τη γλώσσα εκτοπίζοντας το κακόν μέσω του αγαθού. «Το λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή, και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε.» (Φιλιππησίους 4:8) Με τη μελέτη του λόγου του Θεού ανακαινίσατε το νου σας, για να ανακαινίση και αυτός την ατίθασση γλώσσα σας: «Μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» (Ρωμαίους 12:2) Με συνεχή μελέτη αποκτήστε περισσότερη από τη γνώσι αυτή που θα σας περιβάλη με μια προσωπικότητα κατ’ εικόνα του Χριστού: «Απεκδύθητε τον παλαιόν άνθρωπον μετά των πράξεων αυτού· και ενδύθητε τον νέον, τον ανακαινιζόμενον εις επίγνωσιν κατά την εικόνα του κτίσαντος αυτόν.»—Κολοσσαείς 3:9, 10.

Έως ότου οι μεταβολές αυτές επέλθουν τελείως μέσω της μελέτης και της βοηθείας του πνεύματος του Θεού και επιτρέψουν την τελεία καταδάμασι της γλώσσης, όλοι μας πρέπει να προσέχωμε πολύ το μικρό αυτό μέλος, ο καθένας το δικό του, και να ελέγχωμε και να σβήνωμε τη φωτιά που μπορεί ν’ ανάψη. Όταν οι περιστάσεις είναι ανώμαλες, ας είναι λίγα τα λόγια σας και ψύχραιμα, σύμφωνα με την παρακάτω συμβουλή: «Εν τη πολυλογία δεν λείπει αμαρτία· αλλ’ όστις κρατεί τα χείλη αυτού, είναι συνετός. Ο φυλάττων το στόμα αυτού διαφυλάττει την ζωήν αυτού· ο δε ανοίγων προπετώς τα χείλη αυτού θέλει απολεσθή. Ο κρατών τους λόγους αυτού είναι γνωστικός· ο μακρόθυμος άνθρωπος είναι φρόνιμος. Όστις φυλάττει το στόμα αυτού και την γλώσσαν αυτού, φυλάττει την ψυχήν αυτού από στενοχωριών.» (Παροιμίαι 10:19· 13:3· 17:27· 21:23) Δαμάστε και χαλινώστε τη γλώσσα όταν διεγείρεται ο θυμός, και αν είναι ανάγκη, βάλτε το χέρι στο στόμα. (Ιώβ 40:4· Ψαλμός 39:1· Παροιμίαι 30:32) Αν είσθε πολύ αδύνατος για να το επιτύχετε μόνος σας, αναλάβετε την προσευχή του ψαλμωδού: «Βάλε, Κύριε, φυλακήν εις το στόμα μου· φύλαττε την θύραν των χειλέων μου.»—Ψαλμός 141:3.

Η καταδάμασις της γλώσσης είναι ζωτικής σπουδαιότητος, διότι «θάνατος και ζωή είναι εις την χείρα της γλώσσης». Κακή χρήσις της φέρνει φλογερές εκρήξεις και τη γεμίζει από θανατηφόρο δηλητήριο, αλλά η «υγιαίνουσα γλώσσα είναι δένδρον ζωής». (Ψαλμός 34:12-14· Παροιμίαι 15:4· 18:21) Με αυτήν αναγνωρίζομε τον Θεόν και ‘ομολογούμε τον Χριστόν προς σωτηρίαν’. Έχοντας λοιπόν ενώπιόν μας μια τέτοια ένδοξη υπηρεσία και προσδοκία ζωής, ας προοδεύσωμε στην καταδάμασι της γλώσσης καθ’ όσον προχωρούμε στην ωριμότητα.—Ρωμαίους 10:10· 14:11· Φιλιππησίους 2:11· Εβραίους 6:1.

Αγγελία Αναμνήσεως 1952

Την Πέμπτη, 10 Απριλίου 1952, στη δύσι του ηλίου ή στις 6 μ.μ., Τοπική Ώρα, αρχίζει η 14η Νισάν. Την εσπέρα εκείνη είναι ο καιρός της τηρήσεως της αναμνήσεως του δείπνου του Κυρίου. Όλες οι ομάδες, μονάδες και άλλες συγκεντρώσεις ατόμων αφιερωμένων στην υπηρεσία του Ιεχωβά πρέπει να συνέλθουν, μαζί με τα άτομα καλής θελήσεως, και να τηρήσουν την εορτή. Η τήρησις της αναμνήσεως του δείπνου του Κυρίου αποτελεί προνόμιον όλων των αληθινών ακολούθων του Κυρίου Ιησού. (1 Κορινθίους 11:20-26) Με χαρωπή και ευγνώμονα μνήμη, οι αληθινοί αυτοί λάτρεις θα συνέλθουν την κατάλληλη ώρα, αρχίζοντας τη συνάθροισί των με ύμνο και προσευχή. Ένας αφιερωμένος και βαπτισμένος δούλος του Ιεχωβά Θεού. κατά προτίμησιν ένας από τους κεχρισμένους του Ιεχωβά, θα εκφωνήση μια ομιλία για τη σημασία της Αναμνήσεως. Τα διαθέσιμα εμβλήματα, άζυμος άρτος και ερυθρός οίνος, θα προσφερθούν μετά την εκφώνησι της ομιλίας, οι δε κεχρισμένοι θα μετάσχουν αυτών. Μετά την Ανάμνησι μπορούν να γίνουν κατάλληλες υπηρεσιακές ανακοινώσεις, να ψαλή ένας ύμνος και να λήξη η συνάθροισις με προσευχή. Μια εγκάρδια πρόσκλησις απευθύνεται σε κάθε άτομο καλής θελήσεως να παρευρεθή στη σπουδαία αυτή και ευτυχή εορτή μαζί με τους μάρτυρας του Ιεχωβά της περιφερείας του. Πρέπει, λοιπόν, να είσθε από τις εκατοντάδες των χιλιάδων που θα απαντήσουν σ’ αυτή την πρόσκλησι. Μια έκθεσις του αριθμού εκείνων που παρευρέθησαν, και εκείνων που έλαβαν τα εμβλήματα πρέπει να σταλή κατόπιν στην Εταιρία Σκοπιά.

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Απρίλιο

16 Εξέτασόν με, ω Ιεχωβά, και δοκίμασόν με.—Ψαλμός 26:2, Α.Σ.Μ. Σ 15/9/51 2α

17 Να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και. . . . να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία.—Λουκάς 4:18. Σ 1/11/51 45

18 Εάν πάσχη ως Χριστιανός, ας μη αισχύνηται, αλλ’ ας δοξάζη τον Θεόν κατά τούτο.—1 Πέτρου 4:16. Σ 15/3/52 10

19 Πάτερ, αγιασθήτω το όνομά σου.—Λουκάς 11:2. Σ 15/11/51 6, 12-14

20 Ούτω λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων· Εν ταις ημέραις εκείναις δέκα άνδρες εκ πασών των γλωσσών των εθνών . . . θέλουσι πιάσει σφιγκτά το κράσπεδον ενός Ιουδαίου, λέγοντες· Θέλομεν υπάγει με σας· διότι ηκούσαμεν ότι ο Θεός είναι με σας.—Ζαχαρίας 8:23. Σ 15/1/51 9, 16β

21 Εν τω άδη . . . ενώ ήτο εν βασάνοις, βλέπει τον Αβραάμ από μακρόθεν . . . · και αυτός φωνάξας είπε, Πάτερ Αβραάμ, ελέησόν με.—Λουκάς 16:23, 24. Σ 1/6/51 3, 6α

22 Δια τούτο δεν θέλομεν φοβηθή, . . . και αν ηχώσι και ταράττωνται τα ύδατα αυτών· και σείωνται τα όρη δια το έπαρμα αυτών.—Ψαλμός 46:2, 3. Σ 15/6/51 15, 17

23 Τότε επέτασε προς εμέ έν εκ των Σεραφείμ, έχον εν τη χειρί αυτού άνθρακα πυρός, τον οποίον έλαβε δια της λαβίδος από του θυσιαστηρίου. Και ήγγισεν αυτόν εις το στόμα μου.—Ησαΐας 6:6, 7. Σ 1/7/51 25

24 Επαγγελλόμενοι εις αυτούς ελευθερίαν, ενώ αυτοί είναι δούλοι της διαφθοράς· διότι από όντινα νικαταί τις, τούτου και δούλος γίνεται.—2 Πέτρου 2:19. Σ 15/7/51 18-20

25 Ο Υιός του ανθρώπου είναι κύριος και του σαββάτου.—Ματθαίος 12:8. Σ 15/8/51 5, 6β

26 Θέλω εκτείνει την χείρά μου επί . . . τους προσκυνούντας και ομνύοντας εις τον Ιεχωβά, και τους ομνύοντας εις τον Μαλχόμ.—Σοφονίας 1:4, 5. Σ 15/3/52 20, 21

27 Διακηρύξατε ελευθερίαν εις την γην προς πάντας τους κατοίκους αυτής.—Λευιτικόν 25:10, Μ.Α.Μ. Σ 1/11/51 42, 43

28 Εκ του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.—Ιωάννης 17:16. Σ 1/5/51 13α

29 Ο δε Θεός της ελπίδος είθε να σας εμπλήση πάσης χαράς και ειρήνης δια της πίστεως, ώστε να περισσεύητε εις την ελπίδα.—Ρωμαίους 15:13. Σ 15/12/51 1, 2, 3

30 Εγώ γνωρίζω την πονηρίαν αυτών, την οποίαν εργάζονται έτι την σήμερον.—Δευτερονόμιον 31:21. Σ 1/3/52 11, 12

Μελέτες «Σκοπιάς»

Εβδομάδα 27 Απριλίου: Ο Θρίαμβος της Καθαρής, Αμόλυντης Λατρείας, §1-27.

Εβδομάδα 4 Μαΐου: Ο Θρίαμβος της Καθαρής, Αμόλυντης Λατρείας, §28-32· και η Τελική Νίκη κατά της Βαβυλωνιακής Θρησκείας Είναι Πλησίον.