης. (2 Κορινθίους 6:3, 4) Περιέγραψε επίσης ένα «μεγάλο σύννεφο» πιστών μαρτύρων της προχριστιανικής εποχής, μερικοί από τους οποίους «περιφέρθηκαν με δέρματα προβάτων, με δέρματα κατσικιών, ενώ περνούσαν στερήσεις . . . Περιπλανήθηκαν σε ερήμους και βουνά και σπηλιές και φωλιές της γης».—Εβραίους 11:37, 38· 12:1.

Ένα από αυτά τα πιστά άτομα ήταν ο προφήτης Ηλίας. Στη διάρκεια μιας ξηρασίας που κράτησε τριάμισι χρόνια, ο Ιεχωβά τον εφοδίαζε τακτικά με τροφή. Στην αρχή, ο Θεός έστειλε κοράκια στον προφήτη για να του πηγαίνουν ψωμί και κρέας. (1 Βασιλέων 17:2-6) Αργότερα, ο Ιεχωβά διατήρησε θαυματουργικά το απόθεμα του αλευριού και του λαδιού από το οποίο μια χήρα εφοδίαζε τον Ηλία. (1 Βασιλέων 17:8-16) Η τροφή ήταν πολύ απλή, αλλά διατήρησε στη ζωή τον προφήτη, τη γυναίκα και το γιο της.

Παρόμοια, ο Ιεχωβά υποστήριξε τον πιστό προφήτη Ιερεμία σε καιρούς οικονομικών δυσκολιών. Ο Ιερεμίας επέζησε από τη βαβυλωνιακή πολιορκία της Ιερουσαλήμ, όταν οι άνθρωποι ήταν αναγκασμένοι να ‘τρώγουν άρτον με ζύγιον και εν στενοχωρία’. (Ιεζεκιήλ 4:16) Τελικά, η πείνα στην πόλη έγινε τόσο ασφυκτική ώστε μερικές γυναίκες έφαγαν τη σάρκα των ίδιων τους των παιδιών. (Θρήνοι 2:20) Παρ’ όλο που ο Ιερεμίας ήταν φυλακισμένος λόγω της αφοβιάς με την οποία κήρυττε, ο Ιεχωβά φρόντισε να έχει «ολίγον άρτον» καθημερινά «εωσού εξέλιπεν όλος ο άρτος της πόλεως».—Ιερεμίας 37:21.

Έτσι, ο Ιερεμίας, όπως και ο Ηλίας, είχε λίγη τροφή. Οι Γραφές δεν μας λένε τι ή πόσο συχνά έτρωγε ο Ιερεμίας όταν εξαντλήθηκε το ψωμί στην Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά τον στήριξε και ότι επέζησε από εκείνη τη φοβερή περίοδο πείνας.

Σήμερα, η φτώχεια υπάρχει σε όλα τα μέρη του κόσμου. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας συναντάται στην Αφρική. Ένα δελτίο τύπου των Ηνωμένων Εθνών δήλωνε το 1996: «Τουλάχιστον οι μισοί Αφρικανοί ζουν στη φτώχεια». Παρά τις ολοένα και πιο αντίξοες οικονομικές καταστάσεις, ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός Αφρικανών εφαρμόζουν τις Γραφικές αρχές στη ζωή τους και υπηρετούν πιστά τον Θεό, με την πεποίθηση ότι εκείνος θα τους στηρίζει. Προσέξτε μερικά παραδείγματα από κάποιο μέρος του ταραγμένου κόσμου μας.

Παραμένουν Έντιμοι

Ο Μάικλ,a ο οποίος ζει στη Νιγηρία, είναι ένας αγρότης που έχει να συντηρήσει έξι παιδιά. «Είναι δύσκολο να είσαι έντιμος όταν δεν έχεις χρήματα για να φροντίσεις την οικογένειά σου», λέει. «Αλλά όποτε μπαίνω στον πειρασμό να φανώ ανέντιμος, θυμίζω στον εαυτό μου το εδάφιο Εφεσίους 4:28, το οποίο λέει: ‘Ο κλέφτης ας μην κλέβει πια, αλλά απεναντίας ας εργάζεται σκληρά, κάνοντας με τα χέρια του ό,τι είναι καλό έργο’. Έτσι, όταν έρχομαι αντιμέτωπος με τον πειρασμό, ρωτάω τον εαυτό μου: ‘Έχω εργαστεί για αυτά τα χρήματα;’»

«Παραδείγματος χάρη», προσθέτει ο Μάικλ, «καθώς περπατούσα μια μέρα, είδα να πέφτει μια τσάντα από το πίσω μέρος κάποιας μοτοσικλέτας. Δεν κατάφερα να σταματήσω τον οδηγό της και έτσι μάζεψα την τσάντα η οποία, όπως ανακάλυψα, ήταν γεμάτη χρήματα! Χρησιμοποιώντας την ταυτότητα που υπήρχε στην τσάντα, βρήκα τον κάτοχο και του επέστρεψα την τσάντα».

Καταπολεμούν την Κατάθλιψη

Κάποιος άντρας στη Βόρεια Αφρική παρατήρησε: «Η φτώχεια είναι [σαν] να βρίσκεται κάποιος παγιδευμένος σε μια βαθιά τρύπα, από όπου μπορεί να δει το φως και τους ανθρώπους που πηγαινοέρχονται ελεύθερα, αλλά δεν έχει φωνή να φωνάξει για βοήθεια ή για να του φέρουν μια σκάλα να ανέβει». Δεν είναι παράξενο το ότι η φτώχεια συχνά φέρνει αισθήματα κατάθλιψης και απογοήτευσης! Ακόμη και υπηρέτες του Θεού μπορεί να βλέπουν τα πλούτη των άλλων και να αρχίσουν να σκέφτονται ότι δεν αξίζει να ζει κανείς μια ζωή ακεραιότητας. (Παράβαλε Ψαλμός 73:2-13.) Πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τέτοια αισθήματα;

Ο Πίτερ, από τη Δυτική Αφρική, απολύθηκε έπειτα από 19 χρόνια σε κάποια κυβερνητική υπηρεσία. Τώρα βασίζεται κυρίως σε μια μικρή σύνταξη για να τα βγάζει πέρα. «Όταν περνάω περιόδους αποθάρρυνσης», δηλώνει ο Πίτερ, «υπενθυμίζω στον εαυτό μου τα όσα έχω διαβάσει στην Αγία Γραφή και στα έντυπα της Εταιρίας Σκοπιά. Αυτό το παλιό σύστημα πρόκειται σύντομα να παρέλθει, και περιμένουμε ένα καλύτερο σύστημα.

»Επίσης, σκέφτομαι το εδάφιο 1 Πέτρου 5:9, το οποίο λέει: ‘Ταχθείτε εναντίον [του Σατανά], στερεοί στην πίστη, γνωρίζοντας ότι τα ίδια πράγματα όσον αφορά τα παθήματα συμβαίνουν σε ολόκληρη την αδελφότητά σας στον κόσμο’. Έτσι, δεν είμαι ο μόνος που περνάει δυσκολίες. Αυτές οι υπενθυμίσεις με βοηθούν να διώχνω τις αποθαρρυντικές και καταθλιπτικές σκέψεις».

«Εξάλλου», προσθέτει ο Πίτερ, «ο Ιησούς, αν και εκτέλεσε πολλά θαύματα όταν ήταν στη γη, κανέναν δεν έκανε πλούσιο από υλική άποψη. Γιατί να περιμένω ότι θα κάνει εμένα πλούσιο;»

Η Δύναμη της Προσευχής

Το να πλησιάζουμε τον Ιεχωβά Θεό με προσευχή είναι ένας άλλος τρόπος για να καταπολεμούμε τις αρνητικές σκέψεις. Όταν η Μαίρη έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά το 1960, η οικογένειά της την αποκήρυξε. Ανύπαντρη και πάνω από 50 χρονών σήμερα, έχει εύθραυστη υγεία και πολύ λίγα από υλική άποψη. Παρ’ όλα αυτά, δείχνει ζήλο στη Χριστιανική διακονία.

Η Μαίρη λέει: «Όταν νιώθω αποθαρρημένη, στρέφομαι στον Ιεχωβά με προσευχή. Ξέρω ότι κανένας δεν μπορεί να με βοηθήσει περισσότερο από ό,τι εκείνος. Έχω μάθει πως όταν εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά, αυτός σε βοηθάει. Πάντοτε θυμάμαι τα λόγια του Βασιλιά Δαβίδ που είναι γραμμένα στο εδάφιο Ψαλμός 37:25: ‘Νέος ήμην και ήδη εγήρασα, και δεν είδον δίκαιον εγκαταλελειμμένον ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτον’.

»Αντλώ επίσης ενθάρρυνση από τις εμπειρίες μεγαλύτερων σε ηλικία πνευματικών αδελφών οι οποίες αναφέρονται στη Σκοπιά. Ο Ιεχωβά Θεός τούς βοήθησε, και έτσι γνωρίζω ότι θα συνεχίσει να βοηθάει και εμένα. Αυτός ευλογεί τη δουλίτσα μου—πουλάω φούφου [ένα φαγητό από κασσάβα]—και καταφέρνω να καλύπτω τις καθημερινές μου ανάγκες. Μερικές φορές όταν δεν έχω πια καθόλου χρήματα και αναρωτιέμαι τι να κάνω, ο Ιεχωβά στέλνει κάποιο άτομο που μου δίνει ένα δώρο και λέει: ‘Αδελφή, πάρε αυτό σε παρακαλώ’. Ο Ιεχωβά δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ».

Η Αξία της Μελέτης της Αγίας Γραφής

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσδίδουν μεγάλη αξία στη μελέτη του Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, και όσοι από αυτούς είναι φτωχοί δεν αποτελούν εξαίρεση. Ο 60χρονος Τζον υπηρετεί ως σκαπανέας (ολοχρόνιος κήρυκας της Βασιλείας) και διακονικός υπηρέτης στην εκκλησία. Ζει σε ένα ετοιμόρροπο διώροφο κτίριο μαζί με άλλες 13 οικογένειες. Το δωμάτιό του είναι ένα τμήμα του διαδρόμου του πρώτου ορόφου, με χωρίσματα από κόντρα πλακέ. Σε αυτό υπάρχουν δύο παλιές καρέκλες και ένα τραπέζι με στοίβες από βοηθήματα για μελέτη της Αγίας Γραφής. Εκείνος κοιμάται πάνω σε αχυρόστρωμα.

Ο Τζον έβγαζε σχεδόν ένα δολάριο (περ. 250 δρχ.) τη μέρα πουλώντας ψωμί, αλλά όταν απαγορεύτηκε η εισαγωγή σιταριού, έχασε αυτό το μέσο επιβίωσης. Ο ίδιος λέει: «Μερικές φορές τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, αλλά συνεχίζω το σκαπανικό. Ο Ιεχωβά είναι εκείνος που με συντηρεί. Κάνω όποια εργασία βρω και δεν βασίζομαι σε κανέναν άνθρωπο για να με υποστηρίξει ή να με θρέψει, αν και οι αδελφοί στην εκκλησία προσφέρουν μεγάλη βοήθεια. Με βοηθούν στην αναζήτησή μου για εργασία και μερικές φορές μού δίνουν χρηματικά δώρα.

»Αφιερώνω χρόνο για ανάγνωση της Αγίας Γραφής και των εντύπων της Εταιρίας Σκοπιά. Μελετώ τις πολύ πρωινές ώρες όταν υπάρχει ησυχία στο σπίτι και διαβάζω αργά τη νύχτα όποτε έχουμε ρεύμα. Ξέρω ότι πρέπει να συνεχίζω την προσωπική μου μελέτη».

Εκπαίδευση Παιδιών για Ζωή

Ο Ντάνιελ είναι χήρος με έξι παιδιά. Το 1985 έχασε την εργασία του, έπειτα από 25 χρόνια, αλλά βρήκε δουλειά ως αποθηκάριος. «Η ζωή είναι δύσκολη από οικονομική άποψη για την οικογένεια», λέει. «Τώρα μπορούμε να τρώμε μόνο μία φορά τη μέρα. Κάποια φορά, περάσαμε τρεις μέρες χωρίς φαγητό. Μόνο νερό είχαμε να πιούμε για να ζήσουμε».

Ο Ντάνιελ υπηρετεί ως πρεσβύτερος στην εκκλησία. «Ποτέ δεν χάνω τις Χριστιανικές συναθροίσεις και είμαι πολυάσχολος με θεοκρατικούς διορισμούς», λέει. «Οποτεδήποτε πρέπει να γίνει κάποια εργασία στην Αίθουσα Βασιλείας, φροντίζω να είμαι και εγώ παρών. Όταν τα πράγματα είναι δύσκολα, υπενθυμίζω στον εαυτό μου τα λόγια που είπε ο Πέτρος στον Ιησού και τα οποία καταγράφονται στο εδάφιο Ιωάννης 6:68: ‘Κύριε, σε ποιον να πάμε;’ Αν πάψω να υπηρετώ τον Ιεχωβά, πού να πάω; Τα λόγια του Παύλου, στα εδάφια Ρωμαίους 8:35-39, επίσης με γεμίζουν με αποφασιστικότητα, επειδή δείχνουν ότι τίποτα δεν θα μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού και του Χριστού. Αυτή είναι η στάση που ενσταλάζω στα παιδιά μου. Τους λέω διαρκώς ότι ποτέ δεν πρέπει να αφήσουμε τον Ιεχωβά». Ο ζήλος του Ντάνιελ, σε συνδυασμό με την τακτική οικογενειακή Γραφική μελέτη, ασκεί θετική επίδραση στα παιδιά του.

Το Πνεύμα της Γενναιοδωρίας

Θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι εκείνοι που ζουν σε μεγάλη φτώχεια δεν θα ήταν καθόλου σε θέση να συνεισφέρουν οικονομικά για την προώθηση των συμφερόντων της Βασιλείας. Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. (Παράβαλε Λουκάς 21:1-4.) Μερικοί Μάρτυρες στην Γκάνα, οι οποίοι εξασφαλίζουν τα προς το ζην κυρίως από την καλλιέργεια διαφόρων ειδών, ξεχωρίζουν ένα μέρος από το χωράφι τους προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν για την προώθηση των συμφερόντων της Βασιλείας του Θεού. Όταν πουλούν τη σοδειά από αυτό το κομμάτι του χωραφιού, χρησιμοποιούν τα χρήματα αποκλειστικά και μόνο για αυτόν το σκοπό, που περιλαμβάνει και τις συνεισφορές τους στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Η Τζόουν, η οποία ζει στην Κεντρική Αφρική, είναι σκαπάνισσα. Για να φροντίσει τον παράλυτο σύζυγό της και τέσσερα άλλα άτομα που εξαρτώνται οικονομικά από αυτήν, πουλάει ψωμί. Όταν η εκκλησία στην οποία συναθροίζεται χρειάστηκε πάγκους για την Αίθουσα Βασιλείας, η οικογένεια της Τζόουν αποφάσισε να προσφέρει όλα τα χρήματα που είχαν στο σπίτι. Έτσι, δεν τους έμεινε τίποτα. Την επόμενη μέρα, όμως, κάποιος τους εξόφλησε απροσδόκητα ένα παλιό χρέος, και έτσι πήραν χρήματα τα οποία είχαν πάψει να ελπίζουν ότι θα λάβουν ποτέ!

Η Τζόουν είναι κεφάτη και δεν ανησυχεί υπερβολικά για τα χρήματα. «Εξηγώ την κατάστασή μου στον Ιεχωβά όταν προσεύχομαι και κατόπιν βγαίνω στη διακονία αγρού. Γνωρίζουμε ότι σε αυτό το σύστημα πραγμάτων δεν υπάρχει μεγάλη ελπίδα για καλύτερους καιρούς. Ωστόσο, ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά θα συνεχίσει να προμηθεύει τα απαραίτητα για τις ανάγκες μας».

Δείχνουν Φιλοπονία

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διακρίνονται για την αγάπη που έχουν ο ένας για τον άλλον. (Ιωάννης 13:35) Όσοι έχουν χρήματα βοηθούν τους συγχριστιανούς τους που βρίσκονται σε ανάγκη. Συχνά το κάνουν αυτό με κάποιο δώρο και άλλες φορές βοηθώντας τους να βρουν εργασία.

Ο Μαρκ, ο οποίος ζει στο Κονγκό, υποφέρει από λέπρα. Τα δάχτυλα των ποδιών του και των χεριών του έχουν παραμορφωθεί. Έτσι, για να περπατήσει χρειάζεται πατερίτσες. Όταν αποφάσισε ο Μαρκ να υπηρετήσει τον Ιεχωβά, άρχισε να κάνει μεγάλες αλλαγές στη ζωή του. Αντί να ζητιανεύει για τροφή, όπως έκανε προηγουμένως, άρχισε να καλλιεργεί μόνος του διάφορα είδη. Επίσης έφτιαχνε πλίθους και τους πουλούσε.

Παρά τη σωματική του ανικανότητα, ο Μαρκ συνέχισε να εργάζεται με φιλοπονία. Τελικά αγόρασε κάποιο κομμάτι γης και έχτισε εκεί ένα μικρό σπιτάκι. Σήμερα ο Μαρκ υπηρετεί ως πρεσβύτερος σε μια εκκλησία και απολαμβάνει το σεβασμό των κατοίκων της πόλης στην οποία ζει. Τώρα βοηθάει ο ίδιος άλλα άπορα άτομα.

Φυσικά, σε πολλά μέρη είναι πρακτικά αδύνατον να βρεθεί εργασία. Ένας Χριστιανός πρεσβύτερος που υπηρετεί σε κάποιο από τα γραφεία τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά στην Κεντρική Αφρική έγραψε: «Πολλοί αδελφοί εδώ δεν έχουν εργασία. Μερικοί προσπαθούν να δημιουργήσουν μόνοι τους εργασία, αλλά αυτό είναι δύσκολο. Πολλοί σκέφτονται ότι, εφόσον θα υποφέρουν έτσι και αλλιώς, θα κάνουν υλικές θυσίες ως σκαπανείς. Καθώς ενεργούν έτσι, πολλοί διαπιστώνουν ότι ευλογούνται πιο πλούσια από ό,τι θα ευλογούνταν αν είχαν μια εργασία με μικρή ή καθόλου αμοιβή».

Ο Ιεχωβά Υποστηρίζει το Λαό Του

Ο Ιησούς Χριστός είπε για τον εαυτό του: «Οι αλεπούδες έχουν φωλιές και τα πουλιά του ουρανού έχουν τόπους να κουρνιάσουν, αλλά ο Γιος του ανθρώπου δεν έχει πουθενά να γείρει το κεφάλι του». (Λουκάς 9:58) Παρόμοια, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Μέχρι αυτήν ακριβώς την ώρα, συνεχίζουμε να πεινάμε, καθώς και να διψάμε και να είμαστε ανεπαρκώς ντυμένοι και να δεχόμαστε χτυπήματα και να είμαστε άστεγοι».—1 Κορινθίους 4:11.

Τόσο ο Ιησούς όσο και ο Παύλος επέλεξαν να ζουν μια ζωή με περιορισμένα οικονομικά μέσα ώστε να μπορούν να επιδίδονται πληρέστερα στη διακονία τους. Πολλοί σημερινοί Χριστιανοί είναι φτωχοί επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή. Εντούτοις, εφαρμόζουν τις Γραφικές αρχές στη ζωή τους και επιζητούν με ζήλο να υπηρετούν τον Θεό. Γνωρίζουν ότι είναι πολύ αγαπητοί στον Ιεχωβά καθώς διαπιστώνουν στην πράξη πόσο αληθινή είναι η διαβεβαίωση του Ιησού: «Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του, και όλα αυτά τα άλλα [υλικά πράγματα] θα σας προστεθούν». (Ματθαίος 6:25-33) Επιπλέον, αυτοί οι φτωχοί υπηρέτες του Θεού έχουν αποδείξεις που πιστοποιούν ότι ‘η ευλογία του Ιεχωβά πλουτίζει’.—Παροιμίαι 10:22.

[Υποσημείωση]

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

Ποιοι Είναι «Εκτελεστές του Λόγου»;

ΣΥΜΦΩΝΑ με μια δημοσκόπηση που έγινε το 1994, το 96 τοις εκατό των Αμερικανών «πιστεύουν στον Θεό ή σε ένα παγκόσμιο πνεύμα». Επίσης, υπάρχουν «περισσότερες εκκλησίες ανά άτομο στις Ηνωμένες Πολιτείες από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο κράτος στη Γη», ανέφερε το περιοδικό Νέα των Η.Π.Α. & Παγκόσμιες Ειδήσεις (U.S.News & World Re­port). Παρά αυτή την επιφανειακή ευσέβεια, ο Τζορτζ Γκάλοπ, ο οποίος έχει μεγάλη πείρα στις δημοσκοπήσεις, αναφέρει: «Η ωμή πραγματικότητα είναι ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν γνωρίζουν τι πιστεύουν ή γιατί το πιστεύουν».

Οι στατιστικές δείχνουν επίσης ότι υπάρχει μεγάλο χάσμα ανάμεσα στα θρησκευτικά πιστεύω και στις πράξεις πολλών ανθρώπων. Παραδείγματος χάρη, «οι κοινωνιολόγοι παρατηρούν ότι μερικές από τις περιοχές της χώρας στις οποίες υπάρχουν τα υψηλότερα ποσοστά εγκλήματος είναι επίσης τόποι όπου επικρατούν ισχυρότερες θρησκευτικές πεποιθήσεις και συνήθειες», λέει ο συγγραφέας Τζέφρι Σέιλερ.

Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Γιατί; Διότι, από τον πρώτο κιόλας αιώνα, ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε τους συγχριστιανούς του να προσέχουν εκείνους που «διακηρύσσουν δημόσια ότι γνωρίζουν τον Θεό, αλλά τον απαρνούνται με τα έργα τους». (Τίτο 1:16) Επιπλέον, ο Παύλος είπε στον νεαρό Τιμόθεο ότι ένα χαρακτηριστικό των ‘τελευταίων ημερών’ θα ήταν πως οι άνθρωποι ‘θα είχαν μορφή θεοσεβούς αφοσίωσης, αλλά θα αποδεικνύονταν ψευδείς ως προς τη δύναμή της’.—2 Τιμόθεο 3:1, 5.

Εντούτοις, οι αληθινοί Χριστιανοί κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να τηρούν την εντολή του Ιησού Χριστού: «Πηγαίνετε . . . και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη». (Ματθαίος 28:19) Με αυτόν τον τρόπο, γίνονται «εκτελεστές του λόγου, και όχι μόνο ακροατές».—Ιακώβου 1:22.

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο προσδίδουν μεγάλη αξία στη μελέτη της Αγίας Γραφής