Να Παραμένετε Κοντά στην Οργάνωση του Ιεχωβά

Ο ΜΑΘΗΤΗΣ ΙΑΚΩΒΟΣ έγραψε: «Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς». (Ιακ. 4:8) Ναι, ο Ιεχωβά δεν είναι ούτε τόσο ψηλά ούτε τόσο μακριά ώστε να μην ακούει τις εκφράσεις μας προς αυτόν, παρά τις ατέλειές μας. (Πράξ. 17:27) Πώς μπορούμε να πλησιάσουμε τον Θεό; Μπορούμε να το κάνουμε αυτό οικοδομώντας στενή προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά, κάτι που περιλαμβάνει ένθερμη προσευχή. (Ψαλμ. 39:12) Καλλιεργούμε επίσης στενή σχέση με τον Θεό μελετώντας τακτικά τον Λόγο του, την Αγία Γραφή. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να γνωρίσουμε τον Ιεχωβά Θεό, τους σκοπούς του και το θέλημά του για εμάς. (2 Τιμ. 3:16, 17) Ως εκ τούτου, μαθαίνουμε να τον αγαπάμε και αναπτύσσουμε υγιή φόβο μήπως τον δυσαρεστήσουμε.​—Ψαλμ. 25:14.

² Ωστόσο, η στενή σχέση με τον Ιεχωβά είναι εφικτή μόνο μέσω του Γιου του, του Ιησού. (Ιωάν. 17:3· Ρωμ. 5:10) Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να μας δώσει ποτέ μεγαλύτερη ενόραση στον νου του Ιεχωβά από ό,τι ο Ιησούς. Εκείνος γνώριζε τόσο καλά τον Πατέρα του ώστε μπορούσε να πει: «Κανείς δεν γνωρίζει ποιος είναι ο Γιος εκτός από τον Πατέρα, και κανείς δεν γνωρίζει ποιος είναι ο Πατέρας εκτός από τον Γιο και εκείνον στον οποίο ο Γιος θέλει να τον αποκαλύψει». (Λουκ. 10:22) Γι’ αυτό, όταν μελετάμε τα Ευαγγέλια για να μάθουμε τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόταν και ένιωθε ο Ιησούς, στην ουσία μαθαίνουμε πώς σκέφτεται και πώς νιώθει ο Ιεχωβά. Αυτή η γνώση μάς επιτρέπει να πλησιάζουμε περισσότερο τον Θεό μας.

³ Υπό την ηγεσία του Γιου του Θεού, καλλιεργούμε στενή σχέση με τον Ιεχωβά παραμένοντας κοντά στον ορατό αγωγό που μας δείχνει πώς να κάνουμε το θέλημα του Θεού. Όπως προειπώθηκε στα εδάφια Ματθαίος 24:45-47, ο Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, έχει διορίσει “τον πιστό και φρόνιμο δούλο” να παρέχει “τροφή στον κατάλληλο καιρό” για το σπιτικό της πίστης. Σήμερα, ο πιστός δούλος μάς προμηθεύει άφθονη πνευματική τροφή. Μέσω αυτού του αγωγού, ο Ιεχωβά μάς συμβουλεύει να διαβάζουμε τον Λόγο Του καθημερινά, να παρακολουθούμε τακτικά τις συναθροίσεις μας και να έχουμε ουσιαστική συμμετοχή στο κήρυγμα των “καλών νέων της Βασιλείας”. (Ματθ. 24:14· 28:19, 20· Ιησ. Ναυή 1:8· Ψαλμ. 1:1-3) Ποτέ δεν θα θέλαμε να έχουμε σαρκική άποψη για τον πιστό δούλο. Πρέπει να προσπαθούμε να παραμένουμε κοντά στο ορατό μέρος της οργάνωσης του Ιεχωβά και να ανταποκρινόμαστε στην κατεύθυνσή του. Με αυτόν τον τρόπο θα έρθουμε πιο κοντά στον Θεό μας, τον Ιεχωβά, και επίσης θα ενισχυόμαστε και θα προστατευόμαστε παρά τις δοκιμασίες.

ΓΙΑΤΙ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ

⁴ Πιθανόν να είστε πολλά χρόνια στην αλήθεια. Αν συμβαίνει αυτό, ασφαλώς γνωρίζετε τι σημαίνει να υπομένετε δοκιμές της ακεραιότητας. Αλλά ακόμη και αν πρόσφατα γνωρίσατε τον Ιεχωβά και συνταυτιστήκατε με τον λαό του, αντιλαμβάνεστε ότι ο Σατανάς ο Διάβολος εναντιώνεται σε οποιονδήποτε υποτάσσεται στην κυριαρχία του Ιεχωβά. (2 Τιμ. 3:12) Είτε λοιπόν έχετε υπομείνει λίγα είτε πολλά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβηθείτε ή να αποθαρρυνθείτε. Ο Ιεχωβά υπόσχεται ότι θα σας στηρίξει και θα σας ανταμείψει με απελευθέρωση και μελλοντική ζωή.​—Εβρ. 13:5, 6· Αποκ. 2:10.

⁵ Όλοι μας μπορεί να υποστούμε και άλλες δοκιμασίες στη διάρκεια αυτών των ημερών που απομένουν στο σύστημα του Σατανά. Αφότου εγκαθιδρύθηκε η Βασιλεία του Θεού το 1914, δεν επιτρέπεται στον Σατανά η πρόσβαση στους ουρανούς του Ιεχωβά. Ρίχτηκε κάτω στη γη, όπου βρίσκεται περιορισμένος μαζί με τους πονηρούς αγγέλους του. Τα αυξημένα «αλίμονο» στη γη, περιλαμβανομένου και του εντεινόμενου διωγμού των αφιερωμένων υπηρετών του Ιεχωβά, είναι αποτέλεσμα του θυμού του Σατανά και απόδειξη ότι ζούμε στις τελευταίες ημέρες της πονηρής του διακυβέρνησης πάνω στην ανθρωπότητα.​—Αποκ. 12:1-12.

⁶ Ο Σατανάς είναι εξοργισμένος με την υποβιβασμένη του κατάσταση και γνωρίζει ότι ο καιρός που του απομένει είναι λίγος. Μαζί με τους δαίμονές του, καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να παρεμποδίσει το έργο κηρύγματος της Βασιλείας και να καταστρέψει την ενότητα των υπηρετών του Ιεχωβά. Αυτό μας φέρνει στις γραμμές μάχης του πνευματικού πολέμου, ο οποίος περιγράφεται ως αγώνας όχι «ενάντια σε αίμα και σάρκα, αλλά ενάντια στις κυβερνήσεις, ενάντια στις εξουσίες, ενάντια στους κοσμοκράτορες αυτού του σκοταδιού, ενάντια στις πονηρές πνευματικές δυνάμεις στους ουράνιους τόπους». Για να βγούμε νικητές με το μέρος του Ιεχωβά, δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε τη μάχη, αλλά πρέπει να διατηρούμε την πνευματική μας πανοπλία ανέπαφη. Πρέπει να “μείνουμε σταθεροί ενάντια στις πανούργες πράξεις” του Διαβόλου. (Εφεσ. 6:10-17) Αυτό απαιτεί υπομονή από μέρους μας.

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗΣ

⁷ Υπομονή είναι η ικανότητα που έχει κάποιος να αντέχει σε κακουχίες ή αντιξοότητες. Από πνευματική άποψη, η υπομονή αναφέρεται στην ιδιότητα του να είμαστε σταθεροί κάνοντας το σωστό ενώ αντιμετωπίζουμε κακουχίες, εναντίωση, διωγμό ή οτιδήποτε άλλο έχει στόχο να μας απομακρύνει από την πορεία ακεραιότητάς μας προς τον Θεό. Η Χριστιανική υπομονή πρέπει να καλλιεργείται. Αυτό απαιτεί χρόνο. Η ικανότητα που έχουμε να υπομένουμε αυξάνεται καθώς σημειώνουμε πνευματική πρόοδο. Υπομένοντας μικρές δοκιμές της πίστης μας που προκύπτουν στην αρχή της Χριστιανικής μας πορείας, γινόμαστε πιο δυνατοί, ικανοί να υπομείνουμε δυσκολότερες δοκιμασίες που είναι βέβαιο ότι θα έρθουν. (Λουκ. 16:10) Δεν έχουμε το περιθώριο να περιμένουμε ωσότου έρθουν μεγάλες δοκιμασίες και τότε να αποφασίσουμε να παραμείνουμε σταθεροί στην πίστη. Πρέπει να πάρουμε τη σταθερή μας απόφαση προτού έρθει η δοκιμή. Τονίζοντας ότι η υπομονή πρέπει να καλλιεργείται μαζί με άλλες θεοσεβείς ιδιότητες, ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Να καταβάλετε κάθε ένθερμη προσπάθεια για να εφοδιάσετε την πίστη σας με αρετή, την αρετή σας με γνώση, τη γνώση σας με εγκράτεια, την εγκράτειά σας με υπομονή, την υπομονή σας με θεοσεβή αφοσίωση, τη θεοσεβή αφοσίωσή σας με αδελφική στοργή, την αδελφική στοργή σας με αγάπη».​—2 Πέτρ. 1:5-7· 1 Τιμ. 6:11.

⁸ Ο Ιάκωβος επισημαίνει στην επιστολή του πόσο σπουδαίο είναι να καλλιεργούμε υπομονή λέγοντας: «Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες, γνωρίζοντας ότι η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστης σας παράγει υπομονή. Η υπομονή όμως ας ολοκληρώσει το έργο της, ώστε να είστε πλήρεις και υγιείς από όλες τις απόψεις, χωρίς να υστερείτε σε τίποτα». (Ιακ. 1:2-4) Ο Ιάκωβος λέει ότι οι Χριστιανοί πρέπει να δέχονται ευχαρίστως τις δοκιμασίες και να χαίρονται για αυτές επειδή μας βοηθούν να παράγουμε υπομονή. Βλέπετε εσείς έτσι τα πράγματα; Ο Ιάκωβος δείχνει κατόπιν ότι και η ίδια η υπομονή έχει ένα έργο να επιτελέσει καθώς τελειοποιεί τη Χριστιανική μας προσωπικότητα και μας κάνει πλήρως αποδεκτούς στον Θεό. Ναι, η υπομονή μας οικοδομείται μέρα με τη μέρα καθώς βιώνουμε δοκιμασίες και τις υπερνικούμε. Στη συνέχεια, παράγει άλλες επιθυμητές και απαραίτητες ιδιότητες.

⁹ Η υπομονή μας ευαρεστεί τον Ιεχωβά και θα τον υποκινήσει να μας χαρίσει την ανταμοιβή της αιώνιας ζωής. Ο Ιάκωβος έγραψε επίσης: «Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που υπομένει δοκιμασία, επειδή, όταν γίνει επιδοκιμασμένος, θα λάβει το στεφάνι της ζωής, το οποίο υποσχέθηκε ο Ιεχωβά σε εκείνους που Τον αγαπούν». (Ιακ. 1:12) Ναι, υπομένουμε με την προοπτική της ζωής. Χωρίς υπομονή, δεν μπορούμε να παραμείνουμε στην αλήθεια. Αν υποκύψουμε σε κοσμικές πιέσεις, θα βρεθούμε στον κόσμο. Χωρίς υπομονή, δεν θα συνεχίσουμε να έχουμε το πνεύμα του Ιεχωβά και, επομένως, δεν θα παράγουμε τον καρπό του στη ζωή μας.

¹⁰ Για να συνεχίσουμε να υπομένουμε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, χρειάζεται να καλλιεργούμε τη σωστή στάση για τα παθήματα που αντιμετωπίζουμε ως Χριστιανοί. Θυμηθείτε ότι ο Ιάκωβος έγραψε: «Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά». Αυτό ίσως να μην είναι εύκολο, εφόσον μπορεί να περιλαμβάνονται σωματικά παθήματα ή ψυχική οδύνη. Αλλά να θυμάστε ότι διακυβεύεται η μελλοντική ζωή μας. Μια εμπειρία των αποστόλων μάς βοηθάει να δούμε πώς μπορούμε να χαιρόμαστε στη διάρκεια των παθημάτων. Η αφήγηση βρίσκεται στο βιβλίο των Πράξεων και λέει: «Κάλεσαν τους αποστόλους, τους έδειραν και, αφού τους πρόσταξαν να μη μιλούν με βάση το όνομα του Ιησού, τους άφησαν να φύγουν. Αυτοί λοιπόν έφυγαν από το Σάνχεδριν χαρούμενοι, επειδή είχαν θεωρηθεί άξιοι να υποστούν κακομεταχείριση για χάρη του ονόματός του». (Πράξ. 5:40, 41) Οι απόστολοι καταλάβαιναν πως τα παθήματά τους αποδείκνυαν ότι είχαν υπακούσει στην εντολή του Ιησού και ότι είχαν λάβει την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Χρόνια αργότερα, όταν ο Πέτρος έγραφε την πρώτη θεόπνευστη επιστολή του, σχολίασε την αξία τού να υποφέρει κανείς τέτοια παθήματα για χάρη της δικαιοσύνης.​—1 Πέτρ. 4:12-16.

¹¹ Μια άλλη εμπειρία περιλαμβάνει τον Παύλο και τον Σίλα. Όταν έκαναν το ιεραποστολικό τους έργο στους Φιλίππους, συνελήφθησαν με την κατηγορία ότι αναστάτωναν την πόλη και κήρυτταν παράνομα έθιμα. Ως αποτέλεσμα, τους χτύπησαν άγρια και τους έριξαν στη φυλακή. Η αφήγηση της Γραφής μάς λέει ότι, ενώ ήταν ακόμη στη φυλακή και κανείς δεν είχε περιποιηθεί τις πληγές τους, «κατά τα μεσάνυχτα, ο Παύλος και ο Σίλας προσεύχονταν και αινούσαν τον Θεό με ύμνους, και οι φυλακισμένοι τούς άκουγαν». (Πράξ. 16:16-25) Ο Παύλος και ο συνεργάτης του είχαν τη σωστή άποψη για τα παθήματα που υπέφεραν για χάρη του Χριστού, θεωρώντας τα όχι μόνο απόδειξη της δικής τους ακεραιότητας ενώπιον Θεού και ανθρώπων, αλλά και μέσο για να δοθεί περαιτέρω μαρτυρία σε εκείνους που θα ήθελαν να ακούσουν τα καλά νέα. Περιλαμβανόταν και η ζωή άλλων. Την ίδια εκείνη νύχτα, ο δεσμοφύλακας και το σπιτικό του άκουσαν τα καλά νέα και έγιναν μαθητές. (Πράξ. 16:26-34) Ο Παύλος και ο Σίλας εμπιστεύτηκαν στον Ιεχωβά, στη δύναμή του και στην προθυμία του να τους στηρίζει στα παθήματά τους, και δεν απογοητεύτηκαν.

¹² Ο Ιεχωβά προμηθεύει και σήμερα όλα όσα χρειαζόμαστε ώστε να μας στηρίζει σε καιρούς δοκιμασιών. Θέλει να υπομείνουμε. Μας έχει δώσει τον θεόπνευστο Λόγο του για να μας εφοδιάζει με ακριβή γνώση σχετικά με τον σκοπό του. Αυτό οικοδομεί την πίστη μας. Έχουμε την ευκαιρία να συναναστρεφόμαστε με ομοπίστους, και να αποδίδουμε ιερή υπηρεσία. Έχουμε επίσης το προνόμιο να διατηρούμε στενή συναναστροφή με τον ίδιο τον Ιεχωβά μέσω προσευχής. Εκείνος ακούει τις εκφράσεις αίνου και τα ένθερμα αιτήματα που του απευθύνουμε για βοήθεια ώστε να διατηρήσουμε καθαρή υπόσταση ενώπιόν του. (Φιλιπ. 4:13) Ας μην ξεχνάμε επίσης πόση δύναμη αντλούμε όταν συλλογιζόμαστε την ελπίδα που έχει τεθεί μπροστά μας.​—Ματθ. 24:13· Εβρ. 6:18· Αποκ. 21:1-4.

ΥΠΟΜΕΝΟΥΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ

¹³ Οι δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε σήμερα μοιάζουν πολύ με εκείνες που αντιμετώπισαν οι πρώτοι μαθητές του Ιησού Χριστού. Στους σύγχρονους καιρούς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν υποστεί φραστική και σωματική κακομεταχείριση στα χέρια παραπληροφορημένων εναντιουμένων. Όπως και στις ημέρες των αποστόλων, μεγάλο μέρος της εναντίωσης υποκινείται από φανατικούς θρησκευόμενους, των οποίων τις ψεύτικες διδασκαλίες και ενέργειες ξεσκεπάζει ο Λόγος του Θεού. (Πράξ. 17:5-9, 13) Κάποιες φορές, ο λαός του Ιεχωβά διεκδικεί τα νομικά δικαιώματα που εγγυώνται οι πολιτικές κυβερνήσεις και δικαιώνεται. (Πράξ. 22:25· 25:11) Ωστόσο, υπάρχουν και κυβερνήτες που επιβάλλουν επίσημες απαγορεύσεις στο έργο μας, προσπαθώντας να σταματήσουν τη Χριστιανική μας διακονία. (Ψαλμ. 2:1-3) Όταν συμβαίνει αυτό, ακολουθούμε με τόλμη το παράδειγμα των πιστών αποστόλων, οι οποίοι είπαν: «Πρέπει να υποτασσόμαστε πρωτίστως στην εξουσία του Θεού και όχι των ανθρώπων».​—Πράξ. 5:29.

¹⁴ Καθώς το πνεύμα του εθνικισμού εντείνεται σε ολόκληρη τη γη, ασκούνται μεγαλύτερες πιέσεις στους κήρυκες των καλών νέων για να σταματήσουν τη θεόδοτη διακονία τους. Όλοι οι υπηρέτες του Θεού συνειδητοποιούν ακόμη πιο πολύ την προειδοποίηση που βρίσκεται στα εδάφια Αποκάλυψη 14:9-12 σχετικά με τη λατρεία “του θηρίου και της εικόνας του”. Αντιλαμβανόμαστε τη σπουδαιότητα των λόγων του Ιωάννη: «Εδώ είναι που απαιτείται υπομονή από μέρους των αγίων, εκείνων που τηρούν τις εντολές του Θεού και διακρατούν την πίστη του Ιησού».

¹⁵ Μπορεί να αντιμετωπίσετε δοκιμασίες εξαιτίας πολέμων, επαναστάσεων ή απροκάλυπτου διωγμού και επίσημων απαγορεύσεων και να είναι αδύνατον να επιτελείτε τη Χριστιανική σας λατρεία ελεύθερα. Ίσως να μην μπορείτε να συναθροίζεστε ως εκκλησία. Η επαφή με το γραφείο τμήματος μπορεί να διακοπεί. Ίσως σταματήσουν οι επισκέψεις των επισκόπων περιοχής. Μπορεί να μην έρχονται έντυπα. Αν συμβεί κάτι από αυτά, τι πρέπει να κάνετε;

¹⁶ Η απάντηση είναι να κάνετε ό,τι μπορείτε και όσο περισσότερα μπορείτε υπό αυτές τις συνθήκες. Προφανώς θα μπορείτε να έχετε προσωπική μελέτη. Συνήθως είναι εφικτό να συναθροίζονται μικροί όμιλοι για μελέτη σε σπίτια. Έντυπα που μελετήθηκαν στο παρελθόν και η ίδια η Γραφή μπορούν να χρησιμοποιούνται ως βάση για συναθροίσεις. Μην ανησυχείτε ούτε να ταράζεστε. Σε γενικές γραμμές, το Κυβερνών Σώμα θα είναι σε θέση να αποκαταστήσει κάποια επικοινωνία με τους υπεύθυνους αδελφούς σε σύντομο χρονικό διάστημα.

¹⁷ Ακόμη και αν βρεθείτε απομονωμένος, μακριά από όλους τους Χριστιανούς αδελφούς σας, να θυμάστε ότι δεν είστε απομονωμένος από τον Ιεχωβά και τον Γιο του, τον Ιησού Χριστό. Μπορείτε να διατηρήσετε την ελπίδα σας σταθερή. Ο Ιεχωβά μπορεί και υπό αυτές τις συνθήκες να ακούει τις προσευχές σας και να σας ενισχύει με το πνεύμα του. Να αποβλέπετε σε αυτόν για καθοδηγία. Να θυμάστε ότι είστε υπηρέτης του Ιεχωβά και μαθητής του Ιησού Χριστού. Επομένως, να επωφελείστε από τις ευκαιρίες για μαρτυρία. Ο Ιεχωβά θα ευλογήσει τις προσπάθειές σας, και μπορεί σύντομα να ενωθούν και άλλοι μαζί σας στην αληθινή λατρεία.​—Πράξ. 4:13-31· 5:27-42· Φιλιπ. 1:27-30· 4:6, 7· 2 Τιμ. 4:16-18.

¹⁸ Αν, ωστόσο, αντιμετωπίσετε την απειλή του θανάτου όπως οι απόστολοι και άλλοι, να θέτετε την εμπιστοσύνη σας «στον Θεό που ανασταίνει τους νεκρούς». (2 Κορ. 1:8-10) Η πίστη σας στην προμήθεια της ανάστασης μπορεί να σας βοηθήσει να υπομείνετε ακόμη και την πιο σφοδρή εναντίωση. (Λουκ. 21:19) Ο Χριστός Ιησούς έθεσε το παράδειγμα. Γνώριζε ότι η πιστότητά του υπό δοκιμασία θα ενίσχυε και άλλους για να υπομείνουν. Και εσείς μπορείτε με παρόμοιο τρόπο να είστε πηγή δύναμης για τους αδελφούς σας.​—Ιωάν. 16:33· Εβρ. 12:2, 3· 1 Πέτρ. 2:21.

¹⁹ Εκτός από τον διωγμό και την εναντίωση, μπορεί να χρειαστεί να υπομείνετε και άλλες δύσκολες καταστάσεις. Για παράδειγμα, μερικοί έχουν αποθαρρυνθεί εξαιτίας της απάθειας των ανθρώπων στον τομέα τους. Άλλοι χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν σωματικές ή συναισθηματικές ασθένειες ή να υπομείνουν περιορισμούς που προκαλούνται από την εύθραυστη ανθρώπινη φύση μας. Ο απόστολος Παύλος χρειάστηκε παρόμοια να υπομείνει κάποια δοκιμασία που παρεμπόδιζε την υπηρεσία του ή την έκανε δύσκολη μερικές φορές. (2 Κορ. 12:7) Επίσης, ο Επαφρόδιτος, ένας Χριστιανός του πρώτου αιώνα από τους Φιλίππους, ήταν “καταθλιμμένος επειδή [οι φίλοι του] άκουσαν ότι είχε αρρωστήσει”. (Φιλιπ. 2:25-27) Οι δικές μας ανθρώπινες ατέλειες, καθώς και οι ατέλειες των άλλων, μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα τα οποία είναι ιδιαίτερα δύσκολο να υπομείνουμε. Μπορεί να υπάρχουν συγκρούσεις προσωπικοτήτων με συγχριστιανούς ή και μέσα στην οικογένεια. Αλλά εκείνοι που εφαρμόζουν τις συμβουλές του Λόγου του Ιεχωβά μπορούν να υπομείνουν με επιτυχία αυτά τα εμπόδια και να τα υπερνικήσουν.​—Ιεζ. 2:3-5· 1 Κορ. 9:27· 13:8· Κολ. 3:12-14· 1 Πέτρ. 4:8.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΠΙΣΤΟΙ

²⁰ Πρέπει να είμαστε σταθερά προσκολλημένοι σε εκείνον που ο Ιεχωβά έχει διορίσει Κεφαλή της εκκλησίας, τον Ιησού Χριστό. (Κολ. 2:18, 19) Είναι ανάγκη να συνεργαζόμαστε στενά με “τον πιστό και φρόνιμο δούλο” και με εκείνους που είναι διορισμένοι επίσκοποι. (Εβρ. 13:7, 17) Αν προσκολλούμαστε στις θεοκρατικές διευθετήσεις και συνεργαζόμαστε με εκείνους που ασκούν την ηγεσία, θα είμαστε οργανωμένοι για να κάνουμε το θέλημα του Ιεχωβά. Χρειάζεται να αξιοποιούμε πλήρως το προνόμιο της προσευχής. Να θυμάστε ότι ούτε οι τοίχοι της φυλακής ούτε η απομόνωση δεν μπορούν να διακόψουν την επικοινωνία μας με τον στοργικό ουράνιο Πατέρα μας ή να διαρρήξουν την ενότητα που έχουμε με τους συλλάτρεις μας.

²¹ Με αποφασιστικότητα και υπομονή, ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εκτελέσουμε την αποστολή που έχουμε να κηρύξουμε, εμμένοντας στο έργο το οποίο ανέθεσε ο αναστημένος Ιησούς Χριστός στους ακολούθους του: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει». (Ματθ. 28:19, 20) Ας υπομένουμε και εμείς όπως ο Ιησούς. Ας συνεχίζουμε να βλέπουμε καθαρά την ελπίδα της Βασιλείας και την προοπτική της αιώνιας ζωής. (Εβρ. 12:2) Ως βαφτισμένοι μαθητές του Χριστού έχουμε το προνόμιο να συμμετέχουμε στην εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού σχετικά με “την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων”. Εκείνος είπε: «Αυτά τα καλά νέα της Βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη, και τότε θα έρθει το τέλος». (Ματθ. 24:3, 14) Αν αφοσιωνόμαστε ολόκαρδα σε αυτό το έργο στην εποχή μας, θα έχουμε την ευτυχία να απολαύσουμε αιώνια ζωή στον δίκαιο νέο κόσμο του Ιεχωβά!