16. (α) Πώς είναι ο Θεός «μεγαλήτερος της καρδίας ημών»; (β) Σύμφωνα με τον Ιωάννη, γιατί απαντάει ο Ιεχωβά στις προσευχές μας;

¹⁶ Στη συνέχεια ο Ιωάννης δείχνει τις διαβεβαιώσεις που έχουμε ότι είμαστε παιδιά του Θεού. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Ιωάννου 3:19-24.) «Γνωρίζομεν ότι είμεθα εκ της αληθείας» και δεν είμαστε θύματα αποστατικής απάτης, «εκ τούτου»—από το γεγονός ότι δείχνουμε αδελφική αγάπη. Έτσι ‘πληροφορούμε [βεβαιώνουμε, ΜΝΚ] τις καρδιές μας’ ενώπιον του Θεού. (Ψαλμός 119:11) Αν η καρδιά μας μάς κατακρίνει, ίσως επειδή αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε δείξει αρκετή αγάπη στους ομοπίστους μας, ας θυμούμαστε ότι «ο Θεός είναι μεγαλήτερος της καρδίας ημών και γνωρίζει τα πάντα». Αυτός είναι ελεήμων επειδή γνωρίζει την ‘ανυπόκριτον φιλαδελφίαν’ μας, τη μάχη μας εναντίον της αμαρτίας, και τις προσπάθειες που κάνουμε για να ζούμε με έναν τρόπο που τον ευαρεστεί. (1 Πέτρου 1:22· Ψαλμός 103:10-14) «Εάν η καρδία ημών δεν μας κατακρίνη» επειδή υπάρχουν έργα που αποδεικνύουν την αδελφική μας αγάπη, και δεν είμαστε ένοχοι κρυφών αμαρτημάτων, «έχομεν παρρησίαν [ελευθερία λόγου, ΜΝΚ] προς τον Θεόν» στην προσευχή. (Ψαλμός 19:12) Αυτός απαντάει στις προσευχές μας «διότι φυλάττομεν τας εντολάς αυτού και πράττομεν τα αρεστά ενώπιον αυτού».

18. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά «μένει εν ημίν»;

¹⁸ Το άτομο που τηρεί τις εντολές του Θεού «μένει εν αυτώ [παραμένει σε ενότητα μ’ αυτόν, ΜΝΚ]» σε ενότητα με τον Ιεχωβά. (Παραβάλετε Ιωάννης 17:20, 21.) Αλλά πώς «γνωρίζομεν [αποκτάμε τη γνώση, ΜΝΚ]» ότι ο Θεός «μένει εν ημίν [παραμένει σε ενότητα μαζί μας, ΜΝΚ]»; Αυτό το γνωρίζουμε «εκ του [αγίου] Πνεύματος το οποίον έδωκεν εις ημάς». Το ότι έχουμε το άγιο πνεύμα του Θεού και την ικανότητα να παράγουμε τους καρπούς του, που περιλαμβάνουν την αδελφική αγάπη, αποδεικνύει ότι βρισκόμαστε σε ενότητα με τον Ιεχωβά.—Γαλάτας 5:22, 23.